9-12 Nisan 2011 İstanbul Üniversitesi

 
AMAÇ: Bilinen bir çevre kirletici olan civa buharına kronik olarak maruz kalmanın sinir dokusu üzerinde toksik 
etkiler  oluşturabileceği  bildirilmektedir.  Bu  çalışmada,  metalik  civa  buharına  maruz  kalan  dişi  sıçanların 
hipokampuslarının stereolojik ve histolojik yöntemle değerlendirilmesi amaçlandı. 
GEREÇ ve YÖNTEM: Bu çalışmada kullanılan 12 adet erişkin dişi Wistar albino cinsi sıçan (ağırlıkları ortalama 
200  g)    etik  kurul  onayı  ile  Atatürk  Üniversitesi  Deneysel  Araştırma  ve  Uygulama  merkezinden  elde  edildi  ve 
özel  olarak  tasarlanmış  bir  cam  fanusun  içerisine  yerleştirildi.  Denekler  45  gün  boyunca  1  mg/m3/gün  civa 
buharına maruz bırakıldı. Kontrol grubundaki hayvanlara ise hiçbir uygulama yapılmadı. Deney sonunda bütün 
hayvanlardan elde edilen hipokampus örnekleri rutin ışık mikroskobu ve stereolojik analiz için hazırlandı.  
BULGULAR:  Sıçan  cornu  ammonisinde  toplam  piramidal  hücre  sayısı  fiziksel  parçalama  tekniği  kullanılarak 
tahmin  edilmiştir.  Böylece  civa  buharına  maruz  kalmanın  cornu  ammonisteki  toplam  piramidal  hücre  sayısını 
kontrol grubuna kıyasla anlamlı ölçüde azalttığı saptanmıştır (p <0.01). Kontrol grubunda piramidal hücrelerin 
morfolojisi  normal  iken,  deney  grubunun  hipokampuslarında,  koyu  boyanmış ve  küçülmüş  çekirdekli  piramidal 
hücreler kolayca seçilebilmekteydi. 
SONUÇ:  Elde  edilen  veriler  bir  ağır  metal  olan  civa  buharının  bu  buhara  maruz  kalan  sıçanların 
hipokampuslarında piramidal hücre kaybına yol açabileceğini göstermektedir. Söz konusu hücre kaybı oksidatif 
stresten kaynaklanabilir.  
 
Anahtar Kelimeler: Civa buharı, Hipokampus, Stereoloji, Histopatoloji, Sıçan  
 
Hippocampal damage in methallic mercury vapor-intoxicated rats: A 
stereological and histological study 
 
OBJECTIVES:  Mercury  vapor  is  a  well-known  environmental  pollutant  toxic  to  the  nervous  tissue,  when 
chronically exposure. In this study, we evaluate stereological and histological structure of hippocampi among to 
female rats exposed to metallic mercury vapor. 
MATERIALS & METHODS: In this study we used 12 adult female Wistar albino rats (200 g in weight) obtained 
from  Experimental  Research  and  Application  Center  of  Ataturk  University  with  ethic  approval,  and  they  were 
placed  into  a  specially  designed  glass  cage.  Along  this  experiment  for  45  days,  subjects  were  exposed  to  1 
mg/m3/day  mercury  vapor.  No  application  was  used  for  the  control  subjects.  At  the  end  of  the  experiment, 
hippocampus  samples  were  obtained  from  all  animals  and  processed  for  routine  light  microscopy  and 
stereological analysis. 
RESULTS:  The  total  number  of  pyramidal  cells  in  rat  cornu  ammonis  was  estimated  using  the  physical 
fractionator  technique. It  was  found  that  exposure  to  mercury  vapor  significantly  reduced  the  total  pyramidal 
cell  number  in  the  cornu  ammonis  of  the  control  group  (P  <  0.01).  Also  in  the  hippocampi  of  experimental 
group, pyramidal cells with darkly stained and shrunken perikaryon can be easily seen while the morphology of 
the pyramidal cells in the control group was normal.  
CONCLUSION: Our data confirm that mercury can induce oxidative stress in hippocampus and this alteration 
may lead to pyramidal cell loss in the hippocampus of rats exposed to vapor of this heavy metal.  
 
