Pedaqogika, Fəlsəfə, Psixologiya işində nəzərdə tutulan pedaqoji məqamlardır. Məhz bunun
vasitəsilə də qədim türk yazılı abidələrinin mətnində müşahidə
etməyimiz qədim türk psixologiyasının milli zəmində mövcud
möhkəmliyini izah etmək mümkündür.
II. Orxon-Yenisey yazılı türk abidələrində türk elinin xa-
rici dövlətlərlə və xalqlarla münasibətlərindəki güclü milli
təəssübkeşlik hissləri vasitəsilə əksini tapan türk xan və bəylərinin
ictimai həyatda və siyasi tarix arenasındakı davranış tərzi mü-
asir zamanımızda davranış tərbiyəsinin aşılanmasında mühüm
əhəmiyyət daşıya bilər. Burada müxtəlif keyfiyyətli məsələlər
müşahidə edə bilərik:
a) türk eli və xalqının ümumiləşmiş obrazının yaranmasını
Kül-tiginin şərəfinə yazılmış abidədən görə bilirik: «Türk xalqla-
rı öz möhkəm kişiliklərini tabğac xalqına qul etdilər. Təmiz qa-
dınlarını kəniz etdilər, öz türk adlarını unudub Tabğac bəyliyini,
tabğac adını qəbul edərək Tabğac xanlığına tabe olmuş, əlli il öz
iş-güclərini (bu yolda) sərf etmişlər… (Sonra) bütün türk xalqı
belə demiş: Eli olan xalq idim, indi elim hanı? El birliyini kimin
üçün əldə edirəm: Öz işimi-gücümü hansı xana sərf edirəm? – de-
miş; belə deyib Tabğac xanlığına düşmən olmuşlar» (1; 234); və
yaxud, «…şad atam beləcə düşünmüş: tanrı kimi (atamı) əsir al-
mazlar… xalq o zaman onu (əsir olmağa) qoymamaq üçün ayağa
qalxmış» (1; 214). Burada daxili ziddiyyətlər və xarici təsirlərin
türklər arasında ixtilafa, parçalanmaya gətirib çıxardığını görü-
rük. Eyni zamanda müdrik xalqın milli təəssübkeşlik hisslərinin
tamamilə məhv edilmədiyinin də şahidi oluruq. Nəticə etibarilə,
abidə gələcək nəsillərə bir örnək rolu oynayaraq mətnlik,
dönməzlik və mübarizə ruhunun itirilməməsinə bir nümunə kimi
dəyərli tərbiyəvi xüsusiyyətlər daşıyır. Pedaqoji ədəbiyyatda
tərbiyənin xüsusi vasitələri ilə milli ləyaqət hissinin tərbiyəsi mü-
hüm mövqeyə malikdir: «Xeyirxahlıqla yoğrulmuş milli ləyaqət
ana torpaqla, ana vətənlə sıx bağlıdır. İnsanlığa bəxş edilən ən