Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

yilim_ka tutqal. yılım. yəlim. çəsb.

yılımlanmaq yilimlənmək_ka. yəlimlənmək. tutqallanmaq. çəsblənmək.

yilimlənmək_ka yəlimlənmək. tutqallanmaq. yılımlanmaq. çəsblənmək.

yılışıq 1. yılışqan. yapışqan. bulaşqan. 2. adama yapışır. sırtıq. sırıtqan. - yılışıq bir adam.

yılışıqlıq yapışqanlıq. yılışqanlıq. bulaşqanlıq. sırtıqlıq. sırıtqanlıq.

yılışqan yılışıq. yapışqan. bulaşqan.

yılışqanlıq yapışqanlıq. yılışıqlıq. bulaşqanlıq. sırtıqlıq. sırıtqanlıq.

yılışmaq dişlərin sırıtıb gülüşmək. gəvşək gəvşək yanaşmaq. sırıtıb gülüşmək.

yıl_ka - yunt yılı_ka: türklər'in on iqili yıllarından biri.

yılqın yılğın. ılqın. ılqın ağacı. yılmış. ürkün. qorxmuş.

yıllamaq illəmək. 1. bir ili keçmək. yaşına girmək. bir yaşında olmaq. - o quzu, o cocuq daha illəmədi. 2. ili keçmək. bir yaxud neçə illik olmaq. əsgimək. - o iş illəmiş daha.- zeytun yağını illətməliyik. 3. bərk gecləmək, gec qalmaq. yapışıb qalmaq. - göndərdiyimiz kişi, orada illədi.

yıllatmaq illətmək. bir il saxayıb əsgitmək. - zeytun yağını illətməliyik.

yilliqü_ka ülgüc. saç tıraş edən ustura.

yılmış yılğın. ürkün. qorxmuş.

yılpatmaq yalpatmaq. (ot. saman. yem) ıslatmaq. yumşatmaq.

yimləmək imləmək. işarət edmək.

yin ək. tə. də. - öğləyin: öğləndə.

yincgələnmək incgələnmək. alçaq könüllülük edmək. tanrıya qarşı kiçiklik göstərmək. tapmaq. ibadət edmək. qulluq edmək.

yinçqə_ka incqə. tapan. abid. qulluqçu. - yinçqə qız_ka. odalıq qız. inçqə qız. kəniz.

yindürmək itgini arattırmaq.

yinə yəmə_ka. yenə. həp. bütün. tamamiylə. dahi.

yinmək aramaq. sormaq.

yip - yip iti: ip iti: qıs qıvraq. sıxıq bərk. bərk bərkinə. bək bəkinə. kip kipinə.

yipin_ka qoyu qırmızı. qızıl bayın. yipqil. yipqin.

yipqil yipqin. qızıl. bayın. ərğəvan rəngində olan.

yipqin yipqil. qızıl. bayın. ərğəvan rəngində olan.

yıpramaq əprimək. kavşamaq. gəvşəmək. qağşamaq. (< qaq: sərt səs). xərab olmaq. çox əsgimək.

yıpranışlıq yıTıqlıq.yıdıqlıq. qoxumuşluq.

yıpranmaq ərimək. zayıflamq. üzülmək. axmaq.

yıpraşmaq yıtışmaq. yıdışmaq. çürüşmək.

yıpratmaq xor tutmaq. koratmaq. korlatmaq. əsgitmək.
- vurub əzib yumşatıb, yıpratmaq: vursalamaq. ursalamaq.- bu kağazın qıraqları ursalanmış.

yırağ arıq. ətsiz yağsız olan (at). zayıf.

yıraqlamaq arıqlamaq. zayıflamaq.

yıraqlandırmaq arıqlandırmaq. zayıflandırmaq.

yıraqlatmaq arıqlatmaq. zayıflatmaq.

yırıq 1. cırıq. yarıq. çatlaq. açıq. aşqar. aşqal. açqal. açıq. bəlli. 2. yarab. arab. üyə. üzv. 3. yarıq. yırtıq. qaç. qaş.

