Dərslik Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin "Tətbiqi kulturologiya"

 
QƏDİM ROMA MƏDƏNİYYƏTİ 
 
Roma haqqnda əfsanə. Romada dövlətin yaranması. Avropanın cənubunda, Balkan yarımadasının 
qərbində Apennin yarımadası yerləşir. Apennin yarımadasını  şimalda Avropanın qalan hissəsindən Alp 
dağları ayırır. Alp dağlarından başlayaraq Siciliya adasına qədər uzanan sıra dağlar yarımadanı iki yerə 
ayırır. Alp dağları Apennin yarımadasını soyuq şimal küləyindən qoruyur. Burada iqlim mülayimdir, yağış 
Yunanıstana nisbətən daha çox yağır, zəngin bitki və heyvanlar aləmi var. Yunanlar bu zənginliyə heyran 
olmuş və yarımadanın cənub hissəsini İtaliya, yəni “buzovlar ölkəsi” adlandırmışlar. Sonralar bu ad bütün 
yarımadaya verilmişdir. Apennin yarımadasının cənubunda iqlimi isti, bitki örtüyü daha zəngin olan Siciliya 
adası yerləşir. 
Apennin yarımadasının orta hissəsindən Tibr çayı axır. Tunc dövründə Avropadan quru yolla Apennin 
yarımadasına İtalik tayfaları axışdı. E.ə. X-VIII əsrlərdə isə buraya dəniz yolu vasitəsi ilə etrusklar gəldilər. 
Tibr çayı ətrafındakı düzənliklərdə latın tayfaları yaşayırdı. Bu çayın mənsəbindən 25 km aralı Roma şəhəri 
salındı. Əfsanəyə görə latın şəhərlərindən birinin padşahı qardaşı qızının əkiz oğlan uşaqlarını Tibr çayına 
atdırır. Uşaqlar olan səbət ağaca ilişir. Bir dişi canavar onları südü ilə bəsləyir. Uşaqları çoban tapıb tərbiyə 
edir. Uşaqlardan birinin adı Romul, o birinin adı Rem idi. Şəhər salmaq və onun kimin idarə etməsi üstündə 
mübahisələri düşür. Romul Remi öldürür. Romul çobanın onları tapdığı yerdə şəhər salır və Roma adlandırır. 
Beləliklə, e.ə. 753-cü ildə Roma şəhəri salınır. Romalılar öz tarixlərini bu ildən başlayırlar. Romada Kapitoli 
təpəsində dişi canavarın heykəli qoyulmuşdu.  
Romanın ən qədim əhalisinin nəslindən olanlar patrisilər adlanırdılar. İlk əvvəl əhali 3 qəbilə (triba) 
ittifaqından, hər triba öz növbəsində boy birliklərindən (kuriya) ibarət idi. Latınca “pater” ata deməkdir. Boy 
birliklərinin üzvləri (patrisilər) Roma icmasının ilk tam hüquqlu vətəndaşları sayılırdılar. Onlar icma 
torpaqlarından istifadə edir, məsul vəzifələrə seçilirdilər. Onlar işi əsasən özləri görür, əvvəllər qullarla bir 
süfrə başına otururdular. 
Patrisilərə latınca “senat” adlanan qocalardan ibarət ağsaqqallar şurası rəhbərlik edirdi. Senatın tərkibi 
boy başçılarından formalaşırdı.  İcmada 300 boy mövcud olduğundan erkən senat 300 üzvdən ibarət idi. 
