ƏDƏBĠYYAT
1.
Kərimov V.M. Yalama meşə massivində ağac
bitkilərinin konsortlarının taksonomik strukturu.
Ekspermental biologiyanın inkişaf perspektivləri
mövzusunda elmi konfransın materialları, BDU,
2002, s. 150-151.
174
2.
Бандин А.П. Дубравы Азербайджанской ССР.
Изд. АН Азерб. ССР, Баку, 1954, 143 с.
3.
Груздев Г.С., Дорожкина Л.А., Петриченко
С.А. Защита зеленых насаждений в городах.
Справочник. Москва, Стройиздат, 1990, 544 с.
4.
Гусейнов Э.С. Пикнидальные грибы основных
лесообразующих пород Азербайджана. Изв. АН
Азерб. ССР, сер. биол. наук, 1987, №1, с. 94-
100.
С.Г. Гараев
БОЛЕЗНИ И ВРЕДИТЕЛИ ИНТРОДУЦИРОВАННЫХ
ВИДОВ ДУБОВ В УСЛОВИЯХ АБШЕРОНА
В статье приводятся данные о болезнях и вредителях
интродуцированных 12-и видов дубов, а также различные
методы борьбы с ними.
175
E.Isgender, Y.Zeynalov, F.N.Incik
*
,
F.Yayla, ġ.Gasımov, V.Farzaliyev
TÜRKĠYE FLORASINDA BULUNAN
BAZI QUERCUS L. TÜRLERĠNĠN YERALTI VE
YERÜSTÜ KISIMLARININ GELĠġĠMLERĠNĠN
ĠNCELENMESĠ
Türkiye tür zenginliği ve kapladığı alan bakımından
dünyanın önemli meşe merkezlerinden biridir. Türkiye‟de 18
meşe türü doğal olarak yetişmektedir(5). Bu meşeler Trakya ve
Anadolu‟da yayılarak Türkiye orman alanının %25‟ini
oluşturmaktadır (7).
Yurdumuzda sanayide, ilaç sektöründe ve yakacak olarak
kullanılan
Quercus
L.
türleri
park
ve
bahçelerin
yeşillendirilmesinde kullanılması nedeni ile önemlidir. Doğal
olarak floramızda 18 türü ile zengin bir cinstir. Ayrıca Amerika
ve Avrupa‟daki paleobotanik çalışmalar neticesinde bu taksonun
Tebaşir Devrinden kaldığı anlaşılmaktadır.
Meşeler kazık köklerinin iyi gelişmesi ve toprağı sıkı
tutmasından dolayı erozyonla mücadelede kullanılan bitkilerin
başında gelmektedir. Yurdumuz florasında bulunan 18 türden
birkaçının yayılış alanının küçülmesi ve nadir bitki statüsünde
değerlendirilir duruma gelmesinden dolayı koruma altına
alınması gerekmektedir
Yapılan arazi çalışmaları sonucunda Gaziantep ili
florasında tespit edilen 7 Quercus L . türünden 5‟inin Gaziantep
*
Gazиantep Цnыvеrsиtesи Fen Edebиyat Fakultesи Byolojи bюlцm
176
Üniversitesi Botanik Bahçesine introdüksiyonu yapılarak,
gelişim özelliklerinin öğrenilmesi ve gen kaynağı oluşturulması
amaçlanmıştır.
Çalışma materyalini, 2002–2003 yılları arasında Gaziantep
Üniversitesi Botanik Bahçesine introdüksiyonu yapılan Quercus
L. türleri oluşturmaktadır.
Gaziantep ili ve çevre ilçelerine yapılan arazi çıkışları
sonucunda Quercus L. cinsine ait türlerin tohumları
toplanılmıştır. Arazi çalışmaları sonunda toplanan bitki örnekleri
preslenip, kurutulup, numaralanıp kartonlara yapıştırılarak
herbaryumları yapılmıştır. Bu bitkiler Flora of Turkey and
Aegan Islands (1-2, 4-5, 9-10)‟e, Flora of Syria, Palestine
and Sınai göre teşhis edilmiştir.
