AZƏrbaycan respubl kasi təhs L naz rl y azərbaycan döVLƏt qt sad un vers tet


§15.1. Dünya iqtisadiyyatı: Elmi-texniki inqilablar seriyası



Yüklə 5,72 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə33/46
tarix26.02.2017
ölçüsü5,72 Mb.
#9662
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   46
§15.1. Dünya iqtisadiyyatı: Elmi-texniki inqilablar seriyası 

 

Ümumiyyətlə,  əksər  tədqiqatçılar  dünya  iqtisadiyyatının  genezisi, 

qərarlaşması  və  inkişafı  prosesində  3  əsas  inqilabın  həlledici  rol 

oynadığını  qeyd  edirlər:  Neolit  (Aqrar)  inqilabı;  Sənaye  inqilabı;  Elmi-

informasiya inqilabı. 

Hər  üç  inqilab  təkcə  iqtisadiyyatla  bağlı  olan  məsələlərə  deyil, 

bütövlükdə cəmiyyətin inkişafı prosesində yeni keyfiyyət mərhələsi kimi 

çıxış edir. 

Eyni zamanda, sırf elmi-texniki prizmadan sənaye inqilabı da daxil 

olmaqla  müəyyən  xronoloji  ardıcıllıqla  baş  vermiş  3  inqilabı  da 

fərqləndirirlər: 

1.

  Birinci elmi-texniki inqilab (sənaye inqilabı) (XVIII əsrin sonu-



XIXəsr). 

2.

  kinci elmi-texniki inqilab (XIX əsrin sonu-XX əsrin əvvələri). 



3.

  Üçüncü elmi-texniki inqilab (Elmi-informasiya inqilabı). 



-  Birinci  elmi-texniki  inqilab  (XVIII  əsrin  sonu  –  XIX  əsr)  yeni 

ictimai  hadisə  olmaqla  baş  verdiyi  andan  etibarən  dünya 



Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



385

                                                            

iqtisadiyyatının əsas hərəkətverici qüvvəsinə çevrilmişdi.  nqilabın 

əsas xarakterik cəhətlərinə aşağıdakıları aid etmək olar: 

-  stehsal  vasitələrinin  mexanikləşdirilməsi,  buxar  maşınlarından 

istifadə dəyişikliklərə gətirib çıxardı; 

-  Dünya  iqtisadiyyatının  sahə  və  sferaları  arasında  mürəkkəb 

qarşılıqlı əlaqələrin formalaşması, yeni sahələrin yaranması; 

Elmi-texniki  inqilabın  hərəkətverici  qüvvəsi  kimi  kapitalın 

təmərgüzləşməsi prosesinin başlanması; 

-    Elmi  nəticələrin  real  sektora  tətbiqinin  sürətlənməsi;  Elm  və 

istehsalat arasında sürətli yaxınlaşma; 

-  stehsalın  təmərgüzləşməsi  və  mərkəzləşməsi;  Nəticədə  sənaye 

məmulatlarının  maya  dəyərinin  azalması  və  onların  daha  geniş  əhali 

kütləsinin tələbatlarının ödənilməsinə yönəldilməsi; 

-  Son  istehlakçıya  istiqamətlənmə;  Yalnız  tələb  olan  məhsulların 

istehsalına üstünlük verilməsi; 

-  darəetmə sisteminin rolunun yüksəlməsi, elmin sürətli inkişafı və 

s. 

Birnci elmi-texniki inqilab sənayeləşmənin həyata keçirilməsində 



əsas çıxış nöqtəsi rolunu oynayırdı. 

XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərində baş verən ikinci ET  dünya 

iqtisadiyyatının strukturunda əhəmiyyətli dəyişikliklərə gətirib çıxardı. 

kinci elmi-texniki inqilab, hər şeydən əvvəl, axın şərtlərinin və 

konveyerin istifadəyə verilməsi ilə xarakterizə olunur. 

Standartlaşdırılmış  məhsul  istehsalına  keçid  axın  xəttləri 

sisteminin  meydana  gəlməsini  şərtləndirmişdir.  Kütləvi  axın  istehsalı 

sistemi  təbii  olaraq  əməyin  rasional  təşkilinə,  vahid,  fasiləsiz  texnoloji 

prosesin  yaranmasına  gətirib  çıxardı.  Artıq  1914-cü  ildə  Q.Fordun 

zavodlarında bir avtomobilin yiğilması tezliyi 1.5 saata çatmışdır. 

nqilab  sənaye  istehsalının  müxtəlif  sferalarını  əhatə  edirdi. 

Birinci  elmi-texniki  inqilabla  müqayisədə  texniki  tərəqqinin  həm  sürəti 

və  yayılma  tezliyi,  həm  də  tətbiq  edilən  yeniliklərin  sayı  əhəmiyyətli 

dərəcədə yüksək olmuşdu. 

kinci  elmi-texniki  inqilabın  mahiyyət  özəlliklərinə  aşağıdakıları 

aid etmək olar: 

1.

  Öz xarakterinə görə sənaye çevrilişindən fərqli məzmun daşıyırdı. 



Belə  ki,  sənaye  çevrilişi  maşınlı  sənayenin  yaranması  və 

cəmiyyətin  sosial  strukturunun  dəyişməsinə  (kapitalizmə  keçid) 

səbəb olmuşdursa, ikinci elmi-texniki inqilab nə istehsalın tipinə, 

nə  sosial  struktura,  nə  də  sosial-iqtisadi  münasibətlərin 



Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



386

                                                            

xarakterinə  heç  bir  təsir  göstərməmişdir.  Onun  nəticələri  yalnız 

istehsalın  texnikası  və  texnologiyasında,  maşınlı  sənayenin 

yenidənqurulmasında,  elmin  rolunun  yüksəlməsində  təzahür 

edirdi.  Buna  görə  də,  ikinci  elmi-texniki  inqilabı  sənaye  deyil, 

elmi-texniki inqilab adlandırırlar. 

2.

  Bu  inqilab  sənaye  istehsalı  sferasında  tamamilə  yeni  sahələrin 



meydana  çıxmasına  səbəb  olmuşdu:  elektrotexniki,  kimyəvi, 

avtomobil, neft-kimya, təyyarəqayırma və s. 

3.

  Nəinki  sahələrin,  eləcə  də  sahədaxili  sferaların  diversifikasiyası 



həyata keçirilirdi. 

4.

  Kütləvi standrtlaşdırılmış istehsalın tam şəkildə qərarlaşması başa 



çatdı. 

5.

  stehsal prosesinin mürəkkəbləşməsi start götürdü. 



6.

  Təsərrüfat  fəaliyyəti  formalarının  transformasiyası  baş  verirdi. 

Mülkiyyətin  və  təsərrüfat  fəaliyyətinin  yeni  formaları  (səhmdar 

cəmiyyət, fermer təsərrüfatı və s.) sürətlə inkişaf etməkdə idi. 

7.

  Əhalinin sayının kəskin şəkildə artıma istiqamətlənməsi; 



8.

  XIX  əsrin  sonu  XX  əsrin  əvvəllərində  texniki  dəyişikliklər  və 

yeni sahələrin üstün artımı dünya sənaye istehsalının strukturunda 

əhəmiyyətli  dəyişikliklərə  gətirib  çıxarardı.  Əgər  ikinci  elmi-

texniki  inqilaba  qədər  “B”  qrupu  sahələri  (istehlak  şeyləri 

istehsalı)  üstünlük  təşkil  edirdisə,  inqilab  nəticəsində  “A” 

qrupunun  (istehsal  vasitələri  istehsalı)  xüsusi  çəkisi  əhəmiyyətli 

dərəcədə artmış və ön plana keçmişdi. 

9.

  nqilabın  əsas  nəticələri  sırasında  həyat  səviyyəsinin  yüksəlməsi 



xüsusi  yer  tutur.  Beləliklə,  ikinci  elmi-texniki  inqilab  dünya 

iqtisadiyyatının bir sistem kimi inkişafında önəmli rol oynamışdı. 

XX əsrin ikinci yarısından start götürən üçüncü elmi-texniki inqilab 

dünya iqtisadiyyatının, eləcə də ayrı-ayrı ölkələrin iqtisadi inkişafında və 

yekun  olaraq  postindustrial  cəmiyyətin  formalaşmasında  müstəsna 

əhəmiyyət kəsb edirdi.  



Üçüncü  elmi-texniki  inqilabın  əsas  xarakterik  cəhəti  onun 

universal  xarakter  daşımasında,  yəni  ictimai  həyatın  bütün  sferalarına  – 

siyasətə,  ideologiyaya,  mədəniyyətə  psixologiyaya  və  s.  təsir 

göstərməsində,  eləcə  də  elmin  əsas  məhsuldar  qüvvəyə  çevrilməsində 

təzahür edir. 

Üçüncü  elmi-texniki  inqilabı  xronoloji  prizmadan  iki  mərhələyə 

bölmək lar: 

1.

  1940-1960-cı illər; 



Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



387

                                                            

2.

  1970-ci ildən sonrakı dövr. 



Bölgünün  bu  aspektdə  aparılması  dünyanı  dəyişmiş  qlobal 

hadisənin daha dərindən öyrənilməsi ilə əlaqədardır. 

Üçüncü elmi-texniki inqilabın baş verməsi bir tərəfdən  geoiqtisadi 

məkana  çıxan  korporasiyaların  sabit  mənfəət  əldə  etmək  istəkləri  ilə 

bağlıdırsa,  digər  tərəfdən  ABŞ  –  SSR   qarşıdurmasının  doğurduğu 

hadisədir. Qeyd etmək lazımdır ki, Qərb ölkələrindən fərqli olaraq SSR -

də elmi yeniliklər yalnız hərbi sferaya tətbiq olunurdu. 

Qərb  ölkələrində,  ələlxüsus  ABŞ-da  isə  elmi-texniki  potensialın 

inkişafında  əsas  rol  oynayan  amil  xarici  siyasət  sferası  deyil,  bazarın 

konyuktur dəyişiklikləri olmuşdu. 

Üçüncü elmi-texniki inqilabın təsiri altında sosial strukturda əsaslı 

dəyişikliklər  baş  verirdi.  Şəhərlərin  sürətli  inkişafı  ilə  yanaşı  xidmət 

sferasında çalışanların xüsusi çəkisi sıçrayışla artırdı. Belə ki, əgər 1950-

ci  ildə  (inkişaf  etmiş  ölkələrdə)  xidmət  sferasında  çalışanların  xüsusi 

çəkisi 33% təşkil edirdisə, 1970-ci ildə bu  rəqəm 44%-ə çatmış, sənaye 

və  nəqliyyatda  analoji  göstəricini  ötüb  keçmişdir;  Təhsilin  inkişafı, 

ixtisaslı  işçi  qüvvəsinin  hazırlanması  geniş  vüsət  almışdı;  əməkhaqqı 

səviyyəsi  yüksəlmiş,  bununla  əlaqədar  həyat  şəraitinin  əsaslı  sürətdə 

yaxşılaşdırılmasına nail olunmuşdu. 

qtisadiyyatda baş verən struktur dəyişiklikləri fəhlə sinfinin sahəvi 

bölgüsünü  də  dəyişmişdir.  Ağır  fiziki  əmək  tələb  edən  sahələrdə 

çalışanların  xüsusi  çəkisi  əhəmiyyətli  dərəcədə  azalmış,  yeni  sahələrdə 

(elektronika və s.) isə artmışdır. 

1970-ci illərin əvvəllərində orta təbəqə əhalinin 1/3 hissəsini əhatə 

edirdi. Kiçik və orta biznesin sürətli inkişafı başlanmışdı. 

Üçüncü  elmi-texniki  inqilabın  ikinci  mərhələsində  (1970-ci  ildən 

sonrakı dövr) sadalananların yüksəliş traektoriyası daha da sürətlənməyə 

başladı.  Qərb  ölkələrində  iqtisadiyyatın  sosial  yönümlüyü  prioritet 

mövqelərə  keçdi.  Elmi-texniki  proqramların  sosial  ehtiyaclara  daha  da 

sıx əlaqələndirilməsi həyata keçirilməyə başladı. 

Mikroprosessorların  kəşfi,  elektron-informasiya  texnikasının 

inkişafı,  biotexnologiya  və  gen  mühəndisliyi  sferalarında  əldə  edilən 

nailiyyətlər  üçüncü  elmi-texniki  inqilabın  ikinci  mərhələsinin  əsas 

məzmununu  ehtiva  etməklə  “yüksək  texnologiyalar  cəmiyyətinə”  – 

informasiya  erasına  keçidi  şərtləndirmişdir.  Mikroprosessorlar  əsasında 

istehsal  prosesinin  tam  avtomatlaşdırılması  müxtəlif  dəzgah  və 

mexanizmlərin,  eləcə  də  xidmətçi  personalın  sayının  dəfələrlə  ixtisara 

düşməsinə 

gətirib 

çıxardı. 

