Cilt: sayı: Yıl: 2020 Sayfa: 37-52

SOĞUK SAVAŞ SONRASI RUSYA VE ÇİN ASKERİ GÖRÜŞLERİ 
2008 yılında tanınmış bir Rus araştırmacıları, Rusya'nın değişen uluslararası durumundaki 
rolüyle ilgili bir araştırma yaptı. Yayımlanmamış olan çalışmalar, Rusya'nın uluslararası bir 
çatışmaya girme ihtimaliyle ilgili senaryoları ele almaktaydı. Ciddi bir şekilde ele alınan 
senaryolardan biri, nükleer silah kullanma olasılığını göz önünde bulundurarak, Rusya ile Çin, 
Çin'in Uzak Doğu ve Rusya'daki bölgeleri işgal ettiği bölgelere giren düşmanlık olasılığı 
yüksek derecede tutmaktaydı. Bu çalışmalar, Rusların Rusya Federasyonu'nun dünya 
meselelerindeki yeri, büyük güçlerle ilişkisi ve Çin'in hızlı yükselişi konusundaki 
belirsizlikleri hakkındaki endişelerini yansıtıyordu. Azalan bir ABD senaryosu ve çok kutuplu 
bir dünyanın ortaya çıkışında, küresel finansal krizi öngördüğü iddiasını öne sürmekteler. 
Rusların halihazırda nükleer silahlarda üstünlüğü olmasına rağmen, geleneksel anlamda 
Çinliler karşısında bir dezavantajda olduğunu fark ediliyor. Çin, dünyanın en büyük ikinci 
savunma bütçesine sahipken (ABD’nin arkasında), Rusya üçüncü, konvansiyonel savunma 
kuvvetleri ve diğer güvenlik bölümlerinin birlikleri bakımında ise Çin’in açık ara üstün olduğu 
görülmektedir. Rusya ayrıca, yeni silah ve birliklerin tedariki yoluyla (Çin-Rus sınırını 
savunmakla sorumlu olan) Doğu Askeri Bölgesini aktif olarak geliştirmekte ve 2010 yılında, 
“Vostok” (Doğu Askeri Bölgesi) temelinde “Birleşik Stratejik Komutanlığı” kurmuştur. 
Pasifik Filosu ve Uzak Doğu ve Sibirya Askeri Bölgeleri, onu Rus Silahlı Kuvvetleri'ndeki en 
büyük güç yapıyor (Nandan Unnikrishnan, 2015). Doğu Askeri Bölgesi on bir teçhizattan ve 
yaklaşık 80.000 askeri bir bölümden oluşuyor ve amfibi yeteneği olan bir deniz piyade 
tugayına sahiptir. Aslında, İlçe'nin hava kuvvetleri ve hava savunma birimlerindeki askeri 
teçhizatın yüzde 50'sinden fazlası 2011-2012'de yenilendi (yeni ekipmanlarla değiştirildi veya 
iyileştirildi). ‘Tu-22M Backfire’ orta menzilli bombardıman uçağı ve (deniz altı) denizde ve 
havada fırlatılan ‘Cruise’ füzeleri, Doğu Askeri Bölgesinde Sakhalin'in karşısındaki alanda 
konuşlandırıldı. Rusya'nın Pasifik filosunda, yaklaşık 550.000 ton bölgede toplam yer 
değiştiren 240 gemi bulunuyor; bunlardan yirmi tane büyük yüzey gemisi ve yaklaşık olarak 
yaklaşık 280.000 ton yer değiştiren yirmi denizaltı (yaklaşık on beşi nükleer motorlu denizaltı) 
bulunuyor. Bölgede stratejik nükleer kuvvetler de korunmaktadır. Örneğin, ‘SS- 25’'ler ve 
yaklaşık ‘30 Tu-95MS Bear’ uzun menzilli bombardıman uçağı gibi ‘ICBM’'ler, Ohotsk 

---

HAKAN KILIÇ  
Denizi ve çevresinde ‘SLBM’ taşıyan ‘Delta III’ sınıfı ‘SSBN’ yanı sıra, çoğunlukla Trans-
Sibirya Demiryolu boyunca konuşlandırılmıştır (Four, 2016). 
2010 yılında Rusya, Çita sınırına yakın iki teçhizat dağıttı ve Vladivostok'ta sahil güvenlik 
yeteneklerini güçlendirdi. Moskova ayrıca donanmasının odağını Asya Pasifik'e kaydırdı ve 
Pasifik Filosunu inşa etmeye başladı. Rusya’daki bir başka görüş de, Rusya’nın Çin’in askeri 
modernleşmesini yakından izlemesine rağmen, Çin’in askeri modernleşmesinin itici gücünün 
şimdiye kadar deniz gücünü arttırdığı yönünde fikirler oluşmaktaydı. Bunun nedeni, Rus 
analistlerine göre, Çin toprak sınırlarının güvende olduğunu ve toprak sınırlarındaki 
gerilimlerin muhtemel olmadığını düşünüyor. Bunun nedeni, Rus analistlerine göre, Çin 
toprak sınırlarının güvende olduğunu ve toprak sınırlarındaki gerilimlerin muhtemel 
olmadığını düşünüyor. Bu nedenle, Rusya’nın Çin’in askeri modernleşmesi hakkında haksız 
yere endişelenmek zorunda olmadığını düşünüyorlar. 2006'da Çin, askerlerinin yaklaşık 1000 
km yürüdüğü 'Stride 2006' adlı askeri bir tatbikat gerçekleştirerek Çin'in Rusya'yı işgal ettiği 
bir senaryoyu tekrar etti (WEİTZH, 2015). Diğer bir uygulama olan “Stride-2009” da, Çin 
ordusunun uzun mesafeli hareket kabiliyetini ve uzun mesafeli projeksiyon kapasitesini test 
etmek için binlerce kilometreden fazla askeri yürüyüş yaptı. Tüm bunlar, Genelkurmay 
Başkanı General Nikolai Makarov ile Çin ve NATO’nun Rusya’nın en tehlikeli jeopolitik 
rakipleri olduklarını belirterek endişelerini dile getirmiştir (Saradzhyan, 2004).