Bola: Boshni fido ayla ato boshiga.
Jismni qil sadga ano qoshiga.
Tun kuniga aylagin nur fosh.
Birisin oy angla, birisin quyosh.
Bola: Sixat tilasang kam e, izzat tilasang kam de.
Bu dog‘i topmaguncha xazmi komil,
Badanni qilma ortiq yukka xomil.
Bola: Orazin yopgach ko‘zimdan sochilur har laxza yosh.
Bo‘ylakim paydo bo‘lur yulduz nihon bo‘lgan quyosh.
«SUMBULA RAQSI». Boshlovchi: Aziz bolalar, bugun buyuk bobokalonimiz tavallud topgan kunlarida u kishining eng yaxshi fazilatlarini, xalqimizga ko‘rsatgan extiromlarini yana bir bor eslaymiz. Hozir men sizlarga «Tandir qurolmagan, uy qura oladimi?» nomli rivoyat aytib beraman.
Sahna ko‘rinishi. Boshlovchi: Alisher Navoiyning Mamatqul nomli qo‘shnisi bo‘lar ekan. Mamatqul aka umr bo‘yi ishlab birgina uy qurolgan ekan xolos. Uning Xudoberdi degan o‘g‘li bo‘lib xech qaerda ishlamas ekan. Kunlardan bir kuni Mamatqul aka shoirning xuzuriga kelibdi:
Mamatkul: Xazrat o‘zingizga ayonki men ancha yoshga borib qoldim. Bugun bo‘lmasa ertaga o‘lib qolishim mumkin. Sizga bir iltimosim bor.
Navoiy: Bajonidil bajarurman.
Mamatkul: Iltimosim shuki men bu dunyodan ko‘z yumganimdan keyin o‘g‘lim Xudoberdi uyni sotadigan ko‘rinadi. Nima qilib bo‘lsa ham uni bu yo‘ldan qaytarsangiz. Axir «Vatan gadosi-kapan gadosi» deb bekorga aytilmagan. Mendan keyin Xudoberdini bunday uyni tiklab olishiga aqlim etmaydi. Kulbasiz ko‘chalarda qolib xor bo‘ladi.
Navoiy: Aytganingizday bo‘ladi. Menga ishonavering.
Mamatqul: Bolam maboda kunim bitib qazo qilsam uyni aslo sota ko‘rma. Bordiyu sotging kelsa Navoiy xazratlarining oldidan o‘tib keyin sotgin. U kishi senga to‘g‘ri yo‘lni ko‘rsatib beradilar.
Boshlovchi: SHunday qilib Mamatqul aka olamdan o‘tibdi. Xudoberdi uyni sotish taraddudini ko‘rib qolibdi. Dadasining uyni sotgin kelsa Navoiy xazratlarining oldidan o‘tgin degani esiga tushib ketibdi. U qanday yo‘l ko‘rsatar ekan deb Navoiy oldiga boribdi.