Gaziantep florasında doğal olarak bulunan Quercus L.
türlerinin
tohumlarının
Gaziantep
Üniversitesi Botanik
Bahçesine introdüksiyonu yapılarak tohumla üretilmesi (11)‟
büyüme ve gelişiminin incelenmesi (3), kök sisteminin
incelenmesi (8) ve introdüksiyonu yapılan bitkilerin intro-
düksiyon sonuçlarının değerlendirilmesi (6)‟e göre yapılmıştır.
Gaziantep florasından tespit edilen 7 taksondan 5 tanesinin
Gaziantep Üniversitesi Botanik Bahçesine introdüksiyonu
yapılmıştır. Introdüksiyonu yapılan Quercus L. türlerinin yeraltı
ve yer üstü kısımlarının büyüme ve gelişimi, bir aylık ve bir
yıllık büyüme ve gelişme değerleri göz önüne alınarak
incelenmiş ve elde edilen veriler değerlendirilmiştir. Bir aylık
türlerin kazık kök uzunlukları 18-31 cm arasında değişmekte
olup; bir aylık kazık kökü en uzun olan örnek; Yavuzeli
(Saraymağara)-Quercus ithaburensis Decne. subsp. macrolepis
177
(31 cm)‟dir. Huzurlu yaylası- Quercus coccifera L.‟nın (18 cm)
ise en kısa kazık köklü tür olduğu belirlenmiştir (Tablo 1).
Bir yıllık Quercus L. örneklerinin kazık kök uzunlukları 36-
56 cm arasında değişmekte olup; en uzun kazık köke sahip
örnekler; Yavuzeli (Saraymağara)- Quercus brantii Lindley. (56
cm), ve Quercus ithaburensis subsp. Decne. macrolepis. (54
cm) olarak saptanmıştır. Ancak Sof dağı-Quercus coccifera L.
(38 cm), Nur dağı-Quercus coccifera L. (37 cm), Huzurlu
yaylası-Quercus coccifera L. (36 cm) örneklerinde ise en kısa
kazık kök değerleri kaydedilmiştir (Tablo 2).
Bir aylık Quercus L. örneklerinin gövde uzunlukları 5.0-20
cm arasında değişmekte olup; İslahiye-Quercus ithaburensis
Decne. subsp. macrolepis. (20 cm)‟le en uzun gövde boyuna
sahip olurken, Nur dağı- Quercus coccifera L. (5.0 cm), diğer
Quercus L. örneklerine göre daha kısa gövde uzunluğu
oluşturmuştur (Tablo1).
Yapılan ölçümler, bir yıllık Quercus L. örneklerinin gövde
uzunluklarının 16-34 cm arasında değiştiğini göstermiştir.
İslahiye-Quercus ithaburensis subsp. Decne. macrolepis. (34
cm) en uzun gövde uzunluğuna sahip olurken; Nizip (Altındağ)-
Quercus coccifera L. (16 cm), Sof dağı-Quercus coccifera L.
(12 cm) türlerinde kısa boylu gövde oluşumu belirlenmiştir
(Tablo 2).
Bir aylık Quercus L. örneklerinin kök boğazı çapı, 0.3- 0.7
cm arasında değişmekte olup İslahiye‟den toplanan Quercus
ithaburensis Decne. subsp. macrolepis. (0.7 cm) türünün en
kalın kazık kök çapına sahip olduğu belirlenmiştir. Ayrıca Nizip
(Altındağ)-Quercus brantii Lindley. (0.3 cm), Burç (Durantaş)
ve Nizip (Altındağ) -
178
Tablo 1: Bir aylık Quercus L. türlerinin yer altı ve yerüstü kısımlarının gelişimi
Türler
Tohumun
Toplandığı
Yer
İlçeler
YaĢı
Kazık Kök
Yan Kök
Gövde
(g
ün)
Uzu
n
lu
k
(cm
)
K
ök
B
o
ğaz
ı
Ç
ap
ı (mm)
K
ök
A
ğı
rl
ığ
ı
(g
r)
Uzu
n
lu
k
(cm
)
Yan
K
ök
Say
ıs
ı
(ad
et)
Uzu
n
lu
k
(cm
)
Ç
ap
ı (
cm
)
A
ğı
rl
ık
Yap
rak
lı
(
g
r)
Quercus
brantii
Lindley
Huzurlu
Yaylası
30
20
5.0
2.00
4.0
20
11
0.3
0.90
Nizip
(Altındağ)
30
24
3.0
2.20
6.0
30
12
0.2
0.69
Yavuzeli
30
27
4.0
2.50
11
28
17
0.3
0.71
Quercus
cerris
var .cerris
Huzurlu
Yaylası
30
19
4.0
1.60
4.0
30
11
0.2
0.80
Nur Dağı
30
20
4.0
1.70
3.0
26
12
0.3
0.65
Quercus
coccifera
L.
Burç
(Durantaş)
30
22
3.0
2.50
8.0
25
9.0
0.1
0.50
Huzurlu
Yaylası
30
18
5.0
2.80
4.0
32
12
0.3
1.30
179
Nizip
(Altındağ)
30
24
3.0
2.40
9.0
33
10
0.2
1.00
Nur Dağı
30
19
3.0
2.10
3.0
45
5.0
0.2
0.40
Sof Dağı
30
23
4.0
1.95
5.0
35
7.0
0.2
1.07
Quercus
infectoria
subsp.
boissieri
Huzurlu
Yaylası
30
23
4.0
1.80
3.0
20
12
0.2
0.60
Nur Dağı
30
24
3.0
1.70
4.0
45
14
0.2
1.10
Sof Dağı
30
28
4.0
3.00
10
30
17
0.3
2.00
Quercus
ithaburens
is Decne. .
subsp.
macrolepis
.
Burç
(Durantaş)
30
29
4.0
2.90
10
33
17
0.3
1.80
İslahiye
30
26
7.0
5.00
7.0
40
20
0.4
3.00
Nizip
(Altındağ)
30
30
3.0
3.00
12
34
16
0.2
1.10
Sof Dağı
30
28
3.0
2.70
12
32
15
0.2
0.90
Yavuzeli
(Saraymağa
ra)
30
31
4.0
3.10
12
33
13
0.3
1.00
180
Tablo 2: Bir yıllık Quercus L. türlerinin yer altı ve yerüstü kısımlarının gelişimi
Türler
Tohumun
Toplandığı Yer
YaĢı
Kazık Kök
Yan Kök
Gövde
İlçeler
(y
ıl)
Uzu
n
lu
k
(cm
)
K
ök
B
o
ğaz
ı
Ç
ap
ı (
cm
)
K
ök
A
ğı
rl
ığ
ı
(g
r)
Uzu
n
lu
k
(cm
)
Yan
K
ök
Say
ıs
ı (
ad
et)
Uzu
n
lu
k
(cm
)
Ç
ap
ı (
cm
)
A
ğı
rl
ık
(y
ap
ra
k
sı
z)
(g
r)
Quercus
brantii
Lindley
Huzurlu Yaylası
1
40
1.10
13.0
9.0
40
22
0.90
2.90
Nizip (Altındağ)
1
45
1.25
15.0
12
50
18
0.80
3.00
Yavuzeli S.
1
56
1.50
50.0
20
60
33
1.10
9.00
Quercus cerris
var.cerris
Huzurlu Yaylası
1
40
1.10
11.0
8.0
45
25
0.70
4.00
Nur Dağı
1
42
1.15
10.0
7.0
40
24
0.75
3.80
Quercus
coccifera L.
Burç (Durantaş)
1
40
1.10
8.00
9.0
35
18
0.75
5.00
(yap-
raklı)
Huzurlu Yaylası
1
36
1.20
10.0
10
40
22
0.80
6.00"
181
Nizip (Altındağ)
1
44
0.90
5.00
11
42
16
0.60
2.50"
Nur Dağı
1
37
0.93
6.00
9.0
55
20
0.65
4.00"
Sof Dağı
1
38
0.95
5.80
10
45
12
0.62
3.00"
Quercus
infectoria
subsp.
boissieri
Huzurlu Yaylası
1
47
1.35
22.0
7.0
40
25
0.92
3.00
Nur Dağı
1
50
1.38
24.0
12
55
24
0.93
4.00
Sof Dağı
1
52
1.40
20.0
8.0
40
23
0.90
3.50
Quercus
ithaburensis
Decne. subsp.
macrolepis.
Burç (Durantaş)
1
51
1.40
14.0
15
44
32
1.00
7.00
İslahiye
1
47
1.20
29.0
11
50
34
0.97
8.80
Nizip (Altındağ)
1
52
1.32
31.0
13
43
25
0.92
6.90
Sof Dağı
1
50
1.30
20.0
14
42
28
0.80
7.10
Yavuzeli S.
1
54
1.40
34.0
20
45
27
0.92
7.20
182
Quercus coccifera L. (0.3 cm), Nur dağı- Quercus infectoria
subsp. boissieri. (0.3 cm), Nizip (Altındağ) ve Sof dağı- Quercus
ithaburensis Decne. subsp. macrolepis. (0.3 cm), örneklerinin en
ince kazık kök çapı oluşturduğu gösterilmiştir (Tablo 1).
Bir yıllık Quercus L. örneklerinin kök boğazı çapları 0.90-
1.50 cm arasında değişerek; Yavuzeli (Saraymağara)- Quercus
brantii Lindley. (1.50 cm) en kalın kazık kök çapı meydana
getirken; Nizip (Altındağ)- Quercus coccifera L. (0.90 cm) daha
ince kazık kök çapı oluşturmuştur (Tablo 2).
Bir aylık Quercus L. örneklerinin gövde çapları, 0.1- 0.4
cm arasında değişerek; İslahiye‟den toplanan Quercus
ithaburensis Decne. subsp. macrolepis. türü (0.7 cm) en kalın
gövde çapı oluştururken; Burç (Durantaş)‟tan toplanan Quercus
coccifera L.(0.1 cm)‟nin en ince gövde çapını oluşturduğu
saptanmıştır (Tablo 1) .
Bir yıllık Quercus L. türlerinin gövde çapları 0.60- 1.10
arasında değişmekte olup; Yavuzeli (Saraymağara)- Quercus
brantii Lindley. (1.10 cm) en kalın gövde çapı meydana
getirirken; Sof dağı- Quercus coccifera L. (0.62 cm), Nizip
(Altındağ)- Quercus coccifera L (0.60 cm) daha ince gövde çapı
oluşturmuştur (Tablo 2). Bir aylık ve bir yıllık Quercus L.
örneklerinin kök boğazının çapının artışına paralel olarak gövde
çaplarının da geliştiği saptanmıştır.
Bir aylık Quercus L. örneklerinin yan kök sayısı 20-45 adet
arasında değişmekte olup; Nur dağı- Quercus infectoria subsp.
boissieri. (45 adet) en fazla sayıda yan kök sayısı oluştururken;
Burç (Durantaş)- Quercus coccifera L. (20 adet) az sayıda yan
kök oluşturduğu belirlenmiştir (Tablo 1).
183
Bir yıllık Quercus L. örneklerinin yan kök sayısı 35-60 adet
arasında değişmekte olup, Yavuzeli (Saraymağara)-Quercus
brantii Lindley.(60 adet) en fazla sayıda yan kök sayısına sahip
olurken; Burç (Durantaş)-Quercus coccifera L (35 adet) daha az
sayıda yan kök oluşturmuştur (Tablo 2).
Bir aylık Quercus L. türlerinin yaş kök ağırlıkları 1.60- 5.00
gr arasında değişmektedir. İslahiye‟den toplanan Quercus
ithaburensis Decne. subsp. macrolepis. türü (5.00 gr) diğer türlere
göre en ağır kazık köke sahip olup Huzurlu yaylasından toplanan
Quercus cerris var. cerris (1.60 gr) ise diğer türlere göre daha az
yaş kök ağırlığına sahiptir.(Tablo 1).
Bir aylık Quercus L. örneklerinin yaş gövde ağırlıkları
0.40-3.00 gr. arasında değişmekte olup, yaş gövde ağırlığı en
fazla olan İslahiye‟den toplanan Quercus ithaburensis Decne.
subsp. macrolepis (3.00 gr), yaş gövde ağırlığı en az olan ise
Nur dağından toplanan Quercus coccifera L. (0.40gr)‟dır (Tablo
1).
Bir yıllık Quercus L. örneklerinin yaş gövde ağırlıkları
2.50-9.00 gr arasında değişmekte olup, yaş gövde ağırlığı en
fazla olan Yavuzeli (Saraymağara)‟dan toplanan Quercus brantii
Lindley (9.00 gr), en az olan ise Nizip (Altındağ)‟dan toplanan
Quercus coccifera L (2.50 gr)‟dır (Tablo 2).
Bir yıllık gözlem sonucu Quercus L. örneklerinin gövde
boyları arasında önemli farklılıklar belirlenmiş ve gövde
boylarının ortalama 12–35 cm arasında değiştiği gözlenmiştir.
Yavuzeli-Saraymağara‟dan toplanan Quercus brantii Lindley.
(35 cm) en uzun gövdeye sahipken en kısa gövde Sof dağından
toplanan Quercus coccifera L. (12 cm) „da saptanmıştır.
184
Bir yıllık gelişim periyodu dikkate alındığında türler
içerisinde Nizip (Altındağ)‟dan toplanan Quercus ithaburensis
subsp. Decne. macrolepis‟in gelişime en erken başladığı,
Huzurlu yaylasından toplanan Quercus brantii Lindley.,
Quercus coccifera L. ve Quercus infectoria subsp. boissieri.’nin
gelişiminin ise diğer türlere göre daha geç başladığı tespit
edilmiştir. Kurak bölgelerden toplanan tohumlardan elde edilen
bitkilerin gelişiminin erken başladığı nemli bölgelerden toplanan
tohumlardan elde edilen bitkilerin gelişiminin ise geç başladığı
saptanmıştır. Genetik yapı ve iklim şartları bitkinin gelişimi
üzerine oldukça büyük bir etkiye sahiptir.
Elde edilen veriler sonucunda Quercus L. türlerinin bir
aylık ve bir yıllık yer altı ve yerüstü kısımlarının büyüme ve
gelişme değerleri karşılaştırıldığında; bitkinin genetik yapısına,
toprak ve özellikle iklim şartlarına bağlı olarak; yer altı
kısımlarının yer üstü kısmına oranla yaklaşık iki katı kadar fazla
boy artışına sahip olduğu ve bitkinin kazık kökünün toprağın
çok derinlerine ulaştığı belirlenmiştir. Ayrıca bazı taksonların
çok sayıda yan kök oluşturarak toprağa çok iyi tutunduğu ve
gövde ağırlığına nazaran kök ağırlığında artışa neden olduğu
tespit edilmiştir. Bu özellikleri nedeni ile bazı meşe türleri
erozyonla mücadelede kullanılan bitkilerin başında gelmektedir.
