I. O’quv materiallari ma’ruza bo’yicha o’quv materiallari

O‘yin – maktabgacha tarbiya yoshida yetakchi faoliyat sifatida. O‘yin faoliyati nazariyalari.

2-muammoli masala

Ushbu ta’kidlarga nisbatan shaxsiy pozitsiyangizni ishlab chiqing va S sababini M-misollar orqali U-umumlashtirib tushuntirib bering.

1)

F	O‘yin bolaning motivatsion-ehtiyojlar sohasiga bevosita ta’sir o‘tkazadi
S
M
U

2)

F	O‘yin boladagi anglangan egotsentrizmni bartaraf etishga yordam beradi.
S
M
U

3)

F	O‘yin orqali irodaviy xatti-harakatlar shakllanadi.
S
M
U

Rolli o’yin – bog’cha yoshidagi bolalarning yetakchi faoliyatidir. Rol­li o’yin mazkur yosh davridagi bolalarning eng muxim faoliyati bo’lib, ular bunday o’yinda go’yo katta yoshdagi odamlarning barcha vazifalari va ishlarini amalda bevosita bajaradilar. Shu boisdan o’yin faoliyati uchun maxsus yaratiladigan sharoitlarda ijtimoiy muxit voqealari, oi­laviy turmush xodisalari, shaxslararo munosabatlarini umumlashtir­gan xolda aks ettirishga xarakat kiladilar. Bolalar kattalarning tur­mush tarzi, xis-tyygusi, o’zaro muomala va mulokatlarining xususiyat­larini, o’ziga va o’zgalarga, atrof-muxitga munosabatlarini yaqqol voqelik tarzida ijro etish uchun turli o’yinchoklardan, shuningdek, ularning vazifasini o’tovchi narsalardan xam foydalanadilar. Ammo shuni xam aloxida ta’kidlash joizki, ijtimoiy va maishiy voqelikning barcha jabxalarini kamroq boladigan rolli uyin ularda birdaniga emas, balki turmush tajribasining ortishi, tasavvur obraz­larining kengayishi natijasida vujudga keladi, moxiyati va mazmuni jixatidan oddiydan murakkabga karab takomillashib boradi.

Rolli o’yin faoliyatini vujudga keltiruvchi eng zarur omillardan biri – bolada o’z xatti-xarakatlarini kattalar xatti-xarakati bilan solishtirish, undan nusxa olish, aynan unga o’xshatish tuygusining mav­judligidir. Xuddi shu sababli kattalar va ularning xatti-xarakatlari bolaning xam tashki, xam ichki ibrat namunasi buladi va kattalar uning xulk-atvori, yurish-turishining xam ob’ekti, xam sub’ekti xisoblanadi.

O‘yin fakat bilish jarayonlarini takomillashtirib qolmay balki bolaning xulq-atvoriga xam ijobiy ta’sir kursatadi. Bog’cha yoshidagi bolalarda o’z xulkini boshqarish ko’nikmalarini tarkib toptirishga bog’lik psixologik muammoni o’rgangan Z.V.Manuylekoning fikricha, biror maksadga yo’naltirilgan mashg’ulotga nisbatan yyindaxulkkuknikmalarinioldinroqvaosonroqegallashmumkin. Ayniksa, bu omil bog’cha yoshi davrining xususiyati sifatida uzining yorkin ifoda­sini topadi. Katta maktabgacha yoshdagi bolalarda o’z xulkini o’zi boshqarish kunikmasi ya’ni faoliyatida xam, boshqa sharoitlarda xam qariyb baravarlashadi. Ba’zida ular ayrim vaziyatlarda, masalan, mu­sobaqa paytida yonidagiga qaraganda yukorirok ko’rsatkichga xam eri­shishlari mumkin. Yukoridagi muloxazalar asosida umuman aytganda, o’yin va o’yin faoliyati bolada uz xulkini boshqarish kunikmalarini shakllantirish uchun muxim axamiyat kasb etadi.

Bolaning akliy usishi xaqida fikr yuritilganda, shuni xam aytib utish kerakki narsalarni yangi nom bilan atashda yoki yangicha nomlash xolatidan kelib chiqib, sub’ekt o’yin paytida faol harakat qilishga urinadi. Chunki u moddiy narsalarga asoslangan xarakat rejasidan ta­savvur qilinayotgan, fikr yuritilayotgan jismlar moxiyatini aks ett­iruvchi xarakat rejasiga o’tadi. Bola jismlarning moddiy shaklidan birdaniga xayoliy ko’rinishga o’tishida unga tayanch nuqtasi bulishi ke­rak, voxolanki shunday tayanch nuqtasi vazifasini utovchi nar­salarning aksariyatidan o’yinda bevosita, ob’ekt sifatida foydalaniladi. O’yin faoliyatida mazkur jismlar kandaydir alo­matlarni aks ettiruvchi sifatida emas, balki ana shu tayanch narsalar tug’risida fikrlash uchun xizmat kiladi, shuningdek, tayanch nuqtasi xarakatning yaqqol narsa bilan bog’lik jixatini aks ettiradi.Yukorida aytilganidek, narsa bilan o’yin xarakatlarining takomilla­shuvi xarakat shakli xususiyati, boskichi kabilarni qisqartirish va umumlashtirish xisobida amalga oshiriladi. Uyin xarakatlarining kisqarishi va umumlashuvi ularning akliy kurinishidagi mantiqan iz­chil yig’iq shaklga utishning asosini tashkil qiladi.

Psixolog J.Piaje o’yinda jismlarga yangi nom berish omiliga jiddiy e’tibor bilan qarab, bu ish ramziy ma’noli tafakkur shaklla­nishining tayanchi, degan xulosaga keladi. Lekin bu xulosa vaziyatni aks ettirishning birdan-bir tug’ri yo’li ekanligini bildirmaydi. Shuning uchun narsaning nomini uzgartirish bilan bolada tafakkur va aql­ zakovat o’sishini kutish xam mantiqqa mutlaqo ziddir. Aslida narsa­larni qayta nomlash emas, balki o’yin xarakatlarining xususiyatini uzgartirish bolaning akliy usishiga sezilarli ta’sir o’tkaza oladi. Darxakiqat, o’yin faoliyatida bolalarda xarakatning yangi kurinishi, ya’ni uning fikriy, akliy jixati namoyon bo’ladi va shuning uchun o’yin xarakatlarini shakllantirish jarayonida bolada fikrlash faoliyati­ning dastlabki kurinishi vujudga keladi. Bolaning akliy kamol topi­shida yoki uning umumiy kamolotida o’yinni muxim axamiyat kasb etishi xuddi mana shu dalil orkali uz ifodasini topadi.Bola o’yin faoliyatida maktab ta’limiga tayyorlanib boradi, shu boisdan, unda akliy xarakatlarning yakkol shakllari tarkib topa bosh­laydi. Rolli o’yin faqat aloxida olingan psixik jarayon uchun axamiyatli emas, balki bolada shaxs xususiyat va fazilatlarini shakl­lantirishda xam zarurdir. Binobarin, kattayoshdagiodamlarrolinitanlab, unibajarishbolaningxissiy-tuygularini ko’zg’atuvchilar bilan uzviy bog’lik xolda namoyon bo’ladi. Chunki o’yin davomida bolada xar xil xoxish va istaklar tug’ila boradi, bular boshqa narsalarning tashki alomatlari uziga rom etishi sababli xamda bolaning ixtiyoridan tashqari, tengdoshlarining ta’siri ostida tug’iladi.

Rolli o‘yin – maktabgacha yoshdagi bolalarning yetakchi faoliyati. Rolli o‘yin mazkur yosh davridagi bolalarning eng muhim faoliyati bo‘lib, ular bunday o‘yinda go‘yo katta yoshdagi odamlarning barcha vazifalari va ishlarini amalga bevosita “bajaradilar”. Shu boisdan o‘yin faoliyati uchun maxsus yaratiladigan sharoitlarda ijtimoiy muhit voqealari, oilaviy turmush hodisalari, shaxslararo munosabatlarni umumlashtirgan holda aks ettirishga harakat qiladilar. Bolalar kattalarning turmush tarzi, his-tuyg‘usi, o‘zaro muomala va muloqotlarning xususiyatlarini, o‘ziga va o‘zgalarga, atrof-muhit munosabatini yaqqol voqelik tarzida ijro etish uchun turli o‘yinchoqlardan, shuningdek, ularning vazifasini o‘tovchi narsalardan ham, foydalanadilar. Ammo shuni alohida ta’kidlash lozimki, ijtimoiy va maishiy voqelikning barcha jabhalarini qamrab oladigan rolli o‘yin ularda birdaniga emas, balki turmush tajribasining ortishi, tasavvur obrozlarining kengayishi natijasida vujudga keladi va mohiyati va mazmuni jihatdan oddiydan murakkabga qarab takomillashib boradi.

Yirik psixologlar A.Vallon, J.Piaje, L.S.Vigotskiy, S.L.Rubinshteyn, A.N.Leontev, B.G.Ananev, D.B.Elkonin va boshqalarning fikricha, go‘daklik davrida bolaning predmetli faoliyati negizida rolli o‘yin uchun eng zarur sharoitlar asta-sekin vujudga kela boshlaydi. Mazkur olimlar va ularning shogirdlari to‘plagan ma’lumotlarga asoslanib rolli o‘yinni vujudga keltiruvchi muhim omillar qatoriga quyidagilarni kiritish mumkin: 1) go‘daklik davridagi predmet bilan uni harakatlantirish orasidagi bog‘liqlik o‘z ahamiyatini yo‘qota boradi, natijada predmet bilan harakat alohida hukm surish imkoniyati tug‘iladi va bola ularni alohida umumlashgan tarzda aks ettira boshlaydi; 2) bola haqiqiy o‘yinchoqlar o‘rniga ularning asl mohiyatini to‘la aks ettirolmaydigan yasama va beo‘xshov nus’halaridan keng foydalanadi (fabrikada tayyorlangan qo‘g‘irchoq yoki avtomabil o‘rniga uyda yasab berilgan shunday narsalar bilan qanoatlantirish); 3) bolaning o‘z xatti-harakatlari kattalarning ishlaridan farqlanishiga intilishi, unda o‘ziga xos shaxsiy harakat ko‘nikmasining paydo bo‘lishi; 4) bolada o‘z xatti-harakatini kattalar faoliyati bilan qiyoslash, harakatlarining mohiyatini muvofiqlashtirish va aynan tuzilishi jihatidan bir-biriga yaqinlashtirish istagining tug‘ilishi; 5) bola kattalarning hayoti va faoliyatida uchrab turadigan, odatdagi turmush muammolarini o‘zida aks ettiruvchi, ma’naviy va maishiy ko‘rinishga ega bo‘lgan hayot jabhasini o‘z xatti-harakatida izchil ravishda tiklashga (ularning rolini bajarishga) urinishadi. O‘yin faoliyatini takomillashtiradigan sharoitlarni tadqiq qilgan N.M.Aksarinaning ta’kidlashicha, o‘yin o‘zidan-o‘zi vujudga kelmaydi, buning uchun kamida uchta sharoit mavjud bo‘lishi kerak; a) bolaning ongida uni qurshab turgan voqelik to‘g‘risidagi xilma-xil taasurotlar tarkib topishi; b) har xil ko‘rinishdagi o‘yinchoqlar va tarbiyaviy ta’sir vositalarining muxayyoligi; v) bolaning kattalar bilan tez-tez muomala va muloqotga kirishuvi. Bunda kattalarning bolaga bevosita ta’sir ko‘rsatish uslubi hal qiluvchi rol o‘ynaydi.

Shunday qilib, psixolog adabiyotlar tahliliga tayanib maktabgacha yoshdagi bolalarning o‘ziga xos xususiyatlari qatoriga quyidagilarni kiritish mumkin: 1) bola odamlarning faoliyati, ularning predmetlarga munosabati va o‘zaro muomalasiga qiziqadi; 2) bolalar rolli o‘yinda atrofdagi voqelikning eng tashqi ifodali, jo‘shqin his-tuyg‘uli jihatlarini aks ettiradilar; 3) rolli o‘yinda bola kattalar bilan bir xil sharoitda, yagona zaminda yashayotganini his etgan holda o‘z istagini amaliyotga tadbiq qiladi; 4) kattalar hayoti va faoliyatiga kirish bolaning tasavvuri timsollari tariqasida namoyon bo‘lsa ham, umuman uning chinakam shaxsiy hayotida o‘chmas iz qoldiradi.

Maktabgacha yosh davrida o‘yinning takomillashuvi. Psixologiya qabul qilinganidek, rolli o‘yin faoliyati syujet va mazmundan tashkil topadi. Odatda syujet deganda, o‘yin faoliyatida bolalar aks ettiradigan voqelikning doirasi tushuniladi. o‘yin syujetit turli davrga, sinfiy xususiyatga, oilaviy turmush tarziga, geografik va ishlab chiqarish sharoitlariga bog‘liq holda yaratiladi. Bola munosabatga kirishadigan voqelik doirasi qanchalik tor, cheklangan bo‘lsa, o‘yinnnig syujeti shunchalik xira va bir xil ekanligini aks ettiradi.

O‘yinlarning syujeti xilma-xilligiga qaramay, ularni maxsus guruhlarga biriktirish imkoniyati mavjuddir. Masalan, yirik psixolog Ye.A.Arkin o‘yinlarning quyidagi tasnifini tavsiya qiladi: 1) ishlab chiqarishga (texnikaga); sanoat, qishloq xo‘jaligi, qurilish, kasb-hunarga oid o‘yinlar; 2) maishiy va ijtimoiy siyosatga ro‘zg‘or: bog‘chaga, maktabga, kundalik turmushga oid o‘yinlar; 3) harbiy: urush-urush o‘yinlari; 4) drammalashtirilgan: kino, spektakl va boshqalarga oid o‘yinlar. Biz shu tasnif haqida L.S.Vigotskiy, A.N.Leontev, D.B.Elkonin singari psixologlarning tanqidiy mulohazalariga to‘la qo‘shilamiz, chunki harbiy va drammalashtirilagn o‘yinlarni ham ijtimoiy-siyosiy guruhga kiritish mumkin. Bizningcha, D.B.Elkoninning tasnifi ma’quldir. U maktabgacha yoshdagi bolalarga xos rolli o‘yinlarning syujetiga ko‘ra uchta guruhga ajratishni tavsiya qiladi: 1) maishiy mavzu syujetiga oid o‘yinlar; 2) ishlab chiqarish syujetiga ta’luqli o‘yinlar; 3) ijtimoiy-siyosiy syujetli o‘yinlar. Muallif ayrim o‘yin turlari maktabgacha yoshdagi bolalarning barcha bo‘g‘inlariga mosligini, syujetlar maishiydan ishlab chiqarishga qarab va undan ijtimoiy-siyosiy voqealarni aks ettirishga qarab rivojlanishini alohida uqtiradi. Uning fikricha, o‘yin syujetidagi bunday izchillik bolaning bilim saviyasi, turmush tajribasi kengayishi, uning katta yoshdagi odamlar turmushiga chuqurroq kirib borishi bilan bog‘liqdir. Darxaqiqat, o‘yin syujetining o‘sishi turmushning tobora yangi qirralarini aks ettirish bilan cheklanib qolmay, muayyan syujetning o‘ziga xos boshqa ko‘rinishlari bilan boyishi sababli ham amalga oshadi.

Katta yoshdagi bolalarda o‘yin faoliyati mutlaqo boshqacha o‘tadi, chunonchi bir harakat ikkinchi harakat bilan uzluksiz bog‘lanib ketadi, ba’zi bir harakatlar esa so‘z yordamida qisqartiriladi (“keling, xush ko‘rdik” harakat bilan emas, balki so‘z orqali ifodalanadi) va umumlashtiriladi. Rolli o‘yin bolalarning hamkorlikdagi faoliyati mahsuli tariqasida vujudga keladi. Bu yoshda rol tanlashda ishtrokchilar o‘rtasidagi nizolar, tortishuvlar kamayadi, rolga o‘zini loyiq deb bilish o‘zidagi mavjud buyumlardan kelib chiqmaydi (masalan, qalam-o‘qituvchi, qaychi-tikuvchi rolini olish uchun asos bo‘la olmaydi), balki o‘yinning mazmunidan, hamkorlikdagi faoliyat nuqtai nazaridan kelib chiqadi. Natijada ular kichik maktabgacha yoshdagilarga o‘xshab rolni almashtirish, bir buyumdan boshqasiga bir obrozdan ikkinchisiga o‘tishdek beqaror harakatlar qilmaydilar.

D.B.Elkonin harakatli o‘yinning qoidalari mazmuni o‘zaro bog‘liqligidan kelib chiqib ularni besh guruhga ajratadi: 1) harakatga taqlid qilish; 2) muayyan syujetni drammalashtirilgan o‘yinlar; 3) syujeti oddiy o‘yinlar; 4) syujetsiz qoidali o‘yinlar; 5) aniq maqsadga qaratilgan mashqlardan iborat sport o‘yinlari.

Bolani o‘yinga undamagan omil uning katta yoshdagi odamlarning borliq to‘g‘risidagi va shaxslararo munosabati haqidagi tasavvuri va ularni o‘z shaxsiy faoliyatida sinab ko‘rish istagidir, shuningdek, jamoa bo‘lib o‘ynayotgan tengqurlari bilan bevosita muloqotga kirishish ishtiyoqidir. Bolalar psixologiyasi fanida to‘plangan ma’lumotlar tahliliga asoslanib, mazkur yosh davri bo‘yicha quyidagi xulosani chiqarish mumkin: 1) o‘yin faoliyatida bola turli harakatlarni to‘laligicha namoyish etishga, ularni bajarish usullarini ko‘rsatishga ishtiyoqmand bo‘ladi; 2) keyinchalik esa barcha xatti-harakatlarni umumlashtirib aks ettirishga urinadi.

Bola o‘sib borgan sayin narsalar va o‘yinchoqlarning nomini o‘zgartirish, yangi nom bilan atash yengillashadi. Shuningdek faqat yangi vaziyatda jismlar nomini o‘zgartirish bilan kifoyalanib qolmay, ularni yangi nomga muvofiq qo‘llash imkoniyati ham vujudga keladi. o‘yin faoliyatida foydalaniladigan narsalarni yangicha nomlash qator muammoli vaziyatlarni vujudga keltiradi.

O‘yin faoliyatida narsalar nomini o‘zgartirish o‘zining psixologik ahamiyati bilan murakkab holat hisoblanadi. Ayniqsa, so‘z bilan predmetning o‘zaro munosabatida ularga uzviy bog‘liq harakatlar alohida ahamiyat kasb etadi.

Yuqoridagi mulohazalar asosida aytish mumkinki, katta kishilar hayoti va faoliyatining o‘rnini bosuvchi ashyolar ularning harakatini umumlashgan holda ifodalashning moddiy tayanchi hisoblanadi. Shunday ekan, o‘yin faoliyatida bola harakatining rivojlanishi o‘yin mazmuniga ko‘proq bog‘liqdir. Chunki bolaning xatti harkati qanchalik ihcham va umumlashgan bo‘lsa, u kattalarning faoliyati mazmunini aks ettirishdan shunchalik yiroqlashadi. Binobarin, u odamlarning narsalarga va bir-biriga munosabatini amalda bajarishga o‘tadi va shuning uchun narsalar bilan harakat qilishda kattalarning ijtimoiy munosabatlarini to‘g‘ri ifodalashga intiladi.

Har qanday o‘yinning va o‘yin faoliyatining markazida bola katta kishilarning faoliyati va o‘zaro munosabatini, muomalasini o‘ziga xos tarzda aks ettirishi, takrorlashi imkoniyati turadi. Shunga ko‘ra o‘yin ijtimoiy ahamiyat kasb etib, bola insoniyat tomonidan asrlar davomida yaratilgan qimmatli bilimlar, amaliy ko‘nikmalar, malakalar va odatlarni o‘rganishga imkon yaratadi, oqibatda uni shaxslararo muloqotning mohiyatiga olib kiradi.

Ko‘pchilik psixologlar hamda pedagoglar o‘yinning psixologik masalalari bilan bevosita shug‘ullanib, o‘yinlarning bolani psixik kamol toptirishdagi ahamiyatiga alohida to‘xtalib o‘tganlar. Ma’lumki, o‘yin bola uchun voqelikni aks ettirishdir. Bu voqelik bolani qurshab turgan voqelikdan ancha qiziqarlidir. o‘yinning qiziqarliligi uni anglab yetishning osonligidadir. Kattalar hayotida faoliyat, xizmat, yumush qanday ahamiyatga ega bo‘lsa, bola hayotida o‘yin ham xuddi shunday ahamiyat kasb etishi mumkin.

Jahon psixologiyasi fanida to‘plangan boy ma’lumotlarga asoslanib, quyidagicha mulohaza yuritish mumkin. Masalan, eng sodda psixik jarayondan eng murakkab psixik jarayongacha hammasining eng muhim jihatlarini shakllantirishda o‘yinlar katta rol o‘ynaydi.

Maktabgacha yoshdagi bolalarda harakatning o‘sishiga o‘yinning ta’siri haqida gap borganda avvalo shuni aytish kerakki, birinchidan, o‘yinni tashkil qilishning o‘ziyoq mazkur yoshdagi bolaning harakatini o‘stirish va takomillashtirish uchun eng qulay shart-sharoit yaratadi. Ikkinchidan, o‘yinning bola harakatiga ta’sir etishining sababi va xususiyati shuki, harakatning murakkab ko‘nikmalarini sub’ekt aynan o‘yin paytida emas, balki bevosita mashg‘ulot orqali o‘zlashtiradi. Uchinchidan, o‘yinning keyinchalik takomillashuvi barcha jarayonlar uchun eng qulay shart-sharoitlarni vujudga keltiradi. Shu boisdan o‘yin faoliyati xatti-harakatni amalga oshirish vositasidan bolaning faolligini ta’minlovchi mustaqil maqsadga aylanadi. Negaki, u (o‘yin) sub’ekt (jonzot) ongining dastlabki ob’ekti darajasiga o‘sib o‘tadi. Maktabgacha yoshdagi bola muayyan xususiyatga ega bo‘lgan rolni tanlaydi, shu bilan birga u yoki bu personajga xos qat’iy yurish-turishni ongli ravishda ijro etishga intiladi. Shunday ekan, o‘yin mazkur bola uchun eng zarur faoliyatga aylana boradi va yangi shakldagi harakatlarni, takomillashtirish, ularni anglagan holda esga tushirish ehtimoli yaqqol voqelikka aylana boshlaydi. Mazkur harakatlarni egallash bolada jismoniy mashqlarni ongli ravishda bajarish imkoniyatini vujudga keltiradi (A.V.Zaporojes).

Bolaning o‘yinlar shart-sharoitidan kelib chiquvchi ongli maqsadi harakatlarni bajarish kezida o‘z ifodasini topadi va uning o‘z oldiga qo‘ygan maqsadi esda olib qolish va esga tushirish jarayonlariga aylanadi.

Bolaning laboratoriya sharoitiga nisbatan o‘yinlarda ko‘proq so‘zlarni eslab qolish va esga tushirish imkoniyatiga ega bo‘ladilar, bu esa ixtiyoriy xotira xususiyatini chuqurroq ochishga yordam beradi. Tajribada yig‘ilgan ma’lumotlarni tahlil qilish quyidagicha xulosa chiqarish imkonini beradi: a) o‘yinda bola tomonidan ma’lum rol tanlash va uni ijro etish jarayoni birtalay axborotlarni eslab qolishni talab qiladi; b) shu boisdan personajning nutq boyligini egallash, xatti-harakatini takrorlashdan iborat ongli maqsad bolada oldinroq paydo bo‘ladi va oson amalga oshadi.

O‘yin faqat bilish jarayonlarini takomillashtirib qolmay, bolaning xulq-atvoriga ham ijobiy ta’sir ko‘rsatadi. Maktabgacha yoshdagi bolalarda o‘z xulqini boshqarish ko‘nikmalarini tarkib toptirishga bog‘liq psixologik muammoni o‘rgangan Z.V.Manuylenkoning fikricha, biror maqsadga yo‘naltirilgan mashg‘ulotga nisbatan o‘yinda xulq ko‘nikmalarini oldindan va osonroq egallash mumkin. Ayniqsa, bu omil maktabgacha yoshdagi bolalarda yosh davrining xususiyati sifatida o‘zining ifodasini topadi. Katta maktabgacha yoshdagi bolalarda o‘z xulqini o‘zi boshqarish ko‘nikmasi o‘yin faoliyatida ham, boshqa sharoitlarda qariyb baravarlashadi. Ba’zan ular ayrim vaziyatlarda, masalan, musobaqa paytida o‘yindagiga qaraganda yuqoriroq ko‘rsatkichga ham erishishlari ham mumkin. Yuqoridagi mulohazalar asosida umuman aytganda, o‘yin va o‘yin faoliyati bolada o‘z xulqini boshqarish ko‘nikmalarini shakllantirish uchun muhim ahamiyat kasb etadi.

