Tədqiqatlar göstərir ki, iqtisadi ədəbiyyatlarda ilkin olaraq rəqabət anlayışının davranış
Adam Smit (31) tərəfindən onun məşhur “görünməz əl” prinsipində ümumiləşdirilmişdir. On-
un fikrincə, öz mənfəətini artırmağa cəhd edən və gərgin rəqabət mühitində fəaliyyət göstərən
firma və malgöndərənlər, eyni zamanda, bir növ “görünməz əl” ilə istiqamətləndirilərək
dövlət və ya ictimai maraqların da təmin edilməsinə şərait yaradırlar. A. Smit üç amili–
kapital, torpaq və əməyi–ölkələrin beynəlxalq ticarətdə mütləq üstünlüklərini müəyyən
M.Porterin əsərləri də rəqabət anlayışının davranış cəhətdən izahı mövqeyindən
Куликов Г. Факторы мирохозяйственной конкурентоспособности Японской экономики. Российский
tələbatı ödəyən məhsullar istehsal edən müəssisələrin çoxluğu kimi götürmüşdür) və göstər-
mişdir ki, hər bir sahə özünün spesifik xüsusiyyətləri ilə buradakı rəqabətin təbiətini
müəyyənləşdirir.
Davranış cəhətdən yanaşmanın mahiyyəti ondan ibarətdir ki, bazar mexanizmi tələb və
təklif qanunlarının qarşılıqlı təsiri nəticəsində istehlakçıların (cəmiyyətin) istəklərini müəs-
sisələrə və onların vasitəsilə resurs göndərənlərə çatdırır. Rəqabət anlayışının davranış
cəhətdən izahı ilə yanaşı, XIX, xüsusilə XX əsrdə onun struktur cəhətdən şərhi də geniş
yayılmağa başlamışdır. Bu cür yanaşma öz başlanğıcını bazarın dörd əsas tipi nəzəriyyəsinin:
polipoliya (xalis rəqabət); oliqopoliya; inhisarçı rəqabət; monopoliya (inhisar) bünövrəsini
qoymuş F.Ecuort, A.Kurno, C.Robinson və b. alimlərin əsərlərindən götürmüşdür. Struktur
yanaşmada əsas diqqət şirkətlərin bir-biri ilə mübarizəsindən çox bazar strukturunun, oradakı
hakim şərtlərin təhlilinə yönəlir. Başqa sözlə, diqqət mərkəzində qiymətlərin müəyyən edil-
məsində firmaların rəqabəti, kimin və nə üçün qalib gəldiyinin aydınlaşdırılması deyil,
firmanın bazarda qiymətlərin ümumi səviyyəsinə prinsipial təsiretmə imkanının
müəyyənləşdirilməsi durur. Əgər belə təsir mümkün deyilsə, onda söhbət xalis bazar rəqabə-
tindən, əks təqdirdə isə inhisarçı rəqabətin bir formasından gedə bilər.
Rəqabət anlayışının açıqlanmasına üçüncü-funksional cəhətdən yanaşma da mövcuddur.
Belə yanaşma hələ XIX əsrin əvvəllərində rəqabət anlayışını köhnə ilə yeniliyin mübarizəsi
kimi ifadə edən məşhur avstriya-amerikan iqtisadçısı Yozef A.Şumpeterin “İqtisadi inkişaf
nəzəriyyəsi”ndə (1911-ci il) öz əksini tapmışdır. Alim özünün rəqabət nəzəriyyəsi
çərçivəsində təsərrüfat fəaliyyətinin iki inkişaf səmtini: mühafizəkar dövriyyə və inkişaf (və
ya innovasiya) müəyyən edir.
Beləliklə, “rəqabət” anlayışının mahiyyətinin izahına yönəlmiş müxtəlif yanaşmaları
ümumiləşdirərək, bu qənaətə gəlirik ki, ən ümumi şəkildə rəqabət bazarda üstünlüyə nail
olmaq üçün aparılan mübarizə kimi qəbul edilə bilər.
Lakin, tədqiqatlar göstərir ki, heç bir real bazar xalis rəqabət mühitinin bütün şərtlərini
təmin etmir. Buna görə də, xalis rəqabət mühiti, əsasən, nəzəri məna kəsb edir və real bazar
modellərini başa düşmək üçün açar rolunu oynayır. Bununla yanaşı, xalis rəqabət mühitinin
şərtlərinə maksimum yaxınlaşmaq praktikada sağlam rəqabət mühitinin formalaşdırılması
prosesində əsas hədəf kimi götürülür.
Sağlam rəqabət mühitinin formalaşdırılması problemi isə özünün çoxcəhətli aspektləri
ilə, demək olar ki, cəmiyyət həyatının bütün tərəflərinə toxunur və bu səbəbdən də daim
bütün ölkələrdə dövlət xadimlərinin, işgüzar dairələrin və alimlərin diqqət mərkəzində durur.