Keywords: Mercury vapor, Hippocampus, Stereology, Histopathology, Rat 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
137 
 
P44 
 
Neuronal Loss and Hippocampal Sıçan hipokampusunda yüksek yağlı diyetin 
neden olduğu hasar ve hücre kaybı: stereolojik ve histopatolojik bir çalışma 
 
B. Zuhal Altunkaynak, M. Eyüp Altunkaynak, Mehmet Emin Önger, Esra Bekar, Ebru Ayrancı, 
Süleyman Kaplan 
 
Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı, Samsun 
 
Ondokuz Mayıs University, School of Medicine, Department of Histology and Embryology, Samsun, Turkey 
 
AMAÇ:  Obezite,  özellikle  yağ  oranı  yüksek  gıda  tüketiminin  artmasına  bağlı  olarak  ortaya  çıkan  ve  metabolik 
hastalıkları  tetikleyen  önemli  bir  risk  faktörüdür.  Hipokampus  öğrenme  ve  hafıza  için  oldukça  önemli  olan  ve 
nörogenezi  yetişkinlikte  de  devam  eden  bir  alandır.  Yüksek  yağlı  diyetin,  öğrenme  ve  hafıza  gibi  bilişsel 
yetenekleri  ve  hipokampal  sinaptik  plastisiteyi  azaltarak  bilinç  kaybına  ve  bazı  nörodejeneratif  hastalıklara  yol 
açtığı  bildirilmektedir.  Bu  çalışmanın  amacı  yüksek  yağlı  diyetin  hipokampusun  histomorfolojisi  üzerine  olan 
etkilerini incelemektir. 
GEREÇ  ve  YÖNTEM:  20  adet  dişi  Sprague  Dawley  sıçan  (150-200g)  Ondokuz  Mayıs  Üniversitesi  Deney 
Hayvanları Araştırma Merkezi’nden (Samsun) etik kurul onayı ile alınarak rasgele eşit iki gruba ayrıldı. Kontrol 
grubunu oluşturan denekler ticari yemle (%7-10 yağ, %68-70 karbonhidrat, %18-20 protein, %1-2 vitamin ve 
mineral;  210  kcal/100  g/gün)  3  ay  süreyle  beslendi.  Yüksek  yağlı  diyet  grubundaki  denekler  ise  yüksek  yağlı 
diyetle  (%40  yağ  içeren)  aynı  süre  boyunca  beslendiler.  3  aylık  süre  sonunda  kontrol  ve  yüksek  yağlı  diyet 
grubundaki deneklerin hipokampusları stereolojik ve histopatolojik olarak incelendi. 
BULGULAR:  Hipokampus  piramidal  hücrelerinin  hem  sayısal  yoğunluk  hem  de  toplam  nöron  sayısı  açısından 
yüksek  yağlı  diyet  grubunda  önemli  derecede  azaldığı  tespit  edildi  (p<0.01).  Fakat  hipokampus  hacminde 
kontrol  grubuna  kıyasla  önemli  bir  fark  gözlenmedi.  Histopatolojik  olarak  koyu  sitoplazmalı  ve  piknotik 
çekirdekli görünümleri ile dejenere oldukları düşünülen nöronların sıkça izlenmesi dikkat çekiciydi.  
SONUÇ:  Bu  çalışmadan  elde  edilen  bulgular  yüksek  yağlı  diyetle  beslenmenin  aşırı  artan  vücut  yağlanmasına 
bağlı olarak beyin morfolojisi ve morfometrisi üzerinde bazı anormalliklere sebep olabileceğini göstermektedir.  
 
Anahtar Kelimeler: Yüksek yağlı diyet, Hipokampus, Stereoloji, Histopatoloji, Sıçan 
 
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Fonu tarafından desteklenmiştir (1901.10.004 kodu). 
 