yırılmaq azacıq yarılmaq. çatlamaq. aralanmaq. - çiban yırıldı.

yirim 1. solak. çolaq. 2. yarım . yurt. toprak.

yırqalanmaq ırqalanmaq. qımıldamaq. sallanmaq.

yırqalantı ırqalandı. qımıldama. sallanma.

yırqın yırtığına. aşqara ( r <> l ) aşqala. açqala. açıqına. bəllək.

yırlatmaq oxutmaq. ötütmək. üngətmək. öngətmək.

yırtcaq cərilik. ataqlıq.

yırtıcı tavlı. tovlu. qurdu. qurd. qızqın.

yırtıcılıq yabanılıq. vəhşilik.

yırtığına yırqın. aşqara ( r <> l ) aşqala. açqala. açıqına. bəllək.

yırtıq 1. cırıq. qazıntı. oyuq. qazıq. yırıq. yarıq. qaç. qaş. - qazıq nərsə.- qazıntılı təkər. - qazıntılı kağız. 2. sırtıq. utanmaz. arsız. həyasız. 3. alışdırılmış. 4. cəri. ataq. - əsgi püsgi, yırtıq: parsal. - parsal paltar.

yırtı alışma.

yırtılmış yartılmış. 1. bizləməkdən yanları yırtlımış, biz qorxusundan yeriməyə alışmış heyvanın. - bu tay daha yırtılmamış. 2. sırtılmış. utanmaz. - yırtılmış cocuq. yarılmış. yırtlaq. 3. yartlaq. açılmış. partlaq. - yırtlaq göz.

yırtınmaq təpinmək. dalaş. təlaş.

yırtlaq yartlaq. yarılmış. yırtılmış. açılmış. partlaq. - yırtlaq göz.

yırtlaz qorxmaz. utanmaz. uyatmaz. güstax. arsız.

yırtmac açıq yer.
- kot yırtmacı: kotun arxasında iki yana gələn açıq yeri.
- şalvar yırtmacı: şalvarda uçqurun taxılan yeri.

yırtmaq 1. yartmaq. çakmaq. çəkəmək. 2. tırmıqlamaq. tırmalamaq. çəngəlsi ayqıtla cızmaq, çizmək. qazmaq. - açıb yırtmaq: dərmək. dərimək. taramaq. qazımaq.

yiş yiş_ka. yış. yuş. yığışma. sıxışma. - yış bolmaq: yığışmaq. yuğşılmaq. sıxışmaq.

yış yuş. yiş_ka. yığışma. sıxışma. - yış bolmaq: yığışmaq. yuğşılmaq. sıxışmaq.

yışıqlıq yaşquluq. aşuqlıq. tulqalı. tulqa qeyimi.

yişilmə k: əli işə yatışmaq. udumlaşmaq. - işilmək.

yıTıq yıdıq_ka. kötü qoxan hər şey. - yıTıq ot: yıdıq ot_ka: üzərlik otu. əldrüq. ilrüq. üzərük.

yıTıqlıq yıdıqlıq. qoxumuşluq. yıpranışlıq.

yıtışmaq yıdışmaq. çürüşmək. yıpraşmaq.

yıtlamaq yıdlamaq. qoqlamaq.

yıtlanmaq yıdlanmaq. qoxumaq. pozulmaq.

yıtlaşmaq_ka yıdlaşmaq. yıylaşmaq. iyləşmək. qoqlaşmaq.

yittirilmək yatturulmaq. yox olqunmaq. qeyb ettirilmək. bir nəyi, şeyi buxcaya saqlatmaq.

yiv iv. uzunasına olan oyuq. - iv pozuq çərçivə. - zivananın ivi.

yiverilən göndərilən. rəsul.

yivli ivli. 1. uzunasına oyuğu olan. oyuğlu. cizgili. - ivli çərçivə. 2. ilan kavı (köynəyi) kimi dolaşıq uzanan oyuğu olan. - ivli top. - ivli çivi: piç.

yiyə varı olan. varan₉. sahib. malik. - ev varan: evi olan. - yiyə olunması istənən nəsnə: ərək. alası. amac.

yiyələnmək işlətmək. kullamaq. kollamaq. qayırmaq. qapışmaq. alışmaq. öğrəşmək. öğrənmək. örgəşmək. örgənmək. qazanmaq. edinmək. istehsal edmək. iktisab edmək. - onu o kullayır.

yiyən aşıran. aşam içən. yenir. yeyici.

yiyəsiz iyəsiz. açıq. sahabsız. issiz. - yiyəsiz mal: ortalıq malı. sapsız balta.

yiyəsizlik issizlik. sahabsızlıq.

yıylaşmaq yıtlaşmaq_ka. yıdlaşmaq. iyləşmək. qoqlaşmaq.

yob (yop. op. ob. ab. ap) çoxluğu göstərən sözlər.

yodunmaq <> yotulmaq. silinmək.

yoq 1. olmayan. 2. yoğ. qoyu. quyu. qalın. qəliz. kəsif.
- basıb yox edmək: sıymaq. qırmaq. kəsmək. əzmək. pozmaq.
- var yoxun almaq: soyub soğana döndərmək.
- yox edmək: külüni savurmaq. məhv edmək.
- yox edmək: yoxlamaq. əritmək.
- yox edmək: yoxlamaq. uçurtmaq.
- yox etdirmək: əzdirmək. basdırmq.
- yox kimi: yuxar. incə. incə ufaq. un ufaq.
- yox olmaq: batmaq. itmək. - var yoxum batdı.
- yoxluğa uğayan: yox olmalı. uğursuz. bataq. batmalı. umsuz. umutsuz. qurtarılmaz.
- yox olmaq. sivişmək. qaldırılmaq. məhv olmaq.
- yox olqunmaq: yittirilmək. yatturulmaq. qeyb ettirilmək. bir nəyi, şeyi buxcaya saqlatmaq.
- yox edmək: yoxamaq. yufamaq. məhv edmək. hədər edmək. həlak edmək.
- işin yoxisə: boşuna. havayi. heçinə.
- var yox: 1. çox az var. yox kimi. 2. xəbər.

yoqalmaq yoxalmaq. yox edilmək. yodulmaq. silinmək. yutulmaq.

yoqaltmaq yoxaltmaq uçratmaq. uçurtmaq.

yoqamaq yoxamaq. yox edmək. yufamaq. məhv edmək. hədər edmək. həlak edmək.

yoqan yoğan. yoğun. gəbə. qaba. gobut. qalın. şişik.

yoqar yoxar. qağşar. kəvşər. çökmüş. yoxluğa, məhvə doğru gedən.

yoqdu yoğru_ka. yoqru. yuqdu. dəvə tükünün uzunları. cuqdu.

yoqlaçı yoxlaçı. yoxlamaçı. yoxlayış edən. müfəttiş.

yoqlama yoxlama.bərrəsi. dəğşiriş.

yoqlamaçı yoxlamaçı. yoxlaçı. yoxlayış edən. müfəttiş.

yoqlamaq yoxlamaq çəkləmək.

yoqlamaq yoxlamaq. kullamaq. kollamaq. araşdırmaq. axtarışmaq. baxmaq. mayna edmək. baxmaq. mayna edmək. keçmək. dəğmək. ilişmək. yox edmək. əritmək. yoxlamaq. keçmək. dəğmək. ilişmək. yox edmək. uçurtmaq. aramaq. baxmaq. dəğmək. - axşam bizi yoxlayın: bir bizə uğrayın. - geçirin (xatirin) kullamaq.
- gəzib yoxlamaq: tolaşmaq. dolaşmaq. - bütün otaqları dolaşdıq.

yoqlanmaq yoğlanmaq. öğlənmək. 1. dinlənmək. yığılmaq. çəkilmək. istirahət edmək. - arıq ər öğləndi: yorqun kişi istirahat eddi. 2. övkələnmək. huşlanmaq. ağıllanmaq. öncədən anlamayıb sonradan anlamaq. böyümək. gəlişmək. - uşağın öqlənməsi çox çəkər. - öqlənməmiş evlənən ev yıxar, öqlənibsə evlənir, ev yığar.

yoqlaş yoxlaş. baxış. yoxlayış. mayna.

yoqlaşdırmaq yoxlaşdırmaq. usulla, dolayısı ilə anlamağa çalışmaq.

yoqlayan yoxlayan. araycı. müfəttiş.

yoqlayış yoxlayış. san. götür qoy. yarqac. qaraq. yoxlaş. mayna.- san görmək: qoşunun var yoxun, oluş yoxuşun yoxlamaq.

yoqluq 1. yox olma. olunmama. bulunmama. ədəm. 2. ehtiyac. zərurət. fəqr. 3. olmayış. heç. fuqdan. - yoxdan nə çıxar. 4. Kasıblıq. qolaysızlık₁₁. yarlıla₁₁. yoxsulluk. güclük. fəqr. möhtaclıq. yavı. yav. yava. yağı. füqdan. yarlıq_9. yoxsulluq. kasıblıq. qolaysızlık₁₁. yarlıla₁₁. - yarlılığa ayıb yok_11. əksilklik. olmamaq. fuqdan. yoxsulluq. ehtiyac.- güclük çəkmək. - güclükdə yaşamaq. - yarlılığa ayıb yok₁₁.

yoqmaq yoğmaq. yoğunlanmaq. quyuqlanmaq. quyulanmaq. qoyulanmaq. qalınlanmaq. qəlizlənmək. donmaq. səlabət tapmaq. kəsiflənmək. təxmir olmaq.

yoqru yoğru_ka. yoqdu. yoqru. yuqdu. yoqruy_ka. dəvə tükünün uzunları. cuqdu.

yoqrulmaq yoğrulmaq. yuğrulmaq. yoğunlanmaq. quyuqlanmaq. quyulanmaq. qoyulanmaq. qalınlanmaq. qəlizlənmək. təxmir edilmək.

yoqrutmaq yoğrutmaq. qavama gətirmək. yoğurmaq. qəlizlətmək.

yoqruy_ka yoğru_ka. yoqdu. yoqru. yuqdu. dəvə tükünün uzunları. cuqdu.

yoqsul yoxsul. ac. əliboş. ələbaxan. fəqir. kasıb. möhtac. qoquz. zügürt. müflis. kasıb. çıqan. çıqay₉. yarqıl. yazıq.
- ac doyurmaq. - parasız olana deyilir.
- tırılın biri tırıl.
- yoxsul yorqanı: öksüz yorğanı: ağ sarmaşıq çeşiti.
- dayaq yoxsulu: yaramaz. kötək yeməli olan.

yoqsullamaq yoxsullamaq. qoquzlamaq. zügürtləmək. parasız qalmaq.

yoqsullaşmaq yoxsullaşmaq. parasızlaşmaq. tırıllamaq.- nədən belə tırılladın.

yoqsulluq yoxsulluq. Kasıblıq. qolaysızlık₁₁. yarlıla₁₁. yoxluk₁₁. yarlıq_9. kasıblıq. qolaysızlık₁₁. yarlıla₁₁. yokluk₁₁. qıtlıq. kəsət. kasad. qoquzluq. zügürtlük. parasızlıq. yoxluq. ehtiyac. - para kasadı yoxumuzdur. - yemək kasadı. - yarlılığa ayıb yok₁₁.- yarlılığa ayıb yok₁₁.

yoqsulluq zərurət.

yoquq yoğuq. yaxın. yağuq. qıyraq. qıyıraq. qıyıda olan. qonşu. qərib. (# qıraq: uzaq).

yoqun yoğun. yoğan. 1. iri. böyük. əzim. cəsim. gəbə. qaba. gobut. qalın. şişik. odun. qaba. kota. kut. - odunun biridi. 2. yonulmamış. qaba. xam. 3. ədəbsiz. tərbiyəsiz. 4. qalın. qəliz. quyu. qoyu. kəsif.

yoqunlanmaq yoğunlanmaq. yuğrulmaq. yoğrulmaq. quyuqlanmaq. quyulanmaq. qoyulanmaq. qalınlanmaq. qəlizlənmək. təxmir edilmək.

yoqunluq yoğunluq. 1. irilik. böyüklük. əzəmət. cəsamət. 2. qabalıq. xamlıq. 3. ədəbsizlik. tərbiyəsizlik. 4. qalınlıq. qilzət. quyuluq. qoyuluq. kəsafət.

yoqur yoğur. mürəkkəb. - çox yoğur işdir.

yoqurma yoğurma. xəmir tutma. əzib qarışdırma.

yoqurmaq yoğurmaq. qavama gətirmək. yoğrutmaq. qəlizlətmək. tərkib edmək. - çox yoğur işdir.

yoqurt yoğurt. yuğurt > yaurt. (< yoğun). yoğunlanmış, kəsilmiş, quyulaqmış, quyuqlaşmış süt.
- torba yoğurdu: süzmə yoğurt.
- yoğurt kimi: çox quyuq, qəliz.
- yoğurt pəniri. kəş. kəç. çək. yoğurt pəniri. yağsız pənir.
- qıldan yoğurt tobası: köynük.
- süzmə yoğurt: kəsmik <> kəmsik.
- yoğurt yuvası: yoğurt çalınan qabın qoyulduğu sıcaq yer.

yoqurtmaq yoğurtmaq. yuğurtmaq. yoğunlaştırmaq. quyuqlatmaq. quyulatmaq. qoyulatmaq. qalınlatmaq. qəlizlətmək. təxmir etdirmək. - sözüvü yoğurt danış. - yoğrulmamış xəmir kimi açıla qaldı. - ələmiş un, yoğrulmuş xəmir, yapılmışsa kim yeməz. - aşı iyicə yoğurt. - yemək çox suyuqdur, qoy biraz yoğursun. - açıq (suyuq yemək), yoğur (əsl yemək), toxluq ( deser).

yoquş yoxuş. dikə. təpə. yüksək yer. yura. yoxuş. dik bayır. çox hündür yer. uca.

yoq-yaq yaq yuq. çanaq bulaşıqı. - yaq. yoq. yuq. yuq yaq.