Bir yıllık Quercus L. türlerinin yaş kök ağırlıkları 5.00-
50.0gr arasında olup türler arasında önemli sayılabilecek
derecede ağırlık farkları vardır. Yavuzeli (Saraymağara)‟dan
toplanan Quercus brantii Lindley. (50 gr), en fazla kök ağırlığı
oluşturmuştur. Nizip (Altındağ)‟dan toplanan Quercus coccifera
L. (5.00 gr) daha az kök ağırlığına sahip
ġekil 1. Bir aylık Quercus L. türlerinin kazık kök ve gövde
uzunluğu
ġekil 2. Bir aylık Quercus L. türlerinin kök boğazı ve gövde
çapı (mm)
186
ġekil 3. Bir aylık Quercus L. türlerinin kök ve gövde ağırlığı
ġekil 4. Bir aylık Quercus L. türlerinin yan kök sayısı ve uzunluğu
187
Kцk Boрazы ve Gцvde Зaplarы
0
0.2
0.4
0.6
0.8
1
1.2
1.4
1.6
Kцk Boрazы Зapы (cm)
Gцvde Зapы (cm)
Зap
Q. bran. L. Huz.
Q. bran. L. Niz.
Q. bran. L. Yav.
Q. cer. var. cer. Huz
Q. cer. Var. cer. Nur.
ġekil 5. Bir yıllık Quercus L. türlerinin kök boğazı ve gövde
çapı
ġekil 6. Bir yıllık Quercus L. türlerinin kazık kök ve gövde
uzunluğu
188
ġekil 7. Bir yıllık Quercus L. türlerinin kök ve gövde ağırlığı
ġekil 8. Bir yılık Quercus L. türlerinin yan kök sayısı ve yan
kök uzunluğu
189
olmuştur (Şekil 3.7). Bir aylık ve bir yıllık Quercus L. türlerinin
yaş kök ağırlığının fazla olması o bitkinin toprakta çok fazla kök
oluşturduğunun bir göstergesidir. Kazık kökün ağırlığı bitkinin
genetik yapısına, toprak ve iklim şartlarına göre değişir.
Kazık ve yan kök oluşumunda türün doğal yayılış
alanındaki ekolojik faktörler oldukça önemlidir. Özellikle Q.
coccifera L.‟nın daha az sayıda yan kök oluşturarak kazık kök
oluşumuna ağırlık vermesi olasılıkla kseromorfik bir adaptasyon
sonucudur. Zira incelenen türler içinde kserofitik ortama en
fazla adapte olan tür Q. coccifera L.‟dır.
Yapılan araştırmalar sonucunda farklı lokalitelerden
toplanan türlerin yerüstü kısmlarının uzunluklarının farklılık
göstermesinin nedeni türün doğal yayılış alanındaki mevcut
ekolojik faktörlerin baskısıyla kazanılmış kalıtsal özellikleri
olabileceği düşüncesindeyiz. Arazi çalışmalarında yaptığımız
fenolojik gözlemler sonucu incelenen türlerin gövde uzunlukları
değerlendirildiğinde; kserofit bölgelerde sıcaklığın fazla
olmasından dolayı daha fazla transpirasyonla karşı karşıya kalan
bitkiler, su kaybını azaltmak için tacını küçültür ve boyunu
kısaltırlar. Dolayısıyla kök gelişimine ağırlık vererek kök/gövde
oranında artışa neden olurlar.
İncelenen türler arasında kazık kök uzunluklarının farklı
değerlerde olması; bu türlerin genetik yapılarının farklı
olmasından kaynaklanabileceğini düşündürmüştür. Bununla
birlikte; türlerin yayılış gösterdiği alanların iklim ve toprak
yapısı gibi özellikleri de önemli bir yer tutmaktadır. Özellikle
kurak bölge bitkileri yeraltı suyundan faydalanabilmek için
kazık kök uzunluğunu artırırken daha nemli bölgelerde yetişen
bitkiler yan köklerini artırma adaptasyonu göstermektedir.
|