Eyni 

zamanda, 



informasiyanın 

Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



388

                                                            

avtomatlaşdırılması  prosesi  təsərrüfatın  digər  sahələrinə  -  idarəetmə, 

maliyyə,  konstruktor  işləri  və  s.  sürətlə  yayılmağa  başladı.  Informasiya 

texnikasının  özü  sənayenin  xüsusi  sahəsinə,  elm  isə  güclü  bilik 

industriyasına çevrilir. 

nqilabın  ikinci  mərhələsində  resurs  və  əmək  tutumluluğun  kəskin 

aşağı düşməsi, ekoloji təmiz və elmtutumlu istehsalatın təşkili ilə aparıcı 

ölkələrin iqtisadiyyatında kardinal struktur dəyişiklikləri baş verdi ki, bu 

da sonda köklü sosial dəyişikliklərə yol açdı. 

Bu  gün informasiya və  xidmət sferasında çalışanlar ümum məşğul 

əhalinin 2/3 hissəsini təşkil edir..... 

Ümumiyyətlə,  XX  əsr  ərzində  innovasiya  prosesi  bir  sıra  yeni 

xüsusiyyətlər kəsb etmişdi: 

I.

 Elmi-tədiqiqat  işləri  (N OKR),  həm  elmi  və  peşəkar  səviyyəyə, 



həm  də  miqyasına  görə  yeni  keyfiyyət  mərhələsinə  qədəm  qoymuşdur. 

Şəxsi  kəşflər  və  ixtiralar  öz  yerini  peşəkarcasına  təşkil  olunmuş 

mütəxəssislər  qrupuna  vermişdi.  Eyni  zamanda,  yeniliyin  təsadüflüyü 

aradan  qaldırılmış,  innovasiyaların  artımı  sabit  xarakter  almışdı.  Bu 

sferada ABŞ-ın liderliyi birmənalı şəkildə təsbit olunmuşdu.  

N OKR-a  qoyulan  vəsait  (1957-1966)  ABŞ-da  157  mlrd.  dol., 

Qərbi Avropa ölkələrində isə cəmi 50 mlrd. dollar təşkil etmişdi. 1967-ci 

ildə  ABŞ-ın  N OKR-a  sərf  etdiyi  vəsait  ÜDM-in  3.13%-dən  çox 

olmuşdu.  qtisadiyyatın  ənənəvi  sahələrində  tətbiq  edilən  innovasiya 

“partlayış” effekti verir, yeni sahələrin meydana çıxmasına səbəb olurdu. 

Məsələn,  kimya  sahəsində  aparılan  araşdırmalar  toxuculuq  sənayesinin 

yeni yönümünü (sintetik liflər və s.) yaranması ilə nəticələnmişdır və s. 

Bəzi  sahələrdə  “iqtisadiyyat  innovasiya”  prosesləri  start 

götürmüşdü. 

Hal-hazırda 

informasiya 

iqtisadiyyatının 

formalaşmasında müstəsna rol oynayır. 

qtisadiyyatda  innovasiya  bir  proses  olmaq  etibarilə  bir  sıra 

şərtlərin mövcudluğu halında meydana çıxır, yaxud çıxa bilər: 

1. Qabaqcıl texnologiyaların mövcudluğu; 

2. Kommersiya faydalılığı; 

3. Müasir idarəetmə sisteminin mövcudluğu; 

4. Bazarın miqyasının böyüməsi. 

Bəzi  hesablamalara  görə  1800-1971-ci  illər  arasında  bu  qəbildən 

111  innovasiya  olmuşdur  ki,  bunun  da  58%-i  ABŞ-ın,  38%-i  Avropa 

ölkələrinin, 4%-i isə Yaponiyanın payına düşmüşdür.

190


 

                                                 

190

 Ван. Дер Веe. История мировой экономики. М; Наука, 1995.- С.128 



Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



389

                                                            

 - Məhsul istehsalına verilən patent və lisenziyaların 50%-dən çoxu 

ABŞ-a məxsus olmuşdu. 

Əksər  tədqiqatçılar  innovasiyaların  yaranması  xüsusiyyətləri  kimi 

aşağıdakıları qeyd edirlər: 

- nnovasiyalar “salxım” formasında meydana çıxır; 

-Bəzi dövrlərdə daha aktiv şəkildə yaranır; 

-Onların meydana çıxma tezliyinin yüksəkliyi kəşflə ondan istifadə 

arasında olan zaman kəsiyini azaldır. 

II.  kinici spesifik cəhət müəssisə və təşkilatların idarə olunmasının 

yeni formalarının yaranmasıdır. 

Əvvəlcə  sırf  amerikan  “hadisəsi”  kimi  yaranan  yeni  idarəetmə 

formalarını  tezliklə  “idarəetmədə  inqilab”  adlandırdılar.  Avropa 

ölkələrindən  yalnız  Almaniya  (XX  əsrin  əvvələri)  idarəetmədə 

bütünlüklə amerikan sisteminə keçmişdi. Digər Avropa ölkələri yalnız II 

dünya müharibəsindən sonra bu sistemi tətbiq etməyə başladı. 

nnovativ  inkişaf  tipinin  qərarlaşması  prosesinin  gerçək 

məzmununu  (ölkələr  bölümündə)  Pavitt  modeli

191


  çərçivəsində  aydın 

şəkildə  görmək  olar.  Bu  modeldə  futbolun  təşkili  sisteminə  istinadla 

texnologiya  və  idarəetmə  sferalarında  mütərəqqi  biliklər  əldəetmə 

imkanlarına uyğun olaraq dünya ölkələri 4 qrupa bölünür (şəkil15.1) 

 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

                                                 

191

 Зубарева Т.С. Исторuя экономики. Учеб. пособие, ч.  III. Новосибирск: НГТУ, 



2002, 

Futbolun təşkili sistemi 

Ölkələ



II 

III 

IV 

“Virtuozlar”: texnologiya 

və  istehsalın  təşkili  sfe-

ralarında  mütərrəqqi  bi-

Sənaye  məhsulunun 

modifikasiyası 

və 

modernləşməsi  pro-



Sənayeləşməni 

kifayətqədər 

asan keçənlər 

Primitiv 

iqtisadiyyat 


Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



390

                                                            

 

 

Şə



kil 15.1. Pavitt modeli 

 

Model  1970-1980-ci  illərin  qlobal  iqtisadi  gerçəkliyinə  istinadla 



qurulmuşdur. 

Bununla  belə,  elmi-texniki  inqilabın  neqativ  hadisələrə  də  səbəb 

olduğu  ortalıqdadır.  Xronik  işsizlik  məhz  iqtisadiyyatda  baş  verən 

struktur  dəyişikliklərin  ifrat  tezliyindən,  beynəlxalq  əmək  bölgüsünün 

dərinləşməsi  isə  işçi  qüvvəsinin  kütləvi  miqrasiyasından,  sərt  rəqabət 

mübarizəsi şəraitində istehsalın rasionallaşdırılmasından qaynaqlanır. 

