Şəkil 1.2 b Şamaxı-Qobustan NQR.
12
Hoteriv mərtəbəsi Şimali Qobustanda əsasən gilli fasiyada qeyd
olunur və gilin az qalınlığa malik qumlu əhəngdaşıları və əhəngdaşılı
alevritlərin növbələşməsindən ibarətdir. Bu mərtəbənin qalınlığı 500 m-dən
çox deyildir.
Barrem mərtəbəsi çöküntüləri Şimali Qobustanda nisbətən daha geniş
ərazidə yayılmışlar və karbonatlı gillər, mergellər, qumdaşıları, alevritlər və
əhəngdaşılarından ibarət fasiyada inkişaf etmişlər. Şimali Qobustanda gilli
litofasiya ilə fərqlənən bu mərtəbə, cənub-şərq istiqamətində gilli-qumlu
litofasiya ilə təmsil olunur. Şimalda bu çöküntülərin qalınlığı 500-800 m
arasında dəyişir, cənub istiqamətində qalınlığın azalması ehtimal olunur.
Apt çöküntüləri Barrem çöküntülərinə nisbətən Şimali Qobustanda
geniş ərazidə intişar etmişlər. Qalınlığı 150-200 m olan bu çöküntülər
əhəngdaşılı, bəzən bitumlu gillərin, mergel təbəqələrinin xırdadənəli
qumdaşılarının və alevrolitlərin növbələşməsi ilə səciyyələnən litofasiyada
qeyd olunurlar.
Alb mərtəbəsi alt, orta və üst yarımmərtəbələri ilə təmsil olunur. Alt və
orta yarımmərtəbələri (Altıağac lay dəstəsi) kəsilişi gil, alevrit və
qumdaşılarından ibarətdir. Cənub-şərq istiqamətdə qumdaşılı və əhəngdaşılı
laylarının miqdarı və qalınlıqları artır. Üst yarımmərtəbəsi əsasən qumdaşı və
alevritlərdən ibarətdir və qalınlığı şimal-şərqə doğru artır. Kəsilişin ən üst
hissəsi isə Auselina horizontuna aid olub, gil, qumdaşı, alevrit və azqalınlıqlı
mergellərlə təmsil olunur. Bu mərtəbənin qalınlığı Şimali Qobustanda 180-250
m arasında dəyişir, çox güman ki, cənub-şərq istiqamətində bu qalınlıq artır.
Üst Təbaşir çöküntüləri Alt Təbaşir laylarını uyğun örtərək,daha
geniş ərazidə yayılmışlar. Üst Təbaşir Senoman, Turon,Konyak, Santon,
Kampan, Maastrixt mərtəbələri ilə təmsil olunur. Göstərilən mərtəbələrin
çöküntüləri Şimali və Mərkəzi Qobustanın bəzi sahələrində tək-tək axtarış,
struktur-axtarış və struktur xəritəalma quyularla açılmışlar. Onlardan Şimali
13
Qobustanın Tuva sahəsində 2977,5 m dərinliyə qazılmış 2 saylı axtarış quyusu
Üst Təbaşir çöküntüləri 1950 m qalınlıqla açmışdır. Quyudibi dərinlik
Kampan mərtəbəsin uyğun gəlir.
Şamaxı-Qobustan NQR-da qazılmış quyulardan alınan məlumatlar və
palçıq vulkanlarının püskürmə materiallarının təhlili göstərir ki, Üst Təbaşir
çöküntülərinin üst hissəsi əhəngdaşı, mergel və əhəngli qumdaşı
aratəbəqələrinə malik əhəngli gillərdən, alt hissəsi isə əhəngli gil, mergel,
əhəngdaşıları əhəngli alevrit və qumdaşılarının ritmik növbələşməsindən
ibarətdir.Üst Təbaşir çöküntülərinin ümumi qalınlığı 2-2,5 min m-ə çatır.
Şimali Qobustanda Senoman qumlu-gilli və karbonatlı-gilli fasiya ilə
fərqlənirsə, cənubi-şərqdə qumlu-gilli, cənub-qərbdə isə qumlu-gilli fasiya
müşahidə olunur. Qalınlıq 50-500 m arasında dəyişir.Turon-Konyak kəsilişi
Şimali-Qobustanda geniş yayılmışdır və burada onlar əsasən gillərdən ibarət
olan fasiya ilə təmsil olunur. Kəsilişdə çatlı əhəngdaşı və mergel, əhəngli
qumdaşı və gillər qeyd olunur. Cənub və cənub-qərb istiqamətlərində
karbonatlı süxurların qalınlığı artır.Deməli, Turon-Konyak kəsilişi Şimali
Qobustanın cənub və cənub-qərb hissələrində əsasən karbonatlı, cənub-şərq
hissəsində terrigen-karbonatlı fasiya ilə təmsil olunur. Qalınlıq 200 m-ə qədər
çatır.
