Afrika yillik oqim umumiy hajmiga ko’ra (5400 km ) Yevrosiyo va Janubiy Amerikadan so’ng uchunchi o’rinda va suv oqimi qatlami qalinligiga ko’ra (180 mm) Avstraliya va Antarktidani istisno qilganda, barcha materiklardan keyinda turadi. Afrika materigining bosh suvayirg’ichi uning eng baland ko’tarilgan sharqiy chekkasidan o’tadi, shuning uchun ham qit’a yer yuzasining 1/3 qismidan ko’prog’idan oqim Atlantika okeaniga tomon oqadi, atigi 1/6 qismi Hind okeaniga, O’rta dengizga esa undan ham kam oqadi. Afrika yer yuzasining taxminan 1/3 qismidan ( taxminan 9mln.km ) okeanga suv oqib kelmaydi, bular ichki havzalarga kiradi yoki umuman oqar suvi yo’q. Materik territoriyasida oqar suvlar juda notekis taqsimlangan. Shu bilan birgalikda oqar suvlarning taqsimlanishi va rejimi ham materikning muayyan qismida yog’inlarning miqdoriga va rejimiga chambarchas bog’liq. Afrikada qor va muzliklar daryo va ko’llarning to’yinishida juda kam rol o’ynaydi. Daryo va ko’llarning to’yinishida yog’in suvlari asosiy rol o’ynaydi. Ekvator atroflaridagi rayonlarda daryolar yil bo’yi bir tekisda to’lib oqadi. Bunda daryolarda suvning kam bo’lish davri deyarli sezilmaydi. Lekin, zenith yomg’irlari ta’sirida yiliga ikki marta daryolar toshadi. Subekvatorial iqlimli oblastlarda oqim yoz paytida keskin ko’payadi va daryolarning suv sarfi ortadi. Materikning shimoli-g’arbiy va janubi-g’arbiy chekkalarida daryolarda suv qish paytida, har ikkala yarimsharda qishki siklon yomg’irlari yoqqan paytda ko’payadi. Yozda suv sarfi ko’p bo’ladigan oblast bilan qishda suv sarfi ko’p bo’ladigan oblast orasida umuman doimiy suv oqimi bo’lmaydigan keng territoriyalar bor. Shimoliy Yarimshardagi Sahroi Kabir va janubiy yarimshardagi Kalaxari cho’lining ancha qismi ana shunday o’lkalardir. Bu yerlarda umuman oqar suv yo’q, ularda quruq o’zanlar ko’p bo’ladi, bu o’zanlarda ba’zan bo’lib qoladigan tasodifiy yomg’irlardan so’ng qisqa vaqtdagina suv bo’ladi.
Afrikaning hozirgi vaqtda qurg’oqchil oblastlari uchun xarakterli bo’lgan quruq o’zanlarning hamda quruq botiqlarning ko’p bo’lishi bu yerda bir zamonlar iqlim ancha sernam bo’lganligidan darak beradi. Markaziy Osiyo va Arabiston yarim orolidagi kabi bu yerda so’ngi plyuvial davr shimoliy yarimsharning yuqori kengliklarida ro’y bergan so’ngi muzlik davriga to’g’ri keladi. Afrikaning deyarli barcha katta daryolari yassi tog’liklar va tog’ tizmalari bilan okeanlardan ajralib qolgan keng kotlovinalarga suv beradi. Bu tog’lar Afrika platformasining chekka qismlarida yaqin geologik davrlarda ro’y bergan tektonik harakatlar natijasida ko’tarilgan. Ana shu tog’lar ko’tarilganda erosion harakat kuchaygan va ko’pgina daryolarning vodiylarida yirik shaharlar va ostonalar paydo bo’lgan. Bular esa kemachilikka halaqit beradi va afrika daryolarining transportdagi ahamiyatini juda pasaytiradi. Afrikadagi ko’l kotlovinalarining ko’pchiligi ham tektonik protsesslar natijasida paydo bo’lgan. Afrikaning eng uzun daryosi - NIL (6671km), uning havzasining maydoni 2870 ming km . Asvon shahri yaqinida o’rtacha suv sarfi 2600m / sek, lekin ayrim yillarda suv sarfida farq bo’lib, 500 m / sek dan 15000 m /sek gacha o’zgarib turadi. Havzasining tabiiy sharoiti xususiyati va gidrografik rejimi xarakteri hamda shu daryo vodiysida yashaydigan xalqlarning hayotidagi ahamiyatiga ko’ra Nil daryosi dunyodagi eng ajoyib va o’ziga xos daryolardandir. 2000 m dan ko’proq balandlikdan, sharqiy Afrika massivlarining biridan, ekvatordan janubda boshlanadigan va Viktoriya ko’liga quyiladigan Kagera daryosi Nilning boshi hisoblanadi. Ko’ldan bu daryo viktoriya - Nil nomi bilan oqib chiqadi. Kioga ko’li orqali oqib o’tadi va Albert ko’liga quyiladi. Bu ko’ldan so’ng Albert - Nil deb ataladi. Ana shu masofada daryo tog’lar orasidan o’tadi va serostona, bir necha sharsharalar hosil qiladi. Eng katta Merchison sharsharasining balandligi 40 m ga yetadi. Tog’lar orasidan Bahril - Jabal, ya’ni “tog’lar daryosi“ nomi bilan chiqib, keng va yassi kotlovinaga kirib keladi. Shundan so’ng Nil sekin oqa boshlaydi va o’zanida shoxobchalarga bo’linadi. Ana shu qismda daryoga eng yirik irmoqlardan Bahril - G’azal ( “ohular daryosi “) va Sobat daryosi quyiladi. Sobat daryosi tog’lardan sariq rangli loyqa suv keltiradi, chunki suv tarkibida ko’p miqdorda loyqa bo’ladi. Sobat daryosidan quyida bu daryo Oq Nil (Bahril - Abyod) deb ataladi. Xartum shahri yaqinida Oq Nil Ko’k Nil (Bahril - Azrak) bilan qo’shiladi va shu yerda Nil nomini oladi (arabcha nomi Al - Bahr). Ko’k Nil Oq Nilga Nisbatan ancha qisqa, lekin Xartum sharidan quyida nil daryosi rejimining tarkib topishida Ko’k Nil katta rol o’ynaydi. Ko’k Nil Efiopiya tog’ligida Tana ko’lidan boshlanadi. Nil daryosiga eng so’ngi sersuv Atbara irmog’i ham ana shu Efiopiya