124
dilində ―Su-ini‖ (Göyçə gölü və onun ətraf əra zisi) ilə e rmən ilə rin Sisakana verdiyi
Syuni (əslində ―Si-uni‖ ) mü xtə lif mənşəli, la kin zahirən o xşar adlard ır,
çünki
birincisində ―su‖ (göl, su), ikincisində Si (etnonim) ko mponentləri iştirak edir.
Aydın oldu ki, Sisakan toponimi ermənicə deyil və həm də bu adda
İran mənşəli ―kan şəkilçisi yo xdur. ―Alban tarixi‖ndə qeyd olunur ki, bu adı farslar
deyirlər. Buradan belə nəticə çıxır ki, Sisakan adında ―an‖ ş əkilçisi farscadır.
Sakların məskunlaşdığı bu bölgədə Si sülaləsinin hakimiyyəti er. əv.
başlanmışdır. Çünki eramızın I əsrin in 60-cı illərində Albaniyada hakimiyyətə
keçmiş Ərən (ermənicə yazılışda Aran və Eran) ―Alban tarixi‖ndə yazıld ığına görə
məh z Sisak süla ləsindən idi. Eranın əvvəllərində Ermən istan
Parfiya dövlətin in
tərkib inə da xil edildikdən sonra Parfiya çarı öz qardaşı Va larşakı Ermənistana çar
göndərmiş. Valarşak isə Albaniyaya Sisak nəslindən Aran (Ərən) adlı bir nəfəri çar
təyin etmişdi. Bu radan aydın olur ki, Sisak sülaləsi I əsrdə artıq tanın mış hakim
sülalə id i. Ərən şəxs adının türkcə olması Sisak sülaləsinin türkmənşəli olduğunu
göstərən tutarlı faktlardan birid ir. Sisak sülaləsindən Ərəndən sonrakı çarların
adları məlu m deyil və ona görə də bu sülalədən o lan hökmdarların
Albaniyada
hakimiyyətdə olduqları müddətin şəcərəsi bilin mir. La kin görünür, onların
hakimiyyəti IV əsrdən bu yana keçmir. V əsr e rməni tarixç isi Yegişe (Eq işe, V
fəsil) a lbanlarda çar nəslinin Qnuni adlandığ ını ya zmışdır (451-ci ildə Sasanilərə
qarşı üsyanda iştirak edən Alban hakimi Vahan bu nəsildən idi). Qnuni
etnonimindəki ―uni‖ sözü qədim ermən icə ya zılışda
əlavə olun muş, əslən urartu
dilinə mənsub şəkilç idir. Eht ima l ki, ermən icə yazılışda təhrifə uğra mış ―qn‖ sözü
məh z ― Qun‖ ―hun‖ kimi
bərpa o luna bilər və de mə li, hakimiyyətdə hun mənşəli
sülalənin olması ehtimal ed ilə b ilər. Həmin hun sülaləsi isə eranın əvvəllərindən
Albaniyanın şimal-şərqində yaşamaqda olan maskutlardan id i.
Təsadüfi deyil ki,
Alban çarı Vaçe hakimiyyətdən əl çəkd ikdə məhz Maskut əyalətinə getmişdi.
IV əsrdə bütün albanlarla b irlikdə Sisakan əhalisi də xristian dinini qəbul
etmişdi. Bu sülalənin nümayəndələri ―Saklı‖ (ərəb mənbələrində ―Səhl‖) ləqəbini
daşıyırdılar. ―Səhl‖ (yəni Sisak) sülaləsinin ən
məşhur nümayəndəsi Səhl ibn
Sunbat idi. O, Babə ki tutub ərəblərə vermişdi. Səhl Sunbatın qalası Şəki idi.
Ərəblərin Azərbaycanı işğal etməsindən sonra Sisakanın xristian hakimləri ―məlik‖
adlanırdılar. Səhl ibn Sunbat da məlik id i və ―Kitabi Dədə Qorqud‖da Şöklü Məlik
(―Şəkili Məlik‖ adının təhrifi) ehtimal ki, məh z Şəki hakimi Səhl Sunbatdır. Qeyd
edilmə lidir ki, Bə zz qalasın ın hakimi, xürrə milə rin başçısı Cav idan da ərəb
mənbələ rində Cavidan ibn Səhlə k adlan mışdır. Cavidanın qəbrin in Zəngəzurda Pir-
Davidan adı ilə indiyədək qalması da bununla bağlıdır. IX əsr ərəb coğrafiyaçısı
İbn Xordadbeh Muğanın hakimin in Şəklə olduğunu yazır (I, 16).
Sisakan Alban çarlığı daxilində müstəqil xanədanı olan əyalət idi. Əhalisi
albanlarla etnik mənsubiyyətcə eyni olduğuna görə Sisakan A lbaniya ilə daha sıx
münasibətlərdə idi. A lban tarixçisi Musa Kalankatlı Syunidən maldarların öz
heyvan sürülərini Kür və Araz sahillərindəki q ışlaqlara gətirdiklərini yazmışdır
125
(―Alban tarixi‖, II kitab, 26-cı fəsil).
Sisakanda hakimiyyətdə olmuş sülalənin bütün hakimlərin in adları
ardıcıllıq la məlu m deyil. Xristianlığın qəbulundan sonra ―Bib liya‖dan keçmə adlar
geniş yayılsa da, sülalənin bəzi çarlarının adları türkcədir. On ların
bəziləri ilə
oxucunu tanış edək.
P i s a k. Sa k nəslindən hakim adı (Favst Buzand, III kitab, 20-c i fəsil).
Türkcə
Dostları ilə paylaş: