BəRDƏliləR
Yüklə 5,99 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
210
OKTAY RZA BƏRDƏ Gözəllikdə tutub qərar Yaşıllıqda üzən Bərdə Qoruğunda qırqovullar, Göyərçinlər süzən Bərdə.
Şam – göy donlu mələkmidir, Sərv ucalan diləkmidir, Qovaq nəhəng lələkmidir, Köksü nərgiz, süsən Bərdə.
Nizaminin sözü dastan Nüşabənin özü dastan Babəklərin izi dastan Adı eli gəzən Bərdə.
Bağlarının yığ barını, Səslə payız toylarını, İlin bütün aylarını Gəlin sayaq bəzən Bərdə.
Kür qırağı tamaşa Hər yan yaşıl meşələr Zümrüd çəmən, göy tala Ara-sıra bərələr... Tül örpəkli tarlaya, Bol nemətli çölə bax. “Ağ qızıl”ın diyarı, Qarabağdır, Qarabağ! Qonaqsevər elləri Varın düzər süfrəyə Nüşabənin vətəni Bərdəyə gəl, Bərdəyə!
211
*** Göy donunu dəyişib, Ağ geyər yayda tarla Payızda tel-tel olub Gülümsəyər vüqarla. Qızlar sükan tutanda Ay boylanır səmadan Bunkerdən “ağ qızılı”ı Boşaltdıqca qəhrəman Ellər taya düzəldir Çöllər dönür sərgiyə İnanmırsan, a dostum, Bərdəyə gəl, Bərdəyə!
***
Tərtər üstdə bir şəhər Ay üzündə xal kimi Görüşdürür yolları Şirin bir vüsal kimi Sahilləri xiyaban Yol kənarı al-əlvan Gündüzləri günəşli, Gecələri çıraqban
De kim tanımır onu Baxma heç xəritəyə Sür maşını birbaşa Bərdəyə gəl, Bərdəyə!
212 ƏJDƏR FƏRZƏLİ BƏRDƏNİN ŞÖHRƏTİ (Lirik poema)
1
“Ağ qızıl” paytaxtısan. Ətalət dağlarını Kökündən uçurmusan, Hünər adlı bir dağın Zirvəsində durmusan. Qaliblər yarışında Həmişə birincisən. Vətən – bir qızıl tacdır, Sən – orda bir incisən! İlkin nəğməni babam, Ulu Nizami dedi. Pozulmasın yurdumda Elin nizamı – dedi El bir olsa, basılar, Dönər həramı – dedi. Baxdı gül camalına, Coşdu ilhamı – dedi. Nizami bu ellidir, Gəncəli, Bərdəlidir. Qoy bilsin hamı – dedi. Onun, sənin Nüşabən İdrakın qüdrətilə Mat qoydu İsgəndəri. Fəth etdi Yer üzünü Fəth edən cahangiri, Susduruldu yadelli, Kamalının önündə Döndü, çəkildi geri, Şöhrətin aşdı gəldi İlləri, əsrləri!
213
2 Həşəmətli dünənim, Dünyanın ən basılmaz Qalasına dönənim. Bu gün də hünərinlə Alınmaz bir qalasan, Bu nişanda qalasan! Sənin zəhmət toyuna Dedilər qonaq olum, Sevincinə balan tək Mən də qoy ortaq olum. Qoşuldum o nurlu gün “Ağ qızıl” karvanına, Gəldim ana qoynuna. Ruhuma lay-lay çaldın. Sən məni məndən aldın. Od yurdu bir dastandır, Sən onun bir nəğməsi. Od yurdu bir ümmandır, Sən onun bir ləpəsi. Od yurdu bir çəməndir, Sən onun tər laləsi. Od yurdu bir səmadır, Sən orda bir ulduzum! Ürəyimdən keçdi ki, O bircə ulduzuma Mən də bir nəğmə yazım.
3 Ürəksiz ötüşmək olmaz yanından, Ulduzlar saçılır asimanından. Qonağa mehriban, dosta mehriban, Ocağı Bərdənin, közü Bərdənin!
Almazlar, incilər yağanda düzə, Qarışır bu yerdə gecə gündüzə. Yaraşır əzəldən nəğməyə, sözə, Söhbəti Bərdənin, sözü Bərdənin!
214 Gəl, orda sirdaş ol sən də hünərlə, Açılsın səhərin min bir zəfərlə. Səni qarşılasın xoş müjdələrlə, Oğulu Bərdənin, qızı Bərdənin.
İlham çeşməsidir torpağı, daşı, Odur ki, göylərə ucalır başı. Ellərin dilindən qopur alqışı, Ağdır el yanında üzü Bərdənin.
Onun şəfəqilə mən də nur oldum! Ayna sularında axdım, duruldum. Nəğməsi gur oldum, səsi gur oldum. Güləndə körpə tək gözü Bərdənin!
4 Bərdənin şöhrətini Çöllərində arayın. Gümüşü pambığının Tellərində arayın, İgidlərinin polad Qollarında arayın. Bol bəhrəsi daşınan Yollarında arayın. Qocasının, gəncinin Fikrində, arzusunda, İnamında arayın! Zəhmətindən aldığı İlhamında arayın! Aradım, düzə çıxdım, Gücü ana torpaqdan. Odu Günəşdən alan, Yüz igid əli sıxdım. Yer asiman kimiydi – Hər yanı ulduz-ulduz! İnci, almaz yığırdı Burdan min bir oğul, qız. Çöllərin yaxasına İnsan da yaraşırdı, Maşın da yaraşırdı, Günəş də yaraşırdı! 215 “Ağ qızıl” meydanında İnsan da yarışırdı, Maşın da yarışırdı, Günəş də yarışırdı! Bu ecazkar yarışdan Qalib çıxırdı insan!
5 Yol verin, a cərgələr, Qoynuna Tərlan gəlir! Adı bu gün Bərdəyə Şərəf, şan olan gəlir, Möhkəm tutub sükandan, O zəfər çalan gəlir! Yığır “mavi gəmi” si, Yığır çölün barını. Bu çöllərdə qazanıb Tərlan öz hünəriylə Elin etibarını Çöllərin ətəyindən Kür gümüşlənib gedir, Kür təzə bir nəğməni Gördüm zümzümə edir: Ana yurdu qəhrəmansız görmədim, Ana yurdun qəhrəmanı Tərlanım! Bu torpağı şərəf-şansız görmədim, Bu torpağın şərəf-şanı Tərlanım! Düzlərinin azalmasın heç barı, Çiçək açsın arzuların baharı. El də sevir təmiz andı, ilqarı Elin əziz, mehribanı Tərlanım. Əllərindən axsın bolluq çeşməsi, Aşıb, daşsın el-obanın süfrəsi. Məhsətinin, Nüşabənin nəvəsi, Bəzə bizim gül məkanı, Tərlanım! İgid gərək öz yurduna yaraşa! Zaman ilə çıxa hər gün yarışa, Arzum budur qarış-qarış dolaşa, Adın gəzə bu cahanı, Tərlanım!
216 Oxuduqca bu nəğməni Kürün gümüş dodaqları, Nəğmə gəzdi ağız-ağız Yaxınları, uzaqları. O nəğmənin qanadında Gəzdim dağı, həm aranı, Nişan verdi ellər mənə Neçə-neçə qəhrəmanı. Çoxdur gördüm Bərdəmizin Dağ üstündə dağ qoyanı! Bu torpağın Hümbəti var, Yaxasında “Qızıl ulduz”, Qolunda dağ qüvvəti var! Bu torpağın Aydını var, Xalidi var, Yusifi var, İslamı var. Tərlan kimi, hər birinin Gəzir adı diyar-diyar. Mən onların gözlərilə Seyr elədim gen düzləri, Nur çilədi üfüqlərə Ömürlərin gündüzləri.
6 Xəzan bilməz gülüm Bərdə! Tutdu səni könlüm Bərdə! Çox görmüşəm büsatını, Görüm bir də, Görüm Bərdə! Bu gün fərəh ümmanısan. Qəhrəmanlar diyarının Cən də bir qəhrəmanısan! Qurub-yaratmaq eşqilə Vəcdə gəlir insanların. Bürünüb el sevincinə Küçələrin, meydanların. Sənin məhsul bayramına Axın-axın ellər gəlir. Şərəf, şöhrət bayrağından Möhkəm tutan əllər gəlir.
217 Sirdaş olub arzulara, Aylar gəlir, illər gəlir. Sinə gərib o kürsüyə Alnı açıq Rüstəm əmi, Salamlayır igidləri Qədirbilən ata kimi. Deyir ki, biz təbiətdən Gözləmədik mərhəməti, Yaxşı tutdu qolumuzdan Dağlar yıxan el qüvvəti! Ağlımıza, gücümüzə inamımız, Dözümümüz, inadımız Heyran qoydu təbiəti. Maymaqlığı, qorxaqlığı Asmasaydıq, kəsməsəydik, Biz hər kolun üzərində Ana kimi əsməsəydik, Şirin-şəkər yuxumuzdan Bilə-bilə kəsməsəydik, O “ağ qızıl” dağlarımız Başı qarlı Şah dağından Yüz qat uca olardımı?! Ürəklərdən səda gəlir, Gülür qoca, cavan, Bərdə, Tarixlərdə izi qalan, Min söhbəti, sözü qalan Qoca yaşlı cavan Bərdə! Söz verilir komsomola: – Əlimizlə, – deyir, gərək Bütün dünya cənnət ola. Qızıl kürsü qabağından Gül balalar gəlib keçir. Boynu qızıl qalstuklu O körpələr də and içir: Sabah biz də olacağıq Hümbət kimi, Tərlan kimi! Sərdar kimi, Şaban kimi!
Döşlərdəki ordenlərdən Medallardan göz qamaşır. Dalğalanır insan seli Ümmandımı, aşır-daşır?!
218 Bu təntənə, bu toy-büsat Bu gün daha çox yaraşır, Aranımın gül taxtına, “Ağ qızılın” paytaxtına! Cərgə-cərgə, alay-alay Gəlib keçir qəhrəmanlar, Bolluq dağı yaradanlar! Neçə qorxmaz ər böyüdən Neçə igid, nər böyüdən Ağbirçəkli ana keçir. Düzlərimin yaraşığı Neçə nazlı sona keçir. Çirkinlik də, bədbinlik də Gendən, yana-yana keçir. Hər baxışdan nur ələnir Ömürlərin xoş baxtına “Ağ qızılın” paytaxtına! “Azərbaycan” kolxozunun İgidləri qabaqdadır. Gedir mətin sıralarla, Əllər qızıl bayraqdadır. Vətən sözü, Vətən andı Min nəğməli dodaqdadır. Əmək, hünər cəbhəsindən O müzəffər çıxanlara, Ulduzları yaxasına Qoşa-qoşa taxanlara, Dönüb qeyrət qılıncına Geriliyin başı üstə Şimşək kimi çaxanlara, Tək Qarabağ deyil, bu gün Şirvan baxır, Muğan baxır, Bütün Azərbaycan baxır Şəhərlərin xoşbaxtına, “Ağ qızılın” paytaxtına!
7
Xoş sevdalı bir nida Dolanır izdihamı, Yayılır dalğa-dalğa
219 Vətənin vuran qəlbi Moskvanın salamı! Dilimizin əzbəri, Azad xalqlar şəhəri, Sülhün enməz qalası Moskva da söyləyir: – Sağ ol, ağ günlü Bərdə! Toylu-düyünlü Bərdə! Bu sevincə birinci Üzeyirlər vətəni – Ağcabədi qoşulur, Qonşu kimi, dost kimi, Bərdənin əllərini Dönə-dönə sıxır o, Dönə-dönə şad olur. Suqovuşandan gəlir Sabirabadın səsi. Nəğmələrə qarışır Mirbəşirin, Yevlağın, Ağdamın da nəğməsi. Neçə qardaş təbriki Zərdabdan, Füzulidən, Qədim Salyandan gəlir, Özbəkistandan gəlir, Türkmənistandan gəlir, Min bir diyardan gəlir, Gəlin bahardan gəlir!
8
Təkcə Bərdə deyil bu təmtəraqda, Hər kəndim, şəhərim toy-büsatlıdır. Sorağı ellərdən-ellərə çatan Müjdələr necə də quş qanadlıdır. Hər gələn bu yerdə bayrama gəlir. Ulduzlar qoynuna salama gəlir. Könüllər dil açıb ilhama gəlir, Bu şöhrət sənindir, Azərbaycanım! Dünya heyran qalıb cah-cəlalına, Mənsə vurulmuşam gül camalına, Alqış bu gününə, istiqbalına Bu qüdrət sənindir, Azərbaycanım! 220 Əlində müzəffər qızıl bayrağın, Üfüqlər ardından gəlir sorağın, Hər qəlbi isidir odun, ocağın, Bu hörmət sənindir, Azərbaycanım! Görüb növrağını Mil, Muğan gülür. Gülür Qarabağım, Naxçıvan gülür. Qədim Gəncə, Qazax, Lənkəran gülür, Bu sərvət sənindir, Azərbaycanım! Gülür qızıl Bakı, paytaxtım mənim! O odlar beşiyim nur taxtım mənim! Xoş taleyim mənim, xoş baxtım mənim, Bu dövlət sənindir, Azərbaycanım! Haqqa sadiq qalıb nəsillərimiz, Lenindən dərs alıb mərd ellərimiz! Yol açır sabaha əməllərimiz, Bu cürət sənindir, Azərbaycanım! Əzəldən bəhrəli, nemətli yurdum, Bitib-tükənməyən sərvətli yurdum Mənim qəlbi açıq, qeyrətli yurdum! Bu qüvvət sənindir, Azərbaycanım!
Dost ellər söz açır səxavətindən, Dostluğa əbədi sədaqətindən, Ali məclislərdə ləyaqətindən, Bu ülfət sənindir, Azərbaycanım! Ey ulu beşiyi şeirin, sənətin, Nizamin fəxridir bəşəriyyətin! Heyranın olmamaq çətindir, çətin Rəşadət sənindir, Azərbaycanım! Hələ min igidin, qəhrəmanın var, Üzeyirin, Vurğunun, Nərimanın var! Hələ çox söhbətin, çox dastanın var Səadət sənindir, Azərbaycanım! Ey müqəddəs adı ulduzlar aşan, Hüsnünə baxdıqca gözüm qamaşan,
Qəlbimdə hər zaman çağlayıb daşan, Məhəbbət sənindir, Azərbaycanım! Sədaqət sənindir, Azərbaycanım!
Yüklə 5,99 Mb. Dostları ilə paylaş:
|