2-teorema. Agar f(x) funksiya biror oraliqda uzluksiz bo‘lsa, u holda uning boshlang‘ich funksiyasi mavjud bo‘ladi.
Bu teoremaning isboti kelgusida ko‘rsatiladi, shu sababli bu bobda uzluksiz funksiyalarni integrallash haqida gapiriladi. Uzilishga ega bo‘lgan funksiyalar uchun integrallash masalasi uning u yoki bu uzluksizlik oraliqlari uchun qaraladi.
Masalan, funksiya x=0 nuqtada uzilishga ega. Bu funksiya (0;+) va (-;0) oraliqlarda uzluksiz. Birinchi oraliqda
formula o‘rinli. Ammo ikkinchi oraliq uchun bu formula ma’noga ega emas. Lekin bu oraliqda quyidagi formula o‘rinli bo‘ladi:
.
Bu ikki formulani quyidagicha umumlashtirib yozish mumkin:
.
2. Aniqmas integralning sodda xossalari
10. Aniqmas integralning differensiali (hosilasi) integral ostidagi ifodaga (funksiyaga) teng:
d =f(x)dx ( ( )’ =f(x)).
Isboti. Ta’rif ko‘ra df(x)dx=d(F(x)+C)=dF(x)=F’(x)dx= f(x)dx.
20. Biror funksiya differensialining aniqmas integrali shu funksiya bilan o‘zgarmas son yig‘indisiga teng:
dF(x)=F(x)+C.
Isboti. dF(x)= F’(x)dx=F(x)+C.
30. Agar f(x) ning boshlang‘ich funksiyasi mavjud bo‘lsa, u holda ixtiyoriy k (k0) son uchun
kf(x)dx=kf(x)dx (1)
bo‘ladi, ya’ni o‘zgarmas ko‘paytuvchini integral belgisi oldiga chiqarish mumkin.
Isboti. f(x)dx=F(x)+C bo‘lsin. U holda
kf(x)dx=k(F(x)+C)=kF(x)+kC (2)
bo‘ladi. (kF(x))’=kF’(x)=kf(x) va kC ixtiyoriy o‘zgarmas son bo‘lganligi uchun kF(x)+kC ifoda kf(x) funksiyaning barcha boshlang‘ich funksiyalarini beradi, ya’ni
kf(x)dx= kF(x)+kC (3)
bo‘ladi. (2) va (3) dan (1) kelib chiqadi.
1-izoh. k=0 bo‘lganda (1) tenglik o‘rinli emas. Haqiqatan ham, bu tenglikning chap tomoni 0f(x)dx=0dx=C, C –ixtiyoriy o‘zgarmas son, o‘ng tomoni esa 0f(x)dx=0(F(x)+C)=0.
2-izoh. Integrallarni topishda kC yozilmaydi. Uning o‘rniga C yoziladi, chunki ixtiyoriy o‘zgarmas sonni yozish usuli muhim emas. Bunda o‘zgarmas qo‘shiluvchining ixtiyoriy qiymat qabul qila olishi muhim hisoblanadi.
Agar C-ixtiyoriy o‘zgarmas son bo‘lsa, u holda C3, 4C - ixtiyoriy o‘zgarmas son bo‘ladi. Lekin C2, sinC - ixtiyoriy o‘zgarmas son emas, chunki C20, |sinC|1.
40. Agar f(x) va g(x) larning boshlang‘ich funksiyalari mavjud bo‘lsa, u holda
(f(x) g(x))dx=f(x)dx g(x)dx
bo‘ladi, ya’ni ikkita funksiya algebraik yig‘indisining integrali aniqmas integrallar algebraik yig‘indisiga teng.
Isboti. Aytaylik F(x) va G(x) lar mos ravishda f(x) va g(x) larning boshlang‘ich funksiyalari bo‘lsin. U holda
f(x)dxg(x)dx=(F(x)+C1) (G(x)+C2) =(F(x) G(x))+(C1C2)
Ammo, F(x)G(x) funksiya f(x)g(x) ning boshlang‘ich funksiyasi, chunki (F(x)G(x))’=F’(x)G’(x)=f(x)g(x), C1C2 esa -ixtiyoriy ikkita o‘zgarmas sonlarning algebraik yig‘indisi- yana ixtiyoriy o‘zgarmas son bo‘ladi.
Shu sababli (F(x)G(x))+(C1C2) ifoda f(x)g(x) ning barcha boshlang‘ich funksiyalarini beradi, ya’ni (f(x)g(x))dx ga teng bo‘ladi.
Bu xossani chekli sondagi funksiyalar uchun ham isbotlash mumkin. Buning uchun matematik induksiya metodidan foydalanish yetarli.
3-izoh. Integrallarni topishda C1C2 o‘rniga C yoziladi.
Masalan, .
50. Agar F(x) funksiya f(x) ning boshlang‘ich funksiyasi bo‘lsa, u holda
(a0)
tenglik o‘rinli bo‘ladi.
Isboti. Tenglikning o‘ng tomonining hosilasi integral ostidagi funksiyaga teng ekanligini ko‘rsatish yetarli. Haqiqatan ham, .
60. (integrallash formulasining invariantligi). Agar integrallash formulasida integrallash o‘zgaruvchisini shu o‘zgaruvchining istalgan differensiallanuvchi funksiyasi bilan almashtirsak integrallash formulasining shakli o‘zgarmaydi, ya’ni agar va u funksiya x ning differensiallanuvchi funksiyasi bo‘lsa, u holda bo‘ladi.
Isboti. Birinchi tartibli differensialning invariantlik formasidan foydalanamiz. Bunga ko‘ra, agar dF(x)=F’(x)dx va u=u(x) differensiallanuvchi funksiya bo‘lsa, u holda dF(u)=F’(u)du bo‘ladi. ekanligini isbotlaymiz. Buning uchun so‘ngi tenglikning ikkala tomonidan differensial olamiz:
Bu differensiallarning tengligidan 60 xossaning o‘rinli ekanligi kelib chiqadi.
Dostları ilə paylaş: |