Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi

(Vasif Mahir Kocatürk, 271)

GƏZƏR
Eşqin əlaməti sərdə dolanı,

Cuş edər bir zaman bi-macal gəzər.

Bulmazsa cananı ruh-i rəvanı,

Əl çəkər dünyadan, ol işgal gəzər.

Görünməz gözümə tacu-taxt, kaba,

Mal-dövlət yanımda bir pula cıya.

Bir təbər, bir külah, bir köhnə əba,

Aşiqi sadiqlər bu misal gəzər.

İrfani der: şu mənaya varamam,

Taqətim yox, bunca səbir duramam,

Çoxdan bəri ovçusuyam vuramam,

Könül səhrasında bir maral gəzər.

(Ensar Aslan, səh. 31)

QALMASIN
Qurban olam yarın ala gözünə,

Kabab olcaq tənim eşq közünə.

Məni görür vala çəkər üzünə

Der ki: “Naməhrəmdir” bizə gəlməsin

Aləm bilir gözəllərdən gözəlsən,

Bâran tükənmiş bağçadakı xəzəlsən,

Nə çöhrə-tərəs bu dərddən düzəlsən,

Hər dəm pərişandır sunam gülməsin.

İrfani der: Mənim bu xallı yarım,

Bu xallıya qurban, bu şirin canım,

Bir de üzün-üzə hey qanlı zalım,

Barı həsrət qiyamətə qalmasın.