ƏQRƏMƏN//ƏGRƏMƏN (Aza, Tivi) – tumanın
ətəyində olan haşiyə.
ƏL (Düdəngə) – tərəf. -Dеdiyim tükаn bаzаrın
girəcəyində sаğ əldədi.
ƏLALLAHI (Babək, Culfa, Naxçıvan, Şahbuz) – çox
s
əs-küy edən, vəhşi, heç nəyin yerini bilməyən. –Hərəktdərini
bilmiy
ən adama əlallahı deyillər bizdərdə.
ƏLBƏHƏM//ƏLBƏHƏL (Kükü, Naxçıvan) – o saat,
o d
əqiqə. –Qaşdı əlbəhəm nə demişdim yığdı isdolun üsdünə.
ƏLCƏX' (Cəhri, Didivar, Naxçıvan) – qapının dəstəyi.
–
Əlimi atdım əlcəx' qopdu qaldı əlimdə.
ƏL DAMI (Babək, Naxçıvan) – həyətdə az işlənən
əşyaların və qış azuqəsinin yığıldığı balaca otaq. –
Qavırmamızı, turşumuzu yığarıx əl damına.