Beləliklə, birmənalı şəkildə belə bir qənaətə gəlmək olar ki, üçüncü 

elmi-texniki  inqilab  dünyanın  “sima”sının  dəyişməsində  həlledici  rol 

oynamışdır. 

 

§15.2. “ stehsal” iqtisadiyyatından “xidmət” 



 iqtisadiyyatına keçid 

 

XX əsrin 70-ci illərindən etibarən “yeni iqtisadiyyatın” formalaşma 



təmayülləri  açıq-aydın  şəkildə  müşahidə  edilirdi.  “Köhnə  industrial 

qaydalar”  informasiya  texnologiyaları  ilə  cücərməyə  başalayan  “yeni 

iqtisadiyyatla” əvəz olunurdu. 

Texnoloji  nöqteyi-nəzərdən  baş  verən  dəyişikliyi  elmi-texniki 

tərəqqinin  yeni  mərhələsi  kimi  də  səciyyələndirmək  olardı.  Lakin  bu 

mərhələnin başlıca xüsusiyyəti onun informasiya sferasına nüfuz etməsi, 

insan  fəaliyyətinin  əksər  növləri  üçün  mühüm  əhəmiyyət  kəsb  edən 

prosesləri  ehtiva  etməsidir.  Bu  proseslər  iqtisadiyyat,  siyasət  və 

mədəniyyət 

sferalarında 

köklü 

dəyişikliklərə, 



ictimai 

şüurun 


liklərin 

sərhəddində 

olanlar 

 

sesində  çətinliklərlə 



üzləşənlər 

ABŞ 


AFR 

sveçrə 


sveç 

Böyük Britaniya 

Yaponiya 

Kanada 


Belçika 

Hollandiya 



taliya, 

spaniya 

“Dördüncü  dünya 

ölkələri 

Şərqi  Avropa, 

Latın 

Ameri-


kası, 

Cənub-


Şərqi 

Asiya 


ölkələri 

Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



391

                                                            

dəyişməsinə, yeni, postindustrial cəmiyyət tipinin formalaşmasına gətirib 

çıxarır... 

Xidmət  sferası,  elm,  təhsil  real  sektoru  (kənd  təsərrüfatı,  sənaye) 

üstələməyə başlayır, istehsal prosesində elmi biliklərdən istifadə intensiv 

xarakter alırdı. 

Artıq  1970-ci  illərin  əvvəllərindən  bəşəriyyətin  yeni  dövrə  qədəm 

qoyduğu  açıq-aydın  şəkildə  dərk  edilməyə  başlamışdı.  Cəmiyyətin 

istehsalla  bağlı  (maddiyyat  anlamında)  problemləri  öz  aktuallığını 

itirmiş,  biliklərin  toplanması,  sistemləşdirilməsi  və  yayılması  ilə  bağlı 

olan  müxtəlif  xidmətlər  ön  plana  çıxmışdı.  Eyni  zamanda,  elmi-texniki 

inqilabın məntiqi nəticəsi kimi elm əsas məhsuldar qüvvəyə, inkişafın və 

təhlükəsizliyin başlıca amilinə çevrilmişdi. 

Beləliklə,  “xidmət”  iqtisadiyyatının  (postindustrial  cəmiyyət) 

keyfiyyət yeniliyinin əsasında dayanan başlıca məsələ xidmət istehsalının 

məhsul istehsalına münasibətdə prioritet mövqeyə keçməsidir. 

nformasiya  və  elmi  biliklər  istehsal  resursuna  çevrilir.  Elmi 

araşdırmalar iqtisadiyyatın əsas hərəkətverici qüvvəsi kimi çıxış etməyə 

başlayır.Əsas dəyərlər sırasında təhsil səviyyəsi, peşəkarlıq və kreativlik 

ön mövqelərə sahiblənir. 

Postindustrial  cəmiyyətin  ilkin  mərhələsinin  alt  sistemi  olan 

“xidmət”  iqtisadiyyatının  mövcudluğu  ÜDM-də  xidmət  sektorunun 

xüsusi  çəkisi  ilə  müəyyənləşir.  Məsələn,  ÜDM-da  xidmət  istehsalının 

xüsusi çəkisi ABŞ-da 80%, Avropa ittifaqında (15 ölkə formatında) 69%, 

Yaponiyada 67%, Kanada 70% təşkil edir. 

 

 

§15.3. Dünya iqtisadiyyatı: inkişaf etmiş və inkişaf etməkdə 



olan ölkələr: iki əsrlik (XIX-XX) inkişaf dinamikası 

 

Dünya  iqtisadiyyatında  keyfiyyət  yeniləşməsi  prosesinin  gedişini 

son 2 əsr (XIX-XX) ərzində baş verən iqtisadi artımın kəmiyyət ölçüləri 

ilə  əlaqəsini  aşağıdakı  cədvəllərdən  görmək  mümkündür  (cədvəl  15.1; 

15.2;) 

 

Cədvəl 15.1                                                                       



Dünyanın iqtisadi inkişafının əsas göstəriciləri (XIX-XX əsr) 

(1993-cü ilin qiymətləri ilə mlrd. dollarla) 

 

Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



392

                                                            



Göstəricilə

1820  1913  1913-1820-ə 

nisbətən (%) 

1998 

1998 

1820-ə 

nisbətə

(%) 

1913-ə 

nisbətə

(%) 

1.  Qlobal  Məcmu 

Məhsul 

 

2.Əhali (mln.nəfər) 



 

3.Adambaşına QMM 

 isehsalı (dollarla) 

 

831 



 

1068 


 

778 


 

2941 


 

1772 


 

1660 


 

+3.5 dəfə 

 

+65.9 % 


 

+2.1 dəfə 

 

36836 


 

5952 


 

6189 


 

+44.3 dəfə 

 

+5.6 dəfə 



 

+8.0 dəfə 

 

+12.5 dəfə 



 

+3.4 dəfə 

 

+3.7 dəfə 



 

 

Cədvəl 15.2 

XIX-XX əsrlərdə iqtisadi artım (1993-cü ilin qiymətləri ilə - dol.) 

