Baki sl avyan u ni V ers it et I azərbayс anca


)  познаваться  в  результате  научного



Yüklə 16,9 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə145/178
tarix14.04.2017
ölçüsü16,9 Mb.
#14042
1   ...   141   142   143   144   145   146   147   148   ...   178

2)  познаваться  в  результате  научного 

исследования.  Heyvanlar aləmi öyrənilir  : 

изучается  животный  мир,  hərtərəfli öy- 

rənilir  всесторонне  изучается;  3)  рас­

сматриваться,  разбираться.  Faktlar öy- 

rənilir  изучаются  факты;  2.  выучивать­

ся,  быть выученным.  Dərs öyrənilib урок 

выучен;  3. осваиваться,  быть  освоенным. 

M odel  öyrənilmişdir  модель  освоена;

4.  разузнаваться,  быть  разузнанным.

ÖYRƏNİLMƏLt п р и л .  с м .  öyrənnıəli.

ÖYRƏNİŞcyıu.  1.  выучка  (умение,  навы­

ки, приобретённые обучением); 2. мане­

ра,  способ  изучения,  выучивания.

ÖYRƏNİŞLİ п р и л .   привычный  (привык-  | 

ший  к  чему-л.,  имеющий  привычку  ! 

что-л.  делать).  Kənd  həyatına  öyrənişli 

привычный  (привыкший)  к  сельской  | 

жизни;  öyrənişli olmaq быть привычным 

к чему-л.

ÖYRƏNİŞMƏ с у щ .  о т   г ла г .   öyrənişmək, 

с м.   öyrəşmə.

ÖYRƏNİŞMƏK г ла г .   с м.   öyrəşmək.

ÖYRƏNMƏ  с у щ .   о т   глаг.   öyrənmək:

1.  выучивание.  Dərslərini  öyrənmə  вы­

учивание уроков;  2.  изучение.  Dilləri öy- 

rənmə  изучение  языков,  müstəqil öyrən- 

тэ  самостоятельное  изучение,  faktları 

öyrənmə  изучение  фактов;  3.  обучение. 

Sənət (peşəöyrənmə  обучение  ремеслу, 

savad öyrənmə обучение грамоте; 4. при­

выкание.  Yeni işyerinə öyrənmə (öyrəşmə) 

привыкание  к  новому  месту  работы, 

Ыг-Ьтпэ  öyrənmə  (öyrəşmə)  привыка­

ние  друг  к  другу.

ÖYRƏNMƏK  глаг.  1. учить,  выучивать 

(уча,  запоминать,  усваивать),  выучить. 

Sözləri  öyrənmək  учить  слова,  qaydanı

öyrənmək  учить  правило,  vurma cədvə- 

lini öyrəndim  выучил  (я)  таблицу  умно­

жения,  dərslərini öyrəndi он  выучил  уро­

ки,  əzbər  öyrənmək  выучить  наизусть;

2.  изучать,  изучить:  1) учась чему-л.,  при­

обретать  знания.  Nəzəriyyəni  öyrənmək 

изучать  теорию,  kimyanı  öyrənmək  изу­

чать  химию,  müstəqil öyrənmək изучать 

самостоятельно;  2)  познавать  в  резуль­

тате  научного  исследования.  Heyvanlar 

aləmini öyrənmək изучать животный мир, 

tərkibiniöyrənməkn e y i n  изучать  состав 

чего;  3)  внимательно  наблюдая  за кем-, 

чем-л.,  хорошо узнать. Xasiyyətini öyrən- 

тэк изучить характер, xüsusiyyətlərini öy- 

rənmək k i m i n, n ə у i n  изучать  особен­

ности ког о,  чего, faktları öyrənmək изу­

чать  факты,  hərtərəfli  öyrənmək  k i m i ,  

n ə y i   изучить  всесторонне к о г о ,   что;

