Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

tas tası. nəqşə. biçim.

tasa qussə. qayğı. kədər. kətər. kətir. kitər (< kitmək: qapamaq).

tasalanmaq kitərlənmək. kitərlənmək. kədərlənmək. kətərlənmək. kətirlənmək ( < kitlənmək: qapanmaq). kədər etmək. qussələnmək. qayğılanmaq. öksimək. kövrəlmək. köksünmək. kədərlənmək. kəndini öksüz görüb qəribsinmək.

tasamaq tazıqmaq. təsmək. ürkmək. qaçmaq.

tasarlamaq uydurmaq. pılan cızmaq. bərnamə tökmək.

tası tas. nəqşə. biçim.

taslaq 1. dazalaq. tasın içi, dibi kimi yavlaq, çıplaq, qılsız baş. cavlaq. başı tas: daz. yavlaq. 2. pılan. tərh. iskilet. çərçivə. qəfəs. kökə. kök. qalıb. işin başlanqıcda, bəzəksiz düzəksiz qururlan kök nəxşəsi, tasası.- taslağın araya qoymaq. - üqəla taslağı: yekəxana. özün alimlər sırasına qoyub dərinlərdən danışan. - qaba taslaq: yalnız biçimin, üzün göstərən yalın, qaba tası, nəqşə. 3 çirknevis. 4. almas taslağı. xam almas. 2. gəlinlərə taxılan şüşə kimi parlaq tel, mıncıq. 5. şüşə kimi parlaq tel. - sırça kürk: parlaq qaba tükli kürk. 6. muzayik deyilən yazılı, naxışlı bilur.

taslaq dızlaq. dazlaq. taslaq. çıplaq.

taslaqçı 1. tərrah. 2. qalıbçı.

taslamaq 1. şişinmək. yekəxanalanmaq. bulutlarda gəzmək. həvalanmaq. - igitlik taslıyan. 2. nəxşə çəkmək. tərh tökmək. 3. şişinmək. yekəxanalanmaq. bulutlarda gəzmək. havalanmaq. - igitlik taslıyan.

taş baxı. açı. fal.
- daş salmaq: qaraçay-malqar΄da 4 daş ilə fala baxmaq.
- daş saldırmaq: fala baxtırmaq.
- daş saluvçu: falcı.

taş daş. aşı daşı: aşı boyası: duvarı boyamaqda, işlənən qırmızı, sarı topraq.
- qartal daşı: "aetie" denilən daş.
- kəsi daşı: bulaq çay yanında palatarı döğərək yumağa özəl yassı daş.
- kürsi daşı: binörə daşı.duvar kürsisi:
- qan daşı: qanı durdurmağı düşünülən, damarlı al daş.
- sazınçı taşı: alçı taşı.
- yazı daşı: üzərində yazı yazılan bir çeşit qara daş.
- atlama daşı: atlanqıc. çamırlı yerdən keçid daşı. - iqi daşı: dəğirmənin alt daşı.
- şəbçirağ qiymətli daş adı: yıldıraq.
- yədə daşı: yaşıl daş: yəşm. yəşəm.
- daş olmamış nərsə: daşın qarşıtı: topraq. açaq.

taşalmaq daşalmaq. daş olmaq. daş kəsilmək.

taşıq daşıq. azmaq. sel. axın. daşmış çay, dərə.

taşıqa daşıqa. daşqa. ardala. qatarın, tıraktorun arxasına bağlanan çanğ. lapek.

taşımaq daşımaq. aqtarmaq. götürmək. götürmək. köçürmək.- bu soyuq leyləkləri köçürəcək.

taşım daşım. qaynarkən bir kərə daşmaq. - bir daşım qaynatmaq. - istilizə yapmaq üçün bir daşım yerməz.

taşın daşın. yükün. üztündə olan. yanında olan nərsə. - daşın nə varızdır: üstünüzdə nə varızdır. - cib tilfunu: taşın tilfun. daşın tilfun. tilfuni həmrah.