Damage Caused by High Fat Diet in Rat: A Stereological and 
Histopathological Study 
 
OBJECTIVES: Obesity is major risk factor for the onset of metabolic disorders, and results from increased food 
consumption,  including  excess  saturated  fat.  The  hippocampus  is  important  for  learning  and  memory,  and 
neurogenesis there continues into adulthood. Some studies reported that high-fat diet (HFD) disrupts cognition 
and  contributes  to  neurodegenerative  diseases,  as  well  as  impairing  hippocampal  synaptic  plasticity  and 
cognitive abilities such as learning and memory. In this study we aimed to evaluate effects of high fat diet on 
histo-morphology of hippocampus. 
MATERIALS & METHODS: In this study, twenty adult female Sprague Dawley rats (150-200 g each) from the 
Experimental Animals Research Center (Ondokuz Mayıs University, Samsun, Turkey) with ethical approval were 
randomly allocated into two equal-sized groups. In the control group, rats were fed a commercial rat diet (7-10 
% fat, 68-70% carbohydrate, 18-20% protein, 1-2% vitamins and minerals; 210 kcal/100 g/day) for 3 months, 
and rats in the high-fat diet group were fed a high-fat diet (40% calories as fat) for the same period of time. 
Hippocampi of control and high fat diet fed rats were analyzed stereologically and histopathologically. 
RESULTS:  Both  numerical  density  and  total  number  of  pyramidal  cells  of  hippocampus  were  significantly 
reduced  in  HFD  fed  rats  (p<  0.01).  But  the  volume  of  the  hippocampus  was  not  significantly  changed  when 
compared  with  those  of  the  controls.  Histopathologically,  degenerated  neurons  with  dark  cytoplasm  and 
pycnotic nuclei were detected in hippocampi of HFD fed group.  
CONCLUSION:  As  a  result  of  the  study,  it  was  thought  that  high  fat  intake  may  cause  some  of  the 
abnormalities in brain morphology and morphometry associated with excess body fatness.  
 
Keywords: High Fat Diet, Hippocampus, Stereology, Histopathology, Rat 
 
Supported by OMU Scientific Studies project fund (1901.10.004). 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
138 
 
P45 
 
Pluronic f127 ile birleştirilmiş büyüme hormonlarının ketamin tarafından 
indüklenen nörotoksisite üzerine etkisi 
 
Dilek Mercan
1
,
 
Mehmet Emir Yalvaç
1
, Albert Rizvanov
1,2
, Fikrettin Şahin
1
 
 
1
Yeditepe Üniversitesi, Mimarlık ve Mühendislik Fakültesi, Genetik ve Biyomühendislik Bölümü, İstanbul 
2
Kazan Devlet Üniversitesi, Biyoloji ve Toprak Bilimleri Fakültesi, Genetik Bölümü, Kazan, Rusya 
 
1
Yeditepe University, Faculty of Engineering and Architecture, Department of Genetics and BioEngineering, Istanbul, Turkey 
2
Kazan State University, Faculty of Biology and Soil Sciences, Department of Genetics, Kazan, Russia 
 
AMAÇ: Ketamin insan ve hayvanlara enjekte edilebilen nonkompetitif NMDA reseptör antagonistidir. Ketamin’in 
ameliyat  süresince  kullanıldığında  nörotoksisiteye  ve  hücre  ölümüne  neden  olduğu  gösterilmiştir.  Ayrıca  uzun 
süreli  Ketamin  alımı  Alzheimer  hastalığının  ayırıcı  bir özelliği  olan  hiperfosforile  tau pozitif  hücrelerinin  sayısını 
arttırmaktadır.  Bu  çalışmada,  ilaç  gönderiminde  kullanılan  Pluronic  F127  ve  büyüme  hormonları  ile  Ketamin’in 
indüklediği nörotoksisiteyi ortadan kaldırmayı amaçladık. 
GEREÇ ve YÖNTEM: İlk olarak Pluronic F127 SH-SY5Y hücrelerine uygulanmıştır ve hücre canlılığı MTS testi ile 
ölçülmüştür.  Pluronic  F127’nin  toksik  olmayan  konsantrasyonu  (80  µM)  büyüme  hormonları  ile  karıştırılmış  ve 
Ketamin’in indüklediği nörotoksisiteye maruz kalan SH-SY5Y hücrelerine tatbik edilmiştir. Hücre canlılığı 24 saat 
sonra MTS testi ile ölçülmüştür. 
BULGULAR:  Sonuçlarımız  FGF,  IGF  ve  BDNF’in  toksisiteyi  azalttığını  göstermekle  birlikte;  Pluronic  F127,  bu 
büyüme  hormonları  ile  birleştirildiğinde  etkilerini  arttırmıştır.  Diğer  taraftan  NGF,  VEGF  ve  IGF  Ketamin’in 
indüklediği hücresel toksisiteyi ancak Pluronic F127 varlığında azaltmıştır. 
SONUÇ:  Bu  data  bize  Ketamin’in  yan  etkilerini  iyileştirmede  Pluronic  F127’nin  büyüme  hormonlarının  etkisini 
arttırdığını  öne  sürmektedir.  Pluronic  F127,  Ketamin’in  olumsuz  etkilerini  azaltmak  için  tıpta  etken  olarak 
kullanılabilir. 
 
