- Zeynəddin müəllim, bilirəm ki, bütün müsbət mənəvi keyfiyyətlərinizlə yanaşı dostcanlı olmusunuz, onların yolunda heç bir çətinlikdən qorxub çəkinməmisiniz, onların uğrunda ölümə belə getməkdən çəkinməmisiniz. Ancaq onu da deyim ki, sizdə qaldığım bu bir ay müddətində dost larınızın sizdən uzaq durmağa daha çox meyilli olmalarım hiss etmişəm. Nədənsə vəzifələrdə olduğunuz çağlarda, gəl hagəl gününüzdə Sizə can-can deyən, sizi özlərinin ağsaq qalı kimi tamyan bir çox dostlarınızın Sizdən xəbər tut- mamağım görürəm. Axı, Siz son aylarda bir neçə ağır cərrahiyyə əməliyyatı keçirmisiniz. Necə də tən-dürüst deyilib: «Dostları sayanda çox olur, ancaq onlara ehtiyacın olanda azalırlar.» Ancaq onu da deyim ki, bizim dostluq duyğularımızın qəlbimizdə əbədi yaşayacaq və heç zaman