tog’ligidan boshlanadi. Atbara quyilgandan keyin Nil qattiq qum toshlardan tuzilgan platoni kesib o’tadi va bir qancha ostonalar hosil qiladi. Xartum shahri bilan Asvon shahri oralig’ida oltita ostona bor. Asvon shahridan quyida Nil daryosi eni 20-50 km li vodiydan oqadi, bu vodiy antropogen davr boshlarida O’rta dengizning qo’ltig’i bo’lgan. Nil vodiysi tobora o’sib borayotgan delta bilan tugaydi. Bu delta asta-sekin daryo oqiziqlari bilan to’lib borayotgan buxta o’rnida vujudga kelgan. Delta maydoni 24000 km . Nilning suv miqdori mavsumlarda juda o’zgarib turadi. Nil suvi iyun va sentabrda ko’paya boshlab, quyi oqimida maksimal miqdorga yetadi. Qohira yonida Nil suvi eng kam bo’lganidan 6-7 m ko’tariladi. Nilning Vodiy Xalfa yonidagi qismidan bir sutkada o’rta hisob bilan 718 mln. m /sek, Qohira yonidagi qismidan 554 mln. m /sek suv o’tadi. So’ngra Nil suvi pasaya boshlaydi, lekin suvning pasayishi ko’tarilishiga qaraganda sekinroq boradi. Suv pasayishi maygaacha davom etadi. May oyida esa suv sathi hammadan past bo’ladi. May oyida Vodiy Xalfa yonidagi suv sarfi 51 m /sek ga, Qohira yonida 48 m /sek ga tushib qoladi. Nildagi suv sarfining juda katta tafovut qilishiga sabab shuki, turli mavsumlarda havza maydonidan keladigan suv miqdori katta farq qiladi. Nil asosan uchta daryo-Ko’k Nil bilan Atbara (84 %) va qisman Oq Nil (16%) daryolaridan suv oladi. Ko’k Nil va Atbara suvi yozda, Habashiston tog’ligiga mo’l-ko’l yomg’ir yoqqan davrda maksimal miqdorga yetadi. Qishda Ko’k Nildagi suv hajmi juda kamayib qoladi, Atbara daryosi esa butunlay quriydi, Nil bu davrda Oq Nil va sizot suvlaridan bahra oladi. Oq Nil suvi Ko’k Nilga nisbatan juda kam, chunki oq Nil sudandan o’tgan vaqtda suvining taxminan yarmi bug’lanib ketadi, shu bilan birga suv sathi mavsumga qarab kamroq o’zgaradi, chunki ko’llar suv miqdorini tartibga solib turadi. АTBАRА (arabcha— Bahral-Asvod) — Sudan va Efiopiyadagi daryo, Nilning o’ng irmog’i. Uzunligi 1120 km. Efiopiya tog’ligining shimoliy chekkasidan boshlanadi. Asosan Sudan platosidan oqadi. Suv sarfi o’zgarib turadi (700 m /sek dan 2200 m /sek gacha), quyi qismida qurg’oqchil davrlarda butunlay qurib qoladi. Yog’ingarchilik paytlarida (iyun-sentabr) daryoda suv ko’payib, kemalar qatnaydi. Nilga quyilish joyida Atbara daryosida GES qurilgan. Nil daryosi Shimoliy Afrikada o’z suvlarini O’rta dengizga yetkazib boradigan va hayotsiz cho’lda hayot manbai hisoblanadigan yagona daryodir. Janubiy o’lkalarda yog’adigan va uning bosh qismlariga suv beriladigan yog’inlar hisobiga Nil daryosida doim suv bo’ladi. Oq Nil ekvatorial mintaqada boshlanib, butun yil davomida yog’adigan yomg’irlardan suv oladi. Daryoning yuqori oqimlarida suv juda ko’p va deyarli hamma vaqt bir xil bo’ladi, chunki bu yerdagi ko’llar suv miqdorini tartibga solib turadi. Lekin, Yuqori Nil kotlovinasida ko’p miqdorda suv bog’lanishga sarf bo’ladi va Xartum shahridan quyida Nil daryosining to’yinishida Oq Nil Ko’k Nilga nisbatan ko’proq rol o’ynaydi. Chunki Ko’k Nil Efiopiya tog’ligida yoqqan yozgi yomg’irlardan so’ng ko’plab suv (umumiy suv sarfining 60-70%) olib keladi. Nil daryosining quyi oqimida suv eng ko’payganda eng kamaygandagiga nisbatan taxminan 5 marta ko’p bo’ladi. Nil quyi oqimida toshib butun vodiyni bosadi. Qohira shahri yaqinida suv 8 metrdan ko’proq ko’tariladi. Nil daryosining Efiopiya tog’ligidan boshlanadigan irmoqlari ko’plab loyqa keltiradi, u daryo toshganda cho’kadi. Baland Asvon to’g’oni qurilishiga qadar ko’pdan-ko’p ostonalar bo’lganidan Nil daryosida boshdan-oyoq kema bemalol qatnay olmas edi. Ostonalar yaqinida butun yil davomida faqat qayiqlardagina suzish mumkin edi. Xartum bilan Juba, Asvon bilan Qohira bilan Nil quyilishi orasidagina doimiy kemalar qatnay olar edi. Nil daryosiga bir necha to’g’onlar va suv omborlari qurildi, bu butun yil davomida daryoning suv sarfini tartibga solib turishga imkon beradi. Yaqin vaqtlargacha Asvon shahri yaqinidagi gidrouzel paxta dalalarini sug’orish uchun eng yyirik inshoot hisoblanar edi. Biroq bu eskirgan gidroinshootlar muhim xo’jalik muammolarini-ekin maydonlarini kengaytirish, arzon energiya olish va boshqa muammolarni hal qila olmas edi. Nil vodiysida Asvon shahri yaqinida yangi katta to’g’on qurildi. Sug’oriladigan yerlar maydoni ana shu to’g’on tufayli 1/3 marta ko’paydi, mamlakat iqtisodiyotini taraqqiy etttirish uchun zarur bo’lgan elektroenergiya ishlab chiqarilmoqda va kemachilik uchun sahroit yaxshilandi. KONGO daryosi Afrika daryolari orasida uzunlgi jihatidan ikkinchi o’rinda turadi. Lekin havzasining maydoni va sersuvligi jihatidan Kongo Afrikada birinchi o’rinda va dunyoda Amazonka daryosidan keyin ikkinchi o’rinda turadi. Bu daryo Luapuluga quyiladigan Zambezining irmog’i-Kalunga