Абдулла орипов шеърларига хос бадиий ифода усули

II. BOB. POETIK TASVIR VOSITALARI
2.1. Xikmatli so‘zlarning shoir ijodidagi tajassumi
Hayot gultoji deb atalmish insonni hayvondan judo aylagan guhari sharif – TIL, ustozlarning takrorlanmas fazilatlarini o’zida mujassam eta olgan alloma shoir Abdulla Oripov uqtirganidek, til faqat vositayu robitagina emas, balki g’oyat o’tkir ma’naviy qurol hamdir. Ko’pgina asarlarni o’qiganda “til go’zalligini, ipakday mayin bo’lib jilolanib turishini kamdan-kam uchratayotgan”, “hatta ba’zi katta adiblarimizning asarlarida ham ona tilimizning ruhi siniq”ligini yashirmayotgan adib: “Darhaqiqat, ma’lum did va saviyaga ega bo’lmagan ijodkor adabiyotning birinchi elementi bo’lmish tilning o’zidayoq kimligini bildirib qo’yadi”, deb yozadi “Ehtiyoj farzandi” kitobida. U so’zni o’z o’rnida ishlata bilish, albatta, she’rni bezashini, G’afur G’ulom she’rlarini ona tilimizda o’qishli kitob turgan fazilat ham ustoz shoirning so’zga chapdastligida ekanini ta’kidlaydi. Haqiqatan ham buyuk so’z san’atkorlari Abdulla Qodiriy, G’afur G’ulom, Oybek, Maqsud Shayxzoda, Abdulla Qahhor, Hamid Olimjonlarning iste’dodlari til mas’uliyati va zahmati tufayli umrboqiylik kasb etgan. Akademik shoir G’afur G’ulomning:

Bir varaq qog’ozga besh so’z yozguncha,

Ming karra o’ylayman, toki bu.
Sizday dono bola, og’il-qizlarim,
Bitta mo’ysafidni qilmasin kulgu –

Degan so’zlari har bir qalamkash uchun esdalik-dasturilamal sifatida hamon jaranglayveradi.

Endilikda 60-yillarida ustoz G’afur G’ulom “Yozaver, o’g’lim” deya yelkasiga qoqib aytgan iliq so’zlardan g’ayrati jo’shgan, ulug’ zot Oybek domla Yozuvchilar uyushmasiga kirishiga tavsiya yozib bergan, she’rlaridan teran qalb sohibi, atoqli Abdulla Qahhor o’z asariga epigraf olib himoya qilgan Abdulla Oripovning o’zi xalq ardoqlagan shoir. U 1989 yilda davlat maqomini olgan ona tilimizning fidoyisi ham.
Abdulla Oripov asarlari, Doniyor Begimqulov yozganidek, uning tilga nisbatan zargarona munosabatidan guvohlik berib turibdi.
Eng avvalo, shoir til boyligidan o’rinli foydalanish uchun sinchkovlik bilan izlanadi. Serqirra hisoblangan til lug’atining purma’no so’zlari, ma’nodosh so’z va iboralarini chertib-chertib tanlaydi. Biron bir she’ri misolida til ustida qanday ish olib borgani haqida so’ralganda “Ona sayyora” she’rini rosa olti oydan so’ng chop ettirganini aytib, sababini shunday izohlaydi: “Bir zumlik bezovta o’ylar so’ngida, yana ruxsoringga termulaman jim” degan satrlar bor. Uning dastlabki nusxalarida “bezovta” so’zi o’rniga “tashvishli”, “g’amgin” va shunga o’xshagan so’zlarni ishlatgandim. Ammo, nazarimda, ular joyiga tushmagandek tuyulaverdi. “qanaqa so’z topsam ekan?” deb ancha bosh qotirdim…”
Abdulla Oripov qaysi tilda sinonim ko’p bo’lsa, o’sha tilni boy hisoblaydi va o’zbek tilida sinonimiyalar ko’pligini qayd qilib, g’azal mulkining sultoni Alisher Navoiyning bebaho hikmatlarini adabiy maqola va suhbatlarida (“Ehtiyoj farzandi”, “Bezovta o’ylar sehrida…”) qayta-qayta tilga oladi. O’zi ham sinonim so’zlarning ma’no noziklariga jiddiy e’tibor beradi.

Yulduzlar bilmaysiz mening xalqimni,

Bundayin zahmatkash Yer yuzida kam.
Yelda tinim border, unda yo’q tinim,
Shunday ishparastdir, u munisginam.
Men uni o’ylayman, tun-kechalarda
Ona xalqim, deyman, mehrim oqar jim.
Ko’zimga ba’zida ko’rinsa janda,
Ko’nglim to’lib ketar, ingrayman: xalqim.