Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

quruq . 1. biskivit. 1. suxəri.

quruq . boş. bihüdə. - quru qaşıq ağıza yarımaz, quru söz qulağa yaxışmaz.

quruq . qurumuş.

quruq . yığın. - daş quruğu: daş yığını.

quruq . yordam. oylaq. mələkə. - onun üzü başıma qazılmış, gözümə quruq olmuş.

quruqan . ölü.

quruqlamaq . sürüklənmək. arıqlamaq. lağırlamaq. - gündən günə quruqlayır. 1.(# duruqlamaq: canlanmaq. hörüklənmək. güclənmək. qalxınmaq).

quruqluq . quruluq. arığlıq. qıtlıq. düşgünlük.

quruqsaq . qursaq. {durmadan yemək, yaş, aş, su istəyib, çatışmayanda qurumağa üz tutmağından böylə adlanır (qaşqarlı) }.

quruqsumaq . qurumağa üz tutmaq.

quruquru . çox qəliz.

qurul . 1. toxanc. toxac. toxaş. toxuş. toxuc. toxunc. toxnuş. toxnuc. çapınc. çapıc. çapış. çarpınc. çarpıc. çarpış. saxtar. 1. salıt. qərar. - bu oturaqdan bir qurul çıxarılmadı.

qurul . komitə.

qurulanmaq . qurunmaq. quyulmaq. (uyuşmaq). qatınmaq. qartınmaq. bəkinmək. bərkinmək. - süzsə yoğurt qurqalar. - dəmir döğüldükcə qurqanır. - yoğurt uyuşdu, quyuşdu. (# suyuşmaq).

qurulaş . bağıntı.

qurulqan . qurqalğan. qurşalğan. qurşulğan. qurnulğan. qoynılğan. qurqalğan. qurqulğan. qurculğan. salıtğan. 1. durquzulqan. qaldırılğan. kökləğən. yaratılğan. (bərpa, icad, ehdas, tə'sis, bünyan, bünyad, təşgil, dayir edmək. bərəfraştən. afəridən). (arastən. saxtən. ustuvar, tə'biyə edmək. saplamaq. atılamaq. atıqlamaq. taxılamaq. taxlamaq. hazırlamaq. bəsicləmək). 1. quşqutulğan. körsəngən. körükləngən. yeləngən. təhrik olunğan. 1. işi aldatmaq, sapıtmaq olan. - bu qurulqan dünya aldatır gözdən, daşdəmirlini aparır üzdən. (qurulqan: qəhbə). 1. bəzəngən. süsləğən. donanğan. təzyin, müzəyyən olunğan.

qurulma . salınma. salınış. bərpayi. bərqərari.

qurulmaq . hörülmək. örülmək.

qurulu . salını. qərar, bina, tə'biyə olmuş. - qurulu değildir ki sizdə gələsiz.

quruluq . 1. araba otağı, sığnağı. 1. qurutulmuş yeməklər. qurumut. xoşg bar.

quruluq . evin girişi. koridor. rahro. dəhliz. dalan.

quruluq . qurulayış. xoşgi.

quruluş . qur. 1. bina. ocağ. salıq. saltav. salçav. qoşma. bitit. tərkib. təşgilat. bonyad. bünyad. nəhad. 1. formul.

quruluşçu . 1. rejisor. 1. sazıman verən.

qurum . 1. qurun. qurumsı. quyum. qoyum. düd, dud qarası. 1. pas. - boyasız dəmir şehdə qurumlanır. 1. bağda. bafda. hörük. örük. quru. 1. qaya. səxrə.

qurum . 1. topar. koma. yığıq, toplanmış hər nə. - bu mal davar qurumu nəyivə gərək. - bir qurum mal yığdı. 1. qaya.səng təxdə.

qurum . siqə.

qurumaq . 1. (bitgilərdə) ölmək. 1. qurumaq. axmazlaşmaq. 1. quylanıb yox olmaq.

qurumaq . tükənmək.

qurumatan . qaraçı. qarayaxan. qarasalan. külləyən. kül yaxan. böhtançı. sapqaçı. sapaqçı. iftiraçı.

