Barnabas İncili 1 Barnabas İncili

Barnabas İncili 
185
Askerler bunu duyunca sevindiler ve putlarını yüceltmeye 
başladılar. O zaman İsa dedi, 
-
 
Burada işlerinize ihtiyaç vardır, sözlerinize değil, madem 
öyle, tanrılarınıza bir sineği yarattırın ve ben onlara 
tapacağım. 
Askerler bunu duyunca yılıp, diyecek şey bulamadılar, bunun 
üzerine İsa dedi, 
-
 
Asla, onların tek bir sineği bile yeniden yaratmadıklarını 
gördüğümden, kendileri için, tek bir sözle her şeyi yaratmış 
olan Allah'ı bırakmayacağım, O'nun adı tek başına orduları 
korkutur. 
-
 
Şimdi şuna bakalım; çünkü biz seni alıp götürmek istiyoruz.
-
 
Adonai Sabaoth!” Ey Orduların Rabbi!
Bunun üzerine, bir kişinin, yıkanıp yeniden şarapla 
doldurulacakları zaman tahta fıçılan yuvarladığı gibi, askerler de 
hemen mabetten yuvarlanıp gittiler; o kadar ki, kendilerine 
dokunan kimse olmadığı halde, başları ve ayakları yere 
çarpıyordu. Ve o kadar korktular ve öyle bir şekilde kaçtılar ki, 
Yahudiye'de bir daha görünmediler. 
Kâhinler ve Ferisiler kendi aralarında mırıldanıp dediler. “O'nda 
Ba'al ve Eşterot'un bilgeliği var ve bundan dolayı, Şeytan’ın 
gücüyle yaptı bunu.” İsa ağzını açtı ve dedi,
“Allah'ımız komşumuzun mallarını çalmamamızı emretti. Fakat 
bu tek hüküm öylesine aşıldı ve kötüye kullanıldı ki, dünyayı 
günahla doldurdu ve bu günah diğer günahların bağışlandığı gibi 
bağışlanmayacaktır; çünkü başka her günah için insan ağlar ve 
onu bir daha işlemez, namaz ve zekâtla birlikte oruç da tutarsa, 
Kadir ve Rahim olan Allah'ımız affeder. Fakat bu günah o 
türdendir ki, zulmen alınan geri verilmedikçe, asla 
bağışlanmayacaktır.”

---

Barnabas İncili 
186
O zaman, bir yazıcı dedi, “Ey muallim, hırsızlık tüm dünyayı 
günahla nasıl doldurmuştur? Şimdi, Allah'ın lütfuyla, yalnızca 
bir kaç hırsızın bulunduğu ortadadır, onlar da kendilerini 
gösteremezler, çünkü hemen askerler tarafından asılırlar.” İsa 
karşılık verdi. 
“Malları bilmeyen hırsızları da bilmez, hem, bakın size diyorum 
ki, pek çokları ne yaptığını bilmeden çalar, bu yüzden de 
günahları başkalarınınkinden daha büyüktür, çünkü bilinmeyen 
hastalık iyileşmez.”
O zaman ferîsiler İsa’ya yaklaşıp dediler, “Ey muallim, İsrail'de 
gerçeği tek sen bildiğin için bize öğret.” İsa karşılık verdi,
“İsrail’de gerçeği tek benim bildiğimi söylemiyorum, çünkü bu 
“tek” kelimesi başkalarına değil, yalnızca Allah'a ait. Çünkü O 
Hak'tır, hakkı da yalnızca O bilir. Bu bakımdan, eğer ben böyle 
dersem, büyük bir hırsız olurum. Çünkü Allah'ın şanını çalmış 
olurum. Ve Allah'ı tek ben biliyorum demekle de, herkesten 
daha çok cehaletin içine düşerim. Bu nedenle siz, tek benim 
gerçeği bildiğimi söylemekle ağır bir günah işlediniz. Ve size 
diyorum ki, eğer bunu teşvik etmek için dediyseniz, günahınız 
daha da büyük olacaktır.” 
Sonra İsa, herkesin sustuğunu görünce yeniden dedi,
“Her ne kadar ben İsrail'de gerçeği bilen tek kişi değilsem de, 
tek ben konuşacağım; bu bakımdan, madem bana sordunuz, 
bana kulak verin. Yaratılan her şey Yaratıcı ‘ya aittir, o şekilde 
ki, hiç bir şey herhangi bir şey için iddiada bulunamaz. Öyle de, 
ruh, nefs, beden, zaman, mal ve şan hep Allah'ın 
mülkiyetindedir. Eğer bir insan onları Allah'ın istediği biçimde 
almazsa, bir hırsız olmuş olur. Ve aynı şekilde, eğer onları 
Allah'ın isteğinin aksine harcarsa, yine bir hırsız olmuş olur. Bu 
bakımdan diyorum ki, ruhumun huzurunda durduğu Allah sağ 
ve diridir ki siz zamanı,

---