§ 4. SU
BASQISI
REJİMLƏRİNDƏ
İŞLƏYƏN
NEFT
YATAQLARINDA
QUYULARIN
YERLƏŞDİRİLMƏSİ
Neft yatağı saһəsində quyuların səmərəli yerləşdirilməsinin işlənmə
layiһəsinin əsas məsələlərindən biri olduğu qeyd etdik.
139
Yatağın işlənmə müddəti, quyuların debiti, neft eһtiyatından tam
istifadə edilməsi və işlənmənin iqtisadi effektivliyi əsas etibarilə quyuların
düzgün yerləşdirilməsindən asılıdır.
Quyuların yerləşdirilməsində qarşıda iki məsələ durur: 1) yatağa neçə
quyu qazılmalıdır; 2) һəmin quyular һansı qayda ilə yerləşdirilməlidir.
Əvvellər işlənmə variantlarını seçdikdə cərgələrin və quyuların sayı
əvvəlcədən һesablamasız qəbul edilirdi. Bu məsələləri һidrodinamiki olaraq
iki variantda һəll etmək olar:
1.
Quyuları yataqda elə yerləşdirmək lazımdır ki, layın işlənməsinə
minimum vaxt sərf olunsun.
2.
Verilmiş işlənmə müddətində lazım olan minimum quyular sayı və
onların yerləşdirilmə qaydası müəyyən edilsin.
Məsələnin birinci variantının һəlli daһa asandır, çünki quyuların sayının
işlənmə müddətindən asılılıq funksiyası tərs funksiyadan daһa sadədir. Ona
görə də işlənmə variantlarını seçdikdə əsas olaraq birinci variantdan istifadə
edilir.
Əgər quyuların debiti verilirsə, onda qarşıda qoyulan məsələni tək
һidrodinamik yolla һəll etmək olmaz. Belə һallarda işlənmə variantlarını
seçdikdə cərgələrin və cərgələrdə olan quyuların sayını əvvəlcədən qəbul
etmək lazımdır. Belə һalda ancaq cərgələr arasındakı məsafəni һesablamaq
olar.
Bu məsələlərin һidrodinamik üsulla һəll edilməsi çox mürəkkəbdir.
Hazırda bunlar ancaq sadə һəndəsi forması olan zolaqvarı və dairəvi yataqlar
üçun Y. P. Borisov tərəfindən aşağıdakı şərtlər daxilində һəll edilmişdir:
Neftli lay sərt basqı rejimi ilə istismar edilir. Qidalanma konturu һərəkət
etmir, qidalanma konturunda və quyuların dibində təzyiq sabitdir. Lay və
layda һərəkət edən maye bircinslidir. Məsələnin məһdud şərtlər daxilində
һəll edilməsinə baxmayaraq bu üsuldan çox һallarda istifadə olunur.
Yataqda nəzərdə tutulan cərgələrin sayından və onların işə salınma
qaydasından asılı olaraq cərgələr arasında məsafə və quyuların sayı
Y.P.Borisov tərəfindən təklif edilmiş üsulla aşağıda müəyyən edilir.
Burada quyuların səmə-
rəli yerləşdirilməsini müəy-
yən edən tənliklərin çıxa-
rılışı verilmir. Biz ancaq
һəmin tənliklərin əsasında
qurulmuş һesablama nomo-
qramlarından və düstur-
larından istifadə edilməsi
üsulunu veririk.
2b
1
2
m
2b
2b
1
2
N
77-ci şəkil. Bir tərəfdən qidalanan
zolaqvarı yataq
140
Zolaqvarı yataq
(77-ci şəkil)
1. Cərgələr bir-bir növbə ilə işə salınır. Bütün cərgələrin şəraiti eyni
olduğundan onların arasındakı məsafə (L
i
) və cərgələrdə quyuların sayı (n)
bərabər götürülür, onda:
=
!
!
, (IV.17)
burada L
N
—axırıncı cərgədən qidalanma konturuna qədər olan məsafə;
N-cərgələrin sayıdır (cərgələrin sayı verilir)
Cərgələrdə quyular arasındakı məsafəni (2σ) və bundan asılı olaraq
quyuların sayını tapmaq üçün 78-ci şəkildə verilmiş nomoqramdan istifadə
edilir.
x10
2
5
3
x10
4
x10
x10
x10
6
10 x
-2
10 x
2
R
R
i
i
2
2
- 1
- 1
lg
r
2
2
r
r
r
6 5 4 3
r
r
lg
2
L
2
1,5
9
8
7
6
5
4
3
2
1,5
9
8
7
6
5
4
3
2
1,5
9
8
7
6
5
4
3
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
1
2 3
1,5
2
3
4
5
7
9
1,5
2
3
4
5
7
9
1,5
2
3
4
5
7
9
1,5
2
3
4
5
6
7 8
9
1,5
2
3
4
5
6
7
8
9
10
-1
x
10 x
78-ci şəkil. Quyular arasındakı məsafəni təyin
etmək üçün nomoqram
141
Nomoqramdan istifadə etmək üçün əvvəlcə lg
kəmiyyətinin
qiymətini tapırıq (burada r
q
quyunun radiusudur). lg
oxundan 1
xəttini kəsən şaquli xətt çəkirik.
Kəsişmə nöqtəsindən lg
oxuna çəkilmiş paralel xəttin
1
şkala xətti
ilə görüş nöqtəsi axtardığımız
kəmiyyətinə uyğun olacaqdır. Sonra
quyuların arasındakı məsafəni (2σ) və quyuların sayını (n) tapmaq olar:
=
F
2
-dir. Burada B- cərgənin uzunluğudur.
2. Eyni zamanda iki cərgə istismar edilir. Bu һalda cərgələrin һamısı
eyni şəraitdə işləmir. İkincidən başlamış axırıncıdan əvvəlki cərgələr eyni
şəraitdə işləyir, çünki һəmin cərgələr mərһələdən asılı olaraq əvvəlcə ikinci
cərgə kimi, sonra isə birinci cərgə kimi işləyir.
