Boshlovchi: Alisher bilan Xusayn yoshlikdan birga o‘sishdi. Xusayn bolalikdan urush-urush o‘ynar edi. Otda chopar, qilichbozlikka qiziqar edi. Alisher esa ko‘p kitob o‘qir, she’rlar yozar va ularni yod olar edi. Har ikkalasi katta bo‘lib ulgayishdi. Xusayn taxtga o‘tirdi. Uni Xirotga shox etib tayinlashdi. Alisher esa shoir bo‘ldi. U el-yurt tinchligi xaqida o‘yladi. Odamlarga yaxshilik qildi. Alisher yozgan she’rlarni barcha sevib o‘kidi. Alisher «Navoiy» taxallusi bilan jaxonga tanildi.
Bola: Quyosh osmonga to‘lib Navoiy bobom bo‘lib.
Ko‘rinadi ko‘zimga duo berar o‘zimga.
SHunday desam onamga sig‘may ketib olamga.
Dedi ul g‘azali shirmon nonday mazali.
O‘ZBEK RAQSI “Do‘ppi” Boshlovchi: Qadrli bolajonlar. Navoiy bobomiz qoldirgan xikmatlarni xalq nixoyatda e’zozlagan. Hozir shu xikmatlardan namunalar eslasak.
Bola: Ona ko‘nglini olmok 50 marta xaj qilgandan afzal.
Bola: Oz-oz o‘rganib dono bo‘lur, qatra-qatra yig‘ilib daryo bo‘lur.
Bola: Olamdan g‘amsiz o‘tay desang ilmu xunar izla.
Bola: Aytar so‘zni ayt, aytmagan so‘zdan qayt.
Bola: Tilga ixtiyorsiz, elga e’tiborsiz.
Bola: Bilmaganni so‘rab o‘rgangan olim, orlanib so‘ramagan o‘ziga zolim.
Bola: CHin so‘z e’tiborli yaxshi so‘z qisqa bo‘lur.
Bola: Tarixingdir ming asrlar ichra pinxon o‘zbegim.
Senga tengdosh Pomiru oksoch Tyanshan o‘zbegim.
Mir Alisher Navoiy na’rasiga aks sado berdi jaxon
SHe’riyat mulkida bo‘ldi shoxu sulton o‘zbegim
Bola: G‘urbatda g‘arib shodumon bo‘lmas emish.
El anga shafiqu mehribon bo‘lmas emish.
Oltin kafas ichra gar qizil gul bitsa.
Bulbulga tikanday oshiyon bo‘lmas emish.
Bola: Odamiy ersang demagil odamiy,
Oniki yo‘k El g‘amidin g‘ami.
Bola: Xak yo‘lida Kim senga bir xarf o‘rgatmish ranj ila
Aylamak bo‘lmas ado oning hakin yuz ganj ila.
