ERTUĞRUL
KARAKUŞ
116
BAED / JBRI, 7/1, (2018), 111-166.
bakıldığında, bir “geçiş dönemi şairidir” denebilir. İçerik ve şekil olarak
incelendiğinde, A. Rauf’un şiirlerinin Balkanlar’da oluşturulan Türk
edebiyatı için eski ve yeni şiir arasında bir köprü özelliği taşıdığı görülür. Bu
bölgedeki Türkçe edebi faaliyetlerin neredeyse durma noktasına geldiği bir
dönemde, binlerce mısralık şiirler üreten bu şairin hak ettiğince tanıtıldığını
söylemek mümkün değildir. Bu durumu Süleyman Baki şu şekilde dile
getirmektedir: “O, yaşadığı dönemde Osmanlı’yı ruhunda yaşayan ve yaşatan
bir âlim ve şairdir. Belki de Osmanlı sonrası yetişmiş en büyük ve en güçlü
İslam şairidir. Binlerce şiiri olan bu şairimizi maalesef biz, yeterince
tanımıyor ve de tanıtamıyoruz. Bugün bile hala hakkında ne bir eser yazılmış
nede bir ilmi toplantı düzenlenmiştir.”
21
Çalışmamızda; Balkan Türklüğünün en önemli şairlerinden birisi
olan ve “vatan” temasına eserlerinde dikkate değer bir şekilde sıkça yer veren
A. Rauf ve Azerbaycan Türklerinin ana dili ve vatan şairi olarak bilinen B.
Vahapzade’nin “vatan” temalı şiirleri karşılaştırmalı olarak incelenecektir.
Türkçenin Oğuz grubunun farklı bölgelerinden bu iki şairde “vatan” teması;
bazen vatanın hâline dair duyulan kaygı, bazen vatanın durum tahlilleri, bazen
çaresizlik ve umutsuzluk, bazen vatanın istikbâline dair umut, bazen de vatan
için dua olarak karşımıza çıkmaktadır. Çalışmamızda Türk dünyasının bu iki
vatan şairinin vatan temalı şiirleri, bu muhtevaya uygun başlıklar altında
karşılaştırılacaktır.
22
Öncelikle her iki şairinde konuyla ilgili şiirleri
değerlendirilecek daha sonra da bu değerlendirmeler üzerinden karşılaştırma
yapılacaktır.
Dostları ilə paylaş: |