Bu baxımdan, M.Porterin irəli sürdüyü “Rəqabət üstünlükləri nəzəriyyəsi” diqqəti daha çox
cəlb edir. Bu konsepsiyada ölkədə rəqabət mühiti bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqədə olan
determinantlar sistemi kimi götürülərək “milli romb” ideyası təklif olunmuşdur (şəkil 1).
M.Porter klassik amillər nəzəriyyəsinin tərəfdarı olmaqla, bunları ilkin amillərlə (əmək,
kapital, torpaq) məhdudlaşdırmır, əksinə, yeni, o cümlədən istehsal prosesində meydana
çıxan amillərlə (əmək ehtiyatları çatışmadıqda əmək məhsuldarlığının yüksəldilməsi, tor-
pağın və təbii sərvətlərin məhdudluğu şəraitində məhdud resursları qənaətlə işlədən
texnologiyaların tətbiqi) tamamlayır. Odur ki, M.Porterin nəzəriyyəsində istehsal amillərinə
rəqabət mühitinə təsir edən birinci komponent kimi baxılır. Bu nəzəriyyədə rəqabət mühitinin
inkişafı üçün müəyyənedici rol oynayan ikinci komponent tələbdir. Bura tələbin həcmi, onun
dinamikası, mal və xidmətin keyfiyyətinə alıcının tələbkarlığı və s. aiddir.
Şəkil 1.1.
Rəqabətqabiliyyətliliyin determinantları
Bununla bərabər, nəzərdə tutulur ki, rəqabət mühitinə daxili tələbin vəziyyəti xarici ba-
zarın potensial imkanları ilə qarşılıqlı əlaqədə təsir göstərir.
Üçüncü amil əlaqədar sahələrin və istehsalların vəziyyəti və inkişaf səviyyəsidir:
müvafiq avadanlıqla təmin olunma, malgöndərənlər, kommersiya və maliyyə strukturları ilə
əlaqə. Dördüncüsü - firmaların strategiyaları, təşkilati strukturları və onlar arasında rəqabət
mübarizəsinin xarakteri. Firmanın (müəssisənin) seçdiyi bazar strategiyasını və zəruri
çevikliyi nəzərdə tutan təşkilati struktur - beynəlxalq ticarətə müvəffəqiyyətlə qoşulmağın
mühüm ilkin şərtidir. Bu baxımdan, daxili bazarda rəqabətin inkişafı stimullaşdırıcı rol
oynayır. Dövlətin köməyi ilə süni şəkildə hakim mövqe tutma isə resursların israfçılığına və
səmərəsiz istifadəsinə gətirib çıxaran neqativ haldır.
Rəqabət mühitinin ümumi determinantlar sistemində təsadüfi hadisələrin rolu da nəzərə
alınır. Bura yeni kəşflər, istehsal amillərinin qiymətlərinin kəskin dəyişməsi, dünya maliyyə
bazarında və ya valyuta məzənnələrində kəskin dəyişikliklər, hökumətin siyasi qərarları, mü-
haribə və digər qabaqcadan görünməyən hadisələr və s. daxildir. Şəkildən göründüyü kimi,
“Milli romb”un hər bir elementi bir-biri ilə qarşılıqlı bağlıdır və onların biri digərlərinə təsir
göstərir. Bu prosesdə müstəsna rol dövlətə, onun yeritdiyi məqsədyönlü siyasətə bağlıdır.
M.Porterə görə dövlət elə bir iqtisadi siyasət yeritməlidir ki, determinantların hər birinə
müsbət təsir etsin.
Rəqabətqabiliyyətliliyə mikro, mezo və makro səviyyədə yanaşmanı nəzərdə tutan
M.Porterin konsepsiyasına əsaslanmaqla, rəqabətqabiliyyətliliyin tədqiqi üçün keçid iqtisa-
diyyatlı ölkələrin tədqiqatçıları tərəfindən təklif edilən yanaşmalar da maraq doğurur.
Məsələn, belə yanaşmaların birində rəqabətqabiliyyətliliyin mikro, mezo və makro səviyyədə
tədqiqi üçün aşağıdakı göstəricilər təklif edilir: mikrosəviyyədə məhsulun keyfiyyəti və qiy-
məti; mezosəviyyədə sahələrin mövcud istehsal resurslarından effektiv istifadə edilməsinin
davamlı olaraq yaxşılaşdırılması; makrosəviyyədə isə iqtisadi sistemin ümumi vəziyyəti,
balanslılığı, investisiya mühiti, vergi rejimi, gömrük-tarif siyasəti və s. (М.Гельвановский,
В.Жуковская, И.Трофимов, (1998)). E.İ.Semenova (2001) isə rəqabətqabiliyyətliliyin
aşağıdakı göstəricilər əsasında qiymətləndirilməsini təklif edir (cədvəl 2.1).
Cədvəl 2.1
Rəqabətqabiliyyətlilik səviyyəsinin xarakteristikası
Rəqabətqabiliyyətlilik
səviyyəsi
Rəqabətqabiliyyətliliyin
obyekti yaxud subyekti
Rəqabətqabiliyyətliliyin bəzi amilləri
Dostları ilə paylaş: