C++ proqramlaşdırma dili

#include və ya #include"fayl.h" kimi.

Bir qayda olaraq proqrama #include vastəsilə əlavə olunan faylların sonu .h ilə bitir. Sadə proqram nümunəsinə baxmağımız kifayətdir. İndiyə kimi baxdığımız nümunələrdə bütün proqram kodunu bir fayla yerləşdirirdik.

İndi isə bizə iki və daha çox fayl lazım olacaq:
Dəyişənlərin, funksiyaların elan olunduğu başlıq fayllar və bu dəyişən və funksiyalara müraciət edən proqram kodu faylları.

Proqram 1.

menim_faylim.h faylının mətni
// prg_11_1.cpp
/*bashliq fayli menim_faylim.h */


#ifndef MENIM_FAYLIM_H
#define MENIM_FAYLIM_H int yeni_deyishen;
#endif


proqram kodu prog2.cpp faylının mətni
#include
#include "menim_faylim.h"


int main()
{
yeni_deyishen = 5; std::cout<<" yeni deyishen "
<}


menim_faylim.h faylındakı


#ifndef
#define
#endif

makrosları menim_faylim.h faylının bizim proqramam sonsuz əlavə olunmasının qarşısını alır. menim_faylim.h başlıq faylında biz int tipli yeni_deyishen dəyişəni elan edirik. Daha sonra prog2.cpp faylında yeni_deyishen dəyişəninə müraciət edirik.

Əgər diqqət yetirdinizsə biz iostream faylını < və > vastəsilə, menim_faylim.h faylını isə " və " simvolları vastəsilə proqrama əlavə etdik. Bu kompilyatora menim_faylim.h başlıq faylının standart deyil,bizim tərəfimizdən yaradıldığını bildirir və kompilyator bu faylı bizim proqram yerləşən qovluqda axtarır.