yol 1. keçəcək yer. - qılağuzlar dənizdə gəmilərin yolun bilir. 2. axacaq yer. kəhriz. kanal. - su yolu. 1. cizgi. xətt. sopa. - yollu qumaş. 3. gediş. 4. seyr. səyahət. səfər. yolçuluq. - yol almaq: yolçuluğa çıxmaq. 5. yeriyiş. sürət. - bu atın, arabanın yolu nasıldır. 6. rəsm. ayin. adət. - bu iş yolunda deyi. - hər işin yolu vardır. - yolu ilə yapmaq. 7. məslək. onun yolu başqadır. - oda bu yoldadır. 8. uğur. - sənin yolunda baş qoyaram. 9. vasitə. vəsilə. əsbab. - hər nəyin yolu vardır. 11. təriq. ərkan. səbk. 12. övün. öğün. kərə. dəfə. 13. yolaç. törə. türə. qayda. 14. çat. çar. çarp. çart (çapr). oğ <> uğ. iv. oluq. nərsənin üstündə açılan yol. uğrı. uğur. cizgi. xədd. baca. oğcaq. oycaq. ocaq. oyuq yer. durba. yolağ. zolaq. bir günlük yol. mərhələ. qonaq. məsafə. bolış. tərz. səbk. çara. keçir. - burdan ora neçə qonaqdır. - bu yolu üç gündə başa vurduq. 15. qol. axar. tamar. damar. - yağmır suları yerin damarlarına işlədi. 16. tutam. rəviş. səbk. 17. taraq. daraq. təriqət. - bu nə tutamdır ki siz tutduz. 18. qılıq. kimi. üz. surət. tərz. vəziyyət. - sənəd qılığında nir kağaz. - nə qılığdadır o. - gəlin qılığında bəzəkli. 19. gediş. tür. cür. surət. - işi bu tür açmaq olmaz: bu surətdə həll edmək olmaz. - sıçan yolu: yer altı lağımi.
- gün uğrusu: gün yolu. günün çıxandan batana qədər keçdiyi yol. - saman uğrusu: saman yolu.
- ildə bir kərə ocaqları arıtlanmalıdır. - su ocaqları tutulmuş.
- hava zolağı: hava yolu. - dağ zolağı: dağ yolu.
- ayaq yolu: tuvalet.
- yol verməz: geçilməz. - geçilməz dağ. - geçilməz su.
- dəmirqar yola: dəmir yola. dəmir qapu.
- o yolda: öyləlik öcüri.
- öyləlik olmaz: - öyləlik yaşamaq olmaz. - öyləlik qayıtdıq gəldik.
- yol yol: kərpici. ivlək. əvlək. evlək. bölünmüş yerlərin ivi, xətti. - əvlək paltar. - əvlək parça.
- yoluna qoyulmuş: mürəttəb. müntəzəm. - düzgün iş. düzgün bağça.
- yol görsətmə: qulağuzluq. dəlalət.
- yol + avac. yalavac: savaçı. savçı. peyğəmbər. kəsim. qırım. biçik. şəkil. islub. gəliş. tərz. məcra. yatlaq. yataq.
- yol yapı: rah o saxtıman.
- bərk dolaşıq yol: girəvə. girdəvə.
- çıxmaz yol: çıxmaz. bünbəst.
- dağ belindən keçən yol: bilan. belən. bilən.
- oyuq yol: kərtik. kərtə.- sapan kərtəsi.
- türk yolunda: türkcə.
- yola çıxma: hərəkət.
- yolundan çıxmaq: sapaşmaq. əğrilmək. bürkülmək. burulmaq. caymaq. - əlim sapaşdı.
- tutamınızı dəğişməlisiz. - tutamızı kötüdən kötüyə yeritdiniz. - ədəbi tutamlar. - əsgimiş tutamları, yeni tutamlarla dəğişməliyik. - qoşu tutamı: şe'r səbki. - əl yolu, ayaq yolu, bulaşıq yolunun, bulanıq suyunu dışarı göndərən genglər, gühlər. qobur. - qobur tıxanmış. - qoburu açmaq.
- yol qıran: yol kəsən. soyqunçu.
- yol ver!: savul!. çəkil!.
- yolunda: uğrunda. içün. - oğul içün. - yurd içün.
- bir yol almaq: toğrulmaq. doğrulmaq. bir istiqamət almaq. bir yerə təvəccüh edmək.
- çarşıya doğrulmaq. - evinə doğruldu.
- işlədiləcək yol: qan alacaq damar.
- yol açmaq: qapı açmaq. örnək vermək. örnək olmaq.
- yol tası: yemək daşımağa öz olub, birbiri üstünə keçən neçə çanaqdan qurulur.
- yoldan çıxma: sapma. azma.
- yol alan: yürük. iyi yürüyən. - yürük at.
- yol yol edmək: yolmaq.
- yola yaraqlanmaq yolçu olmaq.
- yola salmaq. yolçu çıxarmaq: təşyi' edmək.
- yol aramaq: tədbir edmək.
- yol almaq: yola çıxmaq. ilərləmək.
- yolu almaq: varmaq. çatmaq. yetmək. vasil olmaq.
- ayaq yol: abdəstxana. müstərah.
- yol vurmaq: soyqunçuluq edmək.
- yola vurmaq: təşyi' edmək.
- uzun yol: dolaşıq, sürəkli yol.
- yol üstü: önündən keçiləcək. yol uğrağı.
- oğrın yol: gizli yol.
- ulu yol: ana yol. şahrah.
- yol bulmaq: yolunu bulmaq: çarə tapmaq.
- yol bilir: müəddəb. tərbiyəli. adab ərkan bilir.
- baytaq yol: yaya yol. yaya qaldırımı.
- tatar yol: çapar yol. ana yol.
- pir yoluna: eşq yoluna.
- dəmir yol.
- yola çıxmaq: gedmək.
- yola çıxartmaq: yola qoymaq. 1. yola salmaq. əzimət etdirmək. 2. təşyi' etdirmək.
- dörd yol ağzı.
- yol düşmək: təsadüf edmək. uyqun olmaq. - yoluz düşsə bizə uğrayın.
- yol şaşmaq: çatallaşmaq. müşəvvəş olmaq.
- yol heç şaşmır: sapmır.
- top yoluna getmək: boşuna gedmək.
- doğru yol: 1. ana yol. 2. sirati müstəqim.
- yol tutmaq: salik olmaq.
- qaçamaq yolu: bahana. çəkilməyə yol.
- yoluna qomaq: düzəltmək. nizama salmaq.
- yola gəlmək: 1. düzəlmək. islah olmaq. 2. razılaşmaq. müti' olmaq.
- yol görünmək:
- gözlər yolda qalmaq.
- yol göstərmək: qılavuzluq edmək.
- yol göstərən: qılavuz.
- yola getmək: uymaq. uyuşmaq. muvafiqət edmək.
- yol vermək: izin vermək.
- yola yatmaq: razılıq vermək.
- yolu ilə uyqun. munasib.
- yol yerimək: yol gedmək.
- ay ışığının suda yansımasından ağ yol: gümüş sərvi.
- yol yuda: axış. yağday. görnüş. yönğ. rəviş.