 

Göstəricilə

Kumulyativ artım 

(dəfə

Adambaşına ortaillik 

artım tempi (%) 

 

 



18

20

-1

91



19

13

-1

99



18

20

-1

99



18

20

-1

91



19

13

-1

99



18

20

-1

99

1.QMM 


 

3.5 

 

12.5 



 

44.3 

1.37 

3.02 

2.15 

2 .Ən aşağı göstəriciyə 

malik ölkə 

1.4 

 

4.2 

 

14.4 

0.37 

1.70 

1.51 

3. Ən yuxarı  

göstəriciyə malik ölkə 

493.6  132.9 

6832.5 

6.90 

5.92 

5.09 

4.Əhali (mln.n) 



1.7 

3.4 

5.6 

0.55 

1.44 

0.97 

5. Ən aşağı göstəriciyə 

malik ölkə 

0.6 

 

1.1 

 

0.7 

-0.52 

0.15 

-0.20 

6. Ən yuxarı göstəriciyə 

malik ölkə 

146.1 

 

 

9.2 

 

 

568.2 

5.51 

2.65 

3.63 

7. Adambaşına QMM 

istehsalı 

2.1 

 

 

3.7 

8.0 

0.82 

1.56 

1.17 

8. Ən aşağı göstəriciyə 

malik ölkə 

1.1 

 

1.3 

 

2.3 

0.09 

0.32 

0.46 

9. Ən yuxarı göstəriciyə 

malik ölkə 

 

4.4 

 

20.8 

 

26.8 

1.61 

3.64 

1.87 


Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



393

                                                            

 

Son  iki  əsr  –  dünya  iqtisadiyyatının  tarixində  görünməmiş  inkişaf 



dövrü  olmuşdu.  1820-1998-ci  illərdə  Qlobal  Məcmu  Məhsul  831  mlrd. 

dollardan 36836 mlrd. dollara qədər  yüksəlmiş, yaxud 44 dəfə artmışdır 

(1993-cü ilin qiymətləri ilə). 

XX əsrdə iqtisadi tərəqqi əhəmiyyətli dərəcədə sürətlənmişdir. Əgər 

XIX əsrdə (1820-1913) və qismən XX əsrin əvvəllərində QMM 3.5 dəfə 

artmışdırsa, XX əsrdə (1913-1998) bu göstərici 12.5 dəfə təşkil etmişdi. 

Ortaillik artım templərindən çıxış etsək, onda belə alınır ki, XX əsrdəki 

inkişaf sürəti XIX əsrlə müqayisədə 2.2 dəfə (1.37% - 3.02% qədər) çox 

olmuşdur. 

QMM-un  artımında  dünya  əhalisinin  çoxalması  və  adambaşına 

QMM  istehsalının  artımı  mühüm  rol  oynamışdır.  kincinin  birincini 

üstələməsini  dünyada  əmək  məhsuldarlığının  artımı  kimi  də 

səciyyələndirmək olar. XX əsrdə (XIX əsrlə müqayisədə) hər iki amilin 

artım sürəti daha yüksək olmuşdu: əhali 2.6 dəfə (ortaillik artım tempi: -

0.55% və 1.44%), adambaşına QMM istehsalı 1.9 dəfə (0.82% və 1.56%) 

daha  sürətlə  artmışdır.  Əgər  son  iki  əsr  ərzində  dünya  əhalisi  5.6  dəfə 

artmışdırsa, adambaşına QMM istehsalı 8 dəfə çoxlamışdı. 

Araşdırılan  dövr  ərzində  dünya  iqtisadiyyatının  qeyri-bərabər 

inkişafını  açıq-aydın  şəkildə  görmək  mümkündür.  Belə  ki,  kumulyativ 

artım üzrə ölkələr arasında böyük bir uçurum müşahidə edilir. Az və ya 

çox dərəcədə müvafiq statistik məlumatların olduğu 50 ölkə arasında ən 

zəif  inkişaf  tempi  rlandiyaya  xasdır:  1820-1989-cu  illətdə  cəmi  14.4 

dəfə!  

XIX  əsrdə  Çin  (cəmi  42%  artım),  XX  əsrdə  isə  Rusiya  (cəmi  4.2 



dəfə) daha çox geridə qalmışdır. 

Hər  iki  əsrdə  rekord  göstərici  Avstraliyaya  məxsusdur:  müvafiq 

olaraq  494  və  6833  dəfə!  XX  əsrdə  Tayvanda  da  yüksək  artım  tempi 

müşahidə olunmuşdur: 133 dəfə! 

Əhalinin  artım  tempinə  görə  də  Avstraliya  lider  mövqeyindədir: 

146  və  568  dəfə!  XX  əsrdə  Qana  ön  plana  çıxmışdı  (9.2  dəfə).  Ən  az 

artım  yenə  də  rlandiyanın  payına  düşür.  Əslində,  rlandiyaya 

münasibətdə azalma müşahidə olunur: 4.9 mln. nəfərdən 2.8 mln. nəfərə 

qədər! Yalnız XX əsrin ikinci yarısından etibarən müsbət işarəli proseslər 

yaranmağa başlamışdı. 

Adambaşına  ÜDM  istehsalı  göstəricisinə  görə  rekord  göstərici  hər 

iki  əsrdə  Yaponiyaya  (26.8  dəfə),  XIX  əsrdə  Kanadaya  (4.4dəfə),  XX 



Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



394

                                                            

əsrdə  isə  Tayvana  (20.8  dəfə)  məxsusdur.  Bu  göstərici  üzrə  ən  aşağı 

səviyyədə Banqladeşdir (XIX əsrdə - 9%, hər iki əsrdə birlikdə 2.3 dəfə). 

Qlobal  səviyyədə  inkişaf  prosesi  nöqteyi-nəzərindən  qeyri-

bərabərlik,  assimmetrik  bölünmə  tam  məntiqi  olaraq  dünya 

iqtisadiyyatında  “müxtəlifliyin”  daha  da  artmasına,  dünya  ölkələrinin 

böyük  əksəriyyətinin  “xidmət”  iqtisadiyyatına  keçiddən  kənarda 

qalmasına  gətirib  çıxarmışdı.  XX  əsrin  sonları  üçün  elmi  dövriyyədə 

müəyyən mövqe tutan ümumrifah nəzəriyyəsi inkişaf səviyyəsi və inkişaf 

templərini aşağıdakı amillərin təsiri ilə izah edirdi: 

- Əlverişli coğrafi mövqe; 

- Əlverişli iqlim; 

- Təbii resursların mövcudluğu; 

- Əhalinin sayı (azsaylı, yaxud çoxsaylı olması); 

- Fiziki kapital və yığım (yığım və investisiyalar); 

-  nsan kapitalı (əhalinin təhsili və sağlamlığı) və onun yığım tempi; 

- Mədəni, əxlaqi və dini dəyərlər sistemi; 

- Elmi-texniki tərəqqi; 

-  qtisadi inkişafın səviyyəsi və mərhələsi; 

- Beynəlxalq ticarətdə iştirak dərəcəsi; 

- Xarici istismara məruzqalma, yaxud xaricdən yardım alma; 

- “Bazar kortəbiiliyinin elmi istiqamətləndirilməsi” və s. 

