1
AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASI MƏDƏNİYYƏT VƏ TURİZM
NAZİRLİYİ
F. KÖÇƏRLİ ADINA RESPUBLİKA UŞAQ KİTABXANASI
ELMİ-METODİKA ŞÖBƏSİ
Ədəbiyyatşünas, publisist Firidun bəy
Köçərlinin150 illik yubileyinə həsr olunur
İlk folklor antologiyasının banisi
(metodik məktub)
B A K I – 2 0 1 3
2
Tərtib edən:
Ruhiyyə Məmmədli – F.Köçərli adına Respublika Uşaq
Kitabxanasının baş kitabxanaçısı
Redaktor:
Fizurə Quliyeva – F.Köçərli adına Respublika Uşaq
Kitabxanasının direktoru
3
Tərtibçidən
Firidun bəy Köçərli ən müqtədir, ən sevgili ədiblərimizdən biridir. Onu
böyüklü, kiçikli hamı sevir. Mütəxəssislərin də təsdiqlədikləri kimi,
folklorşünaslığın yaranması şifahi xalq ədəbiyyatının toplanması, sistemləşdirilib
nəşr olunmasında Firidun bəy Köçərlinin böyük xidmətləri olmuşdur. Bu şəxs
ədəbiyyat tariximizi yazmaqla bütün keçmişimizi diriltdi, şairlərimizin ülvi
ruhlarını canlandırdı. F.Köçərli Azərbaycanın tanınmış ədəbiyyatşunası, pedaqoq
və publisistidir. O, Azərbaycan ədəbi dilinin saflığı uğrunda daim mübarizə
aparmışdır. Onun uşaqlar üçün yazdığı “Balalara hədiyyə” kitabı Azərbaycanın ən
dəyərli sərvətlərindəndir. Müəllif bu kitabda ən çox şifahi xalq ədəbiyyatı
nümunələrindən istifadə etmişdir.
Firidun bəy Köçərlinin fikrincə
uşaq dünyası çox zəngindir. Uşaqlarda
poetik duyum çox güclüdür. Onların təfəkkürü yazıçı təfəkkürünə uyğundur. Uşaq
ədəbiyyatı böyüməkdə olan nəslin tərbiyəsində böyük əhəmiyyətə malikdir.
Yüksək səviyyəli uşaq əsərlərinin yazılmasına həmişə böyük ehtiyac olub. Uşaqlar
üçün yazılan əsərlərdə müasir dövrün nəbzi tutulmalı, coşqun və qaynar həyatımız
öz bədii inikasını tapmalıdır. Bu uşaq yazıçılarını düşündürən aktual problemdir.
Müasir dövrün indiki mərhələsində xalqımıza kamil, şüurca yetkin insanlar daha
çox lazımdır. Belə insanların yetişdirilməsində uşaq ədəbiyyatının misilsiz
əhəmiyyəti vardır. Məhz elə buna görə də uşaq ədəbiyyatının ideya-bədii
səviyyəsinin yüksəldilməsinə həmişə qayğı göstərilməlidir.
Firidun bəy Köçərli uşaq dünyası nəsri sahəsində səmərəli xidmət göstərən
ədiblərimizdəndir. Onun yaratdığı əsərlərə həmişə ehtiyac vardır. Qeyd edim ki,
1965-ci il yanvarın 1–dən Mədəniyyət Nazirliyinin qərarı ilə kitabxanamız
Firidun bəy Köçərlinin adını daşıyır. F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanası
olaraq bu sahədə üzərimizə çox mühüm vəzifələr düşür. Bizim ən ümdə vəzifəmiz
böyük ədibimizi oxucularımıza tanıtmaq, onun dəyərli əsərlərini onlara
sevdirməkdir. Çünki, ulu öndər Heydər Əliyevin söylədiyi kimi kitabxana
məbədgahdır, hər bir ziyalının yolu bu məbədgahdan keçir. Balacaları
vətənpərvərlik, humanizm, düşmənə nifrət, beynəlmiləlçilik ruhunda tərbiyə etmək
üçün biz kitabxanaçılar çox çalışmalıyıq. Biz inanırıq ki, illər ötsə də hər dəfə
uşaq ədəbiyyatından söz düşəndə uşaqların da, böyüklərin də sevimlisi Firidun bəy
Köçərli hörmətlə anılacaq, yada düşəcək.
Bu il sevimli ədibimizin 150 illik yubileyi qeyd olunacaq. Yubileylə əlaqədar
hazırlanmış “İlk folklor antologiyasının banisi” adlı metodik vəsaiti təqdim
edirik.
4
I.Həyatı və yaradıcılığı
Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığı və pedoqoji fikir tarixində məşhur
“Azərbaycan alimi, tənqidçi və pedoqoqu” kimi dəyərləndirilən Firidun bəy
Köçərli tərəqqipərvər elm və ədəbiyyat xadimləri sırasında xüsusi yer tutan
şəxsiyyətlərdəndir. O,1863-cü il yanvarın 26-da Azərbaycanın gözəl guşəsi olan
Şuşa şəhərində anadan olmuşdur. Tarixi hadisələr və gözəl ənənələrlə zəngin səfalı
Şuşa şəhərində Firidun bəy Köçərlinin doğulduğu illərdə müəyyən bir oyanma və
canlanma özünü göstərirdi. Firidun bəy Köçərli burada Mirzə Kərim Münşizadənin
ibtidai məktəbini bitirdikdən sonra atasının arzusu ilə rus məktəbində təhsil alıb,
Qori müəllimlər seminariyasında təhsilini (1880-1885) davam etdirmişdir.
Seminariyanı 22 yaşında əla əxlaqla bitirən F.Köçərli İrəvan gimnaziyasına
müəllim göndərilmişdir. Azərbaycanlı balalara hüsnxət qaydalarınca yazmağı
öyrədən gənc müəllim həm də dünya ədəbiyyatından nümunələri tərcümə etmiş,
Azərbaycan ədəbiyyatının ayrı-ayrı problemləri mövzusunda bir çox məqalələr
yazmışdır.
Firidun bəy Köçərli pedoqoji fəaliyyətə İrəvan gimnaziyasında müəllim kimi
başlamış, sonra Qori Müəllimlər Seminariyasının Azərbaycan şöbəsində
müvəqqəti təlimatçı kimi (1910-1918) çalışmışdır. Onun təşəbbüsü ilə
seminariyanın Azərbaycan şöbəsi Azərbaycana-Qazax şəhərinə köçürülmüşdür. O,
burada açılmış Qazax müəllimlər seminariyasının müdiri vəzifəsində (1918-1920)
işləmişdir.
Firidun bəy Köçərli ədəbi-ictimai fəaliyyətə İrəvan gimnaziyasında çalışdığı
illərdən başlamış, ilk məqalələri bu dövrdə işıq üzü görmüşdür. Həmin illərdə
Firidun bəy Köçərli “Azərbaycan tatarlarının ədəbiyyatı” adlı ilk iri həcmli əsərini
qələmə almışdır. Zaqafqaziya müəllimlər seminariyasında işlədiyi illərdə
“Azərbaycan türk ədəbiyyatı” əsərini (1908) bitirmişdir. Lakin bu əsər sovet
hakimiyyəti illərində Bakıda “Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi materialları”( iki
cilddə) adı ilə (1925 – 1926) nəşr edilmişdir. Burada XVIII-XIX əsr Azərbaycan
ədəbiyyatının ilk geniş elmi şərhi verilmişdir. Əfsuslar olsun ki, əsərin XX əsr
ədəbiyyatından bəhs edən hissəsi itmişdir. Zaqafqaziyanın dövri mətbuatında onun
rus, gürcü və Azərbaycan klassik yazıçıları haqqında saysız-hesabsız ədəbi
oçerkləri, məqalələri çıxmışdır. Firidun bəy Köçərli burada ictimai haqsızlığa, dini
fanatizmə, cəhalətə qarşı çıxmış, maarif, mədənyyət, tarix, iqtisadiyyat və
pedaqogika
problemlərinə
toxunmuşdur. “Balalara hədiyyə”, “Seçilmiş
əsərləri”(1963), “Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi materialları” (1978) kütləvi tirajla
nəşr olunmuşdur. O, “Təlimi Sokrat” kitabını, klassik rus və gürcü ədəbiyyatından
nümunələri azərbaycan dilinə, M. F.Axundzadənin “Aldanmış kəvakib” povestini
rus dilinə tərcümə etmişdir.