Bolaning aqliy o‘sishi to‘g‘risida fikr yuritilganda, oldingi bobda qayd qilinganidek, shuni aytish ham kerakki, narsalarni yangi nom bilan atashda yoki yangicha nomlash holatidan kelib chiqib, sub’ekt o‘yin paytida faol harakat qilishga urinadi. Chunki u moddiy narsalarga asoslangan harakat rejasidan tasavvur qilinayotgan, fikr yuritilayotgan jismlar mohitini aks ettiruvchi harakat rejasiga o‘tadi. Bola jismlarning moddiy shaklidan birdaniga hayoliy ko‘rinishiga o‘tishida unga tayanch nuqtasi bo‘lishi kerak, vaholanki shunday tayanch nuqtasi vazifasini o‘tuvchi narsalarning aksariyatidan o‘yinga bevosita ob’ekt sifatida foydalaniladi. O‘yin faoliyatida mazkur jismlar qandaydir alomatlarni aks ettiruvchi sifatida emas, balki ana shu tayanch narsalar to‘g‘risida fikrlash uchun xizmat qiladi, shuningdek, tayanch nuqtasi harakatning yaqqol narsa bilan bog‘liq jihatini aks ettiradi. Yuqorida aytilganidek, narsa bilan o‘yin harakatlarining takomillashuvi harakat shakli, xususiyati bosqichi kabilarni qisqartirish va umumlashtirish hisobiga amalga oshiriladi. O‘yin harakatlarining qisqarishi va umumlashuvi ularning aqliy ko‘rinishdagi mantiqan izchil, yig‘iq shaklga o‘tishning asosini tashkil qiladi.

Psixolog J.Piaje o‘yinda jismlarga yangi nom berish omiliga jiddiy e’tibor bilan qarab, bu ish ramziy ma’noli tafakkur shakllanishining tayanchi, degan xulosaga keladi. Lekin bu xulosa vaziyatni aks ettirishning birdan-bir to‘g‘ri yo‘li ekanligini bildirmaydi. Shuning uchun narsaning nomini o‘zgartirish bilan bolada tafakkur va aql-zakovat o‘sishini kutish ham mantiqqa mutloqa ziddir. Aslida narsalarni qayta nomlash emas, balki o‘yin harakatlarining xususiyatini o‘zgartirish bolaning aqliy o‘sishiga sezilarli ta’sir o‘tkaza oladi. Darhaqiqat, o‘yin faoliyatida bolalarda harakatning yangi ko‘rinshi, ya’ni uning fikriy , aqliy jihati namoyon bo‘ladi va shuning uchun o‘yin harakatlarini shakllantirish jarayonida bolada fikrlash faoliyatining dastlabki ko‘rinishi vujudga keladi. Bolaning aqliy kamol topishida yoki uning umumiy kamolotida o‘yinning muhim ahamiyat kasb etishi xuddi mana shu dalil orqali o‘z ifodasini topadi.

Bola o‘yin faoliyatida maktab ta’limiga tayyorlanib boradi, shu boisdan, unda aqliy harakatlarning yaqqol shakllari tarkib topa boshlaydi. Lekin o‘yin faoliyatida bolaning aqliy o‘sishini chuqurroq izohlab berish hali yetarli tajriba ma’lumotlari mavjud emas.