daryosidan boshlanadi. Lualaba va Zambezi daryolari Kongoning boshi hisoblanadi. Daryoning uzunligi birinchi daryo boshidan hisoblanganda 4320 km, ikkinchisidan esa 470 km, havzasining maydoni taxminan 3,7 mln. km . Kalunga daryosi Tangan’ika ko’linig janubiy chekkasi yaqinidadir. Kongo qavariq tomoni shimolga qaragan katta yoy hosil qiladi va ekvatorni ikki joyidan kesib o’tadi. Bu daryo Kongo botig’iga tushib, bir talay sharshara va ostonalar hosil qiladi.daryoning quyi oqimi okeanga yorib chiqadigan joydagi kambar vodiyda ham sharsharalar ko’p. Kongo rejimining asosiy xususiyati shuki, uning suv miqdori kam o’zgarib turadi. Daryoda suv eng ko’paygan vaqt bilan suv eng kamaygan vaqtda 2:1 60000 m /sek va 30000 m /sek bo’ladi, yer yuzining juda ozgina daryolarida ko’riladigan g’oyat kichik nisbatdir. Bu tafovutning sababi havzaning geografik o’rnida va daryo havzasidagi yog’in-sochin rejimida. Kongo havzasi mo’l-ko’l nam oladigan ekvatorial iqlim mintaqasi bilan subekvatorial iqlim mintaqasida. Daryo havzasining 1/3 qismi shimoliy yarim sharda va 2/3 qismi janubiy yarimsharda, shunga ko’ra daryodagi suv miqdori turli mavsumlarda ancha barobarlashib turadi. Quyilish joyida daryoning o’rtacha suv sarfi 40000 m /sek, ya’ni Nil daryosining o’rtacha suv sarfidan 15 martadan ko’proq katta. Kongo daryosi shimoliy va janubiy yarim shardan oqib ekvatorni ikki marta kesib o’tadi. Atlantika okeaniga quyilaverishda Afrika platformasining balandroq ko’tarilgan chekka qismini kesib o’tadi. Tangan’ika ko’liga suv beradigan Lukuga daryosi, Ubangi, Kasai daryolari Kongoning yirik irmoqlaridir. KАSАI (quyi oqimida Kva) — Markaziy Afrikadagi daryo, Angola va Kongo Demokratik Respublikasi hududida. Kongo daryosining yirik chap irmog’i. Uzunligi 2000 km, havzasining maydoni 880,2 ming km . Lunda platosidan boshlanib, uning shim. yon bag’irlari bo’ylab ostona va sharsharalar hosil qilib, Kongo botigiga oqib tushadi. Quyi oqimida ko’lga o’xshash shakllarni hosil qilgan. Yirik irmoqlari: o’ngdan — Lulua, Sankuru, Fimi; chap-dan — Kvango. Sentabr oktabrdan aprelgacha to’lib oqadi. O’rtacha suv sarfi 10 ming m /sek. Baliq ovlanadi. Quyilish joyidan boshlab 790 km masofada kema qatnaydi. Yirik pristani — Ilebo. Kasai havzasida yirik olmos konlari bor. Kongo va uning irmoqlarining yuqori oqimi chekka platolar va tog’larni kesib o’tib, ostonalar va sharsharalar hosil qilgan. Daryo ekvator yaqinida yettita sharshara hosil qilgan. Bu sharsharalar tadqiqotchi Stenli nomi bilan ataladi. Kongoning yuqori oqimi Stenli sharsaharalari bilan tugaydi. Kongo daryosi o’rta oqimida kotlovina doirasida keng vodiyda sekin oqadi. Ba’zi bir joylarda daryo o’zani eni 20 km gacha yetadigan ko’llarga o’xshab yoyilib oqadi. Ana shu qismida Kongo daryosiga eng yirik irmoqlar quyiladi. Kongo quyi oqimida kristalli tog’ massivini kesib o’tib, yana qator hammasi bo’lib 32 ta sharshara hosil qiladi. Bu sharsharalar Livingston sharsharalari deb ataladi. Kongo daryosi sohil bo’yi tekisligiga oqib chiqar ekan, kengayadi va chuqurligi ortadi-70 metrgacha. Daryo quyilish joyida tarmoqlarga bo’linadi va keng hamda chuqur estuariy bilan tugaydi. Atlantika okeanida Kongo daryosining o’zani suv tagida 150 km gacha davom etib, suv osti jo’yagini hosil qilgan. Kongo daryosi olib keladigan ko’p miqdordagi suv natijasida okeanda bir necha o’n kilometrgacha bo’lgan masofada suv chuchuk bo’ladi. Kongo darsyosining juda sersuv bo’lishiga sabab shuki, daryoning havzasi ekvator atroflarida joylashgan va uning shimoliy hamda janubiy yarimsharlardan keladigan irmoqlari yilning turli fasllarida yog’in ko’p bo’ladigan yerlardan o’tadi. Shimoliy irmoqlar Kongo daryosiga mart oyidan noyabr oyigacha asosiy suvni olib keladi. Kongo daryosining o’rta va quyi oqimida suv sarfi asta-sekin orta borib, oktabr-noyabr oylarida maksimumiga yetadi. Yanada sersuv bo’ladigan ikkinchi maksimum janubiy yarmshardagi yomg’irlar bilan bog’liq bo’lib, fevral- mart oylariga to’g’ri keladi. Toshqin paytida Kongo daryosi o’rta oqimida suv qirg’oqlardan chetga chiqadi va bir necha yuz kvadrat kilometr masofada kotlovinaning yassi yer yuzasini suv bosadi. Suv sarfi eng kamaygan vaqtlarda Kong ova irmoqlarining suv sathi baribir juda baland bo’ladi. Kongo daryosining barcha daryolari juda katta suv energiyasi zahiralariga ega. Biroq bu energiyadan juda kam miqdorda foydalaniladi. Foydali qazilmalar qazib chiqariladigan eng muhim Kataiga rayonida bir necha gidroelektrstansiyalar qurilgan. Kongo daryosi va irmoqlarining kemachilikdagi ahamiyati ko’pdan-ko’p ostonalar va sharsharalar tufayli ancha pasayadi. Shunga qaramasdan, kongo sistemasida kema qatnaydigan qirqqa yaqin daryo bor va kema qatnaydigan suv yo’llarining umumiy uzunligi 14000 kilometrga yetadi. Kinshasa bilan Kisangani oralig’I Kongo daryosining kema eng ko’p qatnaydigan qismidir. Daryoning quyi oqimida ostona va sharsharalar bor joylarda aylanma temir yo’llar qurilgan. NIGER daryosi uzunligi jihatidan Nil va kongodan keyin, havza maydoni jihatidan Kong ova Nil daryolaridan keyin va yiliga oqib o’tadigan suv hajmi jihatidan Kong ova zambezidan keyin Afrika daryolari o’rtasida uchinchi o’rinda turadi. Shunga qaramasdan Niger yer sharidagi yirik daryolardandir. Niger daryosining uzunligi 4160 km, havzasining maydoni 2 mln. Km ga yaqin. Uning o;rtacha yillik bir vaqtda toshadi: yuqori oqimi iyuldan oktabrgacha, quyi oqimi avgustdan noyabrgacha tooshadi. Daryoning bosh tomonidagi toshqin suvlari Timbuktuga yetgach, keng yoyilib, qadimgi delta tarmoqlari va shoxobchalarini bosadi. Bu yerda ko’p suv bug’lanib va shimilib ketadi, lekin shunga qaramay, toshqin suvining bir qismi quyi oqimga yetib boradi, shuning uchun kuzdagi asosiy toshqindan keyin daryo etaklarida ikkinchai marta bahorda fevraldan aprelgacha suv toshadi. Sahroi Kabir chegarasida Niger sug’orishda juda katta ahamiyatga ega. Bu yerda bir necha to’g’on, kanallar qurilgan va yirik sholikorlik rayoni bunyodga kelgan.
Nigerning yuqori va quyi oqimi vodiysi Shimoliy gvineya qirlarining yon bag’irlarini yori kirgan, daryo o’zanining ko’p joylari ostonali, lekin daryo qirg’oqbo’yidagi kambar tekislikka chiqqanda yana juda yoyilib ketadi. Niger Shimoliy Gvineya va Sudan qumtoshlari hamda kristall jinslarini yuvib ketadi; bu suvda qum-loyqa miqdori Kongo suvidagi qum-loyqa miqdoridan kamroq, ammo Niger quyilish joyida juda sertarmoq keng delta hosil qiladi, mangra chakalakzorlari bu deltaning kengayishiga imkon bermoqda. ZAMBEZI-Janubiy afrikadagi eng katta daryo va materikning Hind okeaniga quiladigan daryolaridan eng yirigidir. Uzunligi 2660 km, havzasining maydoni 1330 ming km . Zambezining o’rtacha yillik suv sarfi juda katta. 19000 m /sek; bu esa Niger daryosi suv sarfidan bir necha marta ortiqdir. Zambezi Kongo-Zambezi suvayirg’ich platosida 1000 m dan ko’proq balandlikdan boshlanadi, yani Lunda Katanga balandligining yassi tekisliklarida boshlanadi. Yuqori oqimi to Viktoriya sharsharasigacha tinch oqadigan keng daryo bo’lib, yozda yomg’irgarchilik faslida suv bosadigan keng vodiyning bepoyon botqoqliklarida oqimi ko’rinmay yo’qolib ketadi. Daryo o’z yo’lida yassi kotlovinalarni va ularni ajratib turgan yassi tog’larni kesib o’tadi va ko’pdan -kop ostona va sharsharalarni hosil qiadi. Zambezidagi eng yirik va dunyodagi eng katta sharsharalardan biri Viktoriya sharsharasining balandligi 120 m, eni 1800 m. Sharsharada suv daryo o’zaniga perpendikulyar joylashgan basalt daraga otilib tushadi. Shovqin bilan otilib tushgan suv bir necha kilometrgacha eshitiladi va suv uchqunlari oppoq ustunga o’xshab ko’tariladi, shuning uchun mahalliy xalq “Chinqiriq tutun” deb nomlangan. Viktoriya sharsharasi yaqinida gidroelektr stansiya va Kariba suv ombori qurilgan. Sekundiga urta hisob-da 1400 m3 suv tushadi. V.da kichikroq GES qurilgan. V. va unga yondosh hudud-larning tabiat manzaralari va noyob hayvonlarini muhofaza qilish maqsadida Zambezi daryosining janubiy sohilida Viktoriya-Fole milliy parki tashkil etilgan. Viktoriyani 1855 yilda ingliz sayyohi D. Livingston kashf etgan va ingliz qirolichasi nomi bilan atagan. Zambeziga chap irmog’i Kafue qo’shilgandan keyin daryo vodiysi kengayadi, daryoning o’zi Kebrabas ostonalarigacha tinchroq oqadi. Kebrabas ostonalari daryonng ichki baland rayonlaridan qirg’oq bo’yidagi tekislikka chiqqan joyda 100 km masofaga cho’zilgandir. Zambezi havzasida yozda ko’p yomg’ir yog’adi, shunga ko’ra daryodagi suv hajmi ko’payadi. Suv hajmi mavsumga qarab juda katta tafovut qiladi. Janubiy yarimsharda yoz paytida, noyabrdan martgacha daryo to’lib oqadi, so’ngra ikkinchi marta-noyabrda suv ko’tarilguncha sathi tez pasayadi. Shire daryosi orqali N’yasa ko’lidan Zambeziga suv kelib turadi. Zambezi daryosi loyqa, qum miqdori jihatidan Afrikaning boshqa daryolari orasida faqat oranjevaya daryosidan keyin turadi. Zambezining quyilish joyidagi deltasining irmoqlari bilan okean o’rtasida mangrazorlar bor. Janubiy yarimsharda yoz paytida suv kopayadi. Qurg’oqchil qish davrida daryoda suv sathi keskin pasayadi. Suv miqdori keskin o’zgarib turganidan Zambezining kemachilikdagi ahamiyati katta emas. Daryoning quyi oqimida 450 km masofadagina yirik kemalar qatnay oladi. ОRАNJ (golland shahzodasi Oranskiy nomidan) — Janubiy Afrikadagi daryo. Lesoto, JAR va Namibiya hududlaridan oqib o’tadi. Uzunligi 1860 km, havzasining maydoni 1020 ming km . Drakon tog’larining g’arbiy yon bag’ridan, 1360 m balandlikdan boshlanib, Baland Vend qurg’oqchil zonasi va Kap platosidan oqib o’tadi. Bu yerda daralar