taşınma daşınma. köç. nəql.

taşınmaq daşınmaq. 1. bir yerə çox gedib gəlmək. - ayağı boşudu, bütün gecə əlsuya daşındı. 2. yanıca götürmək. üstündə bulunmaq. - simsiz tilfun daşına bilir. - şəhərdə otlu yaraq taşınmaz. 3. tüşünmək. fikirləşmək. təfəkkür edmək. mülahizə edmək. 4. omuza çıxmaq. üzlənmək. üz bulmaq.
- düşünüb daşınıb: yan yönlü düşünmək.

taşınmaz daşınmaz. yerli. oynamaz. sabit. qeyri mənqul. yerə yapışıq olan. - o dilab yerlidir. - indi sərgilərin, yığvaların çoxu yerli yapılarda yox, çadırlarda tutulmur.

taşırmaq daşırmaq. heyvanın dırnağı aşınmağla ( yeyilməklə), ətin daşmasından topallamaq.

taşıyan daşıyan. yüküc. daşqa. hambal.

taşqa - daşqa heyvanlarını vurmaq üçün uzun dəğənəkli qamçı: qırbac. - çala qırbac sürürdi: qamçı çalaraq.

taşqa daşqa. daşıqa. 1. ardala. qatarın, tıraktorun arxasına bağlanan çanğ. lapek. 2. yüküc. daşıyan. hambal.
- sırıq daşqası: bir iki sırıqla qurulmuş iki dörd təkərli araba.
- at daşqası: talıqa. dalıqa.- arabanın, daşqanın qolu: əriş. - əl daşqası: çəkçək.

taşqaçı daşqaçı. arabaçı. faytunçu. qoşaç. qoçaç. (< qoşmaq).

taşqarı tışra. tışraq. tışqarı. taşraq. dışra. dışraq. dışqarı. daşra. daşraq. daşqarı. 1. tış. tışarı. bir nəyin içində olmayıb, qırağında olan. - dış sözü buraxan, iç sözün tutar. - dış sözün içi nədi: qırağ söz içərdə gəzməz. - dış baxan, dış görər: yandan baxan, yandan görər. - dış buraxan, içə alar: eşiyə buraxılan, içəri alınır. 2. astananın, başkəndin qırağından gələn. başkənddən olmayıb, qırağdan olan.

taşqın daşqın. 1. daşmış. yerindən aşmış. - kotun astarı daşqın: daşmış. astarı üzündən uzun, gen. 2. çox gəlib yanağından daşmış. - daşqın sular. - daşqın çay. 3. aşqın. coşmış. quruşan. xiruşan. qızqın. 4. coşqun. həşəri. azqın. - daşqın kişi. 5. azılı. çılqın. artıqına. - aşıqam mən sənə azılı. 6. mürtəce'. irticayi. 7. tümsək. təpələmə. yığın. öbək.

taşqınlıq daşqınlıq. daşma. tuğyan.

taşlamaq daşlamaq. dışlamaq. bırakmaq.

taşlamaq daşlamaq. ötə bəridən söz açıb, dolyısilə, bəlli etməksizin nərsiyə toxunmaq. kinayə edmək.

taşlıq daşlıq. daş döşənmiş yer qatı. qursaq.quşların birinci qarnı. - quş qursağı daşlarıda sındirir.
- taşlıq yer: sağ. say. sayı.
- daşlıq, çanqıllı yer: burtlaq.
- quşların daşlığı: qat. - toyuq qatı.

taşma daşma. daşqınlıq. tuğyan.

taşmaq daşmaq. azmaq. coşmaq. - çaylar, dərələr azdı. 2. itilmək. - yel azdı.

taşmış daşmış. taşqın. daşqın. yerindən aşmış. - kotun astarı daşqın: daşmış. astarı üzündən uzun, gen.

taşşağ - daşşağın duran kisəsi, torbası: tobra. torba. - torbası şişmiş.

taşurqan_ka dayima daşıran·.