yolaç yol. törə. türə. qayda.

yolağçı müsafir.

yolağu_ka təstək. yoluğu. yoluq. dayaq.

yolaq yulağ. zolaq. yol.- hava zolağı: hava yolu. - dağ zolağı: dağ yolu. - yul yulaki: kiçik kiçik bir çox su pınarları.

yolan yoluyuci. daracçi. taraşçı.

yolar yular. heyvanı yola çəkib sürmək, bağlayıb saxlamaq üçün, başına salınan ip, dizgin. ovsar. - yularından çəkmək, bağlamaq. - yular ipi.

yolarmaq yol aldırmaq. heyvanın başına ip salıb yola çəkmək, sürmək.

yolçı - yolçı takımı.

yolçu 1. müsfir. - yolçu olmaq: yola yaraqlanmaq. - yolçu çıxarmaq: yola salmaq. təşyi' edmək. 2. gedən. köçməli. - yazıq yolçudur: getməlidir. 3. ümidsiz. xəsdə. üzük. dilənçi. möhtac. niyazmənd. - bir tikə çörək yolçusudur. - siz nəyin yolçususuz.

yolçuxana sapanc. müsafirxana.

yolçuluq - yolçuluqda geyiləcək nərsələr. yolçuluqda işlənən qoşu: yabanlıq.

yolçuluq möhtaclıq. niyazməndlik.

yoldaş bir orduda, ortalıqda çalışanların hər biri. dosd. ılış. iliş. sağdıc_ka. səmir. yandaş. arxadaş. yardaq. dosd. rəfiq.
- qapı yoldaşı: qulluqdaş. xidmət yoldaşı. bir qapı, qulluq, xidmətdə olanlarının hər biri. bir əfəndinin qulluğunda işləyənlər. bir ağası olanlar.
- qapı yoldaşı: bir bəyin qulluğunda olan əməkdaşlar.

yoldaşlıq yarlıq. dosluq.

yoldaşmaq yollaşmaq. yoldaşmaq. əşləşmək. arxalaşmaq. əşləşmək. arxalaşmaq.