4) тщательно  осматривать,  обследовать 

для  выяснения  чего-л.  Ətrafı  öyrənmək 

изучить  окрестность,  ərazini  öyrənmək 

изучить  территорию;  3. учиться  (усва­

ивать, приобретать какие-л.  знания,  на­

выки),  научиться. Musiqi öyrənmək учить­

ся  музыке, peşə öyrənmək научиться ре­

меслу, savad öyrənmək научиться  грамо­

те, yazmağı öyrənmək научиться  писать, 

üzməyi öyrənmək научиться  плавать,  da- 

nışmağı  öyrənmək  научиться  говорить, 

qənaətcilliyi öyrənmək научиться  береж­

ливости,  özünü  aparmağı  öyrənmək  на­

учиться  вести  себя;  4. узнавать,  узнать 

(получить  сведения,  известия  о к о м - ,  

о  чём-л.).  Təfsilatını  öyrənmək  n e y i n  

узнать  подробности ч е г о ,   sirrini öyrən- 

т эк k i m i n ,  n e y i n   узнать  тайну ког о,  

ч е го,   ünvanını öyrənmək k i m i n, n э у i n 

узнать адрес к ог о,  че г о,  adını öyrənmək 

k i m i n ,   n e y i n   узнать  имя  к о г о ,   чьё, 

nəticəsini öyrənmək n э у i п  узнать  резуль­

тат чего,   vaxtmı öyrənmək n e y i n  узнать 

время  ч е г о ,   səbəbini  öyrənmək  узнать 

причину;  k i m d ə n öyrənmək  узнать  от 

к о г о ,   у  к о г о ,   məlumat  bürosundan 

öyrənmək  узнать  в  справочном  бюро;

5.  приучаться  (вырабатывать в себе при­

вычку,  навык  к  чему-л.),  приучиться. 

Takliyə  öyrənmək  приучиться  к  одино­

честву,  maşın sürməyi öyrənmək приучить­

ся  водить  машину;  6.  привыкать,  при­

выкнуть:  1) приобретать привычку делать 

что-л.  Mütaliə  etməyi  öyrənmək (öyrəş- 

mək)  привыкать  читать;  2) осваиваться, 

свыкаться  с чем-л.  Sərt iqlimə öyrənmək 

öyrəşmək)  привыкнуть  к  суровому кли­

мату,  şəraitə  öyrənmək (öyrəşmək)  при­

выкнуть  к  условиям,  qaranlığa  öyrən- 

mək (öyrəşmək)  привыкнуть  к  темноте;

3) почувствовать привязанность к кому-, 

чему-л.  B ir-birinə  öyrənmək  (öyrəşmək) 

привыкать  друг  к  другу,  о  bizə öyrənib 

(•öyrəşib),  biz  опа  он  привык  к  нам,  а 

мы  -   к  нему.

ÖYRƏNMİŞ  п р и л .  1.  привычный  (при­

выкший  к чему-л.,  имеющий  привычку 

что-л.  делать).  Şəhər həyatına  öyrənmiş 

öyrəşmiş) привычный к городской жиз­

ни,  zəhmətə  öyrənmiş  (öyrəşmiş)  əllər 

руки,  привычные к труду;  2. обученный, 

дрессированный,  прирученный.  Öyrən- 

miş at  обученная  лошадь.

ÖYRƏŞMƏс у щ . о т   г ла г .   öyrəşmək,  при­

выкание.  Təzə yerə öyrəşmə привыкание 

к  новому  месту.

ÖYRƏŞM ƏK^ar.  1.  привыкать,  привык­

нуть:  1)  приобретать  привычку  делать 

что-л.,  поступать каким-л. образом и т.п. 

Gecikməyə  öyrəşmək  привыкнуть  опаз­

дывать,  gec yatmağa  öyrəşmək  привык­

нуть  ложиться  (спать)  поздно;  2)  усва­

ивать,  усвоить  какие-л.  навыки.  Dərs 

aparmağa  öyrəşmək  привыкнуть  вести 

урок,  maşın  sürməyə öyrəşmək  привык­

нуть  водить  машину;  3)  осваиваться, 

освоиться  с кем-,  с чем-л. Adamlara öy- 

rəşmək  привыкнуть  к  людям,  kollektivə 

öyrəşmək привыкнуть  к коллективу,  sərt 

iqlimə öyrəşmək привыкнуть  к  суровому 

климату,  soyuğa  öyrəşmək  привыкнуть 

к  холоду,  şəhər həyatına öyrəşmək  при­

выкнуть  к  городской  жизни,  təzə уегэ 

öyrəşmək  привыкнуть  к  новому  месту, 

şəraitə öyrəşmək привыкнуть к обстанов­

ке;  2.  учиться  (приобретать  навыки де­

лать  что-л.),  научиться.  İynə  vurmağa 

öyrəşmişəm  я  научился  делать  уколы;

3.  свыкаться,  свыкнуться;  притерпеться,

приживаться,  прижиться;  привыкать, 

привыкнуть  к кому-, чему-л.  Şəraitə öy- 

rəşmək  свыкнуться  с  обстановкой;  hər 

hansı  bir  yerə  öyrəşmək  приживаться, 

прижиться где-л.;  səs-küyə öyrəşmək при­

выкнуть к шуму;  qaranlığa öyrəşmək при­

выкнуть  к  темноте,  ətrafdakılara öyrəş- 

mək привыкнуть к окружающим,  ağnya 

öyrəşmək притерпеться к боли, danlaqlara 

öyrəşmək притерпеться к упрёкам,  çətin- 

liklərə  öyrəşmək  привыкнуть  к  трудно­

стям;  4.  выездиться  (привыкнуть  ходить 

в упряжке или под седлом -  о лошади);

5.  выдрессироваться:  1)  приобрести на­

выки,  привитые дрессировкой;  2) ирон. 

приучиться  к  строгой  дисциплине.

ÖYRƏTMƏ  I  с у щ .   о т   г ла г .   öyrətmək:

1.  учение,  обучение.  Savad öyrətmə обу­

чение  грамоте,  dil  öyrətmə  обучение 

языку,  peşə öyrətmə  обучение  ремеслу;

2.  приучение  (привитие  навыка  к 

чему-л.).  Əməyə  öyrətmə  приучение  к 

труду,  qanun-qaydaya  öyrətmə  приуче­

ние к порядку;  3. выездка,  объездка ло­

шади;  4. дрессировка (обучение  живот­

ных);  5.  подучивание;  I I п р и л .  дресси­

ровочный  (предназначенный,  использу­

емый  для  дрессировки).

ÖYRƏTMƏKrflar.  k i m i   1. учить к о г о :

1)  передавать  кому-л.  какие-л.  знания, 

навыки;  научить;  обучать,  обучить. 

Uşaqlan  öyrətmək  учить  детей,  tələbə- 

ləri  öyrətmək  учить  студентов,  peşə 

(sənət)  öyrətmək  учить  ремеслу,  savad 

öyrətmək  учить  грамоте,  alman  dili öy- 

rətmək учить  немецкому языку,  oxuma- 

ğı öyrətmək учить  читать, yazmağı öyrət- 

mək  учить  писать,  çalmağı  öyrətmək 

n e d e   учить  играть  на ч ё м ;   2)  настав­

лять,  поучать.  Ovladlannı öyrətmək учить 

своих  детей, fədakarlığa öyrətmək учить 

самоотверженности;  tarix  öyrədir  ki... 

история  учит,  что...;  2. учйть:  1)  переда­

вать  кому-л.  какие-л.  знания,  навыки, 

умение;  обучать чему-л.,  научить. At min- 

məyi öyrətmək научить ездить на лошади;

2)  советовать,  подговаривать  сделать 

что-л.;  3)  заставлять  понять что-л.,  убе­

дить  в  чём-л.  Həyat  öyrədib  жизнь  на­

ÖYÜ

учила,  təcrübə  öyrədib  опыт  научил;

3.  n ə y e   приучать,  приучить  (прививать 

навык к чему-л.).  Tezdən durmağı öyrət- 

тэк приучать  вставать рано,  əməyə öyrət- 

тэк приучать к труду; 4. поучать  (учить 

J 

чему-л.,  давая  советы,  объясняя,  пока­

зывая);  наставлять  (внушать что-л.,  по­

учать).  Başqalarını öyrətmək поучать дру­

гая,  biziöyrətmə! не поучай нас!;  5. про­

учивать, проучить (наказать с целью пре­

дупредить  повторение каких-л.  поступ­

ков). Мэп sərıi öyrədərəm я тебя  проучу;

6.  выезжать,  выездить,  объездить,  наез­

жать,  наездить  (приучить  молодую  ло­

шадь ходить в упряжке или под седлом). 

Ayqırı miniyə öyrətmək  объездить  моло­

дого жеребца; 7. n ə y i  дрессировать (обу­

чать  животных,  приучая к выполнению 

каких-л. действий),  выдрессировать;  при­

учать,  приучить.  Meymunları  öyrətmək 

дрессировать  обезьян,  ayını  öyrətmək 

дрессировать  медведя;  8. k i m ə n ə y i  

передавать,  передать  кому-л.  знания, 

опыт.  Təcrübəsini gancləra öyrətmək пере­

давать  свой  опыт  молодёжи,  ustalığın 

sirbrini öyrətmək передавать секреты мас­

терства;  9.  k i m i   подучивать,  подучить 

(подговорить сделать что-л.  плохое,  пре-  } 

досудительное).  Yalan danışmağa öyrət- 

тэк подучить лгать, xəbərçiliyə öyrətmək 

подучить  ябедничеству,  наушничеству;

О ağıl öyrətmək учить уму-разуму;  bugiin- 

kü sərçə dünənkinə  cip-cip  öyrədir  яйца 

курицу  не  учат.

ÖYÜD  с у щ .   наставление,  нравоучение, 

поучение,  назидание.  Ata öyüdü  отцов­

ское  наставление,  öyüdə ehtiyacı olmaq  \ 

нуждаться  в  наставлении,  öyüd  vermək  j 

давать наставления,  наставлять,  поучать;  I 

öyüdə  qulaq  asmaq  прислушиваться  к 

наставлениям. 

!

ÖYÜDCÜLÜKс у щ .  морализм.

ÖYVJDLƏMƏ с у щ .  о т   г лаг.   öyüdləmək.

ÖYÜDLƏMƏKгл а г.  наставлять,  поучать 

(давая  советы,  учить чему-л.  полезному, 

хорошему).

ÖYÜDNAMƏcyıu.  поучение  (проповедь, 

сочинение,  содержащие  в  себе  настав­

ления  о  жизни).

ÖYÜD-NƏSİHƏT с у щ .   с м .   öyüd.

ÖYÜDÜCÜ  п р и л .   м е д .   рвотный  (вызы­

вающий рвоту).  Öyüdücü dərmanlar (va 

sitələr)  рвотные  средства.

ÖYÜDVERƏN  с у щ .   наставник,  воспита­

тель.

ÖYÜDVERİCİ п р и л .   наставительный,  на­

зидательный,  поучительный.  Öyüdveri- 

ci sözlər  поучительные  слова,  öyüdverici 

səslə  поучительным  голосом;  öyüdveri- 

ci tərzdə  наставительно,  назидательно.

ÖYÜDVERİCİLİKс у щ .  наставительность, 

назидательность,  поучительность.

ÖYÜDVERMƏ  с у щ .   от  г лаг ,   öyüd ver- 

mək:  1, наставление,  поучение;  2. мора­

лизация,  морализирование  (чтение  нра­

воучений).

ÖYÜMƏcyuı. OT  г лаг .   öyümək,  позывы 

к  рвоте.

ÖYÜMƏK глаг.  испытывать  позывы к рво­

те; б е з л .   рвать. Xəstə öyüyürdü больно­

го  рвало.

ÖYÜNCƏK п р и л .   с м .   öyüngən.

ÖYÜNGƏN 1 п р и л .  хвастливый (склонный 

к восхвалению своих достоинств).  Öyün- 

gən adam  хвастливый  человек;  II с у щ . 

хвастал,  самохвал,  бахвал.

ÖYÜNGƏNLİK с у гц.  1. хвастовство (неуме­

ренное  восхваление  своих  достоинств, 

поступков и т.п.),  бахвальство,  похваль­

ба.  Öyüngənliyi sevməmək не любить хвас­

товства,  öyütıgənlik  hiss  etmək  k i m d ə  

заметить  хвастовство  в  ком;  2.  хваст­

ливость  (свойство  хвастливого  челове­

ка).  Oyüngənlik p is  əlamətdir  хвастли­

вость  -   плохое  качество.

ÖYÜNMƏcyuj .   от   г лаг.   öyünmək,  хва- 

стание.

ÖYÜNMƏK глаг.  1. хвастать,  похвастать, 

хвастаться,  похвастаться,  хвалиться, 

(хвастливо говорить о себе, своих досто­

инствах),  похвалиться.  Pulları ilə öyün- 

тэк хвастаться своими деньгами,  biliyi ilə 

öyünmək  хвалиться  знаниями;  2. разг. 

гордиться.  Atası  ilə  öyünmək  гордиться 

своим  отцом,  müəllimi ilə öyünmək гор­

диться своим учителем,  öz yetirm əbri ilə 

öyünmək гордиться  своими  воспитанни­

ÖYÜ

ÖZ

ками,  питомцами;  öyünməyə bir ş e y уох- 

dur похвастаться нечем,  öyünmək olmasın 

не  почтите  за  хвастовство.

ÖYÜTLƏMƏ  у с т а р .   с у щ .   о т   г л а г .  

öyütlamək с м .  öyüdləmə.

ÖYÜTLƏMƏKrnar. у с т а р .  с м .   öyüdlə- 

тэк.

ÖYÜTMƏ сущ.   от глаг.  öyütmək.

ÖYÜTMƏK 

г 

лаг.  б е з л .   рвать,  вырвать. 



Dərman  öyütdii  от  лекарства  вырвало 

ког о.

ÖZ 1 м е с т .   1. п р и т я ж .   свой:  1)  принад­

лежащий,  свойственный  себе,  относя­

щийся  к  себе.  Oz evim  мой  (свой)  дом, 

öz evin  твой  дом,  öz evi его  (её)  дом,  öz 

evimiz наш дом,  öz eviniz ваш дом,  öz ev- 

ləri  их  дом,  их дома,  özpuluna  на  свои 

деньги,  öz xüsusi maşını  своя  (его)  соб­

ственная машина,  öz Vətənini sevmək лю­

бить  свою Родину,  özborcurıuyerinəye- 

tirmək  выполнять  свой  долг,  özyoluna 

davam  etmək  продолжать  свой  путь,  öz 

işini görmək делать  свое дело,  занимать­

ся своим делом,  öz minnətdarlığını bildir- 

тэк выразить  свою  признательность,  öz 

səhvini anlamaq  осознать  свою  ошибку, 

öz  səhvini  düzəltmək  исправить  свою 

ошибку,  öz münasibətini bildirmək п е  у е 

выражать  свое  отношение  к  ч е м у,  öz 

əsərlərində tərənnüm etmək n e y i  воспевать  « 

в  своих  произведениях  что,   öz dərdini 

danışmaq говорить о своём горе,  ö zsıra - 

larında birləşdirmək объединять  в  своих 

рядах,  öz imkanlarından  aşağı  səviyyədə 

çıxış etmək  выступить  ниже  своих  воз­

можностей, özaktuallığı iləseçilmək выде­

ляться своей актуальностью,  özünün əmə- 

y i ilə своим  трудом,  öz təbiəti etibarı  ilə 

по своей  природе,  öz xoşu ila etmək n ə у i 

делать что-л.  по  своей  воле,  öz ağlı  ilə 

hərəkət etmək действовать  своим  умом, 

öz dilində yazıb-oxumaq читать  и  писать 

на своем  (родном)  языке;  2)  свойствен­

ный только данному лицу или предмету; 

особый,  своеобразный.  Ви musiqinin öz 

təravəti var у этой музыки есть своя  пре­

лесть,  bu yerlərin öz gözəlliyi var у  этих 

мест  своя  красота,  həyatın öz qanunlan

var  у  жизни  свои  законы,  hər xalqın öz 

adət-ənənələri var у каждого народа свои 

обычаи и традиции,  bu işin öz çətinlikləri 

var в  этой  работе  есть  свои  трудности, 

öz üstünlükbri var n э  у i п есть свои  пре­

имущества  у ч е г о ,   özxüsusiyyətləri var 

n ə y i n   есть  свои  особенности  у чего;

3)  предназначенный для кого- ,  чего-л., 

соответствующий,  надлежащий.  Öz qiy- 

mətinəsatmaq n ə y i  продавать  по своей 

цене что,   öz qiymətinə almaq  n e y i   ку­

пить по  своей цене что,   hərşeyin özyeri 

var  всему  свое  место,  hər şeyin öz vaxtı 

var всему свое  время (свой час),  öz işin- 

lə məşğul ol занимайся  своим  делом,  öz 

işini  bilən  знающий  свое  дело,  öz  işini 

gördü  сделал  свое  дело,  öz  qaydası  ilə 

своим порядком;  4) родной или связан­

Yüklə 16,9 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   141   142   143   144   145   146   147   148   ...   178




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin