Azərbaycan respublikasi
Yüklə 49,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
II mərhələ: 1969-1987-ci illər
Naxçıvanın iqtisadiyyatının inkişafında və sosial-mədəni həyatında əsaslı dönüş mərhələsi ulu öndərimiz Heydər Əliyevin 1969-cu ildə Azərbaycanda hakimiyyətə gəlməsi və misilsiz fəaliyyəti ilə bağlıdır. Ölkənin Bakı və Sumqayıt şəhərləri istisna olmaqla, digər inzibati ərazilərində sosial-iqtisadi inkişafın çox geri qaldığını və bunun da Azərbaycanın ümumi inkişafı qarşısında ciddi maneəyə çevrildiyini aydın görən ümummilli liderimiz Azərbaycan Kommunist Partiyasına rəhbərlik etdiyi ilk günlərdən aqrar rayonların inkişafını, onlara investisiya qoyuluşlarının fasiləsiz artırılmasını ön plana çəkdi. Həmin dövrdə Naxçıvan Muxtar Respublikasının da sosial-iqtisadi həyatında yüksək inkişaf mərhələsinin əsasları qoyulmuşdur. Bu islahatların intensivliyini belə bir fakt da təsdiq edir ki, 8-ci beşilliyin ilk üç ilində – 1966-1968-ci illərdə Naxçıvanın xalq Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 təsərrüfatına cəmi 91 milyon manat* * və ya hər il orta hesabla 30,3 milyon manat* kapital qoyulduğu və sənaye məhsulu istehsalı 1965-ci ilə nisbətən 1968-ci ildə 20 faiz artdığı halda, 1969-1970-ci illərdə kapital qoyuluşu 105 milyon manata* və ya hər il orta hesabla 52,5 milyon manata* çatmış, sənaye məhsu- lunun həcmi 83 faiz artmışdır. Elə ilk illərdən tikinti-quraşdırma işlərinə də xüsusi diqqət yetirilmişdir. Əgər 1966-1968-ci illərdə bu sahəyə 58 milyon manat* vəsait yönəldilmişdisə, sonrakı iki ildə 76 milyon manat* əsaslı vəsait qoyulmuşdur. Növbəti beşilliklər dövründə də Naxçıvanın iqtisadiyyatı sürətlə inkişaf etdirildi. 1966-1970-ci illərdə muxtar respubli- kanın xalq təsərrüfatına əsaslı vəsait qoyuluşu 1961-1965-ci illərdə olduğuna nisbətən 4,8 dəfə çox idi. 1971-1975-ci illərdə isə xalq təsərrüfatına əsaslı vəsait qoyuluşu 46 il (1925-1970-ci illər) ərzində qoyulmuş əsaslı vəsaitdən xeyli çox olmuşdur. Ümumiyyətlə, iqtisadiyyatın bütün sahələrinin inkişafı üçün 1970-1985-ci illərdə 900 milyon manat* investisiya qoyulmuş- dur. Onun orta illik həcmi 60 milyon manat* təşkil edirdi ki, bu da əvvəlki on ilin orta göstəricisindən (21 milyon manat*) 2,9 dəfə çox idi. Nəticədə, muxtar respublikada xalq təsərrüfatının müxtəlif sahələrində 783 milyon manatlıq* əsas fondlar yaradıldı. Həmin illərdə Araz çayı üzərində iri su anbarı ilə birlikdə su elektrik stansiyası, Alt Trikotaj Məmulatları Fabriki, yeni mineral su zavodu, Şüşə Qablar Zavodu, Taxıl Məhsulları Kombinatı, Evtikmə Kombinatı, Dəmir Beton Məmulatları Zavodu, şərabçılıq müəssisələri, süd zavodu, * ) qeyd olunan illərdə faktiki tədavüldə olan manatı ifadə edir Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 bütövlükdə, 16 iri sənaye müəssisəsi tikilib istifadəyə verildi. Naxçıvan Xalça Kombinatının, Şərur Konserv Zavodunun, yeni dəmir-beton məmulatları müəssisələrinin tikintisinin başa çatdırılması, mövcud müəssisələrin, xüsusən Naxçıvan Elektro- texnika Zavodunun, Ordubad Konserv Zavodunun və İpək Fabri- kinin yenidən qurulması sahəsində əsaslı tədbirlər həyata keçiril- di. Ümumiyyətlə, Naxçıvan Muxtar Respublikasında 1969-cu ildə 1, 1970-1979-cu illərdə 13, 1981-1985-ci illərdə 7 (cəmi 21 iri müəssisə) sənaye müəssisəsi tikilmiş, bir neçə sənaye müəssisəsi əsaslı surətdə yenidən qurulmuşdur. Bütün bu genişmiqyaslı quruculuq fəaliyyəti nəticəsində Naxçıvan Muxtar Respublikasında sənaye məhsulunun ümumi həcmi 1985-ci ildə 1970-ci ilə nisbətən 4,6 dəfə artmışdır. Bütün mühüm sənaye məhsulları istehsalı, o cümlədən elektrik enerjisi 35 dəfə, ipək xammalı 2,2 dəfə, konservləşdirilmiş məhsullar 3,5 dəfə, daşduz 2 dəfə, mineral sular və şərab məhsulları bir neçə dəfə artmışdır. Sənaye məhsulları istehsalının sürətli artımı istər 70-ci illər, istərsə də 80-ci illərin birinci yarısı üçün xarakterikdir. Sənaye məhsulunun həcmi 1970-ci ilə nisbətən 1980-ci ildə 2,6 dəfə, 1980-ci ilə nisbətən 1985-ci ildə 1,7 dəfə artmışdır. Sovet hakimiyyəti dövründə ilk dəfə öz imkanlarına uyğun səviyyədə inkişaf edərək sənayenin miqyasına görə muxtar respublika Azərbaycanın sənaye potensialında öz mövqeyini gücləndirə bildi. Ölkə üzrə sənaye məhsulu istehsalında Naxçıvan səna- yesinin xüsusi çəkisi artaraq 1970-ci ildəki 1,1 faizdən 1985-ci ildə 2,3 faizə çatmışdır. Bu dövr ərzində bir sıra sənaye məhsullarının istehsal həcminə görə muxtar respublikanın Azərbaycan iqtisadiyyatında Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 rolu artmışdı. 1985-ci ildə Azərbaycanda istehsal olunan daş- duzun hamısı (118 min ton), mineral suların (147,5 milyon litr) və alt trikotaj məmulatlarının əsas hissəsi, konservlərin (35 milyon şərti banka) 6 faizə qədəri, ipək xammalının (107 ton) 23 faizdən çoxu, üzlük travertin və butulka istehsalının hamısı, şərab məhsulunun xeyli hissəsi Naxçıvanın payına düşürdü. Sənaye sahələri arasında və sahələr daxilində istehsal əlaqələri yaranır və getdikcə genişlənirdi ki, bu da sənayenin tədricən kompleks inkişafının və səmərəliliyinin artmasını təmin edən amilə çevrilirdi. 1970-ci illəri əvvəlki illərdən fərqləndirən əsas cəhət ondan ibarətdir ki, muxtar respublikada tarixən mövcud olmuş yüngül və yeyinti sənaye sahələri inkişaf etdirilməklə bərabər sənayenin yeni sahələri də yaranmış, energetika, dağ-mədən, maşınqayırma və metal emalı kimi mütərəqqi sənaye sahələri də sürətlə inkişaf etmişdir. Yerli kənd təsərrüfatı xammalını və təbii ehtiyatları istehsal dövriyyəsinə cəlb etməklə ət-süd, tütün - fermentasiya, mineral sular, pambıq, parça-tikiş istehsalı kimi yeni istehsal sahələri və müəssisələr işə salınmışdır ki, bu da muxtar respublikada vahid ərazi istehsal kompleksinin formalaşmasına kömək etmişdir. 1970-ci illərdə muxtar respublikada sənayenin sahə quruluşunda xeyli dəyişikliklər baş vermişdir. Maşınqayırma və metal emalı, tikinti materialları və yeyinti sənayesinin ümumi məhsul istehsalında xüsusi çəkisi artmışdır. Maşınqayırma və metal emalı muxtar respublikanın sənaye strukturunda 1970-ci illərdə baş vermiş mütərəqqi dəyişikliklərin məhsuludur. 