Senatın üzvləri senator adlanırdı. Romanı padşah və senat idarə edirdi. E.ə. VI əsrin başlanğıcında Romada 
dövlət yarandı. Romalılar qonşuluqda olan şəhərləri tutur, əhalisini Romaya köçürürdülər. Romadakı təpələr 
arasında olan təpələr qurudulmuş  və forum deyilən bazar yaradılmışdı. Romanın sonuncu padşahı  Məğrur 
Tarkvin çox qəddar olduğuna görə romalılar e.ə. 509-cu ildə onu qovmuş  və padşah hakimiyyətinə son 
qoymuşdular. Bundan sonra hər il xalq yığıncağı patrisilər sırasından iki konsul və onların köməkçilərini 
seçir, onlar isə bir il Romanı idarə edirdilər. Konsullar bütün məsələlərdə senatla məsləhətləşirdilər. Romada 
seçkili üsul-idarəni patrisilər latınca “res publika”, yəni “ümumi iş” adlandırırdılar. Respublika müəyyən 
müddətə seçilmiş adamlar tərəfindən idarə olunan dövlət deməkdir. Konsullar Romanı idarə edir, məhkəmə 
işlərinə baxır, müharibə vaxtı orduya komandanlıq edirdilər. 
Plebeylərin seçkili vəzifə tutmaq hüququ da yox idi. Plebeylər patrisilərlə bərabər hüquqa malik olmaq 
üçün e.ə. V-III əsrlərdə mübarizə aparırdılar. E.ə. V əsrin əvvəllərində plebeylər onların hüquqlarını müdafiə 
edən tribunların seçilməsinə nail oldular. Tribun senatın nə konsulun plebeylərin mənafeyinə zidd olan 
istənilən qərarını ləğv edə bilərdi. Onun “veto”, yəni “qadağan edirəm” deməsi kifayət idi. Vəzifəsinin icrası 
müddətində tribun toxunulmazlıq hüququna malik idi. E.ə. 451-ci ildə plebeylər mövcud qanunvericiliyin 
“Qanunlar toplusu” şəklində qeydiyyatına nail oldular. E.ə. 449-cu ildə qanunlar toplusu həkk olunmuş 12 
mis lövhə Forum meydanında qoyuldu. E.ə. 326-cı ildə plebeylər borca görə borclunun kölə kimi satılması 
qanununun ləğv edilməsinə nail oldular. Plebsin ticarət-sənətkar dairələrinin mənafeyi üçün 312-ci ildə 
senzor olmuş Appi Klavdinin fəaliyyəti böyük əhəmiyyət kəsb edirdi. O, torpaq mülkiyyəti olmayan 
plebeylərə şəhər və kənd tribalarında qeydiyyata düşmək, yəni vətəndaş hüququ almaq imkanı yaratdı. Appi 
Klavdi Romadan Kapuya şəhərinə qədər uzanan, ticari və hərbi əhəmiyyət kəsb edən yol saldı. E.ə. III əsrin 
əvvəllərində plebeylər Romanın tam hüquqlu vətəndaşı oldular. Onlar seçkili vəzifə tutmaq, icma 
torpaqlarından bəhrələnmək ixtiyarı qazandılar. Hər bir Roma vətəndaşı dövlət vəzifəsinə seçilə bilərdi, lakin 
respublika vəzifəyə görə məvacib vermirdi, odur ki, seçkili vəzifələrə yalnız varlılar irəli sürülürdü. Romanın 
vəzifəli şəxsləri magistrat adlanırdı. Bir illik müddətə seçilən iki konsul və pretorlar, 5 ildə bir dəfə 1.5 illik 
müddətə seçilən iki senzor, xalq tribunları ali, kvestor və edillər kiçik magistratlar sayılırdı. 
E.ə. II-I əsrlərdə Romada quldarlığın inkişafı. Romalılar əmək alətlərini canlı və cansız alətlərə, canlı 
alətləri isə danışan və danışmayan alətlərə bölürdülər. Danışan alətlər dedikdə qullar nəzərdə tutulurdu. 
Roma ordusunun əyalətlərdən qarət etdiyi sərvətlər Roma quldarlarının  əlinə keçirdi. Quldarlar bu 
vəsaitlə bağlar və üzümlüklər salır, mal-qara sürüləri saxlayırdılar. Roma imperiyasının hər yerində qul 
bazarı var idi. Qullardan təsərrüfatın bütün sahələrində, tikintidə, ev işlərində, gəmiçilikdə istifadə edilirdi. 
Roma aristokratları icma torpaqlarını ələ keçirir, kəndlilərin torpaqlarını satın alırdılar. 
Romada daha çevik və güclü olan qullara xüsusi həbsxana-məktəblərdə silah işlətməyi öyrədir, onları 

İ. Hüseynov, N. Əfəndiyeva
. QƏDİM DÜNYA MƏDƏNİYYƏTİ. 
 
210
bir-biri ilə vuruşmağa məcbur edirdilər. Belə qulları qladiator adlandırırdılar. Romada qladiator döyüşləri 
geniş yayılmışdı. Bu məqsəd üçün sirklərə oxşar amfiteatr tikilirdi. Amfiteatrın mərkəzi olan meydança 
arena adlanırdı. Məğlub olub sağ qalan qladiatorun taleyi tamaşaçılardan asılı idi. Onlar əllərinin baş 
barmaqlarını  aşağı salanda məğlub qladiator öldürülməli idi. Baş barmaqlar yuxarıya tuşlananda isə 
qladiatora rəhm edilirdi. 
Qədim Romada çox qul var idi. Qədim dünyanın heç bir ölkəsində bu qədər qul yox idi. E.ə. II əsrdə 
Roma əyalətlərində qulların üsyanı baş verdi. Siciliyada baş vermiş üsyan 6 il davam etdi. Quldarlar üsyanı 
zorla yatırdılar. Romanın apardığı müharibələr ölkəyə qul axınını çoxaltdı  Kəndli  əməyi ucuz qul əməyi 
tərəfindən sıxışdırılırdı. Varlı quldarlar var-yoxdan çıxmış  kəndlilərin torpaqlarını  dəyər-dəyməzinə satın 
alırdılar. Kəndlilər şəhərlərə, ilk növbədə Romaya axışır, iş tapmırdılar. İşsiz, evsiz-eşiksiz qalanların sayı 
artırdı. 
Roma imperiyası. Romadan min kilometrlərlə uzaqlıqda gedən müharibələrə  hər il seçilən konsullar 
başçılıq edə bilmir, komandanlıq təcrübəli hərbi rəislərə tapşırıldı. Bu da Romada sərkərdələrin nüfuzunun 
artmasına səbəb olurdu. Quldarlar belə hesab edirdilər ki, senat və konsullara nisbətən hərbi sərkərdələr 
yoxsul və qulların müqavimətini daha yaxşı  qırar və itaətdə saxlaya bilər. E.ə. I əsrdə Korneli Sullanın 
diktaturası da respublika üsul-idarəsinə  ağır zərbə vurmuşdu. Marinin muzdlu könüllülərdən təşkil etdiyi 
qoşun Romada hakimiyyəti ələ keçirmək üçün istənilən hərbi liderin əlində alətə çevrilə bilərdi. Pompey və 
Krass təkhakimiyyətlik uğrunda mübarizədən çəkinməyən belə sərkərdələr idilər. 
Romada quldarlıq təsərrüfatının tənəzzülü. I-II əsrlərdə  ən qüdrətli zirvəsinə çatan Roma 
imperiyasında II-III əsrlərdən başlayaraq quldarlıq quruluşunda tənəzzül başlandı. Qul əməyi getdikcə 
əhəmiyyətini itirirdi, nəzarətsiz qul yaxşı işləmirdi. Qullar üçün yaxşı işləməyin əhəmiyyəti yox idi. Onlara 
ancaq yemək verilir, paltar alırdılar. Qullara nəzarətçilər, keşikçilər, quldarların özləri nəzarət edirdilər. 
Quldarlıq təsərrüfatının inkişafı üçün əngələ çevrildi. Qədim Romada su dəyirmanı ixtira edildi, gavahınlı 
mürəkkəb kotan, öküzlə  hərəkətə  gətirilən biçin aləti, bağlarda işləmək üçün biçin aləti ixtira edilmişdi. 
Lakin bu alətləri qullara etibar etmirdilər. Onlara yenə sadə kobud alətlər verirdilər, bu alətləri sındırmaq 
çətin idi. Qulların marağı olmadığına görə torpaqlar tez gücdən düşür və məhsul vermirdi. 
Quldarlar da başa düşürdülər ki, artıq qul əməyi daha sərfəli deyil. Buna görə də bəzi quldarlar qullara 
kiçik torpaq sahələri, əmək aləti, toxum, iş heyvanı verir, onlara ev tikməyə, ailə qurmağa icazə verirdilər. 
Bu qullar əldə etdikləri məhsulun bir hissəsini quldara verirdilər. Belə qullara “daxmalı qullar” deyirdilər. 
İri torpaq sahibləri öz torpaqlarını kiçik hissələrə bölüb azad kəndlilərə icarəyə verirdilər. Romada 
belə  xırda icarədarları kolonlar adlandırdılar. Kolonlar öz əməklərinin nəticəsində maraqlı idilər. Qula 
nisbətən yaxşı işləyirdilər. II-III əsrlərdə kolonlar qismən qulları əvəz etdilər, onların sayı sürətlə artdı. 
Lakin qul və kolonların vəziyyəti ağır olaraq qalırdı.  Əyalətlərin  əhalisi üzərinə böyük vergilər 
qoyulmuşdu. Bu səbəbdən də imperiyada üsyanlar başlandı. Üsyanda qullar və kolonlar iştirak edirdilər. III 
əsrdə üsyan bütün Qalliyanı bürüdü. Üsyançıları “Baqaudlar”, yəni mübarizlər adlandırırdılar. Roma 
quldarları üsyanı qan içərisində yatırdılar. 
Romalılar və yunanlar dillərini başa düşmədikləri xalqları barbar adlandırırdılar. II-III əsrlərdən 
başlayaraq barbarların Roma imperiyası üzərinə hücumları güclənməyə başlandı.  İmperiyanın zəngin 
şəhərləri və varlı  kəndləri barbarları  cəlb edirdi. Əsas barbar tayfaları dörd qrupa bölünürdü. German 
tayfaları Müasir Almaniya ərazisində yaşayırdı. Qot alman tayfaları Polşadan Ukraynaya qədər olan ərazidə 
yaşayırdılar. Qotlar ostqotlara (şərq qotları) və vestqotlara (qərbi qotlara) bölünürdülər. Elba çayından 
şərqdəki torpaqlarda slavyan tayfaları yaşayırdı. IV əsrdən başlayaraq  şərqdən gəlmiş hun tayfaları Roma 
imperiyasının sərhədlərinə yaxınlaşdılar. Bu tayfaların hücumu Roma imperiyasının tənəzzülünü 
sürətləndirdi. III əsrin ortalarında Qalliya, İspaniya, Misir, Asiya və Aşağı Dunay Romadan ayrıldı. 
Roma imperiyasında legionerlər böyük rol oynayırdılar. Onlar istədikləri adamı imperator taxtında 
oturdurdular. Legionerlər tərəfindən hakimiyyətə  gətirilən imperatorlara “əsgər imperatorları” deyirdilər 
Zəifləmiş imperiya sərhədlərini qoruya bilmirdi. Barbarlar hücum etdikləri ərazidə hər şeyi məhv edirdilər. 
Roma imperiyasında quldarlar möhkəm imperator hakimiyyəti yaratmaq istəyirdilər. Bu məqsədlə 284-cü 
ildə legionerlərin köməyi ilə Diokletianı imperator elan etdilər. O, yoxsul ailədən çıxmış, adi legionerdən 
imperator səviyyəsinə yüksəlmiş  qətiyyətli bir adam idi. Diokletian qiyamçı döyüşçülərə divan tutdu, 
intizamlı ordu yaratdı, Qalliyada baqaudları məğlub etdi, barbarları imperiya ərazisindən qovdu, sərhədləri 
möhkəmləndirdi, keşikçi qüllələri tikdirdi. Bu qüllələri dərin xəndəklər  əhatə edirdi. Roma legionerləri və 
muzdlu barbarlar sərhədləri qoruyurdular. 
Diokletian 21 il (284-305) hakimiyyətdə oldu, imperiyanın bütövlüyünü təmin etdi. O, özünü 
Yupiterin oğlu adlandırırdı. O, imperiyanın şərq hissəsində gözəl saraylar tikdirdi və orada yaşadı, qüdrətli 
ordu yaratdı. Ordunu, məmurları  və  xəfiyyələri saxlamaq üçün əhali üzərinə  ağır vergi qoydu. Dominant 
idarəçilik sistemini yaradan Diokletian 293-cü ildə inzibati, 301-ci ildə maliyyə islahatları apardı. 
Qiymətlərin tənzimlənməsi haqqında fərman verdi. 303-304-cü illərdə xristianlığa qarşı fərmanlar imzaladı. 
Xristianların kütləvi surətdə təqib və edam edilməsinə rəvac verdi. 

İ. Hüseynov, N. Əfəndiyeva
. QƏDİM DÜNYA MƏDƏNİYYƏTİ. 
 
211
Roma Aralıq dənizi sahillərində olan ən böyük şəhər idi. Eramızın ilk əsrində burada bir milyon əhali 
yaşayırdı. Şəhər Tibr çayının hər iki sahilində yerləşirdi. Buraya dağ bulaqlarından 11 kəmərlə öz axarı ilə su 
gətirilirdi. Sezardan başlayaraq Roma forumu ətrafında abidələr ucaldılır, məbəd və saraylar tikilirdi. Roma 
imperatorlarının heykəlləri qoyulurdu. Trayan Dunay qələbələrinin  şərəfinə Forumda 40 m hündürlüyündə 
sütun ucaltmış, onun üstündə özünün heykəlini qoydurmuşdu. 
Romada zəfər tağları geniş yayılmışdı. Triumf mərasimlərində imperatorlar bu tağların altından 
keçirdilər. Əvvəllər adi bazar olmuş Forum paytaxtın ən gözəl yerinə çevrilmişdi. Onun yaxınlığında Palatin 
təpəsi yerləşirdi. Burada imperatorların gözəl sarayları yerləşirdi.  İmperator saraylarının yaxınlığında 
quldarların evləri yerləşirdi. Onların evlərinin divarları freskalarla bəzədilir, döşəmələri mozaika ilə 
örtülürdü. Otaqlara bəzəkli mebellər, həyətdə, bağlarda gözəl heykəllər qoyulurdu. Varlı romalılara xidmət 
edən qullar içərisində savadlı həkimlər, müəllimlər, musiqiçilər, rəssamlar var idi. Varlıların alaqapısında it 
əvəzinə zəncirlənmiş qul otururdu. 
Romada zəngin həyat tərzi keçirənlərlə yanaşı, yoxsul, ehtiyac içində yaşayan on minlərlə dilənçi var 
idi. Onların narazılığının qarşısını almaq üçün onlara imperatorun adından çörək və pul paylayırdılar. 
Romada 200 min adam pulsuz çörək alırdı. İmperatorun əmri ilə termlər (hamamlar) tikilmişdi. Yoxsul azad 
adamlar buradan pulsuz istifadə edirdilər. Burada kitabxana, istirahət otaqları var idi. Onlara pulsuz 
tamaşalar göstərilirdi. “Çörək və tamaşa” xalqın narazılığının qarşısını almaq üçün verilirdi. Həm quldarlar, 
həm də yoxsul azad adamlar zəhmət çəkməyi qulların işi hesab edir, özləri işləmək istəmirdilər.  
Romada ilk teatrı yunan teatrı nümunəsində Pompey tikdirmişdi. Həm quldarlar, həm də yoxsul azad 
adamlar ən çox qladiator döyüşlərini və döyüş arabalarının qaçış yarışlarını xoşlayırdılar. I əsrdə Romada 50 
min tamaşaçı tutan Kolizey tikilmişdi. Amfiteatr Roma ixtirasıdır. O, tribunalarla əhatə olunmuş ellips 
formalı meydandan ibarətdir. Burada qanlı qladiator döyüşləri keçirilir, yırtıcı heyvanların boğuşması 
nümayiş etdirilirdi. 
Romada bir neçə amfiteatr var idi, lakin 64-cü ildə baş vermiş yanğından sonra yeni qurğuya ehtiyac 
duyulurdu. 69-cu ildə Roma imperatoru Vespasian yeni amfiteatrın tikilməsinə qərar verdi. 
Yeni amfiteatr əvvəlcə Flavi amfiteatrı adlanırdı. VII əsrdən başlayaraq onu Kolizey adlandırırdılar.  
Kolizeyin perimetri 500 m, hündürlüyü 48.5 m-dir. Kolizey əhəngdaşı, tuf və kərpicdən tikilib.  
80-cı ildə onun təntənəli açılışında Vespasianın varisi Tut iştirak edirdi. Bu mərasimdə romalılar üçün 
5000 yırtıcı heyvanın boğuşması tamaşasını nümayiş etdirilmişdi. Lakin tikinti hələ başa çatmamışdı. 
Amfiteatrın ən yüksək tribunası imperator Domisian dövründə tikilib başa çatdı. 
Tikili çoxmərtəbəli tribunalar sistemindən ibarətdir. Mürəkkəb pilləkənlər sistemi tribunalara gediş-
gəlişi asanlaşdırırdı. Tribunalar eyni zamanda 50000 tamaşaçı  qəbul edə bilirdi. Vəhşi heyvanlar yeraltı 
keçidlər və qaldırıcı qurğular vasitəsi ilə birbaşa meydana çıxarılırdı. 
Zəngin texniki təchizatına görə Kolizey öz dövrünü xeyli qabaqlamış qurğu hesab olunur. 
Romalılar yunan memarlığından geniş istifadə edirdilər. Roma tikintiləri dövlətin əzəmət və qüdrətini 
nümayiş etdirməli idi. Onlar memarlığa bir sıra yeniliklər gətirdilər. Betonu ixtira etdilər. Beton Tağ  və 
qübbə tikməyə imkan verirdi. Tağ (Arka) qövs şəklində örtüyə deyilir. Tağdan Zəfər tağlarında, körpü, bina, 
su kəməri tikintisində geniş istifadə olunurdu. 
Qübbə qövs şəklində tavana deyilir. Günbəz tərsinə çevrilmiş cam şəklində tavana deyilir. Allahların 
məbədi sayılan və indiyə qədər qalan Panteon günbəzin ən gözəl nümunəsidir. 
Romada heykəltəraşlığın özünəməxsus xüsusiyyəti var idi. Onlar yunanların və  şərqdən gətirdikləri 
heykəllərin surətini çıxarır və yenilərini yaradırdılar. Onlar Olimp allahlarına sitayiş edir, amma onların 
adlarını dəyişirdilər. Məsələn, Zevsi Yupiter, dəniz allahı Poseydonu Neptun, Hefesti Vulkan adlandırırdılar. 
Roma ədəbiyyatı yunan ədəbiyyatı ilə bağlı idi. E ə I əsr və eramızın I əsri Roma poeziyasının “qızıl 
dövrü” adlanırdı.  İmperator Avqust şairləri himayə edirdi. Onun dostu, varlı Mesenat şairlərə qayğı 
göstərirdi. Onun evi şairlərin üzünə açıq idi, onlardan səxavətini əsirgəmirdi. Sonralar “mesenat” sözü varlı 
incəsənət himayəçisi mənasında işləndi. 
Roma şairlərindən biri Vergili (e.ə. 70-19) idi Onun 12 cilddən ibarət olan “Eneida” poeması Troyanın 
müdafiəçisi, ilahə  oğlu, romalıların atası sayılan Eneyin başına gələn hadisələrdən bəhs edir. Eney yanan 
Troya şəhərindən qoça atasını çıxarır, bir müddətdən sonra İtaliyaya-Romaya gəlir və burada məskən salır. 
Eney atasının ruhu ilə görüşmək üçün yeraltı  səltənətə gedir. Atasının ruhu ona xəbər verir ki, onun nəsli 
Romanın  əsasını qoyacaq. Eney özünün gələcək nəslini və onların arasında Romaya dinclik gətirəcək 
Avqustun təntənəsini görür. Vergili poemasında Avqustun və onun dövrünü təsvir etmiş, bunun üçün qədim 
əfsanələrdən məharətlə istifadə etmişdi. 
E.ə. I əsrdə yaşamış Tit Lukresi Kar “Əşyaların təbiəti haqqında” fəlsəfi poemasını  şerlə yazmışdı. 
Görkəmli  şair və alim olan Lukresi bu əsərində insanın və  təbiətin tarixi haqqında o dövrün qabaqcıl 
ideyalarını  əks etdirmişdir. Onun fikrincə, təbiət atomlardan ibarətdir. O, insanların həyatını  və  təbiət 
hadisələri qarşısında onların acizliyini canlı  təsvir etmişdi. O, bu qənaətə  gəlmişdi ki, insanın təbiət 
hadisələri qarşısında acizliyi dinin meydana gəlməsi ilə nəticələnmişdir. Onun dediyinə görə, əkinçilik, od, 

İ. Hüseynov, N. Əfəndiyeva
. QƏDİM DÜNYA MƏDƏNİYYƏTİ. 
 
212
incəsənət, yazı allahın insanlara mərhəməti sahəsində verilməmişdir, insan bütün bunları zəhməti bahasına 
əldə etmişdir.  
Romada  əsas yazı materialı papirus idi. Kitabların çoxu lülə  şəklində bükülü olub mücrülərdə 
saxlanırdı. Romalılar perqamentdən müasir şəkildə kitablar buraxırdılar, dəridən üzlük çəkirdilər. Kitabların 
üzü köçürülürdü. Bir nəfər diktə edir, onlarla qul kitabın üzünü köçürürdü, bu yolla kitablar çoxaldılırdı. 
Qədim Romada bədii əsərlər, tarixə, coğrafiyaya, kənd təsərrüfatına, incəsənətə, memarlığa və s. aid kitablar 
buraxılırdı. Romanın ən məşhur natiqi Siseron idi. O, gözəl nitq söyləməklə yanaşı, bir sıra elmi əsərlər də 
yazmışdı. 
Böyük Plininin yazdığı “Təbiət tarixi” əsəri 37 kitabdan ibarətdir və dövrümüzə qədər gəlib çatmışdır. 
Bu kitablarda Roma, Şərq, Yunanıstan alimlərinin astronomiyaya, təbabətə, kənd təsərrüfatına və başqa 
sahələrə aid yazılmış əsərlərin məzmunu verilmişdir. Kitabda I əsrdə Aralıq dənizi sahillərindəki ölkələrin 
elmi bilikləri verilmişdir. Plini e.ə. 79-cu ildə baş vermiş Vezuvi vulkanını öyrənmək üçün ona yaxınlaşmış 
və həlak olmuşdur. 
Roma mədəniyyəti böyük tarixi əhəmiyyətə malikdir. Bu mədəniyyət Roma imperiyasının hər yerində 
yayılmışdı.  İmperiyanın  əyalət  əyanları özlərini romalılara oxşadırdılar, onların dilini öyrənirdilər. Roma 
nümunəsində  şəhərlər salınır, yollar çəkilir, körpülər tikilirdi. Latın dili və yunan əlifbası  əsasında tərtib 
edilmiş latın əlifbası geniş yayılmışdı. Latın dili uzun müddət elm dili olaraq qalmış, Avropanın bütün əhalisi 
bu dildə oxuyub yazmışlar. Tibbdə indi də bu dil işlənir. Latın dili italyan, fransız, rumın və digər xalqların 
dilləri üçün təməl olmuşdur. 
Yuli Sezarın tapşırığı ilə İsgəndəriyyədə təqvim tərtib edilmişdi. Bu təqvim indi də bəzi dəyişikliklərlə 
işlənir. İndiki ayların adında latın adları qalmaqdadır. İyul ayı Yuli Sezarın, avqust ayı imperator Avqustun 
şərəfinə adlandırılmışdır. 
Yunanıstan mədəniyyəti Roma mədəniyyətinə böyük təsir göstərmiş, romalılar Yunanıstanın 
məktəblərində oxuyur, onların dilini öyrənirdilər. Roma şairi yazmışdı: “Əsir. alınmış Yunanıstan Romaya 
incəsənət gətirməklə  vəhşi qalibləri əsir etmişdi”. Romalılar yunan mədəniyyətini inkişaf etdirmiş, ona bir 
sıra yeniliklər gətirmişlər. Yunan və Roma mədəniyyətini antik mədəniyyət, yəni qədim mədəniyyət 
adlandırırlar. Bu mədəniyyət dünyanın bir sıra ölkələrinə yayılmış, Avropanın və bütün dünyanın gələcək 
mədəniyyətinin inkişafı üçün zəmin olmuşdur.  
E.ə. IV əsrdə yaranan Ellin dövlətləri nisbətən çox ömür sürməmişdir. Artıq e.ə. II-1 əsrlərdə onların 
əksəriyyəti Roma tərəfindən işğal olundu. Bu zamandan başlayaraq antik mədəniyyətin mərkəzi müasir 
İtaliya ərazisinə keçdi.  
Appenin yarımadası ərazisində ən qədim sivilizasiya Etrusk mədəniyyəti adı ilə tarixə düşmüşdür. E.ə. 
I minillikdə Orta və Şimali İtaliya ərazisində etrusklar şəhər-dövlətlərinin federasiyasını yaratmışlar. Onların 
şəhərləri üçün daş divarlar və küçələrin düzgün planlaşdırılması səciyyəvi hal idi. 
Arxeoloji qazıntılar etruskların çoxsaylı  mədəniyyət abidələrinin aşkar edilməsinə imkan vermişdir. 
Buraya divarları yazılmış  məqbərələr, sarkofaqlar, silahlar, zərgərlik  şeyləri, ev-məişət  əşyaları, 
heykəltəraşlıq və s. daxildir. Realizm-yəni insan cizgilərinin düzgün verilməsi səciyyəvidir. Etrusk təsiri 
nəticəsində «Roma portreti» yaranmış, mükəmməlliyə çatmışdır. Çoxlu yazılar tapılsa da hələ  də etrusk 
yazıları oxunmamışdır. Etruskların dinində heyvanların daxili orqanlarına, quşların uçuşuna  əsasən fala 
baxılması, təbiətin qeyri-adi hadisələrinə  şərh mühüm yer tutmuşdur. Etruskların allahlar panteonu 
yunanlarınkı kimi olsa da, onlarda çoxlu xeyir və şər iblislərə etiqad mövcud olmuşdur. 
Etrusk mədəniyyətinə Böyük müstəmləkəçilik (VIII-VI əsrlər) dövründə yunanların təsiri böyük 
olmuşdur. Etruskların yunan mifologiyası  və Homer eposlarının obrazlarını  mənimsəməsi faktı  məlumdur. 
Öz növbəsində etruskların  İtaliya xalqlarına, xüsusilə romalılara təsiri böyük olmuşdur. Bu təsir Qədim 
Romanın memarlığında, heykəltəraşlığında, dinində özünü göstərmişdir. Roma tarixi ənənəyə görə e.ə. 753-
cü ildən başlanır. Çarlıq dövrü e.ə. VIII-VI əsrləri əhatə edir. Onun sonuna yaxın Roma şəhər-dövlət kimi 
formalaşmağa başladı. Əfsanəyə görə Romanı yeddi çar idarə edirmiş. Son  üç çar etrusk mənşəli olmuşdur. 
Onların zamanında  şəhərə daş hasar, kanalizasiya çəkilmiş, qladiator oyunları üçün sirk tikilmişdir. 
Romalılar etrusklardan sənət və tikinti texnikasını, yazını, Roma şifrləri adlanan yazını, quşun uçma və 
heyvanın daxili orqanlarına əsasən fala baