Beynəlöalq əlaqələrin ən etibarlı

1.Интим зона-15-45 см.(Валидейн -ювлад, яр- арвад,
йахын дост вя гощумлар арасында цнсиййят зона-сы);
2. Шяхси зона – 46 см.- 1,2 м. (Рясми гябуллар, шам
йемякляри, коктейлляр заманы юнямли цнсиййят
зонасы);
3. Сосиал зона 1,2 - 3,6 м. (Бу мясафя кянар адам-
ларла: почталйон, soйудуъу устасы, йени ишчи вя с.
цнсиййятдя тятбиг олунур);
4. Иътимаи зона – Кцтля арасында, аудиторийада
цнсиййят мясафяси.¹
Qeyd olunanlar ,təbii ki, uzun illərin müşahi-dələrindən formalaşan nisbi qənaət kimi qəbul olun-malıdır. Fikir bölüşən insanların məqam daxilində hansı davranışı nümayiş etdirəcəklərini əslində proq-nozlaşdırmaq çətindir. Hətta protokol qaydalarında İngiltərə kraliçasına yaxənlaşmaq ,toxunmaq qada-ğan olunmasına baxmayaraq ABŞ prezidentinin xanı-mı Mişel Obama Bukinhem sarayənda (3 aprel 2009 –cu il) hisslərini cilovlaya bilməyərək kraliçanı bərk-bərk qucaqlamaqla tarixə düşmüşdür. İlk belə ana-loji jestə 1992-ci ildə Avstraliyanın Baş naziri Pol Kitinq (“Avstraliya kərtənkələsi” ləqəbi ilə tanınırdı) imza atmışdı.Kraliça II Yelizaveta heç bir halda inciməmişdi.
Görüşmək(əl sıxmaq)
Görüslər və danışıqlar, beynəlxalq əhəmiyyətli bütün tədbirlər rəsmi qonaqların (dövlət və hökumət başçıları,xarici işlər nazirləri, nümayəndə heyətlərinin başcıları və s.))qarşılanması və bu zaman əl verib görüsməklə başlayır.İlk baxısdan normal bir hadisə kimi baxılsa da, bu jest bir qədər sirli mə- qamları yaşadır. Bildirməliyik ki, əl verib görüşməklə bağlı çox müxtəlif mülahizılır mövcuddur.
Qədim düvrlərdən insanlar əl uzatmaqla güya ki, silahsız olduqlarını nümayiş etdirib və xoş niyyətlə danışmağa üstünlük veriblər. Ancaq bunların həqiqi və məntiqi olanı yox dərəcəsindədir.
Son tədqiqatlarda əl sıxmaq jestinin daha çox kulturoloji və etik cəhətlərinə diqqət yetirilir. Xüsu-silə sərq-qərb menalitetlərində bu hadisəyə fərqli baxışlar mövcuddur. Ümumiyyətlə, qadanlarla əl ve-rib görüşmək olduqca problemli məsələdir.

Tədqiqatçilar bütün bunları bir tərəfə qoyaraq əl uzadıb görüşən tərəflərin əllərinin vəziyyətinə rəğ-mən status vəziyyətlərini və daxili hisslərini qismən müəyyənləçdirməyə çalışırlar. Biz bu istiqamətdəki tapıntılara yeni heç nə əlavə edə bilmədiyimizdəm təqdim olunan nəticələrlə razılaşmaq zorundayıq.

Beləliklə, əgər tərəflərdən biri əlini duz halda üstdən uzadaraq görüsmək istəyindədirsə, göman olunur ki, o öz yüksək statusunu nümayiş etdirir.


Adətən, birinci formada gö-rüsməyə üstünlük verən insan-lar daxilən aqressiv təbiətli olurlar.Əslində, bu jestlə insan öz yekəxanalığını biruzə verir və sosial münasibətlərdə xoş dəyərləndirilməyən haldır.Dip-lomatik dairələrdə bərabərtə-rəflilik əl verib görüşən andan ğz təsdiqini tapır.
Bəzi məqamlarda isə yaş, cins fərqləri nəzərə alınmaqla müəyyən istisnalara qatılmaq olar. Bunun özünə də bir diplomatik gediş kimi baxila bilər. Bütün hallarda qarşı tərəfin əlini bərk sıxmaq və davamlı yelləımək doğru deyildir. Son dövrlərdə hətta dövlət başçıları da görüşərkən çox vaxt xeyli sərbəstlik nümayiş etdirməklə ənənəvi kanonlardan uzaqlaşırlar.
Bir çox hallarda əl verib görüşməyin davamı olaraq qucaqlaşaraq öpüçmək də bir dəb olaraq həyata vəsiqə alir. Ancaq bu tipli hərəkətlərə cox yaxın və doğma insanlar üstünlük verirlər. Misal üçün, Türkiyə Prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğanla Azərbaycan Res-publikası Prezidenti İlham Əliyevin görüş anları “Bir millət, iki dövlət” ruhunu tam şəkildə təsdiqləyir. Səmiyyətin digər bir elementi də rəsmilərin ikiəlli görüşməsidir.
İnsanın danışıqlar prosesində daha hansı komp-lekslərdən yararlana biləcəyini proqnozlaşdimaq çətin-dir. Beləliklə, “...Ünsiyyətdə ən ən vacib məqam dillə deyilməyəni eşitməkdir”(Piter Druker).