hosil qilgan. Atlantika okeaniga quyiladi. Qurg’oqchil joylardan o’tgan qismida o’zani yozda ba’zan qurib qoladi. Yuqori va o’rta oqimida ostona va sharsharalar bor. Quyi qismi (97 km) tekislikdan oqadi. Yog’ingarchilik mavsumi (noyabr —mart)da daryo to’lib oqadi. Yillik o’rtacha suv sarfi 200 m /sek. Suvi loyqa. Okeanga yiliga 15 km suv, 153 mln. tonna oqiziq keltiradi. Suv sarfi yildan-yilga o’zgarib turadi. Daryodan sug’orishda, shaharlarni suv b-n ta’-minlashda foydalaniladi. Oranjda gidroenergetika inshootlari qurilgan. Timsohli daryo — Janubiy Afrikadagi daryo. Uzunligi 1600 km, havzasining maydoni 440 ming km . Eng katta irmog’i — Ulifants. Vitvatersrand tizmasining shimoliy yon bag’ridan boshlanadi. Mozambik pasttekisligidan o’tib, Hind okeaniga quyiladi. Yuqori qismida qurg’oqchil erlardan oqib o’tgani uchun suvi kam, quyi qismida bir necha irmoq quyiladi. O’rtacha suv sarfi 800 m /sek. Yozda yog’ingarchilik davrida daryoning quyi oqimida suv sathi 5—7 m ko’tariladi. Quyilish joyidan boshlab 160 km masofada yil davomida kema qatnaydi. Sug’orishda foydalaniladi. RUFIJI — Tanzaniyadagi daryo. Nyasa ko’lidan sharqda joylashgan tog’lardan boshlangan Luvegu va Kilombero daryolarining qo’shilishidan hosil bo’ladi. Uzunligi Luvegu irmog’ining boshlanish joyidan 1400 km, havzasining maydoni 178 ming km . Hind okeanining Mafiya dengiziga quyiladi. O’rtacha suv sarfi 1100 m/sek. Martdan may oyigacha suvi ko’payadi. Quyi qismida kema qatnaydi. Futa -Jallon massividan oqib tushadigan Senegal va Gambiya daryolari Sudan uchun katta ahamiyatga ega. Yog’ingarchilik davrida bu daryolar toshib, katta-katta maydonlarni suv bosadi. Qurg’oqchil davrda esa har doim ham okeangacha yetib boravermaydi. Chad ko’liga quyiladigan eng yirik daryo-SHARI daryosi yog’in ko’p tushadigan janubdan keladi. Yog’ingarchilik davridan so’ng Shari va uning irmoqlari toshadi va katta daryolarga aylanadi. Oqibatda Chad ko’li ham kengayadi. VOLTA — G’arbiy Afrikadagi daryo, asosan Gana hududidan oqib o’tadi. Oq Volta va Qora Voltaning qo’shilishidan hosil bo’ladi. Gvineya qo’ltig’iga delta hosil qilib quyiladi. Uzunligi 1600 km, havzasining mayd. 384 ming km . Asosiy irmog’i — Oti daryosi. Yog’ingarchilik davri (iyul — oktabr)da to’lib oqadi, ba’zan toshadi. Bu vaqtda suv sathi 14 m gacha ko’tariladi. Quyilish yeridan boshlab 400 km masofada kema qatnaydi. Daryo o’zani serostona. Baliq ovlanadi. Gidroenergiya resurslariga boy. Voltada yirik Akosombo GES (Ganada) va Volta suv ombori qurilgan. Asosiy portlari: Kete-Krachi va Akosombo.
Afrika materigi oqim havzalari 1-jadval
Afrikaning deyarli barcha eng katta ko’llari Sharqiy Afrika yassi tog’ligidagi tektonik botiqlardadir. Bu ko’llar turlicha balandlikda, aksarisi chuqur va tik yonbag’irli. Tanga’ika va N’yasa ko’llarining qozonsoylari kriptodepressiyalardir. Tanganika chuqurligi jihatidan dunyoda ikkinchi o’rinda, ya’ni Baykal ko’lidan keyinda turadi. TANGANIKA — Afrikadagi ko’l, Kongo Demokratik Respublikasi, Tanzaniya, Zambiya va Burundi hududlarida. Maydoni 34 ming km . Sharqiy Afrika yoriklari zonasidagi tektonik botiqda, 773 m balandlikda. Uzunligi 650 km, eni 80 km gacha, eng chuqur joyi 1470 m (chuqurligi bo’yicha Baykal ko’lidan keyin 2-o’rinda). Qirg’oqlari tekis, ba’zi joylarda baland va tik. Tanganikaga Malagarasi va Ruzizi daryolari quyiladi. Lukuga va Lualaba daryolari orqali oqib chiqadi. Ko’l suvi chuchuk. Faunasi endemiklarga juda boy. Begemot, timsoh, suzuvchi parrandalar turi ko’p. Atrofida milliy bog’lar tashkil etilgan. Baliq ovlanadi. Kema qatnaydi. Portlari: Kigoma, Bujumbura, Kalima. Tanganikaga yevropaliklardan birinchi bo’lib 1858 yilda ingliz sayyoxlari R.Byorton va J.Spik borganlar. Chad ko’li sayoz ko’l bo’lib, suvi eng ko’payganda ham chuqurligi bir necha metr bo’ladi. Bu ko’l maydoni yog’in miqdoriga qarab yil davomidagina emas, hatto u yildan bu yilga o’zgarib turadi. Chad ko’li juda sayoz eng chuqur joyi 7 m, yilning quruq faslida maydoni qariyb 10000 km ga keladi. Yomg’irlar yog’ib Shari va Logone daryolari toshgandan keyin maydoni ikki barobar kengayadi. Chad ko’lidan Baxralg’azal quruq o’zani orqali Bodele qozonsoyiga yer ostidan suv o’tadi, shuning uchun Chad ko’lining suvlari sho’rlanmaydi. Kongo botig’idagi Tumba va Leopold II ko’llari va Kalaxari botig’idagi Ngami ko’li ham Chad ko’li singari relikt ko’llardir. Ko’lning qirg’oqlari pasttekislikdan iborat bo’lib, katta qismi botqoqlangan. Yer yuzasidan suv oqib ketmasa ham bu ko’lning suvi deyarli chuchuk. Bu esa aftidan, shimoli-sharqda joylashgan Bodele botig’iga tomon yer ostidan suv oqib turishi oqibati bo’lsa kerak. Ehtimol o’tmishda Bodele botig’i Chad ko’lining bir qismi bo’lgandir va Chad ko’li hozirgiga nisbatan ancha katta maydonni egallagandir.