Anahtar Kelimeler: Ketamin, Anestezik, Alzheimer, Pluronic F127
 
 
Role of F127 combined growth factors in ketamine induced neurotoxicity 
 
OBJECTIVES: Ketamine is a noncompetitive N-methyl-D-aspartate (NMDA) receptor antagonist which is used 
in human and animal medicine as an injectable anesthetic. Recently it was shown that Ketamine gives rise to 
neurotoxicity  and  cell  death  during  surgical  operations.  Furthermore,  long-term  ketamine  administration 
increases hyperphosphorylated tau positive cells, which is a hallmark of  Alzheimer’s disease. In this study, we 
aimed to antogonize the Ketamine induced neurotoxicity by applying growth factors, Fibroblast Growth Factor 
(FGF) Insulin-Like Growth Factor (IGF), Brain-Derived Neurotrophic Factor (BDNF), Nerve Growth Factor (NGF),  
Vascular Endothelial Growth Factor (VEGF)] and Pluronic F127, a drug delivery reagent. 
MATERIALS & METHODS: Firstly Pluronic F127 was applied on SH-SY5Y cells and cell viability was measured 
by using MTS test. Non toxic concentration (80µM) of F127 was mixed with growth factors and applied on SH-
SY5Y cells exposed neurotoxicity induced by Ketamine. After 24 hours the cell viability was measured by using 
MTS test. 
RESULTS:  Our  results  demonstrated  that  FGF,  IGF  and  BDNF  reduced  the  toxicity,  however,  Pluronic  F127 
increased the level of recovery when combined with these factors. On the other hand NGF, VEGF and  IGF only 
exerted neuroprotection when they are combined with F127.  
CONCLUSION: The data suggest that Pluronic F127 increases the efficiency of growth factors in ameliorating 
the side effects of Ketamine. Pluronic F127 might be used as an agent in medicine to reduce the advers effects 
of Ketamine.  
 
Keywords: Ketamine, Anesthetic, Alzheimer disease, Pluronic F127 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
139 
 
P46 
 
Contribution to understanding of biophysical mechanisms of electromagnetic 
fields non-thermal effects realized on cerebellar purkinje cell activity 
 
Roman Grigorian
1
, Akif Maharramov
2 
 
1
Institute of Evolutionary Physiology and Biochemistry of Russian Academy of Sciences, St. Petersburg, Russia 
2
Yeditepe University, Faculty of Medicine, Department of Biophysics, Istanbul, Turkey 
 
OBJECTIVES:  This  presentation  aims  at  cerebellar  Purkinje  cell  (PC)  investigation  supported  Electromagnetic 
Fields  (EMF)  non-thermal  biological  effects  possible  basic  biophysical  mechanisms  taking  into  account  Bose 
Condensation  (BC)  principle,  Electromagnetic  Response  Element  (EMRE)  concept  and  Relativity  Theory  (RT) 
estimation of EMF energy absorbed.     
MATERIALS  &  METHODS:  Adult  cats  anesthetized,  and  decerebrated  with  the  destruction  of  central 
thermoregulatory mechanisms served as the objects (125 cats) of investigations in 5 complementary series. PC 
extracellular  impulse  activities  were  registered  by  glass  microelectrodes.  Exposition  of  cerebellum  to  EMF  of 
microwave  range  (460MHz)  with  tissue  temperature  rise  about  1-2 
0
C  in  10  min.  of  different  intensity 
irradiation  was  conducted  by  Russian  physiotherapeutic  apparatus  “Romashka”.  For  imitation  of  EMF  thermal 
effects  it  has  been,  for  the  first  time,  applied  a  special  method  to  provide  maximum  resemblance  between 
cerebellar tissue temperature changes as in imitation of thermal effects and EMF energy absorption, as well. All 
experimental data were subjected to F-criterion analysis for statistical evaluation.  
RESULTS:  Experiments  showed  that  the  volumetric  temperature  increases  in  cerebellum  in  result  of  EMF 
energy absorption imitations, were accompanied by increasing dispersions in the PC activity frequency current 
versus time diagrams compared to its average value with a significant stability of the latter. But EMF exposure 
of even 3-4 times less duration than 10 min. applied as a necessary physiotherapeutic period caused not only 
great increase in the average frequency, but also smoothed over the increasing dispersion on the background of 
cerebellar  tissue  temperature  increase.  It  was  intriguing  that  the  more  the  EMF  intensity,  meaning  higher 
temperature increases, the higher the average frequency.  
CONCLUSION: The data obtained reveal the importance of EMF non-thermal bio-effects as a dominant factor 
relative to energetic effects even then the latter had a vital effect in cerebellum for PC activity. These results 
are estimated and discussed successfully on the basses of principles RT, BC and EMRE concept.   
 