tat dad. 1. zoq. - gözəlliyi anmağa dad gərək. - çox dadsız kişidir. - dadı yox adı yox, nəyə gərəkdir. 2. ləzzət. - dad bilinməz belə, tikan yoxsa güldə əgər!. dad verdi: ləzzət verdi. - daddi!: ləzzətdi. - nə dadı var nə duzu, ətsiz verdi govduşu. 3. tuz. duz. - duzsuz sözlər. - duzlu qız. 4. dadlıq. şirinlik. - bu halvanın dadı az.
- ağız dadilə yemək: dadını almaq. ləzzətlə yemək.
- dadını almaq: dadanmaq. ləzzət aparmaq.
- dadı damağında qalmaq: çox dad almaq. dadını unutmamaq.
- dadlı, şirin sevən: süyci. tatlıcı. dadlıcı.

tatan dadan. tatıcı. dadıcı. yeməklərin dadına baxan. bəkavul. çaşnıgir.

tatandırmaq dadandırmaq. qoxulatmaq. dadlıq, örnək, məsdurə vermək. - yeni malları hər yana qoxulatın.

tatandırmaq dadandırmaq. alışdırmaq. mə'nus, mə'luf edmək. mübtəla etdirmək.

tatanmaq dadanmaq.alışmaq. üns tutmaq. mə'luf olmaq. mübtəla olmaq.

tataş dadaş. əkə. əçi. əxi. əxəvi. böyük qardaş.

tatıcı dadıcı. yeməklərin dadına baxan. dadan. bəkavul. çaşnıgir.

tatıq dadıq. dadıqmış. tatula. dadula. dadı kötü. ağza alınmaz. yeyilməz. içilməz.

tatım dadım. tutum. sumaq. çaşnısına baxmaq üçün ağıza alınan ölçü.

tatlamaq dadlamaq. 1. dadlanmaq. yaxından toxunmaq, dəğmək. yalamaq.- od saçlarımı yaladı. - yeməsəkdə yaladıq. 2. dadlı edmək. dadlılandırmaq. şirin, bal, şəkər artırmaq. - bu acı qəhvəni bir az dadlamaq gərəkir.

tatlanmaq dadlanmaq. dadlamaq. yaxından toxunmaq, dəğmək. yalamaq. - od saçlarımı yaladı. - yeməsəkdə yaladıq.

tatlatmaq dadlatmaq.avutmaq. əkləndirmək. əğləndirmək. əyləndirmək. sevindirmək. kef vermək. həzz vermək. - bu xəbər iyicə əyləndirdi bizi. - uşağı əylədirmək.

tatlı dadlı. səvük (> səbih_ərəb). sevimli. gözəl. şirin. məlih. tuzlu. duzlu. ləzzətli. məzəli. xoşa gələn. lətif. ləzzətli. mətbu'. - dadlı baxış: gözəl bir təhər şaşılıq
- dadlı edmək: tatlamaq. dadlamaq. dadlılandırmaq. şirin, bal, şəkər artırmaq. - bu acı qəhvəni bir az dadlamaq gərəkir.
- dadlı: nuş. - dadlı olsun: nuş olsun.
- qıvrılmış xəmirdən düzəlmiş, içinə cəviz badam qoyulan bir dadlı: sarıği burma.

tatlıca dadlıca. az dadlı. dadlımsı.

tatlıcı dadlıcı. süyci. 1. qənnadi. 2. dadlı, şirin sevən.

tatlıq dadlıq. tat. dad. şirinlik. ballıq. - bu halvanın dadı az.
- dadlıq, örnək, məsdurə olmaq: qoxumaq. - yeni mallar qoxumadan, güc satılır.
- dadlıq, örnək, məsdurə vermək: dadandırmaq. qoxulatmaq.- yeni malları hər yana qoxulatın.

tatlılandırmaq dadlılandırmaq. tatlamaq. dadlamaq. dadlı edmək. şirin, bal, şəkər artırmaq. - bu acı qəhvəni bir az dadlamaq gərəkir.

