Agrologistika
Yüklə 280,22 Kb.
|
|
9.3-
jadval INKOTeRMS-2000 (Savdo atamalari tasnifi) ye guruhi EXW Franko zavod ( ..... kema nomi) F guruhi FCA Franko tashuvchi ( .......tayinlangan joy nomi) Asosiy
to‘lanmagan FAS Kema borti bo‘ylab franko ( ..................yuklash porti nomi) FOB Franko bort ( ... yuklash porti nomi) S guruhi Asosiy tashish to‘langan CFR Narx va yuk ( ........tayinlangan port nomi) CIF Narx, sug‘urta va yuk ( ........... tayinlangan port nomi) CPT Yukni tashish gacha to‘langan ( ......... tayinlangan joy nomi) CIP Yukni tashish va sug‘urta gacha to‘langan ( .......... tayinlangan joy nomi) V guruhi yetib kelishi DAF Chegaragacha yetkazib berish ( ........... yetkazib berish joyi nomi) DES Kemadan yetkazib berish ( ..... tayinlangan port nomi) DEQ Pirstandan yetkazib berish ( .....tayinlangan port nomi) DDU Boj to‘lamasdan yetkazib berish ( ....tayinlangan joy nomi) DDP CFR va CIF atamalari bo‘yicha yetkazib berish punktlariga mos keladigan yetkazib berish punkti FOB atamasiga muvofiq ma'lum tortishuvlarga qaramasdan Inkoterms 2000da o‘zgarishlarsiz qoldi. Garchi FOB atamasi bo‘yicha “tovarni kema bandiga yetkazib berish” tushunchasi hozir ko‘pchilik holatlarda to‘g‘ri kelmasligi mumkin. Biroq shunga qaramay savdogarlar tomonidan ushbu atama tushuniladi va tovarlar hamda yuklash qurilmalari hisobga olingan holda qo‘llanilmoqda. yetkazib berish punktini FOB atamasiga ko‘ra o‘zgartirish ayniqsa dengiz yo‘li bilan odatda charter-to‘plarda keltiriladigan tovarlarni sotishga nisbatan keraksiz chalkashliklarni yuzaga keltiryapti. Afsuski, FOB so‘zi ayrim savdogarlar tomonidan faqatgina har qanday yetkazib berish punktini - masalan “FOB fabrika”, “ FOB zavod”, “ FOB sotuvchi zavodidan” punktlarini belgilash uchun foydalanilmoqda. Bunda “Franko bort” qisqartma so‘z tushunchasiga e'tibor berilmayapti. “FOB”dan bu kabi foydalanish chalkashlikni yuzaga keltirish moyilligiga ega bo‘lgan vaziyatlar saqlanib qolmoqda va bundan saqlanish kerak. “S” atamasi sotuvchiga tashishlarni o‘z hisobidan oddiy sharoitlarda tashish shartnomasini tuzishni yuklaydi. Shu bois u transport sarf-harajatlarini to‘lashi lozim bo‘lgan punkt tegishli “S” atamasidan so‘ng ko‘rsatilishi shart. CFR va CIF atamalariga muvofiq sotuvchi tovarni sug‘urtalashi va sug‘urta harajatlarini ko‘tarishi kerak. Chunki harajatlarni taqsimlash nuqtasi tovar yetkazib berilishi mumkin bo‘lgan mamlakatda ro‘yxatga olinadi. “S” atamasi ko‘pincha yetib kelish shartnomalari bilan noto‘\ri hisob- kitob qiladi. Bunda sotuvchi tovar kelishilgan punktgacha yetib kelmasa barcha tavakkalchilik va harajatlarni ko‘taradi. Biroq shuni ta'kidlash kerakki, “S” atamasi sotuvchi tovar yuklanadigan yoki jo‘natiladigan mamlakatda shartnomani bajarishi nuqtai nazaridan “F” atamasi ega bo‘lgan xususiyatga ega bo‘ladi. Shunday qilib, “S” atamasiga muvofiq oldi-sotdi shartnomalari “F” atamasi bo‘yicha shartnomalar kabi yuklash shartnomasi toifasiga kiradi. Yuklash shartnomalari xususiyatida tovarlarni odatiy yo‘nalishlar bo‘yicha oddiy usulda kelishilgan joygacha tashishning odatdagi transport sarf-harajatlari sotuvchi tomonidan to‘lanishi kerak. Bunda xaridor tovarni yo‘qotishi yoki aynishi bo‘yicha tavakkalchilikni o‘z zimmasiga oladi, shuningdek, tovar tegishli ravishda tashish uchun yetkazib berilganidan so‘ng ham ahamiyatga ega voqyealar natijasida paydo bo‘ladigan