qurumlanmaq . qurunlanmaq. qurumsılanmaq. quyumlanmaq. qoyumlanmaq. düd, dud qarası tutmaq.

qurumlu . qurunlu. qurumsı. quyumlı. qoyumlı. düdlü. dudlu. - qurumlu gözlük: günəş gözlüyü. tüstülü, tozlu gözlük.

qurumluq . qayalıq. səxrəlik.

qurumluluq . ağırbaşlıq. salğarlıq. 1. qoyaclıq. qoytaclıq. quyaclıq. quytaclıq. mətanət. salğarlıq. mətinlik. 1. məniklik. məniyyət. şəxsiyyət.

qurumsaq . 1. qaraçılığa, əğriliyə, yalana, kötüyə istəkli, susaq. 1. qurula, qanuna, düzənə, quruluşa, ocağa, təşgilata istəkli, çəkili, əğimli. 1.

qurumsaq . 1. yola salan. yol uzunluğuna çıxan. 1. yay, kaman rbanı, qabı.

qurumsaq . qaltaban. qaldaban. çaldaban.

qurumsal . qurnuqsal. qoynıqsal. qurqasal. qurqasal. qurqatal. qurqusal. qurquncul. qurqucul. qurquşul. qurqutul. qurul. qursal. qursul. hörgütül. ocağıl. orqanik. sazimani. təşgilati.

qurumsamaq . nərsə üçün aşırı istək, çəki, əğim duymaq, susmaq. yerikləmək.

qurumsuramaq . qurumsıramaq. qurumsürəmək. olduğu, tapdığı ilə qanıqmayıb, artığın istmək.

qurumtənğ . qurumqənğ. ''qurumsağın'' yumuşadılmış biçimidi.

qurumyeli . 1. quzey doğuan əsən yel. 1. qarayel.

qurun . (sulanmamış). 1. kal. yetişməmiş yemiş. 1. qora. yetişməmiş, kal üzüm.

qurun . qaranlıq, qapalı yer. - qurun qonağlardan (salon). keçdik.

qurun . oyun. öğün. vax. zaman. - geç qurun: bevax. gec. gey. - qruna vasil olmaq: qocalmaq. ölmək.
qərn_ərən: yaş. zaman. yüzlük. xronos_yunan: karyos_yunan: zaman. - tarda_ispan: axşam.

quruntuluğ . nərsənin qurulmasına gərəcli olan qoşular.

qurupara . qurupul. anapara. salamsız (səlamisiz), bəhsiz para. -mən səndən hələ quruparamı alammadım belə.

qururaq . quruca. az quru.

qururamaq . qurğamaq. quruşqamaq. quruşqa, qurumağa başlamaq. - yay gəldikdə hava qurarar.

qurusamaq . arğıqsamaq. arıqsamaq. beyni kütəlməyə başlamaq.

qurusırıq . quruçubuq. ucubınıq.

quruş . 1. qudurtma. yozuş. pozuş. sapıtma. sapdırma. azıtma. iğva. gümrahlıq. 1. toxanc. toxac. toxaş. toxuş. toxuc. toxunc. toxnuş. toxnuc. çapınc. çapıc. çapış. çarpınc. çarpıc. çarpış. saxtar. 1.
- quruşdaşı: 1. binövrə daşı. 1. qazan asma üçün ocağın üstünə qoyulan daş.

quruş . qanun. sağın. salım. salış. bünyə. tə'sis. (konstitüsyon).

quruş . quruc. kuruş. kuruc. qurucqa qurumsaq.

quruş . sorsal. sual cəvab. <

quruşdurmaq . oyaqlatmaq. salışdırtmaq. qoyuşdurmaq. darağlatmaq. daraşdırmaq. dərşitmək. dərişlətmək. pılanlaşdırmaq. qərar vermək. -bu gün axşama dək çalışmamı qurmuşdum.

quruşqa . kovuşqa. qulplı, dəmir fincan.

quruşqamaq . yarımçılıq qurumaq.

