Выпуск журнала № – 19 Часть–8_ Апрель–2023 122 2181-3187 yana oʻsha mamlakat siyosiy yaxlitligini taʼminlashdan iborat edi. Chunki shayboniy
Pir Muhammadxon zamonida zaiflashib qolgan markaziy hokimiyat sulolalar
almashuvi bilan boglik voqealar natijasida yanada kuchsizlanib, Marv, Xorazm, Balx
kabilardagi siyosiy kuchlar bosh- boshdoqlik yoʻlini tuta boshlaganlar. Chunonchi,
shayboniy Abdullaxon II ning saʼy-harakatlari bilan Buxoro ixtiyoriga kiritilgan
Xorazm uning oʻlimidan sung turkmanlar yordamida yana itoatsizlik yoʻliga oʻtadi.
Manbada yozilishicha, mahalliy sulola namoyandasi Hoji Muhammadxon (1559-60-
1602) tez orada Amudaryo- dan Ashtarxon va Mangʻishloqqacha boʻlgan hududda oʻz
xukmini oʻrnatishga erishadi. Boqi Muhammadxon bunga befarq qarab turolmasdi.
Ammo ish urushgacha bormay “Boqi Muhammadxon va Hoji Muhammadxon
oʻrtasiga oksoqollar tushib oradagi nizo va qarama-qarshilik pardasini rafu daf qilib,
tinchlik iplari bilan bogʻlaganlar”
2
. Shundan soʻng mamlakat gʻarbiy mulklaridan
koʻngli bir oz tasalli topgan Boqi Muhammadxon 1602 yili Balx tomon yurish
uyushtiradi. Shunda ham ochikchasiga emas, Hisor yurishi bahonasi bilan. Mazkur
tadbir muvaffaqiyatli tugab, Balx ham poytaxt doirasiga kiritiladi va uni Boqi
Muhammadxon ukasi oʻsha joyda. Vali Muhammadxonga tortiq qiladi. Bu yerni “fitna
uchogiga aylantirgan” Yer Muhammad mirzo, Sherafkan mirzo na Arab otalik kabilar
qochib, safaviy hukmdor shox Abbos I (1587-1629) huzuriga ketadilar. Balxning yana
markaz ixtiyoriga qaytarilishi tashabbus Boqi Muhammadxon tomonda ekanidan
dalolat berardi. U paytni koʻldan bermay Andxud, Shibirgʻon, Chechaktu, Maymana,
Forob - Murgʼob daryosigacha boʻlgan yerlarni hamda Baglon, Badaxshon, Hisorni
ham asliy markaz Buxoroga buysundirtiradi. Ukasi Vali Muhammadni valiaxd deb
eʼlon qilib, oʻzi poytaxt Buxoroga qaytadi.
Imomqulixon davrida xon xokimiyatining mavqei oshib, ichki vaziyat, siyosiy,
ijtimoiy va iktisodiy barkarorlik yaxshilandi. Muhammad Yusuf (ibn Xoji Bako) ning
“Tarixi Muqumxoniy” asarida berilishicha, “Imomqulixon nochorlar ishini
yengillashtirdi, arz bilan kelganlarni qaytarmadi. Uning zamonida na kambagʻal, na
bechora qolmagandi. Chiqargan buyruqlari ijrosi borasida amaldorlariga qattik turdi,
qorongʻi tushishi bilan oddiy kiyim kiyib vaziri va koʻrchi bilan bozorlaru mahallalarni
aylanib, oddiy xalqning xaqiqiy axvolidan habardor boʻlib turardi”. Umrining ohirida
koʻzi ojiz boʻlib qolgan Imomqulixon 1642 yilda Makkaga xaj safariga joʻnab 1644
yilda Madinada vafot etadi.
Imomkulixondan soʻng taxtga uning ukasi Nodirmuxammad (1642-1645 yy.)
oʻtirdi. Nodimuhammad xon boʻlguniga qadar Balx hokimi boʻlib, uzoq vaqt taxtni
boshqara olmadi. U hokimiyat tepasiga kelgach, mamlakatdagi axvol tezda oʻzgarib
ketdi. Chunki xon davlat ishlarida hal qiluvchi rol oʻynaydigan zodagonlarga
yaqinlasholmay, ular bilan til topisha olmadi. Undan tashkari Nodirmuhammadxon
2
Abulgʻozi Bahodirxon Shajarayi turk, 157-158-betlar.