Xusayn: Yo’qoll. Iflossss. Alisherga til tekkizma.
Amir Majiddin: On hazratim. Men bir qul itingizman. Shuning uchun ham ko’chada tishlagan har bir narsamni sizga ilinaman.
Husayn: Nima qil deysizlar ahir Alisher saltanimning tinchlik mash’ali.
Muzaffar barlos: Kamina Muzaffar barlos beklar beki sifatida shuni aytamanki, Bu mash’al ofat keltiradi sizga.
Vazirlardan biri: Agar undan voz kechmasangiz bizlar bilan orangizga nifoq tushadi. Mamlakatni ushlab turganlar – beklar. Alesher ketmasa Beklar Samarqand sultonining oldiga ketib qoladilar.
Amir Majiddin: Alisherni qatl etib bo’lmaydi. Xalq bosh ko’taradi. Uni Astrobodga hokim qilib jo’nating.
Husayn: Chaqiring Alisherni. Alisher Navoiy kirib keladi.
Alisher Navoiy:Shahriyori zamini zamon. Meni yo’qlamishlar.
Husayn: Alisher, do’stim. Hozir Astrobod viloyati juda ham qoloq. Sizdin o’zga hyech kim u yerni obod qilib kelolmaydi.
Alisher Navoiy: Shohim. Meni vazirlikdan chetlating, ammo uzoqqa yubormang.
Husayn: Alisher!
Alisher Navoiy: Mayli Hazratim. Biz birga ulg’aydik. Kelajak, adolatli saltanat haqida fikrlar yuritdik. Ammo yoshligimizni zamon olib ketdi. Ikkimizning oramizga g’iybat oraladi. Siz g’iybatchilarga inondingiz.
Husayn: Alisher, do’stim!
Alisher Navoiy: Vidolashaylik on hazratim. Men erta tongda Hirotni tark etaman.
Alisher yo’lga otlanadi. Vazir Majiddin va qolgan fitnachi beklar esa uning ortidan o’g’lini ayg’oqchilikka jo’natadi.
Amir Majiddin: O’g’lim Mansur sen Alisherni Astrobodning o’zida yo’q qilasan.
Muzaffar barlos: Mana bu zahar. Buni uning ovqatiga qo’sh.
Amir Majiddin: bor o’g’lim, Xudo yor bo’lsin.
XOJA ABZAL:Nomardlar. Alisherga fitna uyutirishdi. Nokaslar. Men ham Alisher ortidan Astrobodga borib uni qutqaraman.
Yarim yo’ldan qaytadi.
XOJA ABZAL: Voy, Alisher may va sharob ichmaydiku. Shohiiiimmm, sizga boshqa asl sharob olib keldiiimmmm. Juda qimmatbahooo...
