Üçüncü hədis
Peyğəmbərin (s) haqqında təvəssül etmək:
Həzrət Adəm (ə) Allahın sözünə əməl etmədiyi üçün1 behiştdən çıxarıldıqdan sonra Allahın ona öyrətdiyi kəlmələrlə tövbə etdi. Belə ki, Quran buyurur:
“Adəm Rəbbindən (bəzi xüsusi) kəlmələr öyrənərək Həvva ilə birlikdə o kəlmələr vasitəsilə tövbə etdi. Doğrudan da, o (Allah) tövbələri qəbul edəndir, mərhəmətlidir.”2
Təbərani “Möcəmüs-səğir” kitabında, Hakim Nişapuri “Müstədrəki-Sihah” kitabında, Əbu Nəim İsfəhani və Beyhəqi “Dəlailün-Nübuvvət” kitabında, İbn Əsakir Şami öz tarix kitabında, Süyuti “əd-Dürrül-mənsur” və Alusi “Ruhul-məani”3 kitablarında Ömər ibn Xəttabdan nəql olunan sənədə əsasən yazırlar:
Əziz Peyğəmbər (s) buyurdu:
Adəm Allahın sözünə tabe olmadıqda üzünü asimana tutub dedi:
− İlahi! Səni and Məhəmmədin haqqına, məni bağışla.
Uca olan Allah Adəmə vəhy etdi:
− Məhəmməd kimdir?
Adəm cavab verdi:
− Məni yaratdıqdan sonra gözüm ərşə yetişdi, gördüm ki, orada yazılıb: “Allahdan başqa Allah yoxdur, Məhəmməd Allahın Rəsuludur.” Öz-özümə dedim, Məhəmməd Allahın ən sevimli məxluqu olduğuna görə onun adını Öz adının yanında gətirib.
Elə bu vaxt Adəmə vəhy oldu:
“O (Məhəmməd) sənin nəslindən olan peyğəmbərlərin ən sonuncusudur. Əgər o olmasaydı, səni yaratmazdım.”4
Dostları ilə paylaş: | 