VIKTORIYA Viktoriya-Nyanz, Ukereve-Ekvatorial Afrikadagi chuchuk suvli ko’l. Tanzaniya, Keniya va Uganda hududlarida. Dengiz sathidan 1134 m balandlikdagi Sharqiy Afrika tektonik bukilmasida joylashgan. Maydoni 68 ming km Kattaligi jihatidan dunyoda 2-o’rinda turadigan chuchuk suvli ko’l, ya’ni Shimoliy Amerikadagi Yuqori ko’ldan keyinda turuvchi chuchuk suv havzasi hisoblanadi. Uzunligi 320 km, eni 275 km. O’rtacha chuqurligi 40 m, eng chuqur joyi 80 m. Viktoriya— Viktoriya suv omborining bir qismi. Qirg’oq chizig’ining uzunligi 7 ming km dan ortiq; qulay qo’ltiqlari ko’p, yarim orol, orol va buxtalar bor. Ko’l atrofi baland tekislik. Viktoriyaga quyiladigan daryolardan eng kattasi Kagera. Ko’lga yiliga o’rta hisobda 114 km suv yigiladi (16 km daryolardan, 98 km yog’indan). Viktoriya-Nil daryosi Viktoriyadan yiliga 21 km suv olib chiqadi, ko’ldan 93 km suv buglanadi. Viktoriya suvi GES to’g’oni orqali tartibga solib turiladi. Viktoriyada bo’ronlar bo’lib turadi. Ko’lda baliq ko’p, qo’ltiq va daryolarning quyilish joylarida timsohlar uchraydi. Sohilida odam va hayvonlarda tripanosomoz ka-salligini tarqatuvchi sese pashsha tarqalgan. Kemachilik rivojlangan. Yirik portlari: Entebbe (Uganda), Mvanza, Bukoba (Tanzaniya), Kisumu (Keniya). Rubondo orolida milliy park tashkil etilgan. Viktoriyani 1858 yilda ingliz sayyohi J. Spik yevropaliklarga ma’lum qilgan. Ko’llar sathi ko’p yillar mobaynida o’zgarib turadi, buning sababi aniqlangani yo’q. bu iqlimning ko’p yillik o’zgarishlariga aloqador.
TANA, Sana, Dembea — Efiopiyadagi ko’l. Efiopiya tog’ligidagi tektonik soyliqda, 1830 m balandlikda joylashgan. Maydoni 3,1—3,6 ming km (mavsum bo’yicha o’zgarib turadi), Chuqurligi 70 m gacha. Tanaga juda ko’p daryo quyiladi, ko’ldan Abbay (Ko’k Nil) daryosi oqib chiqadi. Baliq ovlanadi. Kema qatnaydi. Habashiston tog’ligidagi Tana ko’lini lava bo’g’ib qo’ygan. Habashiston grabenida va Afar botig’ida kichkina oqmas ko’llar zanjir kabi tizilib yotibdi. Afrikaning qurg’oqchil va cho’l hududlarida Atlas tog’ tizmalari orasidagi baland platolarda, Tunisdagi janubiy etaklarida, Janubiy va Sharqiy Afrikada qurib qoladigan ko’llar ko’p ular yoz faslida tuz qatqaloqlari bilan qoplanib yotadi. Shimoliy Afrikada bunday ko’llar shtotlar deb ataladi. Cho’l va chala cho’llarning zaminida suvli qatlamlar bor, bular yer osti sizot suvlarining zahirasi katta. Sahroi Kabir va Shimoliy Sudanda sizot suvlarining zahiralari “kontinental oraliq” formatsiyada to’plangan. Janubiy afrikaning chala cho’l va cho’llarida sizot suvlari asosan tub jinslarining yoriqlarida, karst hodisasi ro’y beradigan ohaktoshlarda va ba’zi taxminlarga qaraganda, Karru tizimi qumtoshlarida to’plangan.