Şimali-Qobustanda geniş intişar etmiş Santon-Alt Kampan çöküntüləri
əhəngli gillərin, mergellərin, əhəngdaşılı və əhəngli alevritlərin ritmik
növbələşməsindən ibarətdir. Şimal-qərbdən cənub-şərq istiqamətində qumdaşı
və alevritli layların sayı və qalınlığı nəzərə çarpaçaq dərəcədə artır. Beləliklə,
Santon-Alt Kampan kəsilişi Qobustanın şimal-qərbində gilli litofasiya, cənub-
şərqində isə gilli-qumlu litofasiya ilə fərqlənir. Şərq sahələrdə isə kəsiliş
gilləşir. Kəsilişin qalınlığı 300-650 m-dən (Şimali-Qobustan) 750-800 m-ə
qədər (Mərkəzi Qobustan) dəyişir.
14
Üst Kampan-Maastrixt intervalı Şimali Qobustanda qazıma ilə yaxşı
öyrənilmişdir. Məlum olmuşdur ki, bu çöküntülər şimali Qobustanın cənub-
qərb hissəsində karbonatlı gillər, çatlı qalın (30-40 m) əhəngdaşılı, mergellər,
alevrit və qumdaşıları ilə təmsil olunan litofasiyada, cənub-şərq və şərq
zonalarında isə kəsiliş gilli fasiya ilə səciyyələnir. Üst Kampan-Maastrixtin
Şimali Qobustanda qalınlığı 550 m-ə qədər çatır.
Kaynozoy çöküntüləri Şamaxı-Qobustan rayonunda daha geniş
yayılmışlar. Kəsilişdə Paleogendən Üst Pliosenə qədər olan bütün stratiqrafik
vahidlər iştirak edir.
Paleogen sistemi çöküntüləri rayonun mərkəzi hissəsində daha çox yer
səthinə çıxaraq Paleosen, Eosen və Oliqosen şöbələri çöküntülərindən təşkil
olunublar. Paleosen şöbəsi Danimarka mərtəbəsi və Sumqayıt dəstələri ilə
təmsil olunur.
Danimarka çöküntüləri şimali Qobustanın cǝnub-şərq hissəsində ensiz
zolaq şəklində yayılaraq alevrolit təbəqəli boz, yaşıl-boz gillərdən və
sementləşmiş əhəngli qumdaşı, mergel və əhəngdaşılarından təşkil
olunmuşdur. Cənub-şərq istiqamətində dəstənin qumluluğu artır. Dəstənin
qalınlığı 500-550 m-dir.
Sumqayıt dəstəsi çöküntüləri şimali Qobustanda geniş yayılaraq,
Danimarka çöküntüləri üzərində qeyri uyğun yatır. Sumqayıt dəstəsi alt və üst
dəstələrə ayrılır.
Alt Sumqayıt dəstəsinin çöküntüləri tünd-qonur, kərpici qırmızı,
mergelli gillərdən, nazik qumdaşı laycıqlarından və mergellərdən ibarətdir. Bu
çöküntülər Şimali Qobustanın şərq hissələrində yalnız gillərdən təşkil
olunmuşdur. Alt Sumqayıt dəstəsinin qalınlığı 100 m-ə çatır.
Üst sumqayıt dəstəsi çöküntüləri daha geniş yayılaraq Mərkəzi
Qobustanın şimal hissələrinə qədər uzanır. Onlar Danimarka laylarını
transqressiv sürətdə örtürlər. Litoloji cəhətcə bu çöküntülər kərpici-qırmızı,
15
bəzən qırmızı, yaxşı laylanmış karbonatsız gillərdən, az miqdarda çeşidlənmiş
qumdaşı laylarından təşkil olunmuşdur. Kəsilişin tavanında qara rəngli
qumdaşı təbəqəsi qeyd edilir ki, bu da həmin dəstə üçün xarakterik istinad layı
hesab olunur. Üst Sumqayıt dəstəsinin qalınlığı 50 m-dən 200 m-ə qədər
dəyişir.