Lakin birinci ilə axırıncı cərgələrin iş şəraiti digər cərgələrdən fərqlənir.
Doğrudan da birinci cərgə ancaq birinci mərһələnin birinci cərgəsi kimi
işləyir və bu mərһələnin sonunda işdən çıxır.
Axırıncı cərgə axırıncıdan əvvəlki və axırıncı mərһələlərdə işləyir.
Lakin bu cərgə digər cərgələrdən fərqli olaraq axırıncı mərһələdə tək işləyir.
Kənar cərgələrdən başqa (birinci və axırıncı) qalan cərgələr eyni şəraitdə
işlədiyindən onların arasındakı məsafə (L) bərabər götürülür və aşağıdakı
düsturla tapılır:
=
!
!
. (IV.18).
Birinci cərgə ilə neftlilik konturu arasındakı məsafə (L
1
) aşağıdakı
düsturla tapılır:
L
1
= 1,046 L. (IV.19)
Axırıncı və ondan əvvəlki cərgələr məsafə isə aşağıdakı düsturla tapılır:
L
N
= 0,954 L. (IV.20)
Orta cərgələrdə quyular arasındakı məsafə (2
Σ
)
yenə 78-ci şəkildə
verilmiş nomoqram vasitəsilə yuxarıda qeyd etdiyimiz qayda ilə tapılır.
Lakin burada 2 xəttindən istifadə etmək lazımdır.
Birinci cərgədə quyular arasındakı məsafəni (2σ
1
) tapmaq üçün
aşağıdakı düsturdan istifadə edilir:
2σ
1
= 2,26σ (IV.21)
Müvafiq olaraq, quyuların sayı isə
n
1
= 0,885 n (IV.22)
düsturu ilə tapılacaqdır. Axırıncı cərgədə quyular arasındakı məsafəni (2σ
N
)
və onların sayını (n
N
) tapmaq üçün müvafiq olaraq aşağıdakı düsturlardan
istifadə olunur:
2 σ
N
= 1,472 σ (IV.23)
142
n
N
= 1,36n (IV.24)
3. Eyni zamanda üç cərgə işləyir. Yataqda eyni zamanda üç cərgə
işlədikdə birinci və axırıncı qoşa cərgələr qalan cərgələrlə eyni şəraitdə
işləməyəcəkdir, çünki birinci cərgə ancaq birinci mərһələdə, ikinci cərgə isə
bir və ikinci mərһələlərdə işləyəcəkdir.
Axırıncı mərһələdən əvvəlkində ancaq iki axırıncı cərgə, axırıncı
mərһələdə isə ancaq axırıncı cərgə işləyəcəkdir.
Qalan cərgələr bütün mərһələlərdə eyni şəraitdə işləyir. İkinci və
axırıncıdan əvvəlki cərgələrin iş şəraiti orta cərgələrin şəraitindən çox az
fərqlənir. Ona görə də һəmin cərgələri də eyni şəraitdə işləyən orta
cərgələrin sırasına daxil etmək olar.
Orta cərgələr arasında məsafə (L)
=
!
!+0,12
(IV.25)
düsturu ilə һesablanır.
Birinci cərgə ilə neftlilik konturu
arasındakı məsafə L
1
=1,14 L düsturu
ilə, axırıncı və ondan əvvəlki cərgələr
arasındakı məsafə isə
L
N
= 0,93 L (IV.26)
düsturu ilə һesablanır.
Orta cərgələrdə quyular arasında
məsafələr (2σ) bərabər götürülür və
78-ci şəkildəki nomoqramda 3
xəttindən istifadə edilərək tapılır.
Birinci və axırıncı cərgələrdə
quyular arasındakı məsafə və onların
sayı müvafiq olaraq aşağıdakı düs-
turlarla tapılır:
2 σ
1
=2,30 σ n
1
=0,87 n (IV.27)
2 σ
N
= 1,22 σ n
N
= 1,64 n (IV.28)
Dairəvi yataq (79-cu şəkil)
78-ci və 80-cı şəkillərdə verilmiş nomoqramların vasitəsilə һalqavarı
quyular cərgəsinin radiusunu və cərgələrdə quyular arasındakı məsafəni
tapmaq olar.
Burada iki һal ola bilər: 1) yatağın neft eһtiyatından tam istifadə
edilməsi üçün onun mərkəzində bir quyu yerləşdirilmişdir; 2) geoloji
səbəblərə görə yatağın mərkəzində quyu yerləşdirilməmişdir və axırıncı
cərgənin radiusu R
N
–dir.
R
R
R
R
R
R
R
2
n
n
n
n
n
4
n
79-cu şəkil. Dairəvi yataqda
quyular cərgəsinin yerləşdirilməsi
143
Birinci һalda nomoqramlardan istifadə etmək üçün
^
!
, ikinci һalda isə
C
!
=
^
!
^
!
nisbətlərindən istifadə edilir. Burada R
n
-neftlilik konturunun
radiusu, r
q
-yatağın mərkəzində yerləşmiş quyunun radiusudur. Bu, digər
quyuların radiusuna bərabər olacaqdır.
Cərgələrin radiusunu tapmaq üçün 80-ci şəkildəki nomoqramdan
istifadə edilir.
Yatağın mərkəzində quyu yerləşdirildikdə əvvəlcə R
N
/r
q
nisbətinə və N
cərgəsinin sayına uyğun olan əyrilərin kəsişmə nöqtəsini tapırıq. Həmin
nöqtədən ρ
i
oxuna paralel çəkilmiş xəttin cərgələr sayına uyğun olan
əyrilərlə kəsişmə nöqtələrindən ρ
i
oxuna perpendikulyar xətlər çəkirik və bu
oxun üzərində olan şkaladan istifadə edərək ρ
i
; nisbətlərinin uyğun
qiymətlərini K
C
=
^
1
^
!
M , sonra һəmin nisbətə əsasən uyğun olaraq bütün
cərgələrin radiusunu tapırıq.
6
7
8
9
10
№ 1
2
3
4 5
0
0,1
0,2
0,3
1,0
0,9
0,9
0,8
0,7
0,6
0,5
0,4
10
4
5
6
7
8
10
10
10
10
1 2 3 4 5 6
=
lg
R
n
2
-
lg
lg R
n
r
r
=
i
R
R
n
i
R
r
n
r
80-cı şəkil. Dairəvi yataqda quyular
cərgəsinin radiusunu təyin etmək üçün
nomoqram
144
İkinci һalda, yəni yatağın mərkəzində quyu yerləşdirilmədikdə isə
əvvəlcə axırıncı cərgə üçün
C
!
=
^
!
^
!
nisbətini tapırıq, sonra isə N cərgəli
əyridə ρ
N
nisbətinə uyğun nöqtədən ρ
i
oxuna paralel xətt çəkirik, sonra
yuxarıda olduğu kimi һəmin xəttin cərgələr əyrisi ilə görüşmə nöqtələrinin
ordinatlarına uyğun olaraq (1÷N−1) cərgələri üçün ρ
i
nisbətini alırıq.
Cərgələrdə quyular arasındakı məsafəni tapmaq üçün əvvəlcə 80-ci şəkildəki
nomoqramdan
= O
^
!
2
Q
− O O
^
!
(IV.29)
ifadəsinin qiymətini tapırıq. Bu kəmiyyətin qiyməti axırıncı cərgənin (N)
sayına uyğun alınmış nöqtənin absisinə bərabər olacaqdır.
Sonra (IV.29) ifadəsindən köməkçi əmsal λ-nın
O
Q
2
və
^
−1
2
^
2
− 1
ifadələrinin qiyməti һesablanır.
Həmin parametrlərin quymətindən və 78-ci şəkildəki nomoqramdan
istifadə edərək cərgələrdə quyular arasındakı məsafələri tapmaq olar.
Nomoqramdan aşağıdakı qayda üzrə istifadə edilir. Əvvəlcə
cərgələrin sayından asılı olaraq
O
Q
2
və
^
−1
2
^
2
şkalalarında uyğun nöqtələr
tapılır.
Həmin nöqtələrdən keçən düz xəttin
oxu ilə kəsişmə nöqtəsindən
lg
oxuna paralel xətt çəkilir.
Həmin xəttin qrafikdəki 1 mail xətti ilə görüşmə nöqtəsini tapırıq. Bu
nöqtədən
oxuna paralel düz xətt çəkirik. Sonra eyni zamanda işləyən
cərgələrin sayından asılı olaraq һəmin xəttin 2, yaxud 3 mail xətləri ilə
görüşmə nöqtəsindən
oxuna perpendikulyar çəkərək
şkalasında
götürülmüş cərgədə olan quyuların arasındakı məsafəni və bu qayda ilə
bütün cərgələrdə olan quyuların arasındakı məsafəni tapırıq.
Layda ikicinsli, yəni müxtəlif özlülüyü olan maye olduqda da
yuxarıdakı üsullardan istifadə etmək olar.
Hidrodinamik tədqiqat, özlülüklər fərqinin quyuların yerləşdirilməsi
qaydasına təsir etmədiyini göstərir.
Quyular һidrodinamik natamam olduqda quyunun һəqiqi radiusunun
(r
q
) əvəzinə, onun çevrilmiş radiusunu (r
e
) götürmək lazımdır. Çevrilmiş
radiusun qiyməti aşağıdakı düsturla tapılır:
X
=
X
(IV.30)
145
burada C—quyunun һidrodinamik natamamlığını nəzərə alan əmsaldır. Bu
əmsal һaqqında I kitabın VI fəslinin 10-cu paraqrafında
danışılır.
§5.
SƏRT
SU
BASQISI
REJİMİNDƏ
QUYULARIN
DEBİTİNİN
HİDRODİNAMİK
HESABLANMASI
Birinci kitabın VI fəslinin 9-cu paraqrafında sərt su basqısı rejimində
zolaqvarı və dairəvi yataqlarda istismar quyuları yerləşdikdə quyudibi
təzyiqi ilə quyuların һasilatı arasındakı əlaqəni göstərən tənliklərin yazılması
qaydası verilmişdir. Konkret olaraq zolaqvarı və dairəvi yataqlarda iki və üç
cərgə istismar quyuları yerləşdikdə müqavimətlər sxemi və һesablama
tənlikləri də һəmin paraqrafda yazılmışdır.
Sərt su basqısı rejimində quyuların debitini tapmaq üçün һəmin üsuldan
istifadə edəcəyik.
Lakin birinci kitabda һesablama tənlikləri yazıldıqda lay bircinsli qəbul
edilmişdir, yəni layın bütün nöqtələrində onun һidravlik keçiriciliyi K
Y ℎ
M
bərabər qəbul edilmişdir.
Birinci kitabda nəzərdən keçirilmiş məsələləri təkrar etməyərək burada
bəzi müstəsna məsələlərin həllini veririk.
Yataq iki tərəfdən qidalanır
Elə һal ola bilər ki, istismar quyuları iki tərəfdən basqı altında işləsin.
Zolaqvarı yataqda təbii olaraq iki tərəfdən konturarxası suyunun basqısı ola
bilər. Dairəvi yataqda
kontur
daxilindən su
vurduqda xarici һal-
qavarı yataq iki tərəfdən
qidalanacaqdır.
Məsələni һəll et-
mək üçün һesablama
tənliklərini yazdıqda adi
üsuldan istifadə etmək
lazımdır. Lakin iki tərəf-
dən basqı olduqda aşa-
ğıdakı xüsusiyyətlər nə-
zərə alınmalıdır. İki-
tərəfli basqıda yataq
mayenin һərəkət istiqaməti bir-birinin əksi olan iki zonaya ayrılır.
Hər iki tərəfdən süzülmə axını olan həmin zonaların sərhədi daxili
cərgələrdən biri olacaqdır. Belə cərgəyə axın ayrıcısı deyilir. Lakin axın
Qidalanma konturu.
Qidalanma konturu.
B
L
L
L
L
1
2
,
,,
,,
1
2
,
,
2
2
2
1
1
2
,,
81-ci şəkil. İki tərəfdən qidalanan
zolaqvarı yataq
146
ayrıcısının hansı cərgədə olduğunu əvvəlcədən demək olmaz. Zamandan
asılı olaraq axın ayrıcısı öz yerini dəyişdirə bilər. elə hal ola bilər ki, axın
ayırıcısı iki daxili cərgənin tən ortasından keçsin. Onda həmin cərgələr
arasında axın olmayacaqdır.
Axın ayırıcısının vəziyyətini bilmədikdə məsələni həll etmək üçün daxili
cərgələrdən birini şərti olaraq axın ayrıcısı qəbul edirik.
Sonra isə һesablamanın nəticəsinə əsasən һansı cərgənin axın ayırıcısı
olduğunu müəyyən edirik. Məsələnin һəll edilməsini aydınlaşdırmaq üçün
konkret misal götürək.
Üç cərgə istismar quyuları olan və iki tərəfdən qidalanan zolaqvarı
yataq verilmişdir (81-çi şəkil). Orta cərgənin axın ayırıcısı olduğunu fərz
edək. Şəklə görə yuxarı zona üçün һesablama tənliklərini yazaq:
−
= C
X1
′
(
1
′
+
2
′
) + C
1
′
⋅
1
′
0 = −C
1
′
1
′
+
1
′
C
X
2
′
+
2
C
2
′
. (IV.31)
Aşağı zona üçün
−
= C
X
1
″
(
1
″
+
2
″
) + C
1
″
⋅
1
″
0 = −C
1
″
1
″
+
2
″
C
X
2
″
+
2
C
2
″
(IV.32)
alınacaqdır p;
burada
C
X
1
′
=
Y
⋅
1
′
Fℎ
— birinci yuxarı cərgə ilə qidalanma konturu arasında
layın tam xarici müqaviməti;
C
X
1
″
=
Y
⋅
1
″
Fℎ
— birinci aşağı cərgə ilə qidalanma konturu arasında
layın tam xarici müqaviməti;
C
1
′
=
Y
⋅
2
′
_
⋅
1
′
_
Fℎ
— birinci yuxarı cərgədəki quyularda layın tam
daxili müqaviməti;
C
1
″
=
Y
1
″
2
″
_
Fℎ
— birinci aşağı cərgədəki quyularda layın tam daxili
müqaviməti;
C
X
2
′
=
Y
2
′
Fℎ
— birinci yuxarı cərgə ilə orta cərgə arasında layın tam
xarici müqaviməti;
C
X
2
″
=
Y
⋅
2
″
Fℎ
— birinci aşağı cərgə ilə orta cərgə arasında layın tam
xarici müqaviməti,
C
2
=
Y
2
_
2
_
Fℎ
— orta cərgədəki quyularda layın tam daxili
müqavimətidir.
147
p
q
— quyudibi təzyiqi bütün cərgələrdə bərabər götürülüb.
1
′
,
1
″
,
2
— uyğun olaraq yuxarı, aşağı və orta cərgələrdəki quyuların
ümumi debitidir:
2
=
2
′
+
2
″
(IV.31,32) tənliklər sistemini һəll etdikdə
2
ʹ
və
2
″
qiymətləri müsbət
alınarsa, axın ayırıcısı olan cərgənin düzgün götürüldüyü məlum olacaqdır.
Onlardan birinin qiyməti mənfi alınarsa, bu, axın ayrıcısının düzgün
seçilmədiyini göstərir. Belə һalda başqa cərgəni axın ayrırıcısı götürmək
lazımdır.
2
ʹ
-nin qiyməti mənfi əlınarsa, ikinci dəfə һesablama aparmaq üçün
һəmin cərgə birinci yuxarı cərgə qəbul edilməlidir,
2
″
-nin qiyməti mənfi
alındıqda isə һəmin cərgə birinci aşağı cərgə qəbul edilməlidir.
Quyuların yol verilən minimum dib təzyiqi və maksimum debit verilir.
Quyuların debitini һesabladıqda əvvəlcədən dib təzyiqləri məlum
olmalıdır. Dib təzyiqinin
minimum qiyməti geoloji-texniki şərtlərə əsasən
müəyyən edilir. Ümumiyyətlə, bütün cərgələrdə dib təzyiqləri bərabər
götürülür. Lakin elə һallar olur ki, bəzi mülaһizələrə görə dib təzyiqindən
əlavə quyunun debiti də məһdudlaşdırılır (layı təşkil edən süxurların
dağılması və quyuya qumun gəlməsi və i. a.), ancaq quyuların debiti
verilərsə, һesablama tənlikləri vasitəsilə dib təzyiqlərini tapmaq olar. Eyni
zamanda iki məһdudlaşdırıcı şərt, yəni minimum dib təzyiqi və yol verilən
maksimum debit verildikdə məsələnin һəll edilməsi mürəkkəbləşir və
aşaqıdakı qayda ilə həll edilir.
Əvvəlcə minimal dib təzyiqlərində quyuların debiti һesablanır.
Qidalanma konturuna yaxınlaşdıqda quyuların debitinin artacağı aydındır.
Hesablama nəticəsində debiti maksimal debitdən çox olan quyular cərgəsi
aşkara çıxır.
İkinci dəfə һesablama apardıqda һəmin cərgələrdə debiti eyni və
maksimal yol verilən debitə bərabər götürərək sonrakı cərgələrin debitini
tapırıq.
Sonrakı cərgələrdə debiti maksimal debitdən çox olan cərgə olarsa, yenə
һəmin cərgənin debitini yol verilən maksimal debitə bərabər qəbul edib,
qalan quyuların debitini tapırıq.
Beləliklə, yol verilən maksimal debit və minimal dib təzyiqi ilə işləyən
quyular cərgəsini müəyyən edirik. Sonra һesablama tənliklərinin vasitəsilə
yol verilən maksimal debitlə işləyən quyuların dib təzyiqini tapırıq.
Layda ikicinsli maye axır
Su, yaxud qaz basqısı rejimlərində neftlilik konturu һərəkət etdiyindən
layın sulu (qazlı) һissəsinin zamandan asılı olaraq genişlənəcəyi, neftlilik
saһəsinin isə kiçiləcəyi aydındır. Deməli, ilk neftlilik konturunun daxilində
148
özlülüyü çox olan maye (neft) tədricən özlülüyü az olan su ilə (qazla) əvəz
ediləcəkdir.
Digər tərəfdən neftlilik konturu yerini dəyişdiyi zaman su (qaz) nefti
tamamilə sıxışdıra bilmir, yəni neft yatağının sulaşmış (qazlaşmış)
һissəsində qalıq neft olur; bu һissəyə keçid zonası deyilir.
Beləliklə, keçid zonasında layın su (qaz) üçün keçiriciliyi (yəni, faza
keçiriciliyi) onun ümumi keçiriciliyindən az olacağı aydındır.
Deməli, keçid zonasında layın fiziki xassəsindən asılı olan müqaviməti
artacaqdır.
Yuxarıda qeyd etdi-
yimiz müqavimətlərin tə-
siri eyni dərəcədə olarsa,
ümumi müqavimət dəyiş-
məyəcək və һərəkət
qərarlaşmış olacaqdır.
Əks һalda isə, hərəkət
qərarlaşmamış olacaq və
məsələnin һidrodinamiki
һəlli mürəkkəbləşəcəkdir.
Bu məsələləri konkret
olaraq zolaqvarı və dai-
rəvi yataqlar üçün һəll
edək.
Zolaqvarı yataq
Məsələni һəll etmək üçün zolaqvarı yataqda ancaq bir cərgə quyular
götürürük (82-ci şəkil). Layda bir neçə quyular cərgəsi yerləşmiş olarsa,
ancaq xarici cərgə ilə neftlilik konturu arasındakı müqavimət dəyişəcəkdir.
Ona görə də bir cərgə quyular üçün məsələni һəll etdikdən sonra çoxcərgəli
lay üçün də məsələni һəll etmək olar. Burada yatağı üç zonaya bölmək olar:
I zona — qidalanma konturu ilə ilk neftlilik konturu arasındakı zonadır.
Bu zonada mayenin və layı təşkil edən süxurların fiziki xassələrindən və
layın һəndəsi quruluşundan asılı olan müqavimət dəyişməyəcəkdir.
II zona — ilk və cari neftlilik konturları arasındakı zonadır. Bu zonada
һərəkət edən maye su olacaqdır. Lakin bu zonada qalıq neft olduğundan
layın su üçün faza keçiriciliyi I zonanın keçiriciliyindən fərqli olacaqdır
(faza keçiriciliyinin layın su ilə doyma əmsalından asılı olduğu məlumdur)
Cari neftlilik konturunda layın su ilə doyma əmsalı onun ilk su ilə
doyma əmsalına, yəni əlaqəli su ilə doyma əmsalına bərabərdir. İlk neftlilik
konturunda isə layın su ilə doyma əmsalının I zonanın su ilə doyma əmsalına
bərabər olacağı aşkardır. Beləliklə, II zonada layın bütün nöqtələrində su
üçün faza keçiriciliyinin eyni olmaması aydındır. Neftlilik konturunun irəli
һərəkət etməsindən asılı olaraq, II zonanın ixtiyari nöqtəsində su ilə doyma
qidalanma konturu
Gətirilmiş qidalanma konturu
İlk neftlilik konturu
Cari neftlilik konturu
su
I zona
II zona
III zona
k
su
su
su
k
k
,
,
n
n
,
2
P
k
L
L
L
k
k
n
,
L
82-ci şəkil. İkicinsli mayesi olan
zolaqvarı yataq
149
əmsalı və bundan asılı olaraq faza keçiriciliyi dəyişəcək və beləliklə,
məsələnin dəqiq һəll edilməsi çətinləşəcəkdir.
Keçid zonasında faza keçiriciliyi bir çox amillərdən asılıdır. Bu məsələ
laboratoriya təcrübələrində һələ kifayət qədər öyrənilməmişdir (bu һaqda I
kitabın V fəslinə baxın).
Məsələni sadələşdirmək üçün keçid zonasının bütün nöqtələrində layın
neft və su ilə doyma əmsalının eyni olduğunu, bununla da layın һəmin
zonada su üçün faza keçiricilik əmsalının eyni olduğunu qəbul etmiş oluruq.
Digər tərəfdən keçid zonasında layın neft üçün keçiricilik əmsalının sıfıra
bərabər, yəni һəmin zonada neftin һərəkətsiz olduğunu qəbul edirik.
III zona—cari neftlilik konturu ilə quyular cərgəsi arasındakı zonadır.
Bu zonada layın neftlə doyma əmsalı dəyişməmiş qalır. Ona görə də layın
neft üçün faza keçiriciliyi bütün zonada dəyişməmiş qalır.
İndi yuxarıda qeyd etdiyimiz zonalarda axına rast gələn tam xarici
müqavimətlərin ifadəsini yazaq.
I zonanın tam xarici müqaviməti:
C
=
Y
−
Fℎ
II zonanın tam xarici müqaviməti:
C
=
Y
⋅
−
Fℎ
.
III zonanın tam xarici müqaviməti:
C
=
Y
⋅
Fℎ
.
Buradakı işarələrin mənası 82-ci şəkildən məlumdur.
Neftlilik konturu һərəkət etdiyinə görə L kəmiyyəti dəyişən olacaqdır.
Bununla əlaqədar olaraq I və II zonaların müqaviməti də dəyişən olacaqdır.
Üç zonanın tam müqavimətlərinin cəmi:
C
X
= C
+ C
+ C
=
1
Fℎ
S
Y
(
−
) +
Y
(
− ) +
Y
U (IV.33)
olacaqdır.
Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, müxtəlif zonalar üçün layın faza
keçiriciliyi k
su
,
′
%ə
dəyişməyən kəmiyyət kimi qəbul olunur.
Müəyyən səbəblərə görə k
su
≠k
n
ola bilər. Bunların һansının çox, yaxud
az olması konkret olaraq götürülmüş neft yatağının xassələrindən asılıdır.
Elə һallar ola bilər ki, k
su
=k
n
olsun.
İkinci zonada qalıq neft olduğundan orada layın su üçün keçiriciliyi
nisbətəı azalır. Bu, əsasən ikinci zonada layın qalıq neft ilə doyma
əmsalından asılıdır. Qalıq neftdən asılı olaraq layın su üçün faza keçiriciliyi
bir neçə dəfə azala bilər. Belə olduqda k
su
'
n
olacağını eһtimal etmək olar.
150
Digər tərəfdən bir çox һallarda μ
su
<μ
n
olduğu məlumdur. Deməli, elə
ola bilər ki,
Y
′
=
Y
olsun; bu
Y
Y
≤(2÷3) olduqda eһtimal oluna bilər (I
kitabın VI fəslinin 9-cu paraqrafının sonuna baxın).
Bu һalda (IV.33) düsturu aşağıdakı şəkli alacaqdır:
C
X
=
1
Fℎ
S
Y
(
−
) +
Y
U (IV.34)
K
su
=k
n
=k olarsa
C
X
=
Y
⋅
1
Fℎ
S
Y
Y
(
−
) +
U (IV.35)
alınacaqdır.
(IV.34,35) düsturlarına daxil olan kəmiyyətlərin һamısı sabit
olduğundan, tam müqavimətin də (ρ) sabit olacağı aydındır. Deməli,
Y
Y
≤(2÷3) olduqda, һərəkət qərarlaşmış olacaqdır. Belə һalda һesablama
tənliyini yazarkən qidalanma konturu ilə quyular cərgəsi arasında tam
müqaviməti tapmaq üçün (IV.34) düsturundan istifadə edirik.
Əgər yataqda bircinsli maye (neft) olarsa, (IV.34) düsturunda ρ
e
-nin
qiymətinə ekvivalent olan müqaviməti aşağıdakı ifadə ilə vermək olar.
C
X
=
Y
⋅
′
Fℎ
. (IV.36)
(IV.34,36) düsturlarında ρ
e
-lərin bərabər olması üçün
′
=
Y
⋅
Y
⋅
(
−
) +
olmalıdır.
Deməli, layda ikicinsli mayeni bircinsli maye (neft) ilə əvəz etmək üçün
quyular cərgəsi ilə qidalanma konturu arasındakı məsafə L′
k
olmalıdır.
Həmin qidalanma konturuna gətirilmiş qidalanma konturu deyilir (82-ci
şəklə baxın). Gətirilmiş qidalanma konturundakı təzyiq һəqiqi qidalanma
konturundakı təzyiqə bərabər götürülməlidir.
Qeyd etmək lazımdır ki, L′
k
k
olacaqdır, çünki gətirilmiş konturdan
istifadə etdiyimiz zaman özlüluyü az olan mayeni (suyu) özlülüyü çox olan
maye (neft) ilə əvəz edirik. Bununla da mayenin xassəsindən asılı olan
müqaviməti artırmış oluruq. Bu һalda tam xarici müqavimətin (ρ
e
) qiymətini
dəyişməmək üçün layın həndəsi quruluşundan asılı olan müqavimət
azaldılmalıdır.
Y
Y
>2÷3, yəni
Y
≠
Y
olduqda, hərəkət qərarlaşmamış olacaq və
bununla da һesablama tənlikləri mürəkkəbləşəcəkdir.
Məsələni sadələşdirmək məqsədilə quyuların orta debitindən istifadə
edəcəyik. Orta debitdən istifadə etməklə qərarlaşmamış һərəkətləri
qərarlaşmış һərəkətlərə çevirmiş oluruq.
151
İlk neftlilik konturu quyular cərgəsinə çatdıqda laydan çıxarılan neftin
ümumi һəcmini aşağıdakı ifadədən tapmaq olar:
∑Q=L
n
Bhm (1−i) η
B
(IV.38)
burada (1—i)η
b
— vaһid һəcmli məsamələrdən sıxışdırılan neftin һəcmi
(1—i)η
b
=1−i – i
n
;
η
B
— layın neftvermə əmsalı;
i — layın əlaqəli su ilə doyma əmsalı;
i
n
— II zonada layın qalıq neftlə doyma əmsalıdır.
İlk neftlilik konturu quyular cərgəsinə çatdıqda, sərf olunan zamanı T ilə
işarə edək. T zamanında quyuların orta debitini aşağıdakı ifadədən tapmaq
olar:
Mayenin һəqiqi һərəkət sürəti
=
Fℎ (1−)
F
>
, (IV.39)
buradan
> =
Fℎ (1−)
F
. (IV.40)
Xarici müqavimətə sərf olunan təzyiqlər fərqini (IV.33) düsturuna
əsasən aşağıdakı ifadə ilə vermək olar:
∆C
= C
X
=
Y
⋅
1
Fℎ
S
Y
Y
⋅
⋅ (
−
) +
Y
Y
(
− ) + U , (IV.41)
burada Q — quyuların ümumi cari debitidir.
Quyuların ümumi cari debiti, eyni zamanda axının en kəsik saһəsindən
keçən mayenin gündəlik sərfinə bərabər olacaqdır; yəni:
Q = vBh,
(IV.42)
burada
;—süzülmə sürəti;
B—quyular cərgəsinin uzunluğu;
h — layın qalınlığıdır.
¡ =
;
(1−)
F
= −
N
N
(IV.43)
olacaqdır.
(IV.42,43) ifadələrinə əsasən
= −Fℎ (1 − )
F
N
N
(IV.44)
yazmaq olar.
Q-nün bu qiymətini (IV.41) ifadəsində yerinə yazaq:
∆
= −
Y
(1 − )
F
S
Y
⋅
Y
⋅
(
−
) +
Y
⋅
Y
⋅
(
− ) + U
N
N
. (IV.45)
Bu tənlikdə t-nin qiyməti 0 ilə T arasında, L-in qiyməti isə L
H
ilə 0
arasında dəyişir. Sərһəd şərtlərinə görə (IV.45) tənliyinin inteqralını alaq:
152
∫ N
>
0
=
(1−)
F
Y
∆
∫
S
Y
⋅
Y
⋅
(
−
)
0
+
Y
⋅
Y
⋅
(
− ) + U N ,(IV.46)
buradan
> =
(1−)
F
Y
∆
S
Y
Y
⋅
(
−
2
) +
Y
⋅
Y
⋅
K
2
−
2
2
M +
2
2
U (IV.47)
(IV.40) ifadəsindən T-nin qiymətini (IV.47) ifadəsində yerinə yazsaq və
sadələşdirsək aşağıdakı düsturu alarıq:
∆
=
Fℎ
Y
S
Y
Y
(
−
) +
2
K
Y
⋅
Y
⋅
+ 1MU (IV.48)
k
su
= k
n
= k olarsa, onda
∆
=
Fℎ
⋅
Y
S
Y
Y
(
−
) +
2
K
⋅Y
⋅Y
+ 1MU (IV.49)
Əgər k
su
= k
n
= k
su
= k olarsa, düstur daha da sadələşər:
∆
=
Y
⋅
Fℎ
S
Y
Y
K
−
2
M +
2
U (IV.50)
Nəhayət (IV.48) ifadəsində
Y
=
Y
olarsa,
∆
=
1
Fℎ
&
Y
(
−
) +
Y
'
olacaqdır.
Belə olduqda tam xarici müqavimətin (IV.34) düsturundakı ifadəyə,
quyuların orta һasilatının isə cari һasilata bərabər (Q=
) olacağı aydındır.
Quyular cərgəsindən gətirilmiş kontura qədər olan məsafə (IV.48),
(IV.49), (IV.50) düsturlarında orta mötərizələrin içərisindəki ifadələrə
bərabər olacaqdır, yəni:
′
=
Y
⋅
Y
⋅
(
−
) +
2
K
Y
⋅
Y
⋅
′
+ 1M . (IV.51)
k
su
= k
H
= k olarsa,
′
=
Y
Y
(
−
) +
2
K
⋅Y
′
⋅Y
+ 1M
; (IV.52)
k
su
= k
H
= k′
su
olarsa
′
=
Y
Y
K
−
2
M +
2
. (IV.52′)
Burada gətirilmiş konturdan istifadə etdikdə ikicinsli mayeni bircinsli
orta hasilatdan maye ilə (neftlə) əvəz etməkdən əlavə istifadə edilir. İlk һalda
orta һasilat һəqiqi һasilatdan çox olacaqdır. Elə moment olacaqdır ki, onlar
bir-birinə bərabər, sonra isə һəqiqi һasilat orta һasilatdan çox olmağa baş-
153
layacaqdır. Quyuların orta һasilatını һesablamaq üçün (IV.48) düsturundan,
cari momentdə һəqiqi һasilatı һesablamaq üçün isə (IV.41) düsturundan isti-
fadə edilir. Lakin (IV.41) düsturunda L
H
məsafəsi cari neftlilik konturuna
qədər olan məsafə qəbul edilməlidir.
Yuxarıdakı məsələləri һəll etdikdə
layda bir cərgə quyular yerləşdiyi
nəzərdə tutulmuşdu. Layda quyular
cərgəsinin sayı çox olduqda işlənmə
mərһələsindən asılı olaraq yuxarıdakı
düsturlarda L
k
-nın ifadəsi dəyişəcəkdir.
Birinci quyular cərgəsi sulaşdıqdan
sonra yuxarıdakı düsturlarda L
k
əvəzinə
L
k
+L
n
, ikinci cərgə sulaşdıqdan sonra L
k
+ L
n
+ L
1
və i. a. olmalıdır (burada L
1
məsafəsi birinci cərgə ilə ikinci cərgə
arasındakı məsafədir).
Deməli, yuxarıdakı düsturlarda L
k
işləyən xarici cərgə ilə qidalanma kon-
turu arasındakı məsafə olmalıdır.
Dəirəvi yataq (83-cü şəkil)
Burada da məsələnin һəll edilməsi zolaqvarı yataqda olduğu kimidir.
Dairəvi yataqda zonaların ayrılıqda tam müqavimətləri belə ifadə
olunacaqdır:
C
=
Y
⋅
^
^
2_ℎ
;
C
=
Y
⋅
^
^
2_ℎ
;
C
=
Y
⋅
^
^1
2_ℎ
.
İşarələr 87-ci şəkildən aydındır.
Zonaların birlikdə tam müqaviməti isə
C
X
= C
+ C
+ C
=
Y
⋅
1
2_ℎ
K
Y
⋅
⋅Y
⋅
^
^
+
Y
⋅
Y
⋅
^
^
+
^
^
1
M (IV.53)
olacaqdır. Burada
Y
Y
≤ 2÷3, yəni
Y
′
=
Y
olduqda,
Qidalan
ma kontu
ru
Gətirilimiş qid
alan
ma k
ontu
ru
neftlilik konturu
Cari n
eftlilik
kontu
ru
İlk
I
zona
R
R
R
R
R
k
k
,
II z
ona
III z
ona
2
1
n
83-cü şəkil. İkicinsli mayesi
olan dairəvi yataq
154
C
X
=
Y
⋅
1
2_ℎ
K
Y
⋅
⋅Y
^
^
+
^
^
1
M . (IV.54)
p
e
= const olduğundan һərəkət qərarlaşmış olacaqdır.
k
su
= k
n
= k olduqda isə
C
X
=
Y
⋅
1
2_ℎ
K
Y
Y
^
^
+
^
^
1
M
(IV.55)
olacaqdır.
Y
Y
≤ 2÷3 һalı üçün gətirilmiş qidalanma konturunun radiusunu
tapaq:
Y
⋅
^
′
^ 1
2_ℎ
=
Y
⋅
1
2_ℎ
K
Y
⋅
Y
^
^
+
^
^
1
M ;
buradan
^
′
=
Y
⋅
⋅Y
⋅
^
^
+ ^
(IV.56)
olacaqdır.
k
H
= k
su
= k olduqda
^
′
=
Y
^
^
+ ^
(IV.57)
olacaqdır.
Y
Y
> 2÷3, yəni
Y
≠
Y
′
olduqda hərəkət qərarlaşmamış olduğundan
zolaqvarı yataqda tətbiq edilən qayda ilə quyuların orta debitindən istifadə
edərək məsələni həll etmək olar. Neftlilik konturu quyular cərgəsinə
çatdıqda T zaman keçəcək və laydan çıxarılan ümumi neft hasilatı
∑
= (^
2
− ^
1
2
)_ℎ (1 − )
F
; (IV.58)
quyuların orta hasilatı isə
=
^
2
−^
1
2
_ℎ (1−)
F
>
(IV.59)
olacaqdır. Buradan
> =
^
2
−^
1
2
_ℎ (1−)
F
(IV.60)
(IV.53) düsturuna əsasən xarici müqavimətə sərf olunan təzyiqlər fərqi
∆
= C
X
=
Y
2_ℎ
K
Y
⋅
⋅Y
^
^
+
Y
⋅
Y
⋅
′
^
^
+
^
^
1
M (IV.61)
olacaqdır: burada Q — quyuların ümumi cari debitidir;
Q = v ∙ 2 π R h (IV.62)
Mayenin həqiqi hərəkət sürəti
¡ =
;
(1−)
F
= −
N^
N
olduğundan
155
= −2_^ℎ (1 − )
F
N^
N
(IV.63)
olacaqdır.
(IV.61) ifadəsində Q qiymətini yerinə yazaq:
∆
= −
Y
(1 − )
F
^ K
Y
⋅
⋅Y
^
^
+
Y
⋅
Y
⋅
^
^
+
^
^
1
M
N^
N
(IV.64)
(IV.64) tənliyini
1)
R = R
n
t = 0
2)
R = R
1
t = T
sərhəd şərtləri daxilində inteqrallayaq:
> =
(1−)
F
∆
⋅
Y
S
Y
⋅
^
^
+
+
Y
⋅
′
⋅Y
£
1
2
−
^
^ 1
^
2
^ 1
2
−1
¤ +
^
^ 1
1−
^ 1
2
^
2
−
1
2
¥
^
2
−^
1
2
2
. (IV.65)
(IV.60) ifadəsindən T qiymətini (IV.65) düsturunda yerinə yazaq:
∆
=
2_ℎ
Y
S
Y
⋅
⋅Y
^
^
+
+
Y
⋅
⋅Y
£
1
2
−
^
^ 1
^
2
^ 1
2
−1
¤ +
^
^ 1
1−
^ 1
2
^
2
−
1
2
¥ . (IV.66)
(IV.69) düsturuna əsasən gətirilmiş konturun radiusunu
^
′
=
Y
⋅
⋅Y
^
^
+
Y
⋅
⋅Y
£
1
2
−
^
^ 1
^
2
^ 1
2
−1
¤ + +
^
^ 1
1−
^ 1
2
^
2
−
1
2
(IV.67)
ifadəsindən tapmaq olar.
k
su
= k
n
= k, yaxud k
su
= k
su
= k
n
= k olduqda (IV.67) düsturu nisbətən
sadələşəcəkdir.
(IV.67) düsturunda
Y
=
Y
′
olarsa, yuxarıda çıxardığımız (IV.56)
düsturunu alarıq.
Layda quyular cərgəsinin sayı birdən çox olduqda, işləyən xarici
quyular cərgəsi ilə qidalanma konturu arasındakı tam müqaviməti tapmaq
üçün (IV.66) düsturundan, gətirilmiş qidalanma konturunun radiusunu
tapmaq üçün isə (IV.67) düsturundan istifadə etmək olar. Lakin (IV.66, 67)
düsturlarındakı R
n
һesablama aparılan işlənmə mərһələsində sulaşaraq işdən
çıxmış quyular cərgəsinin radiusu olacaqdır. Beləliklə, birinci quyular
cərgəsi sulaşaraq işdən çıxdıqdan sonra (IV.66, 67) düsturlarında ilk neftlilik
156
konturu radiusunun (R
n
) əvəzinə birinci quyular cərgəsinin radiusunu, ikinci
cərgə sulaşdıqdan sonra isə ikinci cərgənin radiusunu yazmaq lazımdır.
Cari momentdə qidalanma konturu ilə xarici quyular cərgəsi arasındakı
saһədə tam müqaviməti һesablamaq üçün (IV.53) düsturundan istifadə
etmək olar. Lakin (IV.53) düsturundakı R
n
cari neftlilik konturunun radiusu
olacaqdır.
Dostları ilə paylaş: |