Rolli o‘yin faqat alohida olingan psixik jarayon uchun ahamiyatli emas, bolada shaxsiy xususiyat va fazilatlarni shakllantirishda ham zarurdir. Binobarin, katta yoshdagi odamlar rolini tanlab, uni bajarish bolaning his-tuyg‘usini qo‘zg‘atuvchilar bilan uzviy bog‘liq holda namoyon bo‘ladi. Chunki o‘yin davomida bolada har xil xohish va istaklar tug‘ila boradi, bular boshqa narsalarning tashqi alomatlari, o‘ziga rom etishi sababli hamda bolaning ixtiyoridan tashqari, teng doshlarining ta’siri ostida tug‘iladi.

Bolaning ongida uni qurshab turgan voqelik tug’risidagi xilma-xil uyin faoliyatini takomillashtiradigan sharoitlarni tadqiq qilgan N.M.Aksarinaning ta’kidlashicha, o’yin o’z-o’zidan vujudga kel­maydi, buning uchun kamida uchta sharoit bo’lishi lozim:

a) taassurotlar tarkib topishi;

b) xar xil kurinishdagi uyinchoklar va tarbiyaviy ta’sir vositala­rining muxayyoligi;

v) bolalarning kattalar bilan tez–tez muomala va mulokotga kiri­shuvi. Bunda kattalarning bolaga bevosita ta’sir ko’rsatish uslubi xal qiluvchi rol o’ynaydi.

D.B.Elkonin o’z tadkikotida rolli o’yinning syujeti bilan bir katorda, uning mazmuni xam mavjud ekanini yozadi. Uning fikricha, o’yinda bola kattalar faoliyatining asosiy jixatini anikrok aks et­tirishi uyinning mazmunini tashkil kiladi.

A.P.Usovaning tadkiqotlarida ta’kidlanishicha, rolli uyin ishti­rokchilarining safi yosh ulg’ayishiga karab, jinsiy tafovutlarga bino­an kengayib boradi:

a) uch yoshli bolalar 2-3 ta dan guruxga birlashib, 3-5 daqiqa birga o’ynay oladilar;

b) 4-5 yoshlilar guruxi 2-5 ishtirokchidan iborat bo’lib, ularning xamkorlikdagi faoliyati 40-50 dakika davom etadi, o’yin davomida katnashchilar soni ortib xam boradi;

v) 6-7 yoshli bolalarda rolli uyinni gurux yoki jamoa bo’lib bir­ga o’ynash istagi vujudga keladi, natijada avval rollar taqsimlanadi, o’yinning koidalari va shartlari tushuntiriladi (o’yin davomida bola­lar bir-birlarining xarakatini qattiq nazorat kiladilar).

Eng sodda psixik jarayondan eng murakkab psixik jarayongacha xammasining eng muxim jixatlarini shakllantirishda o’yinlar katta rol o’ynaydi. Bog’cha yosh davrida xarakatining usishida o’yinning ta’si­ri xakida gap borganda avvalo shuni aytish kerakki, birinchidan, o’yinni tashkil kilishning o’zidayok mazkur yoshdagi bolaning xarakatini o’stirish va takomillashtirish uchun eng qulay shart-sharoit yaratadi. Ikkinchidan, o’yinning bola xarakatiga ta’sir etishini saba­bi va xususiyati shuki, xarakatning murakkab ko’nikmalarini sub’ekt aynan o’yin paytida emas, balki bevosita mashg’ulot orqali uzlashtiradi. Uchinchidan, o’yinning keyinchalik takomillashuvi barcha jarayonlar uchun eng qulay shart-sharoitlarni vujudga keltiradi. Shu boisdan o’yin faoliyati xatti-xarakatni amalga oshirish vositasidan bolaning faolligini ta’minlovchi mustaqil maqsadga aylanadi.

Bolalar laboratoriya sharoitiga nisbatan o’yinlarda ko’proq suzlarni eslab kolish va esga tushirish imkoniyatiga ega bo’ladilar, bu esa ixtiyoriy xotira xususiyatini idrok etishga yordam beradi. Tajribada yig’ilgan ma’lumotlarni taxlil kilish kuyidagicha xulosa chikarish imkonini beradi

a) o’yinda bola tomonidan ma’lum rol tanlash va uni ijro etish jarayoni birtalay axborotlarni eslab kolishni talab kiladi;

b) shu boisdan personajning nutk boyligini egallash, xatti­-xarakatini takrorlashdan iborat ongli maksad bolada oldinrok paydo buladi va oson amalga oshadi.