2.6.4.3. Yaşa əsaslanan istisnalar
İşəgötürmə məsələlərində bərabərlik haqqında Direktivin 6-cı maddəsində
yaşa əsaslanan fərqli rəftara haqq qazandırmaq üçün gətirilə bilən iki
ayrıca əsas nəzərdə tutulur.
6-cı maddənin 1-ci bəndi yaşa əsaslanan ayrı-seçkiliyə o halda icazə verir
ki, o, "qanuni işəgötürmə siyasətinin, əmək bazarının və peşə hazırlığının
məqsədləri üçün" həyata keçirilmiş olsun və mütənasiblik şərtinə uyğun
olsun. Bu maddədə fərqli rəftara bu əsasla haqq qazandırmağın
mümkünlüyünə aid məhdud sayda misallar gətirilir: 6-cı maddənin 1-ci
bəndinin "b" yarımbəndi "işə qəbul üçün minimum yaş həddinin, peşə
təcrübəsinin və ya iş stajının şərt kimi müəyyən edilməsinə" icazə verir.
Lakin bu maddədə sadalananlar tam siyahı deyil və bu və ya digər konkret
hallar da bu siyahıya daxil edilə bilər.
6-cı maddənin 2-ci bəndi işəgötürmə sahəsində sosial təminat
sistemlərində nəzərdə tutulan imtiyazlardan istifadə edilməsində yaşa
əsaslanan ayrı-seçkiliyə icazə verir və bu ayrı-seçkiliyin mütənasiblik
şərtinə cavab verməsi vacib deyil.
Nümunə: Palasios de la Vilyanın işində AƏM 6-cı maddənin tətbiq
dairəsi məsələsini ilk dəfə nəzərdən keçirmək imkanı qazandı, bu işdə
ona müraciət edilmişdi ki, 6-cı maddənin məcburi pensiya yaşı
məsələsinə tətbiqini araşdırsın.
80
Məcburi pensiya yaşı məsələsinin 6-
cı maddənin tətbiq dairəsinə düşdüyü qənaətinə gələrək, AƏM daha
sonra bu hala obyektiv səbəblərlə haqq qazandırmağın mümkünlüyü
60
Ayrı-seçkilik əleyhinə Avropa hüququ üzrə Məlumat kitabı
____________________________
80. AƏM, Palacios de la Villa v. Cortefiel Servicios SA, iş № C-411/05 [2007] ECR I-8531, 16 oktyabr
2007-ci il.
məsələsini araşdırdı. AƏM bu baxımdan aşağıdakı məsələləri önəmli
hesab etdi:
• birincisi, qeyd edildi ki, bu ilkin tədbir yüksək işsizliklə xarakterizə
olunan iqtisadi şəraitdə əmək bazarında iş imkanlarının
yaradılmasına yönəlmişdi;
• ikincisi, bu tədbirin həmkarlar ittifaqlarını və işəgötürənlərin
təşkilatlarını, iş yerlərini yaşlı və yeni nəsillər arasında daha yaxşı
bölüşdürməyə təşviq etmək üçün qəbul edilmiş müvəqqəti tədbir
olduğuna dair sübut vardı;
• üçüncüsü, 14/2005 saylı qanun yenidən həmkarlar ittifaqları və
işəgötürənlərin təşkilatları ilə əməkdaşlıq şəraitində hazırlanmış və
bu dəfə bu tədbirin "işəgötürmə siyasətinə uyğun olan və kollektiv
sazişdə əks olunan məqsədlərlə" əlaqədar olması barədə aydın tələb
qanunda öz əksini tapmışdı;
• dördüncüsü, qeyd edildi ki, kollektiv sazişdə yer alan məcburi tələb
barədə maddə "məşğulluğun təşviqinin maraqlarına" uyğun idi.