1970-ci ildə bu sahənin payına ümumi sənaye məhsulunun 2,1 faizi və Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 sənaye məhsulu istehsalının 6,6 faizi düşdüyü halda, 1982-ci ildə bu göstərici müvafiq olaraq 3,8 və 13,2 faiz olmuşdur. Maşınqayırma və metal emalı sahəsi Naxçıvan üçün vacib olan bir çox sənaye məhsulu, o cümlədən elektrotexnika məhsulları, istehsal təyinatlı metal məhsullar, təsərrüfat və məişət təyinatlı metal qablar istehsal edir, maşın və avadanlıqların təmirini və modernləşdirilməsini həyata keçirirdi. Maşınqayırma sahəsi üzrə ən böyük müəssisə Naxçıvan Elektrotexnika Zavodu idi. Elektrotexnika zavodunda müxtəlif tənzimləyici aparatlar, drossellər, starter tutacaqları və digər istehlak malları istehsal olunurdu. Naxçıvan Alüminium Qablar Zavodu, Şahbuz Avtomobil Təmiri Zavodu, Naxçıvan Məişət Texnikası Zavodu da maşınqayırma və metal emalının tərkibinə daxil olmaqla müxtəlif təsərrüfat, məişət xarakterli məhsullar istehsal edir və ya onlara xidmət göstərirdilər. İqtisadiyyatın və əhalinin sürətlə artan tələbatını, habelə uzaqdan daşınmasının çox baha başa gəldiyini nəzərə alaraq 1970-1980-ci illərdə tikinti materialları istehsalının artmasına və bu sahədə yeni müəssisələrin tikilib işə salınmasına xüsusi fikir verilmişdir. 1973-cü ildə gücü 20 min kubmetr olan dəmir-beton məmulatları zavodu, 1977-ci ildə həmin güclə yığma dəmir- beton məmulatları zavodu, 1979-cu ildə şüşə tara zavodu, 80-ci illərin əvvəllərində Şahtaxtı travertin bloklar karxanası və iri panelli evtikmə zavodu tikilib istifadəyə verildi. Tikinti materialları sənayesi dəmir-beton məmulatları, tikinti daşı, emal olunmamış mərmər, müxtəlif üzlük plitələr, kərpic, inşaat gəci, travertin bloku və bu kimi digər məhsulların istehsalından ibarət olmaqla çox sahəli xarakter daşıyır və əsasən yerli tələbatı Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 ödəyirdi. İstehsal olunmuş mərmərin, üzlük plitənin, travertin blokunun bir hissəsi muxtar respublikadan digər bölgələrə ixrac olunurdu. Şahtaxtı kəndində istehsal olunan yüksəkkeyfiyyətli travertin üzlük plitələri metro, kinoteatr, inzibati binaların tikintisində və digər işlərdə istifadə olunurdu. Bu qiymətli tikinti materialı təkcə Azərbaycanda deyil, həm də keçmiş SSRİ-nin başqa regionlarında, eləcə də xarici ölkələrdə yüksək qiymətləndirilmişdir. Təkcə 1983-cü ildə istehsal olunmuş 27,6 min kubmetr travertinin 10 min kubmetri Moskva, Leninqrad, Minsk, Daşkənd və Soçi şəhərlərinə ixrac olunmuşdur. 1985-ci ildə 47,7 min kubmetr travertin istehsal olunmuş, həmin şəhərlərə travertin bloku ixracı daha da artmışdı. Şüşə sənayesi Azərbaycanda yeganə olan irihəcmli (50 milyon ədəd butulka istehsalı gücündə) şüşə tara zavodu ilə təmsil olunmuşdu. Bu zavod Naxçıvanda mineral su istehsalının (Badamlı, Sirab, Vayxır) artması nəticəsində şüşə qablara yaranmış tələbatı ödəmək üçün tikilmişdi. 1983-cü ildə 34 milyon ədəd yarım litrlik şüşə tara istehsal olunmasına baxmayaraq, tələbat yenə də ödənmirdi. Yüngül sənaye muxtar respublikanın ənənəvi sənaye sahələrindən biri olmaqla bir çox vacib və əhəmiyyətli məhsullar istehsal edirdi. İpəkçilik isə bu sənayenin ən böyük sahələrindən biri idi. Hələ inqilaba qədər bu diyarda ipəkçilik fabrikləri fəaliyyət göstərirdi. Bu fabriklər baramaaçma ilə məşğul olurdu. Sovet dövründə onların bazasında Azərbaycanda ən böyük ipəkçilik fabriklərindən biri olan Ordubad baramaaçma fabriki təşkil olundu. 