Eosen (Qovundağ dəstəsi) çöküntüləri ondan altda yatan lay
dəstələrinə nisbətən geniş ərazini tuturlar. Onlar Şimali Qobustanda
sinklinalların quruluşunda, Mərkəzi Qobustanda isə demək olar ki, bütün
antiklinal qırışıqların tağ və tağa yaxın hissələrində iştirak edirlər. Qovundağ
dəstəsinin kəsilişi litoloji tərkibinə görə alt, orta və üst horizontlara ayrılır.
Alt Qovundağ çöküntüləri nisbətən az yayılmışlar. onların litoloji
tərkibləri yaşıl-boz, açıq-yaşıl, açıq-boz mergelli gillərin, boz mergel, argillit
və tuflu qumdaşılarının növbələşməsindən ibarətdir. Alt horizontun qalınlığı
Şimali Qobustanda 70-80 m, Mərkəzi Qobustanda isə 180-200 m arasında
dəyişir.
Orta Qovundağ çöküntüləri Şimali və Mərkəzi Qobustanda geniş
yayılmışdır. Onların litoloji tərkibləri pirobitumlu şist araqatlari olan qonur-
qara gillərin sarımtıl-boz bərk sıx qumdaşı laycıqları ilə növbələşməsindən
ibarətdir.
Orta Qovundağ çöküntülərinin qalınlığı Mərkəzi və Cənubi
Qobustanda 200-250 m arasında dəyişir. Şimali Qobustanda isə bu horizontun
qalınlığı 400 m-ə yaxındır.
Üst Qovundağ çöküntüləri Alt Orta Qovundağ çöküntülərinə
nisbətən daha geniş ərazidə yayılmışlar. Rayonun şimal hissəsində sinklinal
çökəkliklərin nüvəsində yer səthinə çıxan bu çöküntülər qonur, qırmızımtıl-
qonur, bəzi yerlərdə kərpici və tünd qırmızı karbonatlı və zəif karbonatlı, üst
Sumqayıt çöküntülərinə oxşar gillərdən təşkil olunmuşdur. Bu gillər bütün
kəsiliş boyu nazik (0,2-0,4 m), narın dənəli qumdaşı təbəqələri ilə növbələşir.
16
Cənub-şərq istiqamətlərində (Qozluçay, Cigilçay çayları boyunca, Boyanata
qalxımının Şimal hissəsinə qədər) qumdaşılarının miqdarı və qalınlığı artır.
Mərkəzi Qobustanın cənub və ona yaxın Ceyrankeçməz depressiyasının Şimal
hissələrində Üst Qovundağ çöküntüləri antiklinalların tağ hissələrində və
yaxud onların qalxmış qanadlarında yer səthinə çıxırlar (Acıdərə, Çıraqlı,
Şıxzəyirli ).Üst Qovundağ çöküntülərinin qalınlığı Qobustanın şimal
hissəsində 50-100 m, Mərkəzi hissəsində isə 400-600 m-ə çatır. Ümumiyyətlə,
Şamaxı-Qobustan rayonunda Qovundağ çöküntü lərinin qalınlığı 600-800 m-
dir. rayonun cənub hissələrində bu çöküntülərin qalınlığı artaraq 1200 m-ə
çatır və bəzən daha çox olur. Umbakı sahəsində qazılmış 2 saylı quyuda bu
çöküntülərin açılmış görünən qalınlığı 2500 m-dən çoxdur.
Oliqosen (Alt Maykop yarımdəstəsi) çöküntüləri zəif qumlu,
karbonatlı gillərin boz mergel, gilli şist və bərk, qonur narın dənəli qumdaşı
təbəqəcikləri ilə növbələşməsindən ibarətdir. Şamaxı-Qobustan rayonunun
daha çox şimal sahələrində (Kəm çidağ, Ağdərə, Qızmeydanı və b.) Alt
Maykopun kəsilişində müxtəlif forma və quruluşa malik böyük dolomit kon
kresiyalarına, nazik bentonit laycıqlarına və bitumlu şistlərə rast gəlmək olur,
yarozit təbəqəciklərinin olması kəsiliş üçün səciy yəvidir.Yarımdəstənin
qalınlığı Şimali Qobustanda 60-100 m, onun cənub-şərq hissəsində isə 300-
600 m-dir.