Keywords: Purkinje cell, Electromagnetic Field, Nron-thermal effects, Bose Condensation, Electromagnetic 
Response Element, Relativity theory 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
140 
 
P47 
 
Çok düşük frekanslı manyetik alanın tek başına ve insülinle kombinasyonunun 
normoglisemik ve diyabetik sıçanların analjezisi üzerindeki akut ve kronik etkisi 
 
Mehmet İlkay Koşar
1
, Tuncer Demir
2
, Ayşe Demirkazık
3
, Köksal Deveci
4
, Ercan Özdemir
5
, Sefa 
Gültürk
5
 
 
1
Cumhuriyet Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, Sivas 
2
Gaziantep Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Gaziantep 
3
Cumhuriyet Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Biyofizik Anabilim Dalı, Sivas 
4
Cumhuriyet Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Sivas 
5
Cumhuriyet Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Sivas 
 
1
Cumhuriyet University, Faculty of Medicine, Department of Anatomy, Sivas, Turkey 
2
Gaziantep University, Faculty of Medicine, Department of Physiology, Gaziantep, Turkey 
3
Cumhuriyet University, Faculty of Medicine, Department of Biophysics, Sivas, Turkey 
4
Cumhuriyet University, Faculty of Medicine, Department of Biochemistry, Sivas, Turkey 
5
Cumhuriyet University, Faculty of Medicine, Department of Physiology, Sivas, Turkey 
 
AMAÇ:  Çalışmamızın  asıl  amacı  çok  düşük  doz  manyetik  alanın  (MF)  analjezik  etki  oluşan  normoglisemik  ve 
diyabetik sıçanlar üzerindeki akut ve kronik etkisini belirlemektir. 
GEREÇ ve YÖNTEM: 53 sıçan rastgele altı gruba ayrıldı. Sham, MF maruziyeti yok; Manyetik Alan grubu, MF 
maruziyeti;  Diyabetes  Mellitus  (DM)  grubu,  streptozotocin  ile  oluşturulan  DM;  DMMF  grubu,  DM  artı  MF 
maruziyeti; DMI grubu, DM artı insülin tedavisi; DMIMF grubu, DM artı insülin tedavisi artı MF maruziyeti. Tüm 
sıçanlar çalışmanın başlamasından sonraki 30 gün içerisinde analjezik düzeylerini belirlemek için kuyruk çekme 
latanslarına (TFLs) bakıldı. MF, DMMF ve DMIMF gruplarındaki sıçanlara 30 gün boyunca 165 dakika/gün olmak 
üzere (B=5mT) MF’ye maruz bırakıldı. Tüm sıçanların ortalama arteryel kan basınçları (MABP) kayıt edildi. 
BULGULAR:  Tüm  gruplarda,  1,  2,  3,  4,  5,  7,  8,  10  ve  30.  günlerdeki  pre-TFLs  değerleri  post-TFLs 
değerlerinden  genellikle  daha  düşüktü  (p<0.05).  MF  grubunun  3.  ve  4.  gün  TFLs  değerleri  en  üst  düzeye 
ulaşırken DMMF grubunda 4. ve 5. günde zirve yapmıştır (p<0.05). DMI grubunun 1, 2, 3 ve 4. gün pre-TFLs 
değerleri 6,7,8,10 ve 30. gün değerlerinden anlamlı olarak düşüktür (p<0.05). DMIMF grubunun 5. ve 6. gün 
pre-TFLs  değerleri  1,  2,  3,  4,  7,  8,  10  ve  30.  gün  değerlerinden  anlamlı  olarak  yüksektir  (p<0.05).  sham 
grubunun  pre  ve  post-TFLs  değerleri  diğer  grupların  değerlerinden  genellikle  daha  düşüktür  (p<0.05). 
Streptozotosin ile oluşturulan diyabetik sıçanların kan basınçlarında artış gözlendi (p<0.05). 
SONUÇ:  Manyetik  alan  normoglisemik  sıçanlarda  3.  ve  4.  günlerde  analjezik  etki  oluşturdu.  Aynı  şekilde 
diyabetin  major  komplikasyonlarından  diyabetik  nöropatinin  akut  ve  kronik  hyperalgesic  semptomlarının 
giderilmesinde Manyetik Alan etkili bir seçenektir. Diyabet kan basıncının artışına neden olurken MF’nin bir etkisi 
gözlenmemiştir. MF uygulaması diyabetin aşırı ağrı gibi diyabetin akut ve kronik septomlarını düzeltebilir. 
 
Anahtar Kelimeler: Kuyruk çekme testi, Diabetes mellitus, İnsülin, Manyetik alan, Analjezi
 
 
Acute and chronic effects of extremely low frequency magnetic field alone or in 
combination with insulin on the analgesia of normoglycemic and diabetic rats  
 
OBJECTIVES: The main purpose of the present study was to determine the antinociceptive effect of extremely 
low frequency magnetic field (ELF-MF, 50 Hz) exposure on normoglicemic and diabetic rats. 
MATERIALS & METHODS: Fifty-three rats were randomized into six groups: sham, not exposed to Magnetic 
Field (MF); exposed to MF; diabetes mellitus (DM), DM induced with streptozotocin (STZ); DM plus MF (DMMF); 
DM  plus  insulin  therapy  (DMI)  and  DM  plus  insulin  therapy  plus  MF  (DMIMF).  All  the  rats  underwent  tail  flick 
latencys (TFLs) measurement to evaluate the analgesia 30 days after the beginning of experiments. The rats in 
MF,  DMMF,  and  DMIMF  groups  were  exposed  to  MF  (B=5  mT)  for  165  min  every  day  during  30  days.  Mean 
arterial blood pressure (MABP) of the rats were recorded. 
RESULTS: Overall, the pre-TFLs were significantly lower than post-TFLs on days 1, 2, 3, 4, 5, 7, 8, 10, and 30 
in  all  groups  (p<0.05).  The  TFLs  of  magnetic  field  group  peaked  at  3th  and  4th  days  wheras  the  TFLs  of 
diabetes  plus  magnetic  field  group  peaked  at  4th  and  5th  days  (p<0.05).  The  pre-TFLs  of  the  DMI  group  on 
days 1, 2, 3, and 4 were significantly lower than the pre-TFLs on days 6, 7, 8, 10, and 30 (p<0.05). On day 5 
and  6,  the  pre-TFLs  of  the  DMIMF  group  were  higher  than  pre-TFLs  on  days  1,  2,  3,  4,  7,  8,  10,  and  30 
(p<0.05).  Overall,  the  pre  and  post-TFLs  of  sham  group  were  lower  than  those  of  all  groups  on  all  days 
(p<0.05). A significant increase of MABP was observed in streptozotocin-induced diabetic rats (p<0.05). 
CONCLUSION:  The  magnetic  field  produced  antinociception  in  tail-flick  test  in  normoglicemic  rats  at  3  to  4 
days.  The  magnetic  field  is  an  effective  choice  for  the  relief  of  acute  and  chronic  algesia  symptoms  in 
progressive diabetic neuropathy, which is a major diabetic complication, especially at 4 to 5 days. DM increases 
MABP but MF causes no additional effect. The treatment of MF can ameliorate both acute and chronic symptoms 
of diabetes, such as hyperalgesia. 
 
Keywords: Tail flick test, Diabetes, Insulin, Magnetic field, Analgesia 

Poster Bildiriler / Poster Presentations 
141 
 
Poster Bildiriler 2 / Poster Presentations 2 
 
P48 
 
Erkek wistar sıçanlarında su labirenti öğrenmesi ve davranışsal çaresizlik