1969-cu ildə bu zavod yenidən quruldu və burada 144 ədəd baramaaçan dəzgah quraşdırıldı. Artıq 1980-ci ildə o, Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 Naxçıvan Muxtar Respublikasının ən böyük yüngül sənaye müəssisəsi idi. 1982-ci ildə muxtar respublikanın yüngül sənayesində işləyənlərin 27 faizi və istehsal olunan ümumi məhsulun 63 faizi bu müəssisənin payına düşürdü. Ordubad baramaaçma fabriki yerli və qonşu regionlarda istehsal olunan baramanı ilkin emal edərək ölkənin bir çox toxuculuq müəssisələrinə göndərirdi. 1985-ci ildə burada 107 ton xam ipək istehsal olunmuşdu ki, bu da 1940-cı ildəki göstəricidən 6,3 dəfə, 1970-ci ildəki göstəricidən isə 2,2 dəfə çox idi. 1981-ci ildə istifadəyə verilmiş istehsal gücü il ərzində 9,1 milyon ədəd olan alt trikotaj fabriki Azərbaycanın həmin profildə məhsul istehsal edən ən böyük müəssisələrindən biri idi. Cəmi üç il sonra – 1983-cü ildə fabrikin istehsal gücünün bir hissəsi ilə işləməsinə baxmayaraq, burada artıq 678 nəfər (bütün yüngül sənaye işçilərinin 23 faizindən çoxu) işləməklə 5,6 milyon ədəd müxtəlif trikotaj məhsulları istehsal edilmişdi. Tikiş sənayesi Naxçıvanın nisbətən əvvəllər yaranmış yüngül sənaye sahəsidir. Bu sahə 1970-1980-ci illərdə daha da inkişaf etmişdir. Bu sahəyə aid olan müəssisələr muxtar respublikanın bütün rayon və şəhərlərində olan məişət xidməti kombinatlarının nəzdində fəaliyyət göstərmişdir. Bunlardan ən böyükləri Naxçıvan Tikiş Fabriki, Naxçıvan İstehsal Kombinatı və Naxçıvan Fərdi Tikiş Fabriki idi. Müəssisələr yerli əhalinin və Azərbaycanın başqa rayonlarının əhalisinin tələbatını ödəmək üçün geniş çeşiddə məhsullar istehsal edirdi. 1970-ci illərdə Naxçıvan Fərdi Tikiş Fabriki əsaslı surətdə yenidən qurulmuş, genişləndirilmiş və texniki bazası yenilənmişdir. 1983-cü ildə muxtar respublikanın yüngül sənaye müəssisələri 2 milyon Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 ədəddən çox kişi və uşaq köynəkləri, 15 min metr pambıq parça, ayaqqabı və başqa məhsullar istehsal etmişdi. Yeyinti sənayesi Naxçıvan Muxtar Respublikasının tamamilə yerli xammala əsaslanan, daha çox şəbəkələri olan, daha qədim tarixə malik və daha çox çeşidli məhsul istehsal edən sənaye sahəsidir. 1970-1985-ci illərdə muxtar respublikada sənaye sahəsində tikilib istifadəyə verilmiş 21 müəssisədən 11-i və ya 52 faizi yeyinti sənayesinin payına düşmüşdür. 1970-1985-ci illərdə 5 ilkin şərab zavodu, quşçuluq fabriki, pivə zavodu, süd zavodu, pendir zavodu, dəyirman kombinatı, mineral su zavodu, çörəkbişirmə müəssisələri tikilib istifadəyə verilmiş, mövcud müəssisələrdə yenidənqurma işləri aparılmışdır. Bütün bunların nəticəsində Naxçıvanda çoxsahəli yeyinti sənayesi istehsal kompleksi formalaşmışdır. Yeyinti sənayesinin məhsul istehsalında xüsusi çəkisi 1960-1980-ci illərdə daha da artmışdır. 1955-ci ildə muxtar respublikada istehsal olunan sənaye məhsulunun həcminin 36,3 faizi, 1970-ci ildə 62 faizi, 1975-ci ildə 76,1 faizi və 1980-ci ildə 77,5 faizi yeyinti sənayesinin payına düşmüşdür. 1970-1985-ci illərdə şərabçılıq muxtar respublikanın ən çox inkişaf etmiş yeyinti sənayesi sahəsi hesab olunurdu. 1970-ci ildə yeyinti sənayesi məhsulunun həcminin 57,5 faizi və burada işləyənlərin 17,3 faizi, 1978-ci ildə isə müvafiq olaraq 64,5 və 22,1 faizi, 1982-ci ildə isə bütün sənaye məhsulunun həcminin 42 faizi və yeyinti sənayesi məhsulunun həcminin 63 faizi şərabçılıq sənayesinin payına düşmüşdür. 1985-ci ildə şərabçılıq 10 iri müəssisə ilə təmsil olunmuşdu. Bu müəssisələr muxtar respublikanın bütün rayonlarında və Naxçıvan şəhərində yerləşərək üzümün ilkin emalını və şərab Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 istehsalını həyata keçirirdilər. 1970-ci ildə 75 min dekalitr şərab istehsal edildiyi halda, bu göstərici 1980-ci ildə 319, 1983-cü ildə isə 536 min dekalitrə çatmışdı. Həmin göstəricilər 1970-ci ilə nisbətən müvafiq olaraq 4,2 və 7,1 dəfə çox idi. Şərabçılığın əsas mərkəzi Şərur rayonu idi. Ordubad Konserv Zavodu Naxçıvanın yeyinti sənayesinin ən iri müəssisəsi idi. 9-11-ci beşilliklər dövründə bu müəssisə yenidən qurulmuş və genişləndirilmişdi. Yerli tərəvəz və meyvələr emal edən bu müəssisədə məhsul istehsalı ilbəil artırdı. Burada 1970-ci ildə 10 milyon şərti banka məhsul istehsal edildiyi halda, 1980-ci ildə həmin göstərici 26 milyon, 1985-ci ildə isə 34,5 milyon şərti bankaya çatmış, 1970-ci ilə nisbətən müvafiq olaraq 2,6 və 3,5 dəfə artmışdı. Zavod, əsasən, meyvə, giləmeyvə və tərəvəz konservləri istehsal edirdi. Bu konservlər, xüsusilə gül, tut, qoz mürəbbələri özünün yüksək keyfiyyəti ilə seçilmiş, keçmiş ittifaq bazarında özünə layiqli yer tutmuşdur. Ordubad Konserv Zavodunu lazımi xammal bazası ilə təmin etmək üçün 1970-ci illərdə Ordubad rayonunda meyvə-tərəvəz sovxozu təşkil olunmuş və müvafiq kənd təsərrüfatı məhsul- larının istehsalı artırılmışdı. Naxçıvan öz yeraltı sərvətləri ilə də məşhurdur. Onu haqlı olaraq mineral sular qalereyası adlandırırlar. Naxçıvan ərazisində 200-dək mineral su mənbəyi var. 1940-cı illərdə Badamlıda kiçik bir mineral su dolduran müəssisə işə salındı. Sonrakı illərdə onun texniki bazası möhkəmləndirildi və istehsal həcmi artırıldı. 1953-cü ildən Badamlıda mexanikləşdirilmiş və avtomatlaşdırılmış müəssisə fəaliyyət göstərməyə başladı. 1970-1980-ci illərdə Badamlı Mineral Su Zavodunun istehsal gücü xeyli artırıldı. Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 Vayxır və Sirab mineral su mənbələrindən məqsədəuyğun istifadə olunmağa başlandı. 1979-cu ildə Naxçıvan şüşə tara zavodunun tikilib istifadəyə verilməsi mineral su zavodlarının şüşə taralarla təminatını yaxşılaşdırmağa imkan verdi. Beləliklə, özünün fiziki-kimyəvi xassələrinə görə bir-birindən tamamilə fərqlənən yerli mineral su mənbələrindən istifadə etməklə 1970-ci illərdə muxtar respublikada iri sənaye sahəsi yaradıldı. Artıq 1980-ci illərin birinci yarısında Naxçıvan Azərbaycanın nəinki təkcə mineral su istehsal edən əsas mərkəzinə çevrilmiş, eyni zamanda Sovetlər Birliyinin müxtəlif müalicə suları istehsal edən iri bölgələrindən biri kimi tanınmışdı. Badamlı və Sirab mineral su mənbələri (müvafiq olaraq “Narzan” və “Barjomi” tipində) əsasında tikilmiş zavodlarda 1940-cı ildə (Badamlı) 4,4 və 1970-ci ildə 37 milyon ədəd yarım litrlik şüşə taralarda mineral su istehsal olunmuşdur. 