qo‘shimcha sarf-harajatlarni ko‘taradi. Shunday qilib, “S” atamasi boshqa atamalardan o‘z ichiga ikkita “keskin” nuqtani olishi bilan ajralib turadi. Ulardan biri sotuvchi ungacha transport tashkil qilishi va tashish shartnomasiga ko‘ra sarf-xarajatlarni ko‘tarishi kerak bo‘lgan nuqta, ikkinchisi esa tavakkalchiliklardan o‘tish uchun xizmat qiladi. Shu sababli sotuvchiga majbkriyatlarni qo‘shishda imkon qadar ehtiyotkorlikka rioya qilinishi kerak. Ushbu majburiyatlar sotuvchi tavakkalchilikning yuqorida qayd etilgan nuqtadan tashqariga chiqqanda yuklatiladi. Sotuvchi tashish shartnomasini tuzib, tovarni tashuvchiga topshirib, CFR va CIF atamalariga muvofiq sug‘urtalashni ta'minlab oldi-sotdi shartnomalarini tegishli ravishda bajarganidan so‘ng uni har qanday keyingi tavakkalchilik va sarf- harajatlardan xalos etish “S” atamasining mohiyati hisoblanadi. “S” atamasining mohiyati yuklash shartnomalari singari hujjatli kreditlardan bunday holatlarda ishlatiladigan asosiy to‘lov uslubi sifatida keng foydalanish orqali izohlanishi ham mumkin. Oldi-sotdi tomonlari sotuvchi hujjatli kredit bo‘yicha kelishilgan yuklash hujjatlarini taqdim etganidan so‘ng haq olishini kelib oladi. Bunda hujjatli kreditning asosiy maqsadlari sotuvchi hujjatli kreditlar bo‘yicha yoki tovarni yuklab, jo‘natganidan so‘ng haq olganidan keyin ham tavakkalchilik va harajatlarni o‘z zimmasiga olishini to‘liq inkor etadi. Albatta, sotuvchi tashish shartnomasi bo‘yicha yuk haqi oldindan to‘langan, u yuklanganidan so‘ngmi yoki tayinlangan joyda to‘lanishidani qat'iy nazar (yuk haqi yuk oluvchi tomonidan belgilangan portda to‘lanishi kerak) barcha sarf-harajatlarni to‘lashiga to‘g‘ri keladi. Biroq yuk ortilib jo‘natilganidan so‘ng ahamiyatga ega voqyealar natijasida paydo bo‘lishi mumkin bo‘lgan qo‘shimcha harajatlar xaridor tomonidan to‘lanadi. Agarda sotuvchi o‘z ichiga boj, soliq va boshqa to‘lovlarni oladigan tashish shartnomasini ta'minlashi shart bo‘lsa, bunday harajatlar albatta shartnomaga ko‘ra sotuvchiga yuklanadi. Agarda odatda tovarni oraliq punktlarda tayinlangan joyga yetish uchun qayta yuklash bilan bog‘liq bir qancha tashish shartnomalari tuzilsa, sotuvchi ushbu barcha sarf-harajatlarni, shuningdek, tovarni bitta transportdan boshqasiga qayta yuklash natijasida yuzaga keladigan harajatlarni ham to‘lashi kerak. Biroq agarda tashuvchi o‘z huquqlaridan kutilmagan to‘siqlardan (masalan, muz, ish tashlash, mehnat buzilishlari, hukumat qarorlari, urush yoki harbiy harakatlar) saqlanish uchun tashish shartnomasiga muvofiq foydalansa, bundan kelib chiqadigan barcha qo‘shimcha sarf- harajatlar xaridor hisobiga yoziladi. Chunki sotuvchi majburiyatlari oddiy tashish shartnomasini ta'minlash cheklanadi. Ko‘pincha oldi-sotdi shartnomasini tuzgan tomonlar sotuvchi qay darajagacha tashish shartnomasini, qayta yuklash sarf-harajtlarini ta'minlashi kerakligini aniq aniqlashni istaydi. Negaki, bunday sarf-harajatlar odatda tovar doimiy kema liniyalari bo‘yicha tashilsa, oldi-sotdi shartnomasi ko‘pincha tovar shu tarzda yoki “yuklarni reys kemalarida tashish shartlari” ga muvofiq tashilishini ko‘zda tutsa, yuk hisobidan to‘lanadi. Boshqa holatlarda esa CFR va CIF atamalaridan so‘ng “qayta yuklashni qo‘shib” so‘zi qo‘shiladi. Shunga qaramay, qisqartma so‘zni “S” atamasidan so‘ng u tegishli savdo sohasida aniq tushinilmasa va kelishayotgan tomonlar