Firidun bəy Köçərli Sovet hakimiyyətinin ilk aylarında repressiyaya məruz
qalmışdır. 1920-ci il iyunun 2-də Gəncədə həbs olunmuş, həmin ayın 21-də
güllələnmişdir.
Firidun bəy Köçərlinin fəaliyyətə başladığı XIX əsrin 80-ci illəri
Azərbaycan millətinin təşəkkül etdiyi, milli şüurunun getdikcə qüvvətləndiyi bir
5
dövr idi. XIX əsrin ikinci yarısında Azərbaycanda bəzi elmlər, realist
dramaturgiya, nəsr və nəzm inkişaf edir, ədəbiyyat ideyaca zənginləşir,
Azərbaycan milli teatrının əsası qoyulurdu. Bir sıra şəhərlərdə əvvəlcə rus dilində,
sonralar isə yerli dillərdə qəzetlər, kitablar və jurnallar nəşr edilirdi.
Firidun bəy Köçərlinin “Татарский комедии” silsilə məqalələri bu ideyanın
ilk, nisbətən konkret və məhdud ifadəsi olsa da, onun gələcək “Литература
азербайджанских татар” və “Azərbaycan türklərinin ədəbiyyatı” əsərləri üçün
təməl daşları idi.
Bunlardan başqa Firidun bəy Köçərli ədəbi şəxsiyyətlər, bədii əsərlər,
dərslik və tərcümələr haqqında, sülh və xalqlar dostluğu, qadın azadlığı, habelə
məişət mövzularında bir sıra maraqlı məqalələr yazmışdır.
Firidun bəy Köçərli belə bir həqiqəti təsdiqləyirdi ki, “bir qövm və tayfa
elmsiz və mərifətsiz olsa, bir o qədər ədəbiyyatı zəif və biməzmun olacaqdır...
Xalqın sərvət və dövləti, şan və şövkəti artdıqca, onun dili dəxi haman qərar üzrə
tərəqqi və vüsət tapır və bir məqama çatır ki, millət qisim-qisim nağıl və hekayələr
düzməyə, sinədən sözlər və mahnılar toxumağa başlayır.”
Firidun bəy Köçərli M.F.Axundzadə və M.Şahtaxtinskidən sonra
Azərbaycan mədəniyyətinin inkişafı naminə əlifba islahatı aparılması yolunda
çalışan xadimlərdəndir.
Azərbaycan dilini başqa dillərin zərərli təsirindən qorumaq üçün F.Köçərli,
Y.V.Çəmənzəminli, Ü.Hacıbəyli, Ö.F.Nemanzadə və başqa mütərəqqi ziyalılardan
ibarət olan cəbhə yaradıldı. Bu cəbhənin işi Azərbaycan ədəbi dilini canlı xalq
dilinə getdikcə daha artıq yaxınlaşdırmaq, inkişaf etdirmək idi. Onlar dili millətin
əvəzsiz sərvəti hesab edirdilər. Firidun bəy Köçərli “Azərbaycan ədəbiyyatı”
əsərində məşhur rus pedoqoqu K.D.Uşinskinin aşağıdakı sözlərini misal
gətirmişdi: “Madam ki, bir millətin özünəməxsus ana dilisi xarici dillərin təqəllüb
və təsəllütündən salamat qalıbdır, o millət özü də salamatdır.”
Firidun bəy Köçərli Azərbaycan folklorşünaslığında da xüsusi xidmətləri
olan şəxsiyyətlərdəndir. Mütəxəssislərin də təsdiqlədikləri kimi, folklorşünaslığın
yaranması şifahi xalq ədəbiyyatını toplanması, sistemləşdirilib nəşr olunması ilə
bilavasitə bağlıdır. Bu sahədə Köçərlinin özünəməxsus yeri vardır.
Firidun bəy Köçərli “bizim fazil və həkim bir şairimiz” adlandırdığı
Nizaminin əsərlərini azərbaycancaya “açıq dildə tərcümə edib, milli ədəbiyyatımızı
dövlətləndirməyi”, “fars dilini yaxşı bilən” şairlərimizin baş vəzifələrindən biri
hesab edirdi. O, deyirdi ki, “insaf deyil ki, onun möcüznüma kəlamları Avropa
dillərinə tərcümə olunub intişar tapsın, bizlər isə onu öz dilimizdə mütaliə edib
feyzyab olmaqdan məhrum qalaq”. Firidun bəy Köçərli Azərbaycan ədəbiyyatının
öz təcrübəsinə, onun zəngin ənənələrinə istinad edərək realizm nəzəriyyəsini daha
da inkişaf etdirirdi.
