2. Yas mərasimləri ilə əlaqədar leksika
Ağı, yuğ, ağıçı, yuğru, ağı demək // ağı söyləmək, şivən, şivən qoparmaq, yas tutmaq, yas saxlamaq, yas götürmək, yas keçirmək, yuğbasan, yum vermək /xeyir –dua/, halallıq vermək, ehsan, ehsan vermək, şülən /» ehsan» mənası da var/, bir, üç, yeddi, qırx, il vermək, yasin oxumaq, ölü namazı, xeyrat, xeyrat qazanı, qara bağlamaq, göy sarınıb qara bağlamaq / mən al geydim, o, qaralar bağlasın – Qurbani/, dəfn mərasimi, kəfən, mürdəşir// ölüyuyan, sirt- kafrat, qəssal, qayım ağ, mafə, cənazə. Cənazə namazı, meyid, əcəl- mayallaq, əcəl şərbəti, əcəl sandığı, əcəl körpüsü, əcəl saatı, əcəl vaxtı, sirat körpüsü, fatihə duası, qəbir, qəbiristan, qəbirqazan, cüməaxşamı /keçirmək/, əza, əza məclisi, hüzn, matəm, adınalıq, başdaşı, sinədaşı, tabut, başsazlığı vermək, qara bayram keçirmək və s.
3. Başqa mərasim və adət – ənənələri bildirən leksika
Adqoydu // ad qoyma, yolkəsdi / yolkəsənlik etmək /, qabaqkəsdi, ayaqhaqqı, bayramlıq, bardaş qurmaq, dəstəmaz almaq, təhrət almaq, abdəst almaq, qan düşməni, qan intiqamı, qanlı /qanlını qan tutar/, daşqalaq etmək, daşını atmaq, qızyığdı, qurban bayramı, novruz bayramı, orucluq bayramı, ramazan ayı, qurban demək.
Dostları ilə paylaş: |