yoki tegishli qonunda yoxud savdo odatlarida qabul qilinmasa qo‘shishi tavsiya etilmaydi. Chunonchi, sotuvchi “S” atamasi xususiyatini o‘zgartmasdan o‘z zimmasiga tovarning mo‘ljallangan joyga yetib kelishi bo‘yicha hyech qanday majburyatni olmasligi kerak. Chunki tashish paytida kechikishni xaridor o‘z zimmasiga oladi. Shunday qilib, har qanday majburiyat yuklash yoki jo‘natish joyiga tegishlidir. Tovar bilan savdo qilishda tovarni dengizdagiligida sotib olish hollari uchrab turadi. Bunday hollarda savdo shartidan so‘ng “ suzishda” so‘zi qo‘shiladi. Negaki, bunday holatlarda CFR va CIF atamalariga ko‘ra tovarni yo‘qotish yoki buzilish xavfi sotuvchidan xaridorga o‘tgan bo‘ladi, izohlashda qiyinchiliklar paydo bo‘ladi. Bu borada imkoniyatlardan biri CFR va CIF atamalari odatiy ma'nosini xavfni sotuvchi va xaridor o‘rtasida tasqsimlashga nisbatan saqlash hisoblanadi, ya'ni aynan xavf yuk ortilganidan so‘ng. Bu xaridor oldi-sotdi shartnomasi kuchga kirganidan so‘ng bo‘ladigan voqyealar oqibatlarini o‘z zimmasiga olishga majbur bo‘lishini anglatadi. Xavfning o‘tish paytini aniqlaydigan ikkinchi imkoniyat yangi oldi-sotdi shartnomasini tuzish vaqti hisoblanadi. Birinchi imkoniyat haqiqatga yaqinroq, chunki odatda tovar holatini tashish paytida aniqlash mumkin. Shu sababli BMTning 1980 yildagi tovarlar bilan savdo qilish xalqaro shartnomasi to‘g‘risidagi Konvensiyasining 68-moddasida “ agarda ahvol shuni taqozo etsa, xavf xaridor tomonidan tovar tashish shartnomasida tuzilgan hujjatni bergan tashuvchiga topshirilayotgan paytdan boshlab qabul qilinishi” ko‘zda tutilgan. Biroq bu qoidada “sotuvchi tovar yo‘qotilgan yoki ayniganligini bilgan yoki bilishi shart bo‘lgan va bu haqda xaridorga xabar bermaganligi” istisno qilinishi mumkin. Shunday qilib, CFR va CIF atamalarini “ suzishda” so‘zini qo‘shgan holda sharhlash mazkur oldi-sotdi shartnomasiga qo‘llaniladigan qonunga bog‘liq. Tomonlarga qo‘llanilayotgan qonun va har qanday qarorga ishonch hosil qilish tavsiya etiladi. Shubha tug‘ilganda esa tomonlarga ushbu masalani o‘zlarining shartnomasida aniqlashtirib olish tavsiya etiladi. “D” atamasiga muvofiq DDPdan tashqari sotuvchi mo‘ljallangan mamlakatga import uchune tozalangan tovarni yetkazib berishga majbur emas. An'anaviy tarzda DTQ atamasiga ko‘ra sotuvchi tovarni tozalashiga majbur, negaki ushbu tovar pristanga yuklanishi kerak va shu tarzda import qilinayotgan mamlakatga chiqib ketishi lozim. Bojxona tozalashlar tartiblaridagi o‘zgarishlar oqibatida ko‘pgina mamlakatlardla hozir manfaatdor mamlakatda muntazam yashab kelayotgan tomon tozalashni amalga oshirib, boj va yuboshqa to‘lovlarni to‘lashi maqsadga muvofiqdir. Shu sababli FAS atamasidagi o‘zgartishlar DEQ atamasiga ham kiritildi. Ko‘pgina mamlakatlarda Inkotermsga kiritilmagan savdo atamalaridan asosan yuklarni temir yo‘lda tashishlarda (franko chegara) foydalanilmoqda. Biroq bunday sharoitlarda odatda sotuvchining tovarni chegaragacha tashish paytida uni yo‘qotish yoki buzilishi bo‘yicha tavakkalchilikni o‘z zimmasiga olishi ko‘zda tutilmaydi. Ushbu holatlarda chegara ko‘rsatilgan holda SRT atamasidan foydalanish maqsadga muvofiqdir. Ikkinchi tomondan esa, agarda tomonlar sotuvchi tovarni tashishda tavakkalchilikni o‘z zimmasiga olishini nazarda tutsa, bunda chegara ko‘rsatilgan holda DAF atamasidan foydalanish lozim. Yüklə 280,22 Kb. Dostları ilə paylaş:
|