Diaqram 4. Qadın və kişinin eyni bir işi yerinə yetirə bilməsinə müsbət münasibət (%
Dinləmələrin nəticəsi kimi, məlum oldu ki, qadın məşğulluğunun təmin olunmasına
nisbətən sadə və asan olsa da, obyektiv maneələrin - fizioloji, ailə-məişət işlərinə
bağlılığı, təklif olunan işləri həmişə qəbul edə bilməmələri, işləmək üçün uzaq yerlərə
getmək imkanlarının məhdud olması, milli adət-ənənə, analıq funksiyası və s. aradan
qaldırılması bir qədər mürəkkəb prosesdir. Bu səbəbdən də, məşğulluq sferasında gender
bərabərliyinin təmin olunması üçün qeyd olunan amillərin aradan qaldırılması bir o qədər
27
Bütün bunlar problemin cəmiyyətdə dərkedilmə dərəcəsinin artırılmasının və müxtəlif
səviyyələrdə qadınların fəallaşdırılmasının vacibliyini göstərir. Qadınların öz hüquqları
və imkanları barədə maarifləndirilməsinin səviyyəsinin artması onlara ictimai həyatda
daha aktiv iştirak etməyə kömək edə bilər. Lakin maarifləndirici işlər tək qadınlara yox,
həmçinin kişilərə də istiqamətləndirilməlidir. Kişilər siyasi-ictimai həyatda qadınlarla
bərabər təmsil olunmalı olduqlarını və bunun ümumilikdə cəmiyyət üçün faydalı
olacağını başa düşməlidirlər.
Azərbaycanda qadinlarin vəziyyəti ilə əlaqədar yuxarıdıkıları nəzərə alsaq belə nəticə
çıxartmaq olar ki, inzibatı və dövlət işçilərinin gender haqda mükəmməl anlayışları
olmadığından həyata keçirdikləri fəaliyyətdə gender aspektlərinin nəzərə alınması şübhə
yaradır. Yuxarıda qeyd olunduğu kimi son vaxtlar Azərbaycanın bütün nazirliklərdə, yerli
hakimiyyət idarələrində və digər dövlət strukturlarında yaradılan Gender
Əlaqələndiricilərin vəzifələri hakimiyyət strukturu çərçivəsində bütün siyasət planlarında
və proqramlarda gender anlayışı perspektivlərinə dair atılan müsbət bir addımdır
23
. Lakin,
görülən tədbirlərin yeniliyi və təcrübə azlığı mexanizmin inkişafında böyük bir boşluq
yaradıb. Bu boşluğun doldurulması qadınların qərar qəbul etmədə təmsil olunmasının
gücləndirilməsi siyasətini daha böyük nailiyyətlərə gətirə bilər.
Gender Əlaqələndiricilərin işinin düzgün formalaşdırılması, gender anlayışına dair
peşəkar işçi heyətini, nazirlik departamentlərini, agentlikləri, araşdırma mərkəzlərini,
məktəbləri, universitetləri, peşəkar təşkilatları və digərlərini məlumatlandırmaq, məsləhət
vermək və dəstəkləmək istiqamətində aparılan çox qiymətli bir töhfədir. Bu
Əlaqələndiricilərin vəzifəsinə müntəzəm görülən işə yeni və vacib məsuliyyət və öhdəlik
əlavə edir.
Əksər hallarda Əlaqəlndiricilər gender məsələlərinə dair mütəxəssis olmurlar, onlar
gender məsələləri ilə bağlı formal təlim kursu keçmirlər, hətta daha öncə bu sahədə
işləməyiblər və bu sahəyə aid lazımi ədəbiyyatla belə tanış olmayıblar. Bunları nəzərə
23
Handbook for Gender Focal Points in UNESCO National Commissions (The Section for Women and Gender
Equality Bureau of Strategic Planning, 2005)
28
alaraq Əlaqələndiriciləri iş müddəti ərzində tələb olunan peşəkar inkişaf imkanları ilə, o
cümlədən səlahiyyətlərinin inkişafına dair ilkin proqramlarla təmin etmək çox vacibdir.
Həmçinin Əlaqələndiricilər üçün hakimiyyət strukturunun digər sahələrində çalışan
gender mütəxəssislərinin məsləhətləri və dəstəyini əldə etmək imkanı yaradılmalıdır.
Gender bərabərliyinə həm qanun, və həm də cəmiyyətin idrak müstəvisindən yanaşmaq
lazımdır. Birinci müstəvidə mövcud siyasəti qadınların maraqlarına yönələtməkdir.
Məsələn, qadınların rəhbər vəzifələrdə, seçkili orqanlarda sayının artırılması. İkinci
müstəvidə isə qender bərabərliyinin fundamental xarakter daşıması nəzərə alınmalıdır.
Siyasi iradə və qanunvericilik aktları istənilən sahədə qender tarazlığını təmin etmək
üçün kifayət deyil. Cəmiyyəti buna hazırlamaq lazımdır. Bunun üçün qender qeyri-
bərabərliyinin cəmiyyətdə kök salan prinsiplərdən irəli gəlməsini qəbull edərək bu
prinsiplərin transformasiyasına nail olmaq lazımdır.
Yuxarıda qeyd olunan problemlərin araşdırılması
qanunverici bazanın tam mükəmməl olmamasını,
icra mexanizminin işlənib hazırlanmamasını,
hakimiyyətin bütün səviyyələrində qender yaxınlaşmasının nəzərə alınmamasını,
hökumət, vətəndaş cəmiyyəti və biznes strukturlar arasında əməkdaşlığın
olmamasını,
resurslardan bərabər istifadə edilməməsini,
qadınlara qarşı zorakılığın olmasını göstərir.
Bu problemlərin yaranmasına təsir göstərən faktorlardan biri də Qarabağ münaqişəsidir.
Azərbaycanda gender hüquq bərabərliyi məsələləri üzrə fəaliyyət göstərən xüsusi bir
dövlət qurumu yoxdur. Ölkədə qadın siyasətinin problemləri ilə məşğul olan yeganə
qurum 2006-cı ildə yaradılmış Ailə, Qadın və Uşaq problemləri üzrə Dövlət Komitəsidir.
Qurumun adından göründüyü kimi, qadın problemləri qadının cəmiyyətin bütün
sferalarında fəaliyyətə eyni imkanlarla çıxışı kimi deyil, ailə, uşağa qayğı kontekstində
həll olunur.