1985-ci ildə Sirab mineral su mənbəyi əsasında ildə 200 milyon şərti butulka mineral su istehsal edən zavod tikilib istifadəyə verildi. 1980-ci illərdə istehsal olunan mineral suyun 60 faizdən çoxu muxtar respublikadan kənara ixrac edilirdi. 1983-cü ildə istehsal olunmuş 134 milyon butulka mineral suyun 80 milyon butulkası Sovetlər Birliyinin 150-dən çox şəhərinə göndərilmişdi. Naxçıvanda duz istehsalının həcmi mövcud ehtiyatla müqayisədə həmişə az olmuşdur. Duzun hasilatında mövcud olan çətinliklər, texniki bazanın zəifliyi və məhsulun daşınması imkanlarının məhdudluğu üzündən uzun illər burada duz istehsalı aşağı səviyyədə olmuşdu. Sonrakı illərdə duz mədəninin maddi- texniki bazası genişləndirilmiş, daşınmanın nəqliyyatla təminatı yaxşılaşdırılmış və nəticədə, duz istehsalı ildən-ilə tədricən Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 artmışdır. 1940-cı ildə Naxçıvan duz mədənindən 45,5, 1970-ci ildə 62,1, 1980-ci ildə 81,8 və 1983-cü ildə isə 104 min ton duz çıxarılmışdı. 1983-cü ildə istehsal olunan duzun miqdarı 1940-cı ilə nisbətən 2,3 dəfə çox idi. Muxtar respublikada bu dövr ərzində yeyinti sənayesinin bir sıra başqa müəssisələri də, o cümlədən bütün rayon mərkəzlərində və Naxçıvan şəhərində fəaliyyət göstərən çörək zavodları, Naxçıvan ət kombinatı, Tumbul pivə zavodu, Naxçıvan dəyirman kombinatı, süd, pendir zavodları, əsasən, yumurta istehsalı üzrə ixtisaslaşmış quşçuluq fabriki fəaliyyət göstərmişlər . Bu illərdə muxtar respublikada heyvandarlığın inkişafı üçün kompleks işlər aparılmışdır. Həyata keçirilən tədbirlər sırasında bu sahənin ixtisaslaşdırılması, mal-qara cinsinin yaxşılaşdırılması, təmərküzləşmə və təsərrüfatlararası kooperasiyaların yaradılması xüsusi yer tuturdu. Bu tədbirlərin nəticəsi olaraq, kollektiv təsərrüfatlarda heyvandarlığın inkişafında müsbət dəyişikliklər baş verdi. 1970-ci ilə nisbətən 1980-ci ildə muxtar respublikanın kolxoz və sovxozlarında ət istehsalı 1,5 dəfə, süd istehsalı 1,4 dəfə, yumurta istehsalı 2,1 dəfə, yun istehsalı 1,3 dəfə artmışdı. Ötən dövr ərzində heyvandarlıq sahəsində hər il yüksək artım əldə edilmişdir. 1971-ci ildə muxtar respublikada iribuynuzlu mal-qaranın sayı 63,8, 1981-ci ildə 69, 1986-cı ildə 72,5 min baş, qoyun və keçilərin sayı isə müvafiq olaraq 254,8, 292,2 və 281,7 min baş olmuşdur. Bütün təsərrüfat kateqoriyalarında əsas heyvandarlıq məhsulları, o cümlədən ət, süd, yumurta, yun və barama istehsalı artmışdı. Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 Əsas növ bitkiçilik məhsullarının istehsalının dəstəklənmə- sinin nəticəsidir ki, 1975-ci ildə 1970-ci illə müqayisədə tərəvəz- bostan məhsulları istehsalı 180 faiz, meyvə-giləmeyvə istehsalı 129 faiz, üzüm istehsalı 133 faiz, tütün istehsalı 2,1 dəfə artmışdır. Kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalındakı artım templəri sonrakı illərdə də davam etdirilmişdir. Belə ki, 1981-ci ildə tərəvəz-bostan məhsulları istehsalı artaraq 18100 tona, meyvə-giləmeyvə istehsalı 7187 tona, üzüm istehsalı 103543 tona, tütün istehsalı isə 6403 tona çatmışdır. 