Dünya 


iqtisadiyyatının 

yeni 


keyfiyyət 

mərhələsində 

sərvətyaratmanın  ənənəvi  amillər  kompleksi  ictimai  praktikada  özünü 

doğrultmayıbdır. Emprik təhlil uzunmüddətli iqtisadi inkişaf templəri ilə 

sadalanan amillər arasında dayanıqlı əlaqələrin olmadığını üzə çıxarır. 

Sözügedən  dövrdə  inkişaf  etmiş  və  inkişaf  etməkdə  olan  ölkələrin 

inkişaf dinamikasının müqayisəsi qlobal vəziyyətin həqiqətən də kifayət 

qədər mürəkkəb, çoxsaylı və çoxşaxəli olduğunu görməyə imkan verir. 

 

 

 



 

 

 



 

                         

Cədvəl 15.3.  

Aparıcı ölkələrin iqtisadi inkişaf dinamikası (1950-1980)  

Göstəricilə

ABŞ 

Böyük Britaniya 

Fransa 

AFR 

Yaponiya 

19

50

 

19

80

 

19

80

/1

95



n

is

bə

tə

n

 (

%



19

50

 

19

80

 

19

80

/1

95



n

is

bə

tə

n

 (

%



19

50

 

19

80

 

19

80

/1

95



n

is

bə

tə

n

 (

%



19

50

 

19

80

 

19

80

/1

95



n

is

bə

tə

n

 (

%



19

50

 

1.Əhali,  mln 

nəfər 

2. nkişaf 



etmiş 

ölkələrin 

sənaye 

istehsalında 



xüsusi  çəkisi 

(%) 


 

3.Sənaye 

istehsalının 

həcmi 


(1975=100) 

 

4.Neft 



hasilatı, 

mln.t. 


5.Elektrik 

enerjisi 

istehsalı, 

mlrd kvt/s 

 

6.Kömür 


istehsalı, 

ml.t. 


 

7. 


Polad 

istehsalı, 

mln.t 

 

8. 



xracat, 

mlrd.dol. 

 

 

9. dxalat, 



mlrd.dol. 

152 

(1960) 

 

39.6 

 

 

 

41 

 

 

267 

 

 

408 

 

 

505 

 

88 

 

 

10.3 

 

 

8.8 

229 

 

 

39.6 

 

 

 

125 

 

 

424 

 

 

2356 

 

 

714 

 

102 

 

 

220.8 

 

 

257.0 

+50.6% 

 

 



 

 

 



 

 

+58.8% 

 

 

+5.72dəfə 

 

 

+41.4% 

 

+15.9% 

 

 

+21.4dəfə 

 

 

+29.2dəfə 

50 

(1960



 

8.2 

 

 

 

56 

 

 



 

 

67 

 

 

22 

 

16.6 

 

 



 

 



 

56 

 

 

4.9 

 

 

 

108 

 

 



 

 

266 

 

 

130 

 

11.3 

 

 

110.1 

 

 

115.6 

+12% 

 

 

-3.3% 

 

 

 



 

 



 

 

+3.9dəfə 

 

 

+5.9dəfə 

 

-32% 

 

 

+18.3dəfə 

 

 

+16.5dəfə 

41.9 

(1960) 

 

8.6 

 

 

 

28 

 

 



 

 

33 

 

 

50.8 

 

8.6 

 

 



 

 



53.4 

 

 

7.9 

 

 

 

117 

 

 



 

 

254.



 

 

8.1 

 

23.2 

 

 

111.



 

 

135.



+27.4% 

 

 

-0.7% 

 

 

 



 

 



 

 

+7.7dəfə 

 

 

-6.3dəfə 

 

+2.7dəfə 

 

 

+37dəfə 

 

 

+45dəfə 

47.8 

(1960) 

 

15.7 

 

 

 

21 

 

 



 

 

45.5 

 

 

111 

 

12.1 

 

 



 

 

2.7 

 

59.7 

 

 

13.3 

 

 

 

118 

 

 



 

 

36.9 

 

 

87 

 

43 

 

 

192.9 

 

 

188 

+24.9% 

 

 

-2.4% 

 

 

 



 

 



 

 

-19% 

 

 

-21.7% 

 

+3.5dəfə 

 

 

+96.4dəfə 

 

 

+69.6dəfə 

85 

(1960) 

 

6.8 

 

 

 

5.4 

 

 



 

 

48 

 

 

39 

 

6.5 

 

 

0.8 

 

 



 

111.4

15.3  saylı  cədvəldən  göründüyü  kimi,  1980-ci  ildə  dünya  sənaye 

istehsalında  inkişaf  etmiş  4  ölkənin  (ABŞ,  Böyük  Britaniya,  AFR, 

Yaponiya)  xüsusi  çəkisi  birlikdə  80.9%  təşkil  etmişdi.  Əksər  iqtisadi 

göstəricilər üzrə artım 10 dəfələrlə ölçülür və s. 

nkişaf  etməkdə  olan  ölkələrdə  isə  tədqiq  olunan  dövr  ərzində 

iqtisadi  inkişaf  səviyyəsi  müqayisəli  şəkildə  azalmağa  doğru 

istiqamətlənmişdir  (cədvəl  15.4).  Məsələn,  əgər  sözügedən  göstərici 

1913-cü ildə orta dünya səviyyəsinin 33%-ni təşkil edirdisə, 1987-ci ildə 

27%-ə  bərabər  olmuş,  yaxud  6%  azalmışdı.  nkişaf  etmiş  ölkələrin 

analoji səviyyəsi ilə müqayisədə isə cəmi 7% (1987-ci il ) olmuşdur. 

Postindustrial  eraya  keçid,  informasiya  cəmiyyəti  quruculuğu 

ərəfəsində inkişaf etməkdə olan ölkələrin dünya iqtisadiyyatında yeri elə 

bir  əhəmiyyət  daşıya  biləcək  səviyyəyə  çatmamışdı  (cədvəl  15.5). 

Məlumatlardan göründüyü kimi, 128 inkişaf etməkdə olan ölkənin dünya 

əhalisində payı 77.5% olduğu halda, Qlobal Məcmu Məhsulda 39.8%-lik 

xüsusi çəkiyə malik olmuşdur. 

Dünya  sosializm  sisteminin  süqutu  (1991)  nəticəsində  meydana 

çıxan  “keçid  iqtisadiyyatlı”  ölkələrdə  ümumsosial-iqtisadi  situasiya 

inkişaf  etməkdə  olan  ölkələrlə  müqayisədə  daha  gərgin  xarakter 

daşımışdı. 