quruşlandırmaq . quruğun, olduğun təsbi etdirmək.

quruşmaq . guruşmaq.xuruşmaq {> xuruşan (_fars) }. şağurmaq. - sellər sular quruşdu.

quruşut . qonuşut. qoyuşut. saxtıman. imarət. bina.

qurut əzmək . savayı, sovayı, boşayı, havayı, boşuna iş görmək.

qurut . ququt. qaqut. hər niyin qaxı, qurusu.

qurutac . qurutma aracı.

qurutac . qurutmac. qurudan. quruducu.

qurutmaq . hörütmək. örütmək.

qurutmaq . silib süpürmək.

quruya çəkmək . atı çayırdan, otlaqdan axıra çəkib, arpa samanla bəsləmək.

quruya qalmaq . quruyub qalmaq. şaşa qalmaq. -onun gördüklərin görseydin quruya qalardın.

quruyalan . çinyalan. sinyalan. tinyalan. çınyalan. tınyalan. çinkofan. sinkofan. çınkofan. tınkofan.

quruyuş . salıtış. bərpa, icad, ehdas, tə'sis, bünyan, bünyad, təşgil, dayir edmə.

quruzunmaq . qurutuzmaq. qurutunmaq. quruz olmaq utuzmaq. itirmək. -bu yarışıda belə qurutuzduq.

qurva . girdə. dayirə. - qurva çadır quruldü.

quryasa . ana yasa.

qurza . dolaşıq. buruşuq. qıvrıq. burçuq. buğçuq. buçuq. pırtlaşıq. - qurza sapın açması, lalın dilin qanması.

qurzalaq . gurzalağ. gürsələk. gur. gümrah.

qurzula . qorzula. hirsli, öfgəli kimsə.

qusaq . kolera.

qusdurmaq . kövdürtmək. için boşdurmaq.

qusğu . qeyy. istifrağ.

qusqan . ğisyan. ğosyan. devrim. çövrüş. çevriş. şuvriş. şovrış. dalqat. dalqaş. şuriş. inqilab.

qusmaq . dışar daşmaq. (# küsmək: içər aşmaq, yığınmaq).

qusmaq . kövüsmək. için boşalmaq.

qusuntu . qusumuq. qusundağ.

qusur . qisur. kəsir. qısır. qısım. qısat. qısam. kəsim. kəsik. kəsit. qırıt. qırıq. qırım. əksik.
- qusursuz: qisursuz. kəsirsiz. qırıtsız. qıtıqsız. qırıqsız. qısırsız. qısımsız. qısatsız. qısamsız. qusursuz. kəsimsiz. kəsiksiz. əksiksiz. kəsitsiz. qırımsız. qurçaq. çalağsız. çalabsız.

quş balası qusuncuq, it balası oxşuncuq (qolçaq. gözəl) . bular böyüdükdə tərsləşirlər.

quş duzağa dənlə alınır. .

quş quşlamaq . ovlamaq.

quş palazı . difdiri. - quş palaz otu: difdiri otu, dərmanı.

quş tuttu . yıxılan uşağı avutma, oyalama, qıncıqlama üçün söylənən söz.

quş yuxusu . yüngül yuxu. yüngülcə yatma. hər bir səsə oyanma.

quş . - quş əldəykən: açı, fürsət varkən. -quşu əldə: açılı, fürsətli olan. - quşçuq: saçma sapan söz. - quşlamaq: kişləmək. kişələmək. kimsəyi qoğmaq üçün '' əkil! çəkil! sikdir'' demək. -qoca quş: qoca qurd: sınavlı kimsə. - quşçalı: quşötü: quş ötüşü, oxuşu. - quşluq: quşevi. - quşbaxış: - quş olub uçmaq: xəsdələnib çox tez ölmək. - quş: - quş: - quş:

quş . 1. gözübağlı. tez aldanan. 1. ərkəklik yaraqı. - quşburnu: qaqa. - quşevi: köşgü. çöşgü. -quş yemi: çox az yemək. - quşköçü: topluluqda uzaq ölkələrə gedən quşlar. - quşgözü: kiçik deşik. -quşkəsəli: bir at kəsəli. -quşca canı olmaq: arıq, çəlimsiz olmaq. -quşluq qəfəs: kiçik gözəl yapı. - quşluq: bir odalı pətək, apartman. apartuman. - quş qanatlı: çox iti varan. -quş qanatlı ulaşmaq: çapıcaq varmaq, gedmək. -quş qondurmaq: çox gözəl biçimdə yapmaq. -quş sütüylə bəslənmək: az tapılır, tutarlı nərsələr yemək. -quş uçmaz kərvan keçməz: hər yerdən uzaq, kimsənin gəlib gedmədiyi sapa, ıssız yer. - quş uçurmamaq: bir nəyin keçməsinə, çıxmasına, qaçmasına yol bıraxmamaq. -quş yuxusu: yüngül yuxu. -quşa bənzətmək: quşa döndərmək: nərsəni iyilətməyə çalışaraq, artığına yonub, qırpıb, biçib kəsmək senucu, qabağkındanda kötüyə gətirmək. -quşu ötmək: svişmə, cütləşmə gücü yerində olmaq. -quşdili: aldatıcı qonuşuq.

quş . quc. qoc. qoş. ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir.
- cürgüş: türgüş. gəlişim. yarğaş. saziş. - çürgüş: çürümə. - kürgüş: şürgüş. dalqat. dalqaş. şuriş. - dürgüş: muqavimət. - dürgüş: bəstəbədlik. törgüş: tovlid. - hürgüş: hürmə. - kürgüş: qudurma. - gürgüş: gürlənmə. - mürgüş: mürgüləmə. - burquş: burğan. tufan. - qurquş: titiə. - vurquş: vurma.

quşaq . 1. başqabaşqa konulara ayrılmış hər bölümün biri. qismət. -tilvizyon verdişlərində ''gülməcə quşağların'' qaçırmaram. 1. band. sinəma, filim bandı. -duvarda yer yer kərpiçdə quşaq işlənmiş. dayaq. dəsdək. 1. qoşaq. rabit. 1. bağ. bağıc. 1. qolşaq. qolaş. üzgü. ötgü. asqı. çalama. salama. asqır. asqur. - tüfəng asquru. 1. bellik. belik. (belt_ingilis). sarc. sarıc. sarqıc. 1. bölgə. məntəqə. zon. -sərbəs quşaq: yuçut, açıq, azad bölgə. -quşaq: bölgə. -quşaq: bölgə. -quşaq: bölgə. -quşaq: bölgə. -quşaq: -od quşağı: od bölgəsi. -iş quşağı: iş bölgəsi. -ılıman quşaq: ılıman, ılıq, dəngin, mö'tədil bölgə. -don quşağı: buz bölgəsi. - alışveriş quşağı: ticarət bölgəsi.

quşaq . devir. əsr. qərn.

quşaq . qoşaq. qapı arxasına vurulan, nərsənin bərk dayanmasın sağlamaq vurulan dayaq, dəsdək.

quşaq . qurşaq. qırşaq. qırıq qırıq dal dala uzan nərsə. nəsl.

quşaqlamaq . qurşaqlamaq. 1. maharlamaq. 1. biləkləmək. buxovlamaq. dəs bətləmək.

quşaqlı . qısa boğazlı kiçik küp çeşiti.

quşam . geyim. bürgək. puşak. əlbisə. - geyim quşam: geyim keçim.

quşam . quşama. qurşama. quşatma. qurşatma. quşatış. qurşatış. əhatə. mahasirə.

quşamlamaq . quşaqlamaqa. əhatə, mahasirə edmək.

quşamşi .

quşanmaq . 1. geyinmək.

quşanmaq . taxınmaq.

quşantı . 1. təfərrüat. 1. tənəqqülat.

quşat . qala. istehkam.

quşat . quşatı. 1. geydəl. xələt. 1. girdəl. həlqə. mahasirə.

quşatı . bölgəti. bölgələmə. ayırma. zonlama.

quşatmaq . 1. belləmək. girdələmək. çevrələmək.

quşatmaq . tutsatmaq. tusqarlamaq. sarmaq. sarqıtmaq. sarvalamaq. salıtmaq. saltatmaq. ayırmaq. ayıtmaq. ayrı tutmaq. dalqutlamaq. soyutlamaq. yalıtmaq. təcrit edmək. sıva, izolə, mücəzza, münfərid, cüdda, tənha edmək. 1. qərəntiyə qoymaq. 1. kəfil olmaq.

quşbalası . quşpalazı. difdiri.

quşbaş . 1. kiçik baş. 1.

quşbəyi . xan quşlarının baxıcısı, bəkçisi.

quşdarısı . ərzən.

quşdili . qaraçı, zərgəri dili.

quşəkməyi . üç qanatlı yoncagillərdən, yeməyi yapılan bir göy.

quşəqməyi . quşəkməyi. çobandağarcığı.

quşgözü . 1. başmaqda bağlıq bacaların, dəliklərin çevrəsin qorumaq, sağlamaq üçün taxılan dəmir qoraq. 1. piçlə piçlənən nərsənin ortasına qoyulan, piçin kəlləsindən kiçik deşikli bölüm. qayıq. qaycıq. kiçik möhrə.

quşgözü . 1. quş üzümü. 1. kiçik dəlik. 1. iri dəlikli ələk.

quşğac . (? > qoncaşğ). sərçə.

quşğun . uşğun.

quşıq . kiçik qulaqlı olan.

quşqa . im, iz olaraq yığılan daş koması.

quşqana . quşağna.

quşqonmaz . dirək, dayaq üzərə yatayına (üfüqi). qoyulan uzun ağaclar.

quşqonmaz . sarıtikan. şortikan

quşqözü . quş baxışı. itigöz. iti baxış.

quşquçu . quşquc. mürəddəd. şəkkak.

quşquq . quşqun. quşquluq. vasvasılıq.

quşqul . quşqulu. quş kimi qorxaq, ürkək olan. birəli. işgik. işgilli. bulalı. bulanı. asılı. ovhamlı. vəhimli. - quşqulanmaq: ötdəklənmək. 1. quşq olmaq: bir nədənlə yuxusu qarışıb, yuxudan olmaq, oyanmaq. 1. mürgülənmək. bir kiçik sürə göz yumub, yüngülcə yuxusun almaq. yüngülcə yatmaq.

quşqulanmaq . sağımlanmaq. sarımlanmaq. sapımlanmaq.

quşqulu . quşqumlu. vasvası.

quşqulu . quşqun. bulalı. bulanı. asılı. məşkuk. şübhəli. mütərəddid.

quşqunsuz . başboş. dərbədər.

quşqurmaq . < coşqurmaq.

quşqusuz . quşqumsuz. vasvasılıqsız.

quşqusuz . təhqiqən. mühəqqiqən.

quşquş dalı . quşuc dalı. ağacın ən yüksək dalı.

quşlaq . quş ovlağı. quş olan, ovlanan yer.

quşlaq . ovlaq. avlaq.

quşlalası . quşalası. qızılca gülü.

quşlamaq . qonquşlamaq. onqullamaq. öngülləmək. engişləmək. ingişləmək. nişanlamaq. - burda siz nəyi quşlamısız.

quşlamışi . quş ovlama işi.

quşluq . 1. gün sökəndən (çıxandan) sonrakı çağ. 1. quş qəfəsi. 1. quşxana. 1. toyluq.
- quşluq yeməyi: kəvgin. yüvgün. (# ciggin). öğlədən ön yeyilən yüngül yemək.

quşluq . danla (səhərlə). öğlə arası.
- qocaquşluq: öğləyə yaxın olan çağ, öğən, zaman.

quşlyq . tuşluq. ağızalma. sübhanə. çaşt.

quşmar . bir çeşit quş tələsi.

quşu qonmaq . ilgilənmək. ürəyinə yatmaq. ürək bağlamaq. əlaqəmənd olmaq.

quşuçar . təkəvər. təkətez. qırqı kimi.

quşuçmaz . quşqonmaz. quşsəkməz. çıpıt gəzməz. ins cin ayağı çatmamış yer. tanınmamış, açılmamış, itgin, yumuq, əlçatmaz, qorxunc yer.

quşüzümü . qara qat. qırına.

qut bulsun . günüsün. xoşbəxt olsun. (küt bulsun . bədbəxt olsun).

qut . - sürdi mənim qutumnu: mənim bəxdimi dəğişdi, batırdı. - keçmiş qutuğ irtəmə: keçmiş xoşbəxtlik ardında olma.
- ərdəmsizdən qut çərtilir.
- qutqa saymaq, sağmaq: yaxcı fala tutmaq.
- qutun əldən uçmadan: qutquşluğun uçmadan: bəxdin, şansın çönmədən.
- onun qutu ötündü, uçundu: onun bəxt ulduzu söndü.
- qutlu: fərxundə. mubarək.

- qutsuz quyuya girsə qum yağar.

qut . 1. qudsluq. mubarəklik. 1. xeyir.

qut . qutca. olqamır. onqamır. orta böyüklükdə, sağlam olan. - hər nəyin qutcası iyi olur.

qut . ne'mət. - tanrı qutun bilməyən.

quta . quda. qata. qohum. xişavənd. qovm. xiş.

qutruşmaq . sevincindən yerdə göydə duramamaq.

qutsama . qutsayış. mutsama. mutsayış. butsama. butsayış. təqdiş.

qutsamaq . (mutsamaq. mutaslamaq). butsamaq. butaslamaq. təqdiş edmək.

quturqan . qudurqan. quduruq. 1. sərməst. 1. har.

quturmaq . qudurmaq. azıtmaq. azınmaq. sapıtmaq. sapdırtmaq.

quturmaq . qudurmaq. bir nəyin çəkin, sınırın aşmaq.

quturtucu . qudurducu. quduzducu. qurçatçı. yügürtücü. azdırıcı. daşıtıcı. daşqıtıcı.

quturuş . quduruş. harlıq. qubalıq. qobalıq. qopalıq. azığlıq. vəhşilik.

qutuz . < qutsuz. dul. əri ölmüş qadın.

qutuz . quduz. azmış.

qutuzmaq . quduzmaq. qudurmaq. qurçanmaq. quduz kəsəlinə tutulmaq. azmaq.

quvu . quyu. çayın ən dərin yeri.

quyaq . quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. quysaq. kövrəz. kövərəz. 1. quytaq. qoytaq. qoltaq. qoltuq. kortlan. kortıq. kort. kortmıq. çuxur. quynıq. 1. kovtan. bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. künci. qoncı. qoncıq. qoncuq. küncik. küncük. 1. günəş görməyən quytu, quyluq yer. 1. dağlıq yerlərdə otu çox, bol olan yer. 1. bir başı dağa bağlı dərə, boğaz, utuc, yutuc.

quyaş . ?(quymaq: (qoymaq). boya.

quyaş . küyəş. güyəş. günəş. gün.

quyqaç . kuyqaç. kuyçü. kuydurucu. küyqaç. küyçü. küydürücü. 1. alışdırıcı. sınaşdırıcı. alışdıran. tutuşdurucu. tutuşduran. yaxıcı. yaxan. odçu. odlayan. acıdan. acıtğan. 1. tulambarçı. tüntab. külxanbəyi.

quyqaçlamaq . kuyqaçlamaq. kuycətmək. küyqaçlamaq. küycətmək. küydürmək. 1. alışdırmaq. sınaşdırmaq. yalbırqlamaq. yanbırqlamaq. tutuşdurmaq. yaxmaq. odlamaq. odamaq. 1. ara, meydan qızışdırmaq.

quyqaçlanmaq . kuyqaçlanmaq. kuycənmək. küyqaçlanmaq. küycənmək. küydürünmək. 1. alışınmaq. sınanmaq. sınaşmaq. tutuşunmaq. yaxışmaq. odlanmaq. odanmaq. qızışınmaq. 1. ara qızışdırılıb qarışdırılmaq.

quyqsuz yalan olmaz.

quymaq . quyqoymaq. quyamaq. quyqaymaq. tökmək. - quyub qoymaq: töküb qoymaq. - üstünə soyuğ su quy.

quymaq . quylamaq. örtbaslamaq. saxlamaq. gizləmək.

quyruğu tava sapına dönmək . uslanmaq. durulmaq. qoyalmaq. qoyulmaq. başa düşmək. ağıllanmaq.

quyruq . uzantı. sallantı. salğantı. 1. yandaş. yançı. sağdaş. sağdıc. qolçu. tamada. tərəfdar. həvadar. 1. qoyuq. görəvli. tutuğlu. mə'mur. 1. qatar. qafilə. 1. düzü. dizi. sapığ. sırıq. sırı. səğir. silsilə. zəncir. 1. taxıntı. taxım. dəsd. -bir quyruq qab qaşıq. 1. qıç. geri. dal. arxa. - quyruq ışığı: arabanın arxasında olan tormuz ışığı. 1. ətək. 1. qoyuq. kimsəni izləyən görəvçi. 1. son bölüm. 1. ard. arxa.
- quyruq çevirmək: quyruğu omuzlamaq: quyruğun qısmaq: ürküb qaçmaq, çəkilmək.
- quyruğun braxmamaq: dinc ötürməmək. götünə girmək. quyruğunu qısışdırmaq, sıxışdırmaq: sıxışdırıb tərəşməsin önləmək.
quyruqlamaq: götünə girmək.
- quyruğu qapana qısılmaq, sıxışmaq: quyruğu qapı arasında qalmaq. gərgin, dar düğünə düşmək. -quyruğu titrmək: canı çıxmaq. ölmək. gəbərmək. -quyruğuna basmaq: təpgitmək. qızdırmaq. həssas nuxdəsinə ilişmək. -quyruğuna taxmaq: arxa sıra sürükləmək. -quyruğuna tənikə bağlamaq: alaylamaq. ələ salmaq. -quyruğn düğünləmək: işinə son vermək. ilgisin kəsmək. -quyruq acısı: 1. öc, intiqam cicişməsi. 1. keçmiş bir acıdan qalan üzüntü. 1. bir kəsgiyə, zərərə üzləşmədən doğan qızqınlıq, hirslilik. - quyruq gəmiyi: üç gən sümük. -quyruq olmaq: 1. uzanmaq. 1. dalıcan düşmək. 1. mürid olmaq. 1. müzahim olmaq. 1. sıraya girmək. -quyruq sallamaq: 1. yaltaqlanmaq. 1. quyruq uzatmaq. qəmiş qoymaq. dəxalət edmək. 1. - quyruq qısmaq: 1. quyruğun yığmaq. əl ayağın yığışdırmaq. öz yerinə çəkilmək. 1. küsmək. qısmaq. -quyruqlu yalan: yekə yalan. - quyruqda: sırada. novbədə. - quyru:

quyruqalmaq . quyruqlanmaq. quyruğa, sıraya, səfə girmək.

quyruqlamaq . quyruğa, sıraya, səfə, xəddə girmək.

quyruqlamaq . quyruq, quş qoymaq. ataqlamaq. salağlamaq. salğalamaq. nişanlamaq.

quyruqlu . əğərəb. əğrəb.

quyruqoğlu . əğrəbə oxşar böcək.

quyrulmaq . qurulmaq. 1.çanqalmaq. çəngəlmək. çəng olmaq. damarların dartılıb, burulmasından doğan durumda olmaq. 1. gərilmək. dartlmaq. - quyrulu yaya yiyə çıxan: müfdə xor. - soyuq vurub belim qurulub. - canın quyrulsun: öləsən!. öləsi ağrıya düşəsən.

quysar . qoysar. peysər. ənsə. yensə.

quytaq . kuydaq. kuycaq. küydaq. küycaq. alışdırmağa, tutuşdurma, yaxmağa, sınaşdırmağa yarar nərsə.