Daş yuxular 1 Әkrәm Әylisli Daş yuxular

DAŞ YUXULAR 
94
Saday dostunun başını bahalı papağıyla bir yerdә sinәsinә 
sıxdı. Onlar bir neçә  dәqiqә dinib-danışmadan biri-birinә 
baxdılar. O qısa zaman kәsiyi Camalın özünü әlә almasına, 
nә söylәmәk istәdiyini kәsdirmәyinә kifayәt elәdi. Lap 
әvvәl bir qәdәr hәyәcanlandı, sonda isә doluxsunub 
hıçqırdı. 
- Zibilә düşmüşәm, qardaş, - sözә başladı. - Kömәyin 
lazımdı. Oğlumu tutub salıblar türmәyә. Rayonda 
döymәdiyim qapı qalmayıb. Sözümә baxan yoxdu. Durub 
gәldim, bәlkә burda kimsә kömәk elәyә. 
- Nә üstündә tutublar oğlunu? - Artist әsәbi halda 
soruşdu. - Camalın belә ağlamsınmağını heç istәmirdi. 
Camal cavab vermәdi. Cibindәn dәsmal çıxarıb 
aramla gözündәn, burnundan axıb ağzına dolan seli-suyu 
sildi. Yalnız bundan sonra özünü әlә alıb artıq sakit, 
arxayın sәslә dәrdini açdı. 
- Eşit, Sarı, başımın boşluğuna görә Allah cәzalandırıb 
mәni. Adam nә  qәdәr sәfeh olar ki, gedib qәssab 
Mәmmәdağanın nәvәsin gәlin deyib gәtirәr ocağının 
başına, qanını it qanına  calayar.  Bu  da  axırı. Mәni adam 
saymır, qayınanasını it kimi tutur. Qandığı döymәkdi, 
söymәkdi, lәnәt yağdırmaqdı. Bizi bütün kәnddә biabır 
eliyib. Tutması tutanda bir әli olr, bir başı - özünü döyüb 
qana qәltan elәyir. Sonra da atası Cingöz Şabanın 
öyrәtmәsi ilә qaçır şәhәrә, xәstәxanaya, ay camaat, baxın 
deyir, әrim mәni öldürmәk istәyir. Bax belә, uşağı şәrlәyib 
basdılar içәri.  İyirmi gündü onun-bunun qapısında 
yatıram. Rayonda kimin yanına gedirәm heç üzümә  dә 
baxmır. Gümanım kәsilib. Ümidim bircә sәnә qalıb, Saday. 
Sәn kömәk elәyә bilәrsәn mәnә. Hörmәtli adamsan, hamı 

---