Bu amilləri nəzərdən keçirdikdən sonra AƏM bu nəticəyə gəldi ki,
"keçid müddəasının məqsədi, onun qəbul edildiyi kontekstdə
baxıldıqda, ... milli əmək bazarını tənzimləmək, xüsusən işsizliyi
əngəlləmək idi". Buna əsaslanaraq AƏM qərara aldı ki, kollektiv saziş
qanuni məqsəd daşıyıb. Qarşıya qoyulmuş məqsədin qanuni
olduğunu qəbul etdikdən sonra AƏM görülmüş tədbirin həmin
məqsədə nail olmaq üçün "münasib və zəruri" olub-olmadığını
nəzərdən keçirməli idi. AƏM bir daha bildirdi ki, üzv dövlətlər sosial və
işəgötürmə siyasəti sahəsində geniş mülahizə sərbəstliyinə
malikdirlər, bu isə o deməkdir ki, "konkret tədbirlər üzv dövlətlərdəki
vəziyyətdən asılı olaraq fərqli ola bilər". Bu halda önəmli məsələ mü-
vafiq işçilərin əmək pensiyası ala bilməsi tələbidir və onun səviyyəsi
"ağlabatan səviyyədən aşağı ola bilməz". Eyni dərəcədə önəmli
məsələ ondan ibarət idi ki, sözügedən tədbirlər həmkarlar ittifaqları
ilə işəgötürənlərin təşkilatları arasında kollektiv sazişlə müəyyən
edilmiş və bununla da prosesə müəyyən dərəcədə mütəhərriklik
gətirilmişdi ki, bu da pensiyaya göndərilmə barədə qərarın müvafiq
61
Ayrı-seçkiliyin kateqoriyaları və ondan müdafiə vasitələri
əmək bazarının və konkret işin tələblərini nəzərə almaqla qəbul
edilməsinə imkan yaratmışdı. Buna əsaslanaraq AƏM qərara aldı ki,
cənab Palasiosa təsir göstərən müvəqqəti tədbirə və kollektiv sazişə
obyektiv əsaslarla haqq qazandırmaq olardı və beləliklə onlar Aİ
qanunvericiliyinə uyğun idi. AƏM-in önə çəkdiyi yanaşma ondan
ibarətdir ki, ayrı-seçkilik əleyhinə mövqeyin müdafiəsi üçün yuxarıda
qeyd edilmiş digər əsasların gətirildiyi hallarda olduğu kimi, bu cür
hallarda da 6-cı maddə eynilə obyektiv əsaslandırma tələb edir.
Nümunə: Birləşmiş Krallıqda qaldırılmış Makkallokun işində
məhkəmədən xahiş edilmişdi ki, ştat ixtisarı ilə əlaqədar ödəniş
sistemləri çərçivəsində yaşa və staja görə daha çox məbləğ
ödənilməsini nəzərdə tutan yanaşmasını nəzərdən keçirsin.
81
Bu
yanaşmanın aşkar nəticəsi ondan ibarət idi ki, stajı daha çox olan
yaşlı işçilər yaşı daha az olanlara nisbətən daha çox işdən çıxma
haqqı alırdılar. Birləşmiş Krallığın apelyasiya instansiyası məhkəməsi
prinsipcə qəbul etdi ki, bu tədbiri yaşlı işçilərin sədaqətinin
(loyallığının) mükafatlandırılması, əmək bazarında onların əlverişsiz
vəziyyətdə olacağını nəzərə alaraq onlara daha artıq məbləğdə
ödəniş edilməsi, yaşlı işçilərin iş yerlərini tərk etməyə
həvəsləndirilməsi və bu yolla daha gənc işçilər üçün iş yerlərinin
sərbəstləşməsi kimi obyektiv səbəblərlə əsaslandırmaq olar. Bu işdə
həmçinin obyektiv səbəblərlə əsaslandırma məsələsinə necə
yanaşmaq barədə rəhbər prinsiplər təqdim edildi və qeyd edildi ki,
obyektiv səbəblərlə əsaslandırma ilə bağlı hər hansı nəticəyə
gəlməzdən əvvəl tədbirin mütənasibliyi məsələsinin geniş şəkildə
nəzərdən keçirilməsi tələb olunur.
Nümunə: Hütterin işində AƏM-dən xahiş edilmişdi ki, 18 yaşa qədərki
iş təcrübəsinin əmək haqqı məbləğinin müəyyənləşdirilməsi məqsədi
üçün nəzərə alınmadığı barədə Avstriya qanunvericiliyinin nəzərdən
keçirilməsi barədə müraciətə baxsın. Cənab Hütter və onun həmkarı
Qrats Texnoloji Universitetində təcrübə keçmiş şəxslər idi və təcrübə
müddəti bitdikdən sonra onlara 3 aylıq kontrakt təklif olunmuşdu. Yaşı
18-i yenicə keçmiş cənab Hütterin əmək haqqı sözügedən
qanunvericiliyə uyğun olaraq 6,5 aylıq iş təcrübəsi əsasında müəyyən
62
Ayrı-seçkilik əleyhinə Avropa hüququ üzrə Məlumat kitabı
____________________________
81. MacCulloch v. Imperial Chemical Industries plc [2008] IRLR 846, Birləşmiş Krallığın məşğulluq
məsələlərinə dair şikayətlər üzrə məhkəməsi, 22 iyul 2008-ci il.
edildiyi halda, ondan 22 ay böyük olan həmkarı üçün əmək haqqı 28,5
aylıq iş təcrübəsi əsasında müəyyən edilmişdi. Bu, onların aylıq əmək
haqqında fərq olmasına gətirib çıxarmışdı, baxmayaraq ki, hər biri
eyni səviyyədə iş təcrübəsi toplamışdı.
Cənab Hütter məhkəmə iddiası qaldıraraq bildirdi ki, bu qayda iş
təcrübəsini 18 yaşına çatdıqdan sonra qazanan şəxslər üçün daha
əlverişli vəziyyət yaradır. AƏM qəbul etdi ki, bu qanunvericiliyin
aşağıdakı əsas məqsədlərini qanuni saymaq olar: 1) ümumi orta
təhsil almış şəxsləri peşə təlimi almış şəxslərlə müqayisədə əlverişsiz
vəziyyətə salmamaq; və 2) peşə təcrübəsi keçmənin bahalı olmasının
qarşısını almaq və bununla da bu tip peşə təlimi almış gənclərin əmək
bazarına daxil olmasına şərait yaratmaq. AƏM qanuni məqsədlərin
münasib və zəruri olub-olmadığının müəyyənləşdirilməsində üzv
dövlətin geniş mülahizə sərbəstliyinə malik olduğunu nəzərə alsa da,
bu qənaətə gəldi ki, bu fərqə haqq qazandıran lazımi obyektiv əsaslar
gətirilməyib, belə ki, bu fərq daha gənc işçilərə qeyri-mütənasib təsir
göstərib, bu sözlər xüsusən o hallara aiddir ki, bu işdə olduğu kimi,
ərizəçinin peşə təcrübəsinin müddəti həmkarınınkı ilə eyni olsa da,
yaşı onun əmək haqqı məbləğinə təsir göstərmiş olur.
Qeyd etmək lazımdır ki, bu yanaşma həmçinin 4-cü fəslin 4.2-ci
bölməsində müzakirə olunan Stek və başqalarının işində pensiya
yaşlarındakı fərqi İHAK kontekstində araşdırmış AİHM-in yanaşmasına
uyğundur. Bu mənada yaşla əlaqədar istisnalar fərqli rəftara işəgötürmə
siyasəti və sosial siyasət mülahizələri ilə haqq qazandırılan işlərdə
məhkəmələrin nümayiş etdirdiyi yanaşmalara uyğundur.
Əsas məsələlər
• AİHK çərçivəsində ümumi müdafiə arqumentindən birbaşa ayrı-
seçkilik hallarında istifadə edilə bilər. Aİ hüququ çərçivəsində isə
birbaşa ayrı-seçkilik hallarında xüsusi müdafiə arqumentindən
istifadə edilə bilər və belə hallar məşğulluq sahəsi üçün nəzərdə tu-
tulub.
63
Ayrı-seçkiliyin kateqoriyaları və ondan müdafiə vasitələri
• Həm AİHK, həm də Aİ hüququ çərçivəsində dolayı ayrı-seçkilik
hallarında, ayrı-seçkiliyə obyektiv əsaslarla haqq qazandırmaq üçün
ümumi müdafiə arqumentindən istifadə edilə bilər.
• Fərqli rəftara o halda haqq qazandırmaq olar ki, o, qanuni məqsəd
daşısın və həmin məqsədə nail olmaq üçün istifadə edilən vasitələr
münasib və zəruri olsun.
• Ayrı-seçkiliyin yolverilməzliyinə dair Aİ qanunvericiliyi çərçivəsində
ümumi müdafiə arqumentlərindən əlavə, daha konkret xüsusi
müdafiə arqumentləri, yəni aşağıdakılar mövcuddur: 1) həqiqi peşə
tələbləri; 2) dini qurumlarla əlaqədar istisnalar; və 3) yaşa görə ayrı-
seçkiliklə əlaqədar istisnalar.
• Yaşa görə ayrı-seçkilik Aİ qanunvericiliyində müdafiənin şamil
olunduğu yeganə əsasdır ki, bu zaman birbaşa ayrı-seçkiliyə bu
əsasla obyektiv olaraq haqq qazandırmaq olar.
Digər oxu materialları
Bamforth, Malik and O’Cinneide, Discrimination Law: Theory and Context
(London, Sweet and Maxwell, 2008), Chapters 4, 5, 6, 8.
Barnard, EC Employment Law (Oxford, Oxford University Press, 2009),
Chapters 6, 7, 8, 9, 10.
Bercusson, European Labour Law (Cambridge, Cambridge University
Press, 2009), Chapters 10, 11, 22.
Dubout, ‘L’interdiction des discriminations indirectes par la Cour eu-
ropéenne des droits de l’homme : rénovation ou révolution ? Epilogue dans
l’affaire D.H. et autres c. République tchèque, Cour européenne des droits
de l’homme (Grande Chambre), 13 novembre 2007’, 19 Revue trimestrielle
des droits de l’homme, (2008) 75.
Ellis, EU Anti-Discrimination Law (Oxford, Oxford University Press, 2005),
Chapter 6.
64
Ayrı-seçkilik əleyhinə Avropa hüququ üzrə Məlumat kitabı
ERRC/Interights/MPG Strategic Litigation of Race Discrimination in Eu-
rope: from Principles to Practice (Nottingham, Russell Press, 2004), Annex
5.
European Network of Legal Experts in the Non-Discrimination Field, The
Limits and Potential of the Concept of Indirect Discrimination (Luxembourg,
Publications Office, 2008).
European Network of Legal Experts in the non-discrimination field, Beyond
formal equality: positive action under Directives 2000/43/EC and
2000/78/EC (Luxembourg, Publications Office, 2007) – also available in
French and German.
European Network of Legal Experts in the non-discrimination field, Age
discrimination and European Law (Luxembourg, Publications Office, 2005)
– also available in French and German.
European Network of Legal Experts in the non-discrimination field, Reli-
gion and Belief in Employment (Luxembourg, Publications Office, 2006) –
also available in French and German.
Fredman, Discrimination Law (Oxford, Oxford University Press, 2002),
Chapter 4.
Heyden and von Ungern-Sternberg, ‘Ein Diskriminierungsverbot ist kein
Fördergebot – Wider die neue Rechtsprechung des EGMR zu Art. 14
EMRK’, Europäische Grundrechte-Zeitschrift (2009).
Interights, Non-Discrimination in International Law (London, Interights,
2005), Chapters 3 and 4.
Marguénaud, ‘L’affaire Burden ou l’humiliation de la fratrie : Cour eu-
ropéenne des droits de l’homme (Gde Ch.), Burden et Burden c. Royaume
Uni, 29 avril 2008’, 20 Revue trimestrielle des droits de l’homme, (2009) 78.
Mowbray, The Development of Positive Obligations under the European
Convention on Human Rights by the European Court of Human Rights
(Oxford, Hart Publishing, 2004), Chapter 7.
Schiek, Waddington and Bell (eds.), Cases, Materials and Text on National,
Supra¬national and International Non-Discrimination Law (Oxford, Hart
Publishing, 2007), Chapters 2, 3 and 7.
65
Ayrı-seçkiliyin kateqoriyaları və ondan müdafiə vasitələri
66
Ayrı-seçkilik əleyhinə Avropa hüququ üzrə Məlumat kitabı
|