tatlılıq dadlılıq. yavaşlıq. iyilik. mülatifət lütf. - dadlılıqla kəndini vaz keçirdi: qutardı. - dadlıqıla qandırdım.

tatlımsı dadlımsı. 1. tatlıca. dadlıca. az dadlı. 2. dadlıya çalar, bənzər bir dadı olan.

tatma dadma. 1. məzaq. zövq. 2. dənəmə. sınama. təcrübə. 3. çəkmə. düçar.

tatmaq dadmaq. 1. dənəmək. sınamaq. təcrübə edmək. 2. çəkmək. düçar olmaq. - onunda isti soyuğun daddıq. 3. duymaq. hiss etmək.

tatsız dadsız. tuzsuz. duzsuz. yavan. duzsuz. ləzzətsiz. məzəsiz. namətbu'. saman kimi. tamsız. duzsuz. suyuq. soyuq. ləzzətsiz.

tatsızlanmaq dadsızlanmaq. duzsuzlanmaq. ləzzətsizlənmək. suyuqlanmaq. soyuqlanmaq. yanğşamaq. duzlanmaq. sırtılmaq. ləzzətsizlənmək.

tatsızlıq dadsızlıq. suyuqlıq. soyuqluq. namətbu'luq. tamsızlıq. duzsuzluq.

tattırmaq daddırmaq. duyurmaq. hiss ettirmək. - tanrı kimsəyə oğul acışın daddırmıya.

tattırmaq dadmaq. duyurmaq. hiss etmək.

tatula dadula. dadı kötü. dadıq. dadıqmış. ağza alınmaz. yeyilməz. içilməz.

tav tov. (hər nəyin dolanbacı). 1. sıra. nobət. - tov sənə: nobət sənindir. sağlıq vetmədə deyilir. - tov kimindir. - tav mənə çatdı, bəxtim qoyub başın yatdı. - tovda sənə çatarmış, axar sular yatarmış. - yaşam oyndu, bir tov sən, bir tov mənə. - tovla gələn tovla gedər. - öz tavın gözlə. 2. qat. kərəm. rəf. rədif. çin. - bu duvar on tav kəpiçlidir. - yer tavları. 3. sətir. xətt. - on tav. - bu yapraqda (səfhədə) neçə tav var. - bu yazının tav araları çox sıxdır. 4. yığvada birinə verilən "sağlıq", "tost"_larin, " tuş". - tav qaldırmaq: sağlığa qaldırmaq. tos demək. tuş vermək.
- tavında. tavını keçirmədən: sıcağı sıcağına.

tava 1. dava. darı. ota. ot. dərman. - tava kababı: qızartma. bəqəndi. 2. sac_ka. - quyruğunu tava sapına çevirmək: çox döğmək. çoxlu tapdamaq.

tavaxana davaxana. duraevi. duraxana.

tavalaşmaq davalaşmaq. duraşmaq. darılaşmaq. dərman olmaq.

tavamlı dəvamlı. arqaş. yapışıq. verə. kəsməksizin. arasız. bir düzüyə. müttəsil. atımlı. paytalı. payıdar. əqsiksiz. əksəksiz. qırıqsız. qırılmaz. ulaşdırı. dalbadal. bitqiş. sağlam. ölməz. dayaqlı. müttəsilən. peyvəsdə. - bu parçadan ölməz nərsələr yapılır.

tavamsız davamsız. ağımçı₉. ağma_9. tutumsuz. qararsız. sübatsız. dibsiz.

tavan 1. # ( v <> b) yuxarı yük. üsdə olan yük. # taban. daban: alt. alt yük. səqf. atma. örtəm. saqaf. saqaq. saqab. salaç. sarlaq. savan. saya. şatır₄. çatır. üçək. tarus. şip₆. çatı. 2. qıvam. dayqun. duruş. durma. quysunq. çağqın.

tavanlanmaq tabanlanmaq. qıvamlanmaq. dayqunmaq. duruşsunmaq. quysunmaq. çaqqınlanmaq.

tavanlı dayqunlı. qıvamlı. quysunqli.

tavçan (ç <> ş ) tavşan.

tavçançıl dovşanları qaldıran qaraquş çeşiti.

tavıq tovuq. quruq. kökük. götüş. qılış. səltənət. şişik. əzəmət. təkəbbür.

tavıl davul. dövül.
- tavıl zurna: göstəriş. senic, şənlik bildirmə. açıq.- sənə bir toy tutacağam, onuda tavıl zurna ilə.
- tavıl zurnamı çaldıracağız. - tavul çuxası: bir qaba yarça çuxa çeşiti.
- davul dərisi: utanmaz. qatı üz.

tavla tövlə. təvlə. 1. yan yana, arxa arxaya olanların yığını. sürü. - bir tavla qoyun, keçi. 2. çayırda heyvan ayağına bağlanan ip, köstək. - at tavlasın açıb qaçıb. - qırıq tavla, mal saxlamaz. 3. üzəri evlərə bölümüş iki qanatlı təxdə üzərində oynanan oyun. 4. mal davarın yerləşdiyi otaq. - tavla uşağı: tövlə işçisi. tövləçi.

tavlamaq tövləmək. tovlamaq. təvləmək. 1. tavramaq. tovlamaq. tovramaq. dolandırmaq. dolamaq. ip bağlayıb dolandırmaq. alqatmaq. aldatmaq. tovllamaq. qurmaq. qızqınlatmaq.2. çağlamaq. 3. yarım çiğ pişirmək. ölütmək. 4. nərsəni işə qurmaq. hazırlamaq. 5. yedirmək. bəsləmək. infaq edmək.

tavlanış tovlanış. quruluş. köküş. götürüş. qılınış. əzəmətli təkəbbürlü davranış.

tavlanmaq tovlamaq. dolanmaq. burqunmaq. dözmək. keçinmək.

tavlanmaq tovlanmaq. köklənmək. qurulmaq.

tavlatılmış bəsili. tavlı. səmrilmiş.

tavlatmaq səmirtmək. bəsiyə qoymaq.

tavlı tovlu. qurdu. qurd. qızqın. yırtıcı. bəsili. tavlatılmış. səmrilmiş.

tavlun gəminin alt kökərtəsi. - tavlun kökərtəsi: gəminin ən alt kökərtəsi

tavraq davraq. davranış. rəftar. - iri davraq.

tavramaq tavlamaq. tovlamaq. tovramaq. dolandırmaq.

tavran tovran. tovran. təşviq. təşci'. afərin.

tavrandırmaq tovrandırmaq. 1. dikəltmək. durdurmaq. ayaqa qaldırmaq. 2. qarşı durdurmaq. dayandırdmaq. 3. ürək vermək. qızışdırmaq. 4. təşviq edmək. təşci' edmək. - bu işləriz üçün sizi tavrandırıram. - onu tavrandırsan, tavranacaq. - iyilikləri tavrandırın, kötülükləri təprəndirin: qoğun.

tavranış davranış. ölçüm. rəfdar. - ölçüm edmək: boy göstərmək. ifadə vermək. bilicilik satmaq.
- əzəmətli təkəbbürlü davranış: quruluş. köküş. tavlanış. tovlanış. götürüş. qılınış.

tavranmaq davranmaq. tovranmaq. ayağa qalxmaq. ayağa sıçramaq. diklənmək. durmaq. 2. qarşı durmaq. dayanmaq. 3. ürək tapıb işləmək. qeyrət qılmaq. qızıqmaq. qılınmaq. işləmək. qımıldamaq. işə keçmək. əksüləməl göstərmək. - bu işləriə qarşı davranmalıyıq. - ona davranın. - davranırsa, vurulduğun görürdü, anlırdi. - tavranmağa canım daha yox. - iyiliklə tavranmaq, kötülükləri qaqarın. tetik davranmaq. gəvşək davranmaq. ağır davranmaq. 4. devrinmək. etilmək. edilmək. qılınmaq. yapınmaq. olunmaq. rəftar edmək. 5. yürünmək. təprəşmək. hərəkət edmək. - böylə yürünməz.
- dikə davranmaq: qoçlanmaq. qoçaqlanmaq. tuqşanmaq. igitlənmək. ürəklənmək. qalxunmaq. azmaq. qızmaq.
- qılınca tavranmaq: qılınca sarılmaq, dolnmaq.

tavraşmaq davraşmaq. 1. yanğışmaq. əksül əməl göstərmək. 2. təprəşmək,

tavşancıl uqab. qara quş.

tavşan (ş <> ç ) tavçan. 1. dəğərli ağacların üzərində incə oymalar işləyən dülgər. 2. əti dadlı olub yabanı, kiçik av heyvanı.
- ada tavşanı: evcil dovşan çeşiti.
- ağ tavşan: çöl siçanı.
- amerika tavşanı: şınşıla deyilən heyvan ki dərisindən kürk yapılır.
- ada tavşanı: soqur_ka. kələrə bənzər bir çeşit ada tavşanı. suqur. - soqurluq: tavşanı çoq, bol olan.
- tavşan otu: bitgi adı.
- tavşanı araba ilə avlamaq: əməksiz, talaşsız nərsəni əldə edmək.
- tavşan uykusi: təbbəllik. təmbəllik. sustluq.
- tavşan boqi ( poxu): nə yazığı ( zərəri) nədə asısı ( faydası) toxunan kişi.
- tavşan paçası: domuz ağışağı.
- tavşan dodağı: aradan çarpıq dodaq.
- tavşan qanı: parlaq göygəz rəng.
- tavşan qulağı: dul arvad otu.
- tavşan ürəkli: çox qorxaq.
- tavşan ili: türk illərinin dördüncüsü.
- tavşana qaç, tazıya tut deyir: iki qarşıt yana iki başqa dil oxumaq.

tavşanlamaq arıqlamaq zayıflamaq. dovşan kimi ətsiz yağsız olmaq.

tavşanlıq incə dülgərlik. dəğərli ağacların üzərində incə oymalar işləmək önəri, hünəri.

tavuq - qara tavuq: av quşları çeşitindən.
- beç toyuq: beçə toyuq: toyuqda çox dəğişik bənəkli bir küməs quşi i çirkin br bağımsı var.
- dağ toyuğı: yabanı toyuq. bednus.
- toyuq ayağı yemiş: boş boğaz.
- toyuq otı: ana ğalis deyilən ot adı.
- toyuq qanatı: otu yelləməyə tükdən yelpik, süpürgə.
- toyuq göti: əldə ayaqda çıxan zigil çeşiti.
- toyuq köksi: toyuğun köks ətini didikləyib, suda qarışdıraraq edilən bir yemək.
- hind toyuğu: hunduşqa.
- toyuq ili: türk illəinin onuncusu.

tavuqluq kümə. küməs.

tavulğa toğulğa. başa qoyulan dəmir börk. miğfər.

tavuş tapuş. tapış. təpiş . tovuş.1. tap tap, tıp tıp səsi. döğmə, çarpma səsi. 2. ayaq səsi. yürüyüş səsi. 3. tov. nəbz. - ürək tovuş. damar tavuşu.

tavuşmaq tapış tapış yerimək. ayaqlar çox az tıpırtı, patırtı edib yerimək.

tay day. üç yaşına dək at yavrusuna verilən ad.
- tay ba tay gəlmək, olmaq: paydaş olmaq: omuz öpüşmək.

tay taq. lay. toy (< tuq: qapalı). hər nəyi qatlaq yeri. - iki toylu parça.