 

Cədvəl 15.4 

nkişaf etməkdə olan ölkələrin iqtisadi inkişaf səviyəsi (%) 

 

Göstəricilə

1913 

1920 

1938 

1950 

1987 

1987/1913-ə 

nisbətə

dəyişmə (+;-) 

1.  nkişaf etməkdə olan 

ölkələr  /  orta  dünya 

inkişaf səviyyəsi 

 

2.  nkişaf etməkdə olan 



ölkələr  /  inkişaf  etmiş 

ölkələr 


 

3.  nkişaf etməkdə olan 

ölkələr /ABŞ 

 

 



 

33 

 

 

 

11 

 

 



 

 

37 

 

 

 

12 

 

 



 

 

29 

 

 

 



 

 



 

 

29 

 

 

 



 

 



 

 

 

27 

 

 

 



 

 



 

 

-6.0% 

 

 

 

-4.0% 

 

 

-2% 

 

 



Cədvəl 15.5 

Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



397

                                                            



nkişaf etməkdə olan ölkələr dünya iqtisadiyyatında: əhali, ÜDM, 

ixracat (1998) (%-lə

 

Regionlar 



Ölkələrin 

sayı 

Ə

hali 



ÜDM 

xracat 

1.Afrika ölkələri,  

o cümlədən:  

-Saxaradan cənubda olan ölkələr 

 

2.Asiya ölkələri, o cümlədən: 



- Çin 

- Hindistan 

- Sair Asiya ölkələri 

 

3. Orta Şərq və Avropa ölkələri 



4.Latın Amerikası ölkələri 

51 


 

48 


 

 

27 



 



25 

 

17 



 

33 


11.9 

 

10.8 



 

 

52.2 



 

21.2 


16.5 

14.5 


 

 



8.4 

3.3 


 

2.4 


 

 

22.8 



 

12.0 


4.4 

6.5 


 

4.7 


 

8.9 


 

1.8 


 

1.4 


 

 

8.1 



 

3.1 


0.7 

4.4 


 

3.4 


 

4.4 


 

nkişaf etməkdə olan ölkələr, cəmi: 

 

128 


 

77.5 


 

39.8 


 

17.7 


Dünya 

100 


100 

100 


100 

 

nkişaf etməkdə olan ölkələrin tərkibcə homogen olmadığı, inkişaf 



prosesinə  münasibətdə  həm  start,  həm  də  potensial  baxımından  əsaslı 

sürətdə fərqləndikləri açıq-aydın şəkildə müşahidə edilməkdədir. 

XX  əsrin  sonlarında  baş  verən  hadisə  və  proseslər  sözügedən 

ölkələr qrupuna müxtəlif istiqamətlərdən təsir göstərsə də, onların hamısı 

üçün  adekvat  nəticələrlə  yekunlaşmamışdır.  Belə  ki,  bu  ölkələrdə  xeyli 

gec  başlayan  və  assimetrik  xarakter  daşıyan  sənaye  inqilabından  fərqli 

olaraq,  qloballaşma  prosesi  çox  qısa  bir  zaman  kəsiyində  həmin  ölkələr 

qrupunu  öz  orbitinə  cəlb  edə  bilmişdi.  Nəticə  olaraq  dövlətin 

iqtisadiyyata  müdaxiləsi  imkanları  əhəmiyyətli  dərəcədə  məhdudlaşmış, 

milli  mənafelərin  ödənilməsi  müstəvisində  böyük  problemlər 

yaranmışdır.  

Qeyd  edilən  asrpekt  Latın  Amerikası  ölkələrində  daha  qabarıq 

şəkildə təzahür etmişdi. 


Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



398

                                                            

1980-ci illərdə iqtisadi artım tempinə görə Latın Amerikası ölkələri 

Ə T-nin  üzvü  olan  ölkələrdən  2  dəfə  geri  qalırdı.  1988-ci  ildə  bu 

ölkələrin  birlikdə  ÜDM-u  808  mlrd.  dollar  təşkil  etmişdir  ki,  bu  da 

talyanın analoji göstəricisindən aşağı səviyyədə olmuşdu. 

Əhalinin  40%-i  yoxsulluq  həddində  yaşayırdı.  1990-cı  illərin 

əvvələrində  Latın  Amerikası  ölkələrinin  dünya  ixracatında  payı  cəmi 

3.9% olmuşdu. 

1980-ci illərin əvvələrindən etibarən (dövlət kapitalizmi modelinin 

böhran  ilə  əlaqədar  olaraq)  Latın  Amerikası  ölkələrində  neoliberal 

modelə  keçid  başlamışdı.  Qloballaşmanın  formalaşdırdığı  inkişaf 

imperativinə  uyğunlaşa  bilməyən  Latın  Amerikası  şox  tezliklə  emal 

sənayesinin tənəzzülü ilə qarşılaşdı. 

Latın  Amerikasından  fərqli  olaraq  daha  aşağı  səviyyəli  inkişaf 

tempinə  malik  olan  Afrika  və  Qərbi  Asiya  birbaşa  itkilərdən  mühafizə 

oluna  bilmişdi.  Lakin  son  9  il  ərzində  (2007-ci  ilə  qədər)  emal 

sənayesinin  illik  artım  tempi  1.3-1.6%  olmuşdur.  Müqayisə  üçün  qeyd 

edək  ki,  analoji  göstərici  Şərqi  Asiyada  3.3%,  Çində  isə  5.5%  təşkil 

etmişdi.  Bütövlükdə,  Cənub-Şərqi  Asiya  ölkələrində  situasiya  tamamilə 

başqa məzmun kəsb etməyə başlamışdı. 

XX  əsrin  sonlarına  yaxın  dünya  iqtisadiyyatında  ABŞ  və  A   ilə 

yanaşı,  üçüncü  güc  mərkəzi  formalaşmağa  başlayır.  Bu  mərkəzin  əsas 

xarakterik cəhəti ondan ibarətdir ki, bu günə qədər qeyd edilən regionda 

artımın  qütbləri  arasında,  başqa  sözlə,  gücün  paylanması  müstəvisində 

konkret  aydınlıq  müşahidə  edilmir.  Hələ  1980-ci  ildə  regionun  şəriksiz 

lideri  olan  Yaponiya  Çinin  simasında  güclü  rəqiblə  qarşılaşmışdır.  Eyni 

zamanda, bu ölkələrdə tətbiq edilən iqtisadi mexanizm milli psixologiya 

və milli dəyərlər sisteminə istinadla hərəkətə gətirilir. 

Məlumatlardan  göründüyü  kimi,  inkişaf  etməkdə  olan  ölkələrin 

“daxili”  müxtəlifliyi  zaman  keçdikcə  daha  qabarıq  şəkildə  təzahür  edir 

(cədvəl 15.6). 