Alt Miosen (Üst Maykop yarımdəstəsi) çöküntüləri 700-800 m
qalınlıqla karbonarsız gillər və az qalınlığa malik qum təbəqələri ilə təmsil
olunurlar. Üst Maykop yarımdəstəsi Şamaxı Qobustan neftli-qazlı rayonunun
şimal hissəsində gilli fasiya, cənub və cənub-şərq hissələrində isə qumlu-gilli
fasiyada intişar etmişdir. Bu yarımdəstənin kəsilişində, hər iki fasiyanın
yayıldığı zonalarda, Riki, Siderit və Sideritüstü horizontlar ayrılır.
Riki horizontu mərkəzi Qobustanda gilli fasiyadan ibarət olduğu
halda, cənuba və cənub-qərbə getdikcə (Süleyman, Nardaranaxtarma,
Kürdəmir, Sündü və b. sahələr) kəsilişdə olan qum və zəif sementləşmiş
17
qumdaşı laylarının sayı artır. Qum laylarının qalınlığı 12-15 m-ə çatır. Riki
horizontunun kəsilişində qalınlığı 25-30 m olan qumlu-alevritli horizontlar
ayrılır. Bu horizontun qalınlığı şimali Qobustanda geniş intervalda - 50-200 m,
onun cənubunda isə 300-400 m arasında dəyişir.
Siderit horizontu özünün tünd rəngli olması ilə fərqlənir. Bu horizont
Şimali Qobustanda tünd-boz, tünd-qəhvəyi karbonatsız gillərdən və siderit
aratəbəqələrindən ibarətdir. Mərkəzi və Cənubi Qobustanda horizontun
kəsilişində qumlu-alevritli horizontlar ayrılır. Bu horizontun qalınlığı Şamaxı-
Qobustan neftli-qazlı rayonunun şimalında 40-50 m, onun cənub və cənub şərq
hissələrində isə 110-180 m arasında dəyişir.
Sideritüstü horizont Mərkəzi və Cənub-Qərbi Qobustanda daha geniş
yayılmışdır. Bu horizont Qobustanın Şimal və Mərkəzi zonalarında boz şistli
karbonatsız gillərdən təşkil olunmuşdur. Şimaldan cənuba doğru kəsilişdə olan
qum və qumdaşı təbəqəciklərinin sayı və qalınlığı artır (Çeyildağ, Umbakı,
Sündü və s.). Siderit horizontunun ümumi qalınlığı rayonun şimal hissəsində
5-25 m, onun cənub və cənub qərbində isə 200-225 m arasında dəyişir.
Tarxan horizontunun çöküntüləri Çokrak dənizi transqressiyası ilə
yuyulduğundan, az sahələrdə yayılmışdır. Belə ki, Qobustan rayonunun bəzi
sahələrində (Çeildağ, Hacıvəli, Çiçək, Axtarma və b.) Tarxan çöküntüləri
fasilə və uyğunsuzluq nişanələri olmadan Maykop çöküntüləri üzərində
yatdığı halda, digər sahələrdə (Güngörməz, Sündü və b.) çökmə zamanı fasilə
və yuyulmanın nəticəsi olaraq kəsilişdə onlar ya tamamilə iştirak etmir və
yaxud transqressiv olaraq Maykop üzərində yatırlar. Tarxan çöküntüləri
Qobustanın şimal hissəsində 0,7-0,8 m qalınlığa malik olub, boz mergellərlə
təmsil olunurlar, Cənubi Qobustanda isə gillərdən, mergellərdən,
dolomitlərdən təşkil olunmuş bu horizontun qalınlığı 25 m-ə çatır.
Çokrak horizontu mergel və dolomit araqatlarına malik qumlu-gilli
süxurlardan ibarət olub, ümumi qalınlığı 170 m-ə çatır. Bu da horizontun
18
ümumi qalınlığının (400 m) 42 %-ni təşkil edir. Horizontun yuxari hissəsində
qalınlığı 35 m(Gicakiaxtarma) - 60 m (Umbakı, Çeildağ) arasında dəyişən
qumlu-alevritli horizont yatır. Həmin horizont Umbakı və Duvannı
sahələrində sənaye əhəmiyyətli neftli və qazlıdır. Bu horizontun ümumi
qalınlığı Qobustanın şimal sahələrində 150 220m, cənub və cənub-qərb
sahələrində isə 300-350 m arasında dəyişir.
Karaqan-Konk çöküntüləri Şamaxı-Qobustan rayonunun cənub
zonasında geniş yayılmışdır. Karaqan horizontunun litoloji tərkibi xırda dənəli
qum, alevrit, dolomit və mergel təbəqələrinə malik, karbonatlı gillərin açıq boz
rəngli nazik laylı dolomitlərlə növbələşməsindən ibarətdir. Bu horizontun
kəsilişində qalın, lakin məhdud yayılmış qumlu laylarda iştirak edir. Yaxşı
elektrik karotaj xassələrinə malik belə layların qalınlığı 2,5-5,5 m (Hacıvəli) –
7,0-12,0 m (Umbakı) arasında dəyişir.
Konk horizontu çöküntüləri Qobustanın şimal hissələrində müxtəlif
rəngli yaşıl, boz, qonur, şistləşmiş gillərdən, gilli şistlərdən təşkil olunmuşdur.
Mərkəzi Qobustanda bu çöküntülər içərisində dolomitlərə vǝ çoxlu bitki
qalıqlarına rast gəlmək olur. Cǝnubi Qobustanda isə horizontun kəsilişində
olan şistlər və gilli şistlər, boz, açıq boz gil, narın dənəli və az qalınlıqlı (0,5-
2,5 m) qumdaşı, qum və alevrit laycıqları ilə əvəz olunurlar.
Karaqan-Konk horizontlarının birlikdə ümumi qalınlığı şimali
Qobustanda 80-120 m, Mərkəzi və Cənubi Qobustanda isə 420 600 m arasında
dəyişir. Qazıma zamanı bu horizontları açan quyularda intensiv neft və qaz
təzahürləri qeyd olunmuş, lakin KH yığımı aşkar edilməmişdir.
Sarmat mərtəbəsinin çöküntüləri Şimali Qobustanda kəsilişdə iştirak
etmirlər. Onlar Mərkəzi və Cənubi Qobustanda geniş intişar tapmışlar. Əsasən
gillərdən ibarət olan bu çöküntülərin arasında, qum, qumdaşı, əhəngdaşı və
dolomit aratəbəqələri iştirak edir. Çöküntülərin qalınlığı şimaldan cənuba
doğru artaraq 800-1000 m-ə çatır.
19
Mərkəzi Qobustanda Alt Sarmat çöküntüləri gilli litofasiya ilə təmsil
olunur və öz sabitliyi ilə fərqlənir. Burada Alt Sarmat çöküntülərinin əsasında
olan sarı-qonur rəngli gillər zəif bucaq qeyri-uyğunsuzluğu ilə mikrofauna ilə
yaxşı səciyyələnən Konk horizontunun gilli şistli layları üzərində yatırlar.
Sarmat çöküntülərindən sənaye əhəmiyyətli neft və qaz (Ərzani-Qlıc
sahəsində) alınmışdır.
Meotis mərtəbəsi çöküntüləri Şamaxı-Qobustan rayonunun bir çox
sahələrində Miosenin kəsilişində iştirak etmir. Bu çöküntülər əsasən cənubi
Qobustanda geniş yayılmışlar. Onlar müxtəlif rəngli gil, gilli şist, gilli mergel,
brekçiyavarı dolomit və qalınlığı 0,05-dən 0,5 m-ə qədər dəyişən vulkan gilli
təbəqələrindən təşkil olunub. kəsilişdə mergel və brekçiyavarı dolomitlərin
olması Meotis mərtəbəsini fərqləndirən nişanələrdəndir. Meotis çöküntüləri,
əksər hallarda. Sarmat mərtəbəsindən (Nardaranaxtarma, Zahirdağ,
Qələndərtəpə) Çokrak horizontuna qədər (Hacıvəli) olan layların üzərində
transqressiv yatır. Bu mərtəbənin qalınlığı Cənubi Qobustanda 500 m-ə çatır.
Onlar Cənubi Qobustanda və onun qərb hissələrində Alt və Orta Miosen
çöküntüləri üzərində transqressiv olaraq yatırlar.
Cənubdan şimala getdikcə kəsilişdə karbonatlı süxurların qalınlığı
artir. Belə ki, Mərəzə platosunda kəsiliş qalınlığı 1,5-5 m olan əhəngdaşı və
mergelli qumlu gillərdən təşkil olunduğu halda, Sündü platosunda və daha
şimalda əhəngdaşı laylarının qalınlığı 235-245 m-ə çatır. Mərtəbənin ümumi
qalınlığı 300-350 m çatır.
Pliosen çöküntüləri Şamaxı-Qobustan rayonunun cənub, xüsusən
onun cənub-şərq hissəsində geniş yayılaraq Məhsuldar Qat və Ağcagil
mərtəbələri ilə təmsil olunurlar (şəkil 1.2 c).
|