Asr oshgan asarlar

mashqlarini xuddi o ‘yindek juda qiziqsinib tomosha
qilar, o ‘zi ham o ‘rganishga tirishar edi. Viloyatni idora
qiluvchi mansabdorlar ko‘p. Ular goho rasmiyat
uchun u-bu ish to‘g ‘risida so‘zlashib, uning ra’yini
olmoqni istar edilar. Ammo M o‘min Mirzo o ‘zi nima
uchundir muhim deb o ‘ylagan masalalarda kattalarga
sira bo‘sh kelmasdi. Uzoq surishtirar, goho fikr be-
rishdan ilgari, onasi bilan kengashib chiqardi.
Yoydan o ‘q uza-uza, ko‘p yugurib, bog‘dan horg‘in
chiqarkan, Babcdan kelgan chopar uni kutganini xabar
berishdi.
M o‘min Mirzo aw al chopaming hansiragan go‘zal
otini tomosha qilib, keyin chopar bilan so‘zlashdi.
Chopar qo‘ltig‘idan xat chiqarib, ta’zim bilan bolaga
taqdim etdi. M o‘min Mirzo o ‘q-yoyni xizmatkorga
berib, xatni o‘qidi. Birdan yuzi jiddiylashdi. 0 ‘ynoq,
tashvishsiz ko‘zlariga kattalamikidek fikr cho‘kdi.
Otasi unga mushkul vazifani yuklagan: Astrobodni
amakisi Muzaffar Mirzoga topshirmaslik, agar kerak
bo‘lsa, qurol bilan qarshilik ko‘rsatishni buyurgan. U
xatni o ‘z otabeklari‘ga o ‘qib berdi. U lug‘lar vaziyat-
ning jiddiyligi, vazifaning bola uchun mushkulligini
bilib, ikkilanib so‘radilar: «Bu xususda o ‘zingiz nima
o ‘ylaysiz?» M o‘min Mirzo uzil-kesil javob berdi: «Aziz
padarimning farmonini bajarurmen!»
Shu kundan boshlab bola o‘yinlarni yig‘ishtirdi.
Amakisi bilan bo‘ladigan hangomani o ‘ylab, kechalari
uyqusi o ‘chdi.
Uning yonida obro‘li, ishbilar beklar y o ‘q. Yigit­
larning ko‘pini Badiuzzamon Balxga olib ketgan. M o‘-
min Mirzo g‘ayrati orqasida atigi ikki-uch yuz yigit
to‘play oldi. Bu kuchni ham har ehtimolga qarshi
yig‘di. Chunki Muzaffar Mirzoning qo‘shin bilan
1 Murabbiylari, kengashchilari m a’nosida.
437

---