Firidun bəy Köçərliyə görə, sənətkar gərək xalqın kədər və sevincinin
tərcümanı olsun, onu qəflətdən bidar edib, tərəqqi və maarif səmtinə cürət və
cəsarət ilə dəvət etsin.
Firidun bəy Köçərli çoxcəhətli yaradıcılığı boyu bir ədəbiyyat tarixçisi,
nəzəriyyəçi və tənqidçisi kimi tədqiq və təbliğ etdiyi sahənin, demək olar, bütün
6
əsas məsələlərinə toxunmuş, onlar barədə öz görüşlərini aydın izah etməyə
çalışmışdır. O, ədəbiyyatı hər bir xalqın “şən və əzəmətinə, tərəqqi və səadətinə
bais olan səbəblərdən biri” hesab edib iki hissəyə ayırmışdır: şifahi və yazılı
ədəbiyyat.
Azərbaycan ədəbiyyatı tarixinin bu yorulmaz və vətənpərvər tədqiqatçısı,
bir ədəbiyyatşünas kimi araşdırmalarına folklor nümunələrini yazıya almaqla
başlamışdır. Qədim musiqi mədəniyyətimizin beşiyi olan Şuşada dünyaya göz
açmış Firidun bəy Köçərli el sənətini dərin vətəndaşlıq hissi ilə sevərək qədrini
bilmiş, şifahi ədəbiyyatın itib-batmaqdan, unudulmaqdan qorumağı vacib hesab
etmişdir. Bunun üçün böyük maarifçi-pedaqoq və ədəbiyyatşünas toplayıcılıq işinə
başlamış, Aşıq Valehin şeirlərinin, o cümlədən onun məşhur vücudnaməsinin, xalq
bayatılarının, uşaq folkloru incilərinin bir qisminin öz dövrünün mətbuatında çap
etdirmişdir. “Azərbaycan ədəbiyyatı” nın müəllifi Firidun bəy Köçərli öz xalqının
bəşər mədəniyyəti xəzinəsinə verdiyi inciləri də sərraf kimi tapıb qiymətləndirməyi
bacarır, Azərbaycan ədəbiyyatının böyük ideallarla, sağlam və yüksək hislərlə
zəngin olduğunu iftixarla təhlil və sübut etmişdir. Bu məqsədlə F.Köçərli
Azərbaycan klassiklərindən M.V.Vidadi, M.P.Vaqif, A.Bakıxanov, Q.Zakir,
M. F.Axundzadə, S.Ə.Şirvani, N.Vəzirov, M.Ə.Sabir, C.Məmmədquluzadəni misal
gətirir, onlardan çoxunun yaradıcılığını və ədəbi irsini geniş təhlildən keçirmiş,
Azərbaycan ədəbiyyatında yaranan realist ədəbi cərəyanın özünəməxsus
xüsusiyyətlərini, inkişaf yolunu və ideya istiqamətlərini də məharətlə üzə
çıxarmışdır.
Firidun bəy Köçərli ədəbiyyatın xəlqiliyini hər hansı bir yazıçının xalq
həyatı ilə, ictimai varlıqla münasibətlərinin mütərəqqi mahiyyətində görürdü.
Yazıçının öz mənsub olduğu xalqın mənəvi aləmi ilə sıx bağlı olmasını Firidun bəy
Köçərli, bu işdə həlledici şərt sayırdı. O, deyirdi: “Yazıçı və ya şair nə qədər öz
millətinə yaxın olsa, milliyyət qanı onun damarlarında nə qədər artıq cərəyan etsə,
onun
əsərlərində milliyyət nişanəsi artıq görünəcəkdir.” “Azərbaycan
ədəbiyyatın”da Firidun bəy Köçərli ictimai və mədəni tərəqqi uğrunda qələm
çalan, yaxşını – yaxşı, pisi – pis kimi göstərən, mövhumat, qəflət və dini xürafatı
ifşa edən “həqpərəst və millətpərvər ədiblərə” daha artıq yer vermiş, onların
yaradıcılıq problemlərini geniş şərh etməyə çalışmışdır.
Firidun bəy Köçərli tarixçi olduğu qədər ədəbiyyatın müasir inkişafı
məsələləri ilə də məşğul olan istedadlı bir tənqidçi idi. Müasir ədəbiyyatın ideya,
mövzu, bədii sənətkarlıq, dil və s. məsələləri onu daim maraqlandırırdı. Firidun
bəy Köçərli yazırdı: “İndiki dövrdə xalq üçün gözəl nəsihətlər, hikmətamiz
hekayələr, vətənə məhəbbət, millətə xidmət, dostluqda sədaqət, əhdə vəfa etmək,
müqəddəs hisslər haqqında əsərlər yaratmaq lazımdır.” Firidun bəy Köçərli təkcə
Azərbaycan ədəbiyyatının tədqiqi ilə kifayətlənməyib, əsərlərində şərq, qərb
avropa, rus, gürcü və s. ədəbiyyatların klassikləri haqqında da elmi mülahizələr
yürütmüş, ədəbi oxu kitabların da çapına çalışmışdır.
Şifahi xalq ədəbiyyatının növ və janr zənginliyini aşkarlayan görkəmli
ədəbiyyatşünas alim qeyd edib ki, keçmişdə şan və qüvvət sahibi olan türk milləti
öz məişətinə, ayin və adətinə dair yaratdığı nağıl və hekayələr, gözəl mənzumələr,
7
hikmətamiz məsəllər, atalar sözləri, nazik mənalı müəmma və tapmacalar,
körpələrin qəlbini açan düzgülər və yanıltmaclar, heyvanat qisminə məxsus sayaçı
sözləri unudulmaqdadır. Böyük maarifpərvər bu unudulmaq təhlükəsini duyaraq
folklorumuzu toplamağa başlamışdı. O dövrlərdə məktəblərdə çalışan soydaşlarına
yazdığı məktublarda toxunduğu məsələyə bir daha qayıdaraq göstərirdi: “O millət
ki, öz tarixini, dolanacağını, vətənini və dilini sevir – bu qisim əsərləri kəmali şövq
və diqqətlə cəm edib sərmayə kimi saxlayır və uşaqların ilk təlim-tərbiyəsini onları
öyrətməklə başlayır.”
Firidun bəy Köçərli gənc nəsli düzgün tərbiyə etmək, onda vətənə, xalqa,
ana dilinə məhəbbət duyğuları oyatmaq üçün uşaqları hələ kiçik yaşlarından şifahi
ədəbiyyat nümunələri ilə tanış etməyi ilkin tərbiyə üsullarından sayır və bunu
valideynlərə məsləhət görürdü. Heç təsadüfü deyil ki, o, çap etdirdiyi şifahi xalq
ədəbiyyatı nümunələri kitabına bu baxımdan çox mənalı olan “Balalara hədiyyə”
adı vermişdir.
Firidun bəy Köçərli 1908-ci ildə “Balalara hədiyyə” kitabçasını çap etdirir.
Bu əsərlər minlərlə oxucular tərəfindən rəğbətlə qarşılanır. “Balalara hədiyyə”
haqqında Əli Sultanov yazırdı ki, “bu kitabdan vətən qoxusu, dağların ətri,
köçərilərin tüstüsü gəlir”. Kazımoğluya görə, bu kitabdakı nağıl və hekayələr
azərbaycanlıların ata-babadan qalma düzgü və tapmacaları, misal və nəğmələri
“bizi keçmişimizlə aşina edir, bizi kəndimizə tanıtdırır və keçmişimizə qarşı bizdə
milli bir duyğu oyandırır.
“Abdulla Şaiq belə hesab edirdi ki, “bizim el ədəbiyyatımız o qədər
vüsətlidir ki, onu yazmaqla qurtaracaq şeylərdən deyil. Millətimizin istedad və
məharəti – fitrilərinə və əhvali-ruhiyyəsinə aşina olmaq istəyənlər möhtərəm
Firidun bəy Köçərlinin “Balalara hədiyyə” kitabçasından istifadə edə bilərlər. O,
camaatımızın arasındakı nağıl, məsəl, tapmaca və şeirləri bir yerə toplamaqla
körpələrimizə böyük hədiyyə etmişdir.