1975-ci illə müqayisədə tərəvəz-bostan məhsulları istehsalı 120 faiz, məhsuldarlıq 23 sentner, üzüm istehsalı 334 faiz, məhsuldarlıq isə 46,9 sentner artmışdır. Sənaye sahəsində yeni müəssisələrin yaradılması, öz növ- bəsində, muxtar respublikada əkin sahələrinin artmasını da şərt- ləndirmişdir. 1970-ci ilə nisbətən 1985-ci ildə muxtar respublika- da üzümlüklərin sahəsi 8,1 min hektardan 13,8 min hektara, meyvə bağlarının sahəsi 1,9 min hektardan 2,6 min hektara, heyvandarlığın yem bazasını möhkəmləndirmək məqsədilə yem bitkilərinin əkini sahəsi 9 min hektardan 13,5 min hektara çatdırıldı. Kənd təsərrüfatı məhsulları istehsalının sahə qurulu- şunda baş verən köklü dəyişikliklər nəticəsində burada əkinçilik və heyvandarlıq məhsullarının ümumi həcmi 1,7 dəfə artmışdır. 1969-cu ildən başlayaraq 1980-ci ilin axırlarınadək meliorasiya və su təsərrüfatı sahəsində intibah dövrü yaşanmış, yeni hidrotexniki qurğular və su anbarları tikilmiş, kanallar çəkilmiş, torpaqlarda meliorativ tədbirlər həyata keçirilərək əkin dövriyyəsinə qatılmışdır. Muxtar respublika ərazisindəki böyük su anbarlarının hamısı, kiçik sututarlarının isə əksəriyyəti bu Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 dövrdə yaradılmışdır. Məhz ulu öndərimizin səyi nəticəsində 1971-ci ildə həcmi 1 milyard 350 milyon kubmetr olan Araz, 1977-ci ildə həcmi 150 milyon kubmetr olan Arpaçay, 1980-ci ildə həcmi 12,7 milyon kubmetr olan Sirab, 1989-cu ildə həcmi 17,4 milyon kubmetr olan Bənəniyar su anbarları tikilib istifadəyə verilmişdir. Məzrə, Salvartı, Cəhri-1-2-3, Dizə, Yaycı kimi kiçik sututarları da 1970-1980-ci illərdə tikilmişdir. Ümummilli liderimiz Heydər Əliyevin 1969-cu ildə qəbul etdiyi qərarla muxtar respublika ərazisində ilk xüsusi mühafizə olunan təbiət ərazisi – ümumi sahəsi 40 000 hektar olan Ordubad Dövlət Təbiət Yasaqlığı yaradılmışdır. Həmin illərdə Naxçıvanda informasiya və telekommuni- kasiya sistemlərinin əsaslı inkişafı üçün bir sıra mühüm addımlar atılmışdır. Azərbaycan televiziyasının və radiosunun, o cümlədən Moskva televiziyasının muxtar respublikada yayımlanması üçün 285 kilometrlik Yevlax-Şuşa-Naxçıvan radiorele xətti çəkilmiş və güclü radio-televiziya verici stansiyaları işə salınmışdır. 1970-1980-ci illər ərzində o zaman texnoloji nailiyyət sayılan addım tipli avtomat telefon stansiyaları quraşdırılaraq hər üç ailədən biri telefonla təmin olunmuşdur. 1974-cü ilin sentyabrında Naxçıvan şəhərində rabitə evinin tikilib istifadəyə verilməsi əhalinin rabitə vasitələrindən geniş istifadə etməsinə imkan yaratmışdır. Naxçıvan və Culfa şəhər- lərində ümumi tutumu 2000 nömrəlik avtomat telefon stansiya- larının istifadəyə verilməsi, şəhərlərarası telefon rabitəsi kanal- larının sayının artırılması, Bakı, Sumqayıt, Yevlax və digər şəhərlərlə avtomat telefon əlaqəsinin yaradılması, Moskva şəhəri Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 ilə birbaşa danışıq kanalının təşkil edilməsi rabitə sahəsindəki nailiyyətlərdən idi. Muxtar respublikada şəhərlərlə, yanaşı kəndlərdə də tele- fon rabitəsinin yaxşılaşdırılması istiqamətində xeyli işlər görül- müşdür. 1978-ci ilədək Culfa rayonunun Qazançı, Ordubad rayo- nunun Əylis, Şərur rayonunun Xanlıqlar və Qıvraq kəndlərində 100 nömrəlik yenitipli ATS-lər quraşdırılıb istifadəyə verilmiş, bir sıra kəndlərdə köhnətipli avtomat telefon stansiyalar yeniləri ilə əvəz edilmiş, şəhərlə kəndarası birləşdirici xətlərin sayı artırılmışdır. Şəhər əhalisinə 5883 nömrəlik, kənd əhalisinə isə 2610 nömrəlik avtomat telefon stansiyaları xidmət göstərmişdir. Əhalinin poçt rabitəsinə olan tələbatı nəzərə alınaraq 1980-ci ilə qədər poçt məntəqələrinin sayı 98-ə, poçt daşınmalarında istifadə edilən avtomaşınların sayı 22-yə çatdırılmışdır. 1980-1985-ci illərdə Naxçıvan şəhəri ilə muxtar respub- likanın bütün rayon mərkəzləri arasında 60 kanallı kabel xətləri istifadəyə verilərək tam avtomat telefon əlaqəsi yaradılmışdır. 1985-ci ilin sonuna hər yüz ailəyə düşən telefon aparatlarının sayı 25-ə çatmışdır. Ulu öndərin siyasi rəhbərlikdə olduğu illərdə Azərbaycanın hər yerində olduğu kimi, Naxçıvanda da nəqliyyatın inkişafı daim diqqət mərkəzində saxlanılmışdır. Belə ki, 1969-1982-ci illərdə Naxçıvanda nəqliyyatın inkişafı ilə əlaqədar mühüm tədbirlər həyata keçirilmiş, bu sahədə maddi-texniki baza daha da möhkəmləndirilmiş, bütün rayon mərkəzlərində və Naxçıvan şəhərində avtovağzallar tikilərək istifadəyə verilmişdir. Bundan əlavə, 1976-cı ildə Naxçıvanda 1800 metrlik uçuş-enmə zolağı olan hava limanı tikilib istifadəyə verilmişdir ki, bu da o dövrün Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90 tələblərinə uyğun olaraq, naxçıvanlıların tələbatını tamamilə ödəmək gücünə malik idi. Muxtar respublika iqtisadiyyatının inkişafı nəticəsində müxtəlif xalq təsərrüfatı yüklərinin həcmi 1985-ci ildə (20 milyon tondan çox) 1970-ci ilə nisbətən 7 dəfə, həmin dövrdə yük dövriyyəsi isə 8 dəfə artmışdır. İqtisadi inkişafda baş verən yüksəliş Azərbaycanın bütün bölgələrində olduğu kimi, burada da bir sıra sosial problemlərin həllinə imkan vermişdir. Bu cəhətdən muxtar respublikada uzun müddət kəskin problem kimi özünü göstərən yerli əmək ehtiyatlarından daha səmərəli və dolğun istifadə edilməsi sahəsində qazanılan nailiyyətlər xüsusilə əhəmiyyətli olmuşdur. Belə ki, təkcə 1985-ci ildə iqtisadiyyatın bütün sahələrində işləyənlərin sayı 1970-ci ildəki müvafiq göstəriciyə nisbətən 2,1 dəfə artmışdır. Ulu öndər Heydər Əliyevin rəhbərliyi ilə həyata keçirilən genişmiqyaslı quruculuq tədbirlərinin, Azərbaycanın dağ və sərhəd rayonlarının daha da möhkəmləndirilməsi siyasətinin məntiqi nəticəsi kimi Naxçıvan rayonunun tərkibindən ayrılmaq- la yeni rayonun yaradılması qərara alınmışdır. Azərbaycan SSR Ali Soveti Rəyasət Heyətinin 1978-ci il 23 oktyabr tarixli Fər- manı ilə Babək rayonu yaradılmışdır. Yeni rayona Babək adının verilməsi ulu öndərimizin qətiyyətinin, daim Azərbaycançılıq mövqeyində dayanmasının, milli yaddaşın bərpası istiqamətində həyata keçirdiyi taleyüklü tədbirlərin nəticəsi idi. |