Eyni  situasiya  xarici  ticarətdə  də  müşahidə  olunur.  1985-ci  illə 

müqayisədə  EOÖ-lərin  dünya  ixracatında  xüsusi  çəkisi  10%-dən  çox 

artaraq  33.1%  (2004-cü  il)  təşkil  etmişdir,  bunun  da  4/5  12  ölkənin 

(sənaye  məhsulları  ixrac  edən),  o  cümlədən,  1/3-i  Çinin  payına  düşür. 

2004-cü  ildə  EOÖ-lərin  məcmu  ixracının  ¾-ü  12  ölkənin,  o  cümlədən 

25%-i Çinin hesabına olmuşdur. 

Həmin ildə Çin ixracın həcminə görə dünyada 3-cü yerə (Almaniya 

və  ABŞ-dan  sonra,  2006-cı  ildə  isə  ikinci  yerə  (Alamaniyadan  sonra) 

çıxmışdı. Çin qərb iqtisadiyyatının donoruna çevrilməkdədir. 


Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



399

                                                            

Analoji  vəziyyət  birbaşa  xarici  investsiyaların  paylanmasında  da 

müşahidə edilir (cədvəl 15.7). 



Cədvəl 15.6 

QMM-də  və  EOÖ-lərin məcmu daxili məhsulunda ayrı-ayrı ölkələrin və 

ölkə qruplarının xüsusi çəkisnin dinamikası (%) 

(2004-cü ilin alıcılıq qabiliyyətinin pariteti əsasında) 

 

Ölkələr və ölkə qrupları 



 1980 

1990 

2000 

2005 

2005/1980-ə 

nisbətən (+ ;-) 

 

 



 

nkişaf  etməkdə  olan  ölkələr 

( EOÖ) bütövlükdə: 

 O cümlədən: 

1)Sənaye  məhsulları  ixrac  edən 

ölkələr: 

2) Yeni sənaye ölkələri 

3) Çin 


4) Hindistan 

5) Digər SM Ö 

6 )Neft ixrac edən ölkələr 

7) Digər  EOÖ 

          Qlobal Məcmu Məhsulda (%) 

 

 



28.9 

 

 



 

15.7 


 

1.5 


3.0 

3.5 


7.7 

4.8 


8.4 

 

 



 

 

31.7 



 

 

 



19.6 

 

2.5 



5.3 

4.3 


7.5 

4.5 


7.5 

 

 



39.4 

 

 



 

26.9 


 

3.4 


10.3 

5.5 


7.7 

4.5 


8.0 

 

 



43.3 

 

 



 

30.5 


 

3.4 


13.4 

6.3 


7.4 

4.7 


8.1 

 

 



+14.4 

 

 



 

+14.8 


 

+1.9 


+10.4 

+2.8 


-0.3 

-0.1 


-0.3 

 

 



 

EOÖ-lərin Məcmu Daxili Məhsulunda (%) 

1. Sənaye məhsulları ixrac edən 

ölkələr 

2. Yeni sənaye ölkələri 

3.Çin 

4. Hindistan 



5. Digər YSÖ 

6. Neft ixrac edən ölkələr 

7. Digər  EOÖ 

54.3 


 

5.2 


10.4 

12.1 


26.6 

16.7 


29 

61.8 


 

7.9 


16.7 

13.6 


23.6 

14.2 


24 

68.3 


 

8.6 


26.1 

14.0 


19.6 

11.4 


20.3 

70.4 


 

7.9 


30.9 

14.5 


17.1 

10.9 


18.7 

+16.1 


 

+2.7 


+20.5 

+2.4 


-9.5 

-5.8 


-10.3 

Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



400

                                                            

Qeyd:  1.  Sənaye  məhsulları  ixrac  edən  ölkələr  qrupuna  (SM Ö)  4 

yeni sənaye ölkəsi, Çin, Hindistan, Braziliya, Meksika, Tailand, Türkiyə 

və Filippin aid edilmişdir. 

     2.  Neft  ixrac  edən  ölkələr  qrupu:  cəmi  19  ölkə  (Əlcəzair, 

Anqola, Bəhreyn, Bruney, Venesuela, Qabon, Küveyt, Liviya, Niqeriya, 

BƏƏ, Oman, Səudiyyə Ərəbistanı, Trinidad və Tobaqo). 

Mənbə:  Мировая  экономика  в  эпоху  глобализации.  Прогноз 

ИМЭМО РАН до 2020 г. Приложение. 

Məlumatlardan göründüyü kimi, birbaşa xarici investisiyaların əsas 

hissəsi həmin 12 ölkənin payına düşür. 

 

Cədvəl 15.7 

nkişaf etməkdə olan ölkələrin birbaşa xarici 

investisiyalarda payı (%-lə

 

Ölkələr və ölkə qrupları 

1990 

2000 

2004 

2004/1990-ci 

ilə 

nisbətən (+;-) 

nkişaf  etməkdə  olan  ölkələr 

bütövlükdə, 

o cümlədən: 

1.Yeni 

sənaye 


ölkələri 

(YSÖ) 


2. ACEAN 

3. Çin 


4. Hindistan 

5. Türkiyə 

6. Braziliya 

7. Meksika 

20.4 

 

 



5.0 

 

1.6 



1.2 

0.1 


0.6 

2.1 


1.3 

 

 



 

30.0 


 

10.7 


 

1.8 


3.3 

0.3 


0.3 

1.8 


1.7 

25.0 


 

 

7.9 



 

1.1 


2.8 

0.4 


0.4 

1.6 


2.1 

+4.6 


 

 

+2.9 



 

-0.5 


+1.6 

+0.3 


-0.2 

-0.5 


+0.8 

Mənbə: UNCTAD World Investment Report 2008., Annex Table B.2 məlumatları 

ə

sasında hesablanmışdı. 

 

TMK-lar  tərəfindən  sözügedən  ölkələr  qrupunda  həyata  keçirilən 



yeni layihələrin əhəmiyyətli hissəsi N OKR-la bağlıdır. 

Belə  ki,  2003-2004-cü  illərdə  Cənubi,  Şərqi  və  Cənub-Şərqi 

Asiyada  (12  ölkənin  9-u  bu  regionda  yerləşir)  N OKR-ın  payına  yeni 

layihələrin 11%-i, başqa sözlə, 6212 layihədən 690-i düşürdü. Müqayisə 

üçün  deyək  ki,  analoji  göstərici  inkişaf  etmiş  ölkələrdə  5%  (7913 


Dünya iqtisadiyyatının tarixi 

 

 



401

                                                            

layihədən 38-i), postsosialist ölkələri də daxil olmaqla yerdə qalan dünya 

ölkələrində 1.4% (3374 layihədən 48-i) təşkil etmişdi.

192

 

 




Yüklə 5,72 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   46




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin