Azərbaycan döVLƏt neft və SƏnaye universiteti Fakültə Geoloji Kəşfiyyat Kafedra
Yüklə 1,23 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
9 Şəkil 1.2.a Şamaxı-Qobustan NQR. Geoloji xəritələr 10 Üst Yuranın Kellovey, Oksford və Luzitan mərtəbələrinin çöküntüləri intensiv yuyulmaya məruz qaldıqlarından onlar kəsilişdə iştirak etmir və yaxud onlar çox məhdud sahələrdə yayılmışlar. Kimeric və Titon çöküntüləri nisbətən geniş yayılmış və bərk çatlı dolomitləşmiş əhəngdaşıları, qumdaşıları, alevrolitlər və gillərin növbələşməsindən ibarətdir. Onların nəzərdə tutulan ümumi qalınlıqları 2,0 min metrə yaxındır. Güman edildiyinə görə, Şamaxı-Qobustan çökəkliyində Təbaşir sisteminin kəsilişində bütün mərtəbələrin çöküntüləri iştirak edir (şəkil 10). Çöküntülərin ümumi qalınlığı 5,0 min metrə çatır. Onun 2-2,5 min metri Alt Təbaşirə aiddir. (H.Ə.Əhmədov, 1957) Bu çöküntülər Şimali Qobustanda Santon, bəzən isə Konyak mərtəbələrinə qədər yer sərhinə çıxırlar. Şimali və Mərkəzi Qobustanın bəzi sahələrində onlar qazılmış struktur-axtarış quyuları ilə açılmışlar (bax şəkil 10). Cənubi Qobustanda bu çöküntülərin yatım dərinlikləri 6-7 km-dən artıqdır və onlar burada quyularla açılmamışlar. Alt Təbaşirin kəsilişində Valanjin, Hoteriv, Barrem, Apt və Alb (Altıağac dəstəsi) Alt yarımdəstəsi (Küllülü) və Ausellina horizontlardan ibarət üst yarımdəstə mərtəbələri ayrılır. Şimali Qobustanda suayırıcılarında Valanjin çöküntüləri Yuranın Titon çöküntüləri üzərinə uyğun yatırlar, gilli və qumlu əhəngdaşılarının, mergellərin karbonatlı gillərin fliş növbələşməsindən ibarətdir. Bu çöküntülər Dübrar zonasından cənub-qərb istiqamətində qumlu-əhəngdaşılı-mergelli litofasi yada və şimal-qərb zonasında isə kobud fliş fasiyalı Nardaran fasiyası ilə təmsil olunur. Şimali Qobustanda bu çöküntülərin qalınlığı 700-800 m olduğu halda, cənub istiqamətdə azalaraq 500 m-ə çatır. |