XULOSA
Insoniyat tabiat qo’ynida paydo bo’ldi, ulg’aydi, hozirgi intellectual yetuklik (sivilizatsiya) darajasiga yetdi. U ana shu evolutsion rivojlanishi davomida tabiatdan asosiy yashash vositalarini oldi, uni chuqur o’zlashtirishga erishdi va, o’z navbatida, unga o’z ta’sirini o’tkazib keldi. Boshqacha aytganda, o’tgan uzoq tarixiy davrlar davomida insoniyatning tabiatga, tabiatning esa inson hayotiga o’zaro ta’siri uzluksiz kuchayib bordi. Binobarin, taraqqiyot jarayonining barcha davrlarda insoniyat tarixini uning tabiat bilan o’zaro aloqalari tarixi deb ham hisoblash mumkin. Ana shu tobora kuchayib brogan, uzluksiz o’zaro aloqalar jarayoni jamiyat va tabiatni ularning hozirgi holatiga olib keldi. Jamiyatning rivojlanishi jarayonida zamin bo’lgan ona Yer, ona Tabiat insoniyat sivilizatsiyasining dastlabki davrlaridan to hozirgacha o’z boshidan katta o’zgarishlarni o’tkazdi. Jamiyat va tabiatning o’zaro aloqadorligi jarayoni bir necha bosqichlarni o’z ichiga oladi. Kishilik jamiyati taraqqiyotining dastlabki bosqichlarida inson, asosan tabiat tabiat bergan ne’matlar hisobiga yashagan. U ovchilik, baliqchilik bilan shug’ullangan, o’simlik ildizlarini yig’ib kun kechirgan. Tabiiyki, u davrda kishilar o’simlik va hayvonlarga boy bo’lgan, asosan, iliq va nam hududlarda jamoa bo’lib yashashga inyilganlar. Inson hayotining ushbu bosqichlari fanda ibtidoiy jamoa davri deb ataladi. Insoniyat hayotining 2- bosqichida dehqonchilik va chorvachilik tarmoqlari rivojlana bordi. Aynan shu davrlardan boshlab Nil,Dajla va Frot, Hind va Gang, Xuanxe va Yanszi, Amu va Sirdaryo vodiylari, Qadimiy Yunoniston va Rim davlatlari ana shunday katta ijtimoiy o’zgarishlarga erishgan hududga aylandi. Yillar, asrlar o’tishi davomida jamiyat bilan tabiatning o’zaro ta’siri ham sekin asta kengayib bordi. Bular, o’z navbatida, jamiyat hayotida tobora katta o’zgarishlarning kelib chiqishiga sabab bo’ldi. Asta-sekin aholi soni ortib bora boshladi. Shu sababli jamiyat taraqqiyotining 3-bosqichi hisoblanmish O’rta asrlar davrida yer, mineral va o’rmon resurslarini kengroq o’zlashtirishga kirishila boshlandi. Karvon yo’llari (Buyuk Ipak yo’li) orqali hududlararo aloqalar kuchayib bordi. Aholining ko’paya borishi yerlarga ishlov berishni kuchaytirish va yangi hududlarni o’zlashtirishga undadi. Bunday o’zgarishlar, eng avvalo, ,,Eski dunyo” hududlariga, ya’ni G’arbiy Yevropa, Osiyoning janubiy mintaqa kengliklarida joylashgan mamlakatlarga xosdir. Tabiiyki, O’rta asrlar davrida aholining yashash hududlari yanada kengaydi. Bular, eng avvalo, kashf qilingan ,,Yangi dunyo” deb atalmish Amerika va Avstraliya qit’alarining o’zlashtirila borishi misolida o’z ifodasini topadi. Jamiyat bilan tabiatning o’zaro ta’siri jarayonining 4- bosqichida inson tomonidan tabiatni o’zlashtirish ancha tezlashdi. Ayniqsa, Yevropada ishlab chiqarish kuchlarining yanada rivojlanishi xilma-xil tabiiy resurslarni o’zlashtirish sur’atlarini keskin tezlashtirdi. Shimoliy va Jnubiy Amerika, Avstraliya, Afrika shuningdek, insoniyatning eng qadimiy beshiklaridan Osiyo hududlarini to’laroq egallash, ularni mustamlakalarga aylantirish va iqtisodiy jihatdan o’zlashtirish harakatlari mazkur taraqqiyot bosqichining asosiy mazmuniga aylangan edi. Tabiiyki, bu holat Yevropada sanoat rivojlanishida tub burilishlarning boshlanishiga asos bo’ldi. Dunyo miqyosida tabiiy landshaftlarning tez sur’atlarda o’zlashtirilishi (bo’sh yotgan yerlarning haydalib, ekin maydonlariga aylantirilishi, tabiiy va ijtimoiy boyliklarning ayovsiz ishga solina borishi, temiryo’llar qurilishining avj olishi kabilar) natijasida inson faoliyatining atrof-muhitga salbiy ta’siri sekin-asta kuchayib bordi. XXasrning ikkinchi yarmidan boshlangan hozirgi fan-texnika inqilobi davrida jamiyat va tabiat o’rtasidagi o’zaro munosabatlar faolligi o’zining eng yuqori darajasiga yetdi. Bu bosqichda ,,Jamiyat- tabiat”ning o’zaro munosabatlarida jamiyatning faolligi yaqqol namoyon bo’lmoqda. Bu davrga kelib inson tomonidan yer yuzasi tabiatini keng miqyosda o’zlashtirishga erishildi. Ayniqsa, FTI davrida turli tabiiy resurslardan foydalanish sur’atlarining tinimsiz ortib borishi, tabiatga murakkab tarkibli, ko’p hollarda har taraflama zaharli sanoat va boshqa turdagi chiqindilarning tinimsiz chiqarib tashlanishi tobora ,,Jamiyat- tabiat “ o’rtasidagi o’zaro munosabatlardagi muvozanatning buzila borishiga sabab bo’lmoqda. Bu holatda insoniyat o’z oykumena chegaralarini tinimsiz kengaytirib bordi. Olimlarning hisob-kitoblariga ko’ra hozirgi vaqtda inson tomonidan o’zlashtirilgan antropogen landshaftlar dunyo quruqligining 60% dan ortiqroq maydonini egallaydi. Ayniqsa, quruqlikning 20% qismida tabiiy landshaftlar tubdan o’zgartirilgan: ular shahar va qishloqlar, industrial ishlab chiqarish obyektlari, ekinzor va bog’lar, yo’llar va suv omborlri, qo’lda ekilgan o’rmonlar va istrohat joylaridir. Demak, inson o’z hayoti sharoitini takomillashtirish va ko’lamini kengaytirishi yo’lida sayyoramizning mintaqalarida tabiat imkoniyatlarida tobora ko’proq foydalanishga harakat qildi hamda shunga erishdi, o’ziga hos yashash muhitini yaratdi. Fanda bu geografik muhit deb ataladi. Shunday qilib jamiyat o’z ijtimoiy faoliyati davomida tabiatdan ko’proq resurslarni oladigan va ayni vaqtda, tabiatga tobora ko’proq turli xil chiqindilarni chiqarib tashlaydigan bo’lib qoldi. O’z navbatida bu jarayon insoniyat oldiga bir-biri bilan bog’liq bo’lgan:
Tabiiy resurslardan oqilona va samarali foydalanish;
Atrof-muhitni ifloslashdan muhofaza qilishdek juda dolzarb muammolarni qo’yadi.
Insoniyat o’z hayoti va ijtimoiy faoliyati davomida turli xil tabiiy resurslardan foydalanadi. Suv hayot manbaidir. Yer sharidagi mavjud suvning asosiy qismi dunyo okeani va dengizlarida to’plangan. Aholi va barcha ishlab chiqarish tarmoqlari asosan toza chuchuk suvni iste’mol qiladi. Yaqin-yaqinlargacha suv ham havo kabi tabiatning to’kin in’omi va uning zahiralari chegaralanmagan deb hisoblanar edi. Lekin amalda unday emas. Chunki, chuchuk suv resurslari Gidrosfera umumiy hajmining atigi 2,5 % nigina tashkil qiladi. Buning ustiga chuchuk suvning asosiy qismi chekka, foydalanish qiyin bo’lgan Antarktida, Arktika, Grenlandiya va dunyoning baland tog’lari bag’ridagi ko’[lab qor va muzliklarida to’plangan. Bundan xuslosa shuki, aholi faol hayot kechiradigan yer sharining asosan mo’tadil, tropic mintaqalari chuchuk suv bilan ancha kam ta’minlangan. Insoniyatning chuchuk suvga bo’lgan ehtiyojini qondiradigan asosiy manba daryolar bo’lib, ulardagi suvning umumiy miqdori atigi 47 ming km dir. Buning ustiga bu suvning eng ko’p qismli aholi ancha siyrak yashaydigan dunyoning Shimoliy va ekvatorial hududlari bo’ylab oqadi va ulardan har taraflama foydalanish ancha qiyin.
Chuchuk suvga bo’lagan talab uzluksiz oshib bormoqda. Jahonda chuchuk suvdan foydalanish hajmi 1950 yilda 1100 km , 1980-1990 yillarda 3300 km3dan 4100 km3ga 2000 yilda 4780 km3ga yetdi. 2005 yilda 5000 km dan oshib ketdi. Chuchuk suv, ayniqsa, ishlab chiqarish (sanoat va qishloq xo’jaligi)ehtiyojlari uchun eng ko’p sarflanmoqda. Iste’mol suvidan foydalanish hajmining tez o’sib borishi jahonda chuchuk suv tanqisligining yuzaga kelishiga sabab bo’lmoqda. Darhaqiqat, yer yuzasi bo’ylab chuchuk suv zaxiralarining taqsimlanishi o’ziga xosdir. Yer yuzasining ekvatorial va mo’tadil mintaqalari chuchuk suvga ancha serob. Chuchuk suv bilan eng yaxshi ta’minlangan davlatlar qatoriga Rossiya Federatsiyasi, Qirg’iziston, Gruziya va Tojikiston respublikalari kiradi. Quruqlikning 1/3 qismini tashkil qiladigan qurg’oqchil-cho’l mintaqalarida suv tanqisligi juda keskin. Buning ustiga ularda qishloq xo’jalik ishlari, asosan, sun’iy sug’orish orqali olib boriladi. Shimoliy va Markaziy Afrika, ko’pgina Janubiy, G’arbiy Osiyo mamlakatlari, shuningdek, O’zbekiston, Moldova, Turkmaniston kabi mamlakatlar ham ana shunday davlatlar qatoriga kiradi. Aholi hayot kechirishida faqat suvning miqdori emas, balki sifat ko’rsatkichlari ham rol o’ynaydi. Hozirgi vaqtda jahon aholisining 1/3 qismigina yaxshi, sifatli suvni, 1/3 qismi esa, asosan, sifatsiz suvni iste’mol qilmoqda. Daryolar suvidan samaraliroq foydalanishga erishish uchun ko’plab suv omborlari qurilgan. Hozir jahonda qurilgan suv omborlarining soni 40 mingdan oshib ketdi. Yirik suv omborlarining ko’pligiga ko’ra AQSHva Rossiya alohida ajralib turadi. Suvdan samarali foydalanish yo’llaridan yana biri oqar suvlarni hududlararo va mamlakatlararo qayta taqsimlash ishlaridir. AQSH, Kanada, Avstraliya, Hindiston, Xitoy, Meksika, Misr, O’zbekiston va boshqa ayrim MDH davlatlarida oqar suvlarni qayta taqsimlashda katta ishlar amalga oshirilgan. Dengiz suvini chuchitish texnalogiyasini kengroq qo’llash ham jahon chuchuk suv resurslaridan samarali foydalanishga olib keladi. Hozirgi paytda Fors qo’ltig’i, O’rta dengiz bo’yi mamlakatlarida, Qozog’istonning Kaspi bo’yi rayonlarida, AQSHjanubida, Yaponiyada, Karib dengizi mamlakatlarida dengiz suvini chuchitish va ulardan foydalanish ikengayib bormoqda. Chuchitilgan dengiz suvidan foydalanish hajmi bo’yicha eng katta davlat Kuvayt hisoblanadi.
Ko’pgina chuchuk suvli daryolar va ko’llar ifloslanib borayotganligi sababli toza ichimlik suvining yetishmasligi tobora ko’zga tashlanmoqda
Asosiy adabiyotlar:
Beloselskaya G.A. Severnaya Amerika. Voronej, 1965 .
Vlasova T.V. Materiklar tabiiy geografiyasi. I qism T: O’qituvchi, 1982
Vlasova T.V. Materiklar tabiiy geografiyasi II qism. T. 1982
Qurbonniyozov R. Umumiy tabiiy geografiya. T., 1995
Qurbonniyozov R., Xoliqov J. Geografiya. T:. O’qituvchi, 1993.
Qurbonniyozov R.Umumiy tabiiy geografiya. T: O’qituvchi, 1999.
Dunyo qit’alari tabiiy geografiyasi. T: 1968. A.M.Ryabchikov tahriri ostida.
Qo’shimcha dabiyotlar:
Karimov I.A “Yuksak ma’naviyat - yengilmas kuch” Toshkent, “Ma’naviyat” 2008 yil
Karimov I.A. “Jahon moliyaviy -iqtisodiy inqirozi, O’zbekiston sharoitida uni bartaraf etishning yo’llari va choralari” Toshkent,”O’zbekiston” 2009 yil
Abdulqosimov A. Materiklar va okeanlar tabiiy geografiyasi. T: Mehnat, 2002