taya 1. daya. (< dayamaq). birbiri üstünə dayanmış, yığılmış olan. - biçin taya: biçilən otl bağlarının birbiri üstünə yığılması. 2. tayaq. yastıq. mitəkkə. - dayaqlı döşəkli: döşəli dayalı: hər bir qoşu yaraqı (əşya, ləzum) yerləşmiş, dayanmış. - döşəli dayalı bir ev. 3. daya. dadi. cocuğun süt nənəsi. - taya cocuğu: ac göz.

tayaq dayaq. 1. dayanacaq nərsə. çəlik. dəğənək. sopa. əsa. - beli bükülmüş, dayaqı düşmüüş: əlindən düşmüş. 2. vurub, dğməkdə işlənən yoğun dəğənək. çubuq. kötək. - sulu dayaq: çubuqları suda işlataraq işlətmək, dğmək. 3. götürgüc. dəstək. paya. qapı arxasına, duvara dayanan gügər ( güclədən). - qapı dayağı. 4. urma. vurma. döğmə. zərb. zərbə. - dayaq atmaq. - dayaq vurmaq. - dayaq qınatı: çubuq cəzası. - dayaqın qaytarmaq. - dayaq dayaq döğdülər: çoxlu çubuqlarla vurdular. 5. ağat. bərkit. yardam. təqviyət. 6. taya. yastıq. mitəkkə. - dayaqlı döşəkli: döşəli dayalı: hər bir qoşu yaraqı (əşya, ləvazim) yerləşmiş, dayanmış. - döşəli dayalı bir ev. 8. muqavimət. qeyrət. dayaq göstərmək. 9. basamaq. basqıç. ayaq (qapının basacağı). baçmarus. 10. kötək. gütək. təpək. dögmə. - kötək vermək. kötək çalmaq: döğmək. - kötək yemək: döğülmək. 11. sökə. üzər. kök. sənəd. odun. kötək. 12. qala. muqavimət. - yaramaza odun gərək. - üzərinə atmaq: dayanmaq. isnad edmək. - dayaq (sökə) daşların dirəklərin üzərinə oturtmalı. 13. təstək. yolağu_ka. yoluğu. yoluq. 14. tuş. tuqş. dözüm. taqət.
- dayaq yoxsulu: yaramaz. kötək yeməli olan.

tayaqan dayaqan. tayın. qəsdən. bilərək. istərək.

tayaqlamaq dayaqlamaq. arxalamaq. dəsdəkləmək. təqviyət edmək. - qapını arxadan dayaqla. - bu dərmanları yeyib, güclü yemələrlə dayaqlanın. - ordunu dayaqlamaq. - ölkə iqtisadın dayaqlamaq.

tayaqlı dayaqlı. qursaqlı. cidamlı. vurli. ərkəli. sağlam. ölməz. davamlı. - bu parçadan ölməz nərsələr yapılır.

tayaqsız dayaqsız. alacalıq. sübatsız.

tayalı dayalı. (< dayamaq). 1. yasdanmış. dayanmış. 2. yasdanmış, dayanmış nərsəsi olan.
- dayaqlı döşəkli: döşəli dayaqlı: hər bir qoşu yaraqı (əşya, ləvazim) yerləşmiş, dayanmış. - döşəli dayalı bir ev.

tayamaq dayamaq. yıxmaq. isnad edmək. təhmil edmək. - öz suçların mənim üzümə yıxdı.

tayama dayama. tayanma. dayanma. yasdama. yasdanma. ittika.

tayamaq dayamaq. 1. durdurmaq. ilişdirib saxlamaq. yasdamaq. - bunu duvara yasdaynız. - bu işlərizi bir yerə dayıyamazsız. durdurammasız. 2. istinad etdirmək. - siz nə tapıya (sənədə) dayanırsız. 3. itib, itəliyib vermək. təslim edmək. dartmaq. yollayı vermək. serv edmək. servis vermək. - gedər getməz bir acı qəhvə dayadılar. - bir yeməkdən qurtulmamışdıq ki, elə öbür yemək dayandı. - bu nədi dayadın mənə.