Firidun bəy Köçərli “Balalara hədiyyə” məcmuəsini məhz bu niyyətlə
hazırlamışdı. O, özünün məramını belə ifadə etmişdi: “Bu məcmuəni hər kəs oxusa
– böyük, ya kiçik – onun qəlbi açılıb xəndan olacaqdır. Balalar şad olacaq bu
səbəbə ki, onda dərc olunan əsərlərin cümləsi onların dünyasındandır.”
Böyük adamların ürəklərinin açılmasına səbəb bu olacaqdır ki, onlar
mütaliə əsnasında öz uşaqlıq vaxtlarını ixtiyarsız xatırlarına gətirəcəklər. Bu isə,
qəlbi şad etmək özlüyündə bir xidmətdir. Xalq qarşısında tarixi xidmətinin ifadəsi
olan “Balalara hədiyyə” 1912-ci ildə Orucov qardaşlarının mətbəəsində çapdan
buraxılmışdı. Kitab əldən-ələ gəzirdi. Firidun bəy Köçərli şifahi ədəbiyyatın
tədrisinin təlimi, tərbiyəvi əhəmiyyəti, el ədəbiyyatının bədii – estetik dəyəri
barədə çox gözəl fikirlər söyləmişdir. O, ağızda söylənən nağıl, hekayətlərdən,
cürbəcür milli nəğmələrdən, aşıq sözlərindən, məsəllərdən, tapmacalardan,
yanıltmaclardan, ağıcı sözlərindən, bayatılardan ibarət” olan el ədəbiyyatını
cəmləşdirib çapa verməyi, itib-batmaqdan qorumağı müasiri olan ziyalıların
başlıca vəzifəsi sayırdı. Deməli, Firidun bəy Köçərli ədəbiyyatın öyrədilməsində
məhz folklor materialları ilə başlamağı zəruri hesab edirdi. Bu təbii idi, çünki
folklor söz sənətinin başlanğıcıdır, şagirdlər bunlarla hələ ailədə ikən tanış olur,
8
məişətdə daim eşidirlər. Tarixi keçmişini, dilini, vətənini sevən inkişaf etmiş
millətlər öz şifahi xalq ədəbiyyatı nümunələrini “kəmali-şövq və diqqətlə cəm
edib, qiymətli sərmayə kimi saxlayır və balalarının ilk təlim və tərbiyəsini onları
öyrətməklə başlayır”.
Firidun bəy Köçərlinin folklorşünaslıq baxımından dəyərli fikirləri təkcə
bunlar deyil. Atalar sözləri və məsəllərin xalqın tarixi təcrübəsi və həyatı ilə bağlı
yarandığını qeyd edən ədəbiyyatşünas nağılların çoxunun şadlıq ilə qurtardığını,
qəhrəmanların bəla və müsibətlərə düçar olduqlarını, ağ div və əjdahalarla
qarılaşdıqlarını göstərib, epik folklor nümunələrinin poetikasına yığcam şəkildə
toxunmuşdu.
Uşaq ədəbiyyatı böyüməkdə olan nəslin tərbiyəsində böyük əhəmiyyətə
malikdir. Balacaları vətənpərvərlik, humanizm, düşmənə nifrət, beynəlmiləlçilik
ruhunda tərbiyə etmək üçün yüksək səviyyəli uşaq əsərlərinin yazılmasına həmişə
böyük ehtiyac olub. Uşaqları elm öyrənməyə, məktəbə getməyə həvəsləndirmək
işində Firidun bəy Köçərlinin böyük xidmətləri var. F. Köçərlinin “Balalara
hədiyyə” kitabından “Oğlum” şeiri buna misaldır.
Ay afərin gül oğlum,
Gül oğlum, sünbül oğlum.
Oğlum, oğlum, naz oğlum,
Dərsindən qalmaz oğlum.
Qələmini al ələ,
Yaxşı-yaxşı yaz, oğlum.
Oğlum gedər məktəbə,
Oxur, çatar mətləbə.
Dərsin oxur rəvanlar,
Nə oxuyubdur, danışar...
Firidun bəy Köçərlinin bu şeiri yazmaqda məqsədi nəsihət verici sözləri ilə
küçədə qaçmaq, uşaqlarla savaşmaq, heyvanlara daş atmaq, quşları incitmək kimi
əməlləri etməməyi şirin bir dildə balaca oxucusuna çatdırmaqdır.
