Ayfer Kara hayatin iÇİnden yabancılar İçin Türkçe Metinler (A2-B1) Minsk «Kolorgrad»

yüksek ökçe
düşkünlüğü vardı. Güzeldi, 
tombuldu
, 
cıvıl cıvıl
bir şeydi. Fakat boyu çok kısa olduğu için evin içinde de bile bir 
karış
a 
yakın ökçeli 
iskarpinler
giyerdi. 
Âdeta 
bir 
cambaza
dönmüştü. Bu yüksek ökçelerle 
merdivenleri takır takır iner, ayağı 
burkulmadan
bir aşağı, bir yukarı koşar dururdu. 
Nihâyet bir baş dönmesi geldi. Çağırdığı doktor ilaç filan vermedi ve dedi ki:
— 
Bütün rahatsızlığınıza sebep bu ökçelerdir, hanımefendi, onları çıkarın. Rahat, 
yünden, yumuşak bir terlik giyin. Hiçbir şeyiniz kalmaz.
Hatice Hanım, doktorun tavsiye ettiği bu yünden terlikleri aldırdı. Hakikaten rahattı. 
İki gün içinde başının dönmesi filan geçti. 
Diz
lerinde, 
baldır
larında 
sızı
kalmadı. Fakat 
böyle, tam vücȗdu rahat ettiği sırada, rûhu derin bir 
azâp duy
du. Dokuz senelik 
adamlarının iki gün içinde 
birdenbire
ahlâkları 
bozuldu. Eleni’yi kendi diş fırçasıyla dişini 
fırçalarken, Gülter’i kilerde reçel kavanozunu boşaltırken gördü. Mehmet’i et günü 
olmadığı halde bol bir 
sahân
külbastıyı yerken yakaladı.

---

62 
Hatice Hanım, bir hafta
içinde adamlarının on beşten fazla 
hırsızlığın
ı ve uygunsuz 
davranışını yakaladı. 
Hele 
Mehmet’i, komşu paşanın adamlarıyla koca bir tencere pirinç 
pilavını 
atıştırırken
görünce
, sinirinden
ne yapacağını şaşırdı. O gün her tarafı kilit altına 
aldı. Hatice Hanım, “Bakalım şimdi ne 
çalacaklar
?” dedi. Gerçekten çalınacak hiçbir şey 
kalmamıştı. Ertesi gün biraz geç kalktı. Aşağıya indi. Gülter’le Eleni meydanda yoktu. 
Yürüdü, mutfağa doğru gitti
.