Uşaqlar üçün yazılan əsərlərdə müasir dövrün nəbzi tutulmalı, coşqun və
qaynar həyatımız öz bədii inikasını tapmalıdır. Bu uşaq yazıçılarını düşündürən
aktual problemdir. Firidun bəy Köçərlinin folklorşünaslıq baxımından maraq
doğuran fikirləri arasında nağıllarda heyvanat qisminin insana mənsub olan
xasiyyətlərini ümumiləşdirib dəqiq səciyyələndirməsidir.
“Balalara hədiyyə” kitabı Azərbaycan folklorunun ilk antologiyası idi. Bu
kitab indi də uşaqlar üçün maraqlıdır, əzizdir. “Balalara hədiyyə” uşaqların fikrini
aydınlaşdıran, xəyalını qanadlandıran, uşaqlara həyat və təbiət haqqında məlumat
verən qiymətli bir inci xəzinəsidir.
Dövrünün ədəbi hadisələrini diqqətlə izləyən Firidun bəy Köçərli
ədəbiyyatda xəlqiliyin və demokratik meyllərin inkişaf etdirilməsi üçün ciddi səy
göstərmiş, realizmin yorulmaz təbliğatçısı olmuşdur. Onun C.Məmədquluzadə,
M.Ə.Sabir, Ə.Haqverdiyev, N.Nərimanov kimi sənətkarların əsərləri və “Molla
Nəsrəddin” jurnalı haqqında söyədiyi fikirlər tədqiqat nöqteyi-nəzərindən çox
qiymətli və maraqlıdır. Firidun bəy Köçərli Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığı
9
tarixində ilk dəfə olaraq XX əsrə qədərki ədib və şairlərin böyük əksəriyyətini
əhatə edən ədəbiyyat tarixini yazmağa təşəbbüs göstərmişdir. “Materiallar” da yüz
iyirmi doqquz şairin ədəbi irsi və onlardan böyük bir qisminin ilk dəfə olaraq
tərcümeyi-halı verilmiş, əsərləri haqqında orijinal fikirlər söylənmişdir. Firidun
bəy Köçərlinin ədəbiyyatımızın M.Füzuli, M.P.Vaqif, M.F.Axundov, Q.Zakir,
S.Ə.Şirvani kimi görkəmli simalarının yaradıcılığına həsr edilmiş tədqiqatı onun
Azərbaycan ədəbiyyatına çox gözəl aşina olduğunu göstərir. Azərbaycan
şairlərinin tərcümeyi-hallarına dair ilk geniş məlumat, ədəbiyyatımızın və
mədəniyyətimizin fəxri olan böyük M.F.Axundzadə haqqında birinci kitab Firidun
bəy Köçərli qələminin məhsuludur.
Firidun bəy Köçərlinin həm tənqidi məqalələrində, həm də tədqiqatçılıq
fəaliyyətində bariz şəkildə nəzərə çarpan xüsusiyyətlərdən biri və demək olar ki, ən
başlıcası onun müasirlik probleminin ön plana çəkməsidir. Məşhur yazıçı-alim Mir
Cəlal Paşayev onun xidmətlərini nəzərə alaraq demişdir ki, bir institutun görə
bilmədiyi işi F.Köçərli təkbaşına görmüşdür. Bu görkəmli maarifçi iyirmi ildən
çox Qoridə, on il İrəvan gimnaziyasında, iki ilə yaxın Qazax seminariyasında
azərbaycanlı gənclərin təlim-tərbiyəsi ilə məşğul olmuş və “Azərbaycan
ədəbiyyatı” kimi çox sanballı elmi əsər yazmışdır. Firidun bəy Köçərlinin dilə dair
görüşlərində mətbuat dili məsələləri də mühüm yer tuturdu. Ümumiyyətlə, ədəbi-
bədii dildə olduğu kimi, burada da onun ardıcılıqla müdafiə və təbliğ etdiyi fikir
mətbuatın xalq dilinə yaxın, aydın, sadə, anlaşıqlı bir dildə olması tələbi idi.
F.Köçərli müasir ziyalılara və tələbələrinə Azərbaycan dilini yaxşı bilmək, bu dilin
canlı üslübunda yazıb yaratmaq üçün M.P.Vaqif, M.V.Vidadi, A.Bakıxanov,
Q.Zakir, M.F.Axundzadə, S.Ə.Şirvani, H.Zərdabi kimi yazıçıların əsərlərini
oxuyub öyrənməyi məsləhət görürdü. O, qeyd edirdi ki, Vaqifin adını eşitməyən və
şənində söylənən “Hər oxuyan Molla Pənah Vaqif olmaz” məsəlini bilməyən
yoxdur. Vaqifi belə şöhrətləndirən , əlbəttə, onun rəvan təbii, mövzun kəlamı və
gözəl qafiyələri olubdur”, şairin əsərləri indi də dillər əzbəridir.
Klassiklərin məziyyətini onların dilə ehtiram və məhəbbətində, söz ustaları
olmalarında görən alim göstərirdi ki, “böyük ədiblərin yazısı həmişə açıq və sadə
olur.” Firidun bəy Köçərlinin fikrincə Mirzə Fətəli Axundzadənin, Qasım bəy
Zakirin, Həsən bəy Məlikzadənin asari-qələmiyyələri bizim bu qövlümüzə
şahiddir.
Rus ədəbiyyatını həm bir müəllim, həm tənqidçi, həm də tərcüməçi kimi
öyrənib təbliğ edən Firidun bəy Köçərlinin A.S.Puşkindən “Torçu və balıq”,
M.Lermantovdan “Üç xurma ağacı”, A.P.Çexovdan “At familiyası” kimi tərcümə
əsərlərini ədəbi ictimaiyyət rəğbətlə qarşılanmışdı. Bu tərcümələr ədəbiyyatımızı
ideya cəhətdən daha da zənginləşdirmişdir.
Onun M.F.Axundzadənin “Aldanmış kəvakib” povestini rus dilinə
çevirməsi də çox yaxşı bir təşəbbüs idi. Rus ədəbiyyatının Azərbaycanda yayılması
və təbliğində Firidun bəy Köçərli bir çox müasirlərindən öz işinin ardıcıllığı ilə
seçilirdi.
Beləliklə, görkəmli ədəbiyyatşünas alim, tənqidçi və maarif xadimi Firidun
bəy Köçərlinin elmi fəaliyyəti Azərbaycan tarixinin qiymətli səhifələrindən, onun
10
“Azərbaycan ədəbiyyatı” monoqrafiyası isə milli ədəbiyyatşünaslığın yeni
istiqamətində inkişafında böyük rol oynayan və özünün saysız-hesabsız müsbət,
mütərəqqi cəhətləri ilə bu gün də əhəmiyyətini, təravətini itirməyən əsərlərdən
biridir. Bəli F.Köçərli sözü ilə işi düz gələn şəxsiyyətdir. Firidun bəy Köçərliyə
görə kamil şair və ağıllı ədib həqiqətdə o şair və o ədibdir ki, “öz millətinin dili ilə
danışa, ürəyi ilə, hissi və ağlı ilə fikir edə. Çünki milləti haqq və savaba irşad edən,
şöhrət və hörmətə yetirən onlardır.”
Çox təəssüflər olsun ki, 1920-ci ildə Azərbaycan Demokratik Cümhuriyyəti
bolşevik-daşnaq qüvvələri tərəfindən süquta uğradılandan sonra başlanan faciə və
məqsədli terror qurbanlarından biri Firidun bəy Köçərli olmuşdur. O, Gəncədə heç
bir əsas olmadan güllələnmişdir. Bu hadisəni xalq şairi Mirvari Dilbazi şeir dili ilə
oxucusuna aşağıdakı şəkildə çatdırır:
Başına tuşlanan düşmən xəncəri
Xalqının qəlbinə tuşlandı sənin.
Bu müdhiş ölümün acı xəbəri
Sağalmaz dərdidir bizim vətənin.
Sinəmiz ocaqdır, sönmür məşəli,
Yandıqca gur yanıb, yandırır bizi.
O xəncər vuranın qurusun əli!
İllər var göynədir ürəyimizi...
O müqəddəs qanın tökülən yerə
Ruhlar hər zaman səcdəyə gəlir...
Dözməyib şair də bu bəd xəbərə,
Gündə neçə dəfə dirilir, ölür.
Xalqımız böyük mütəffəkirimiz Firidun bəy Köçərlini heç vaxt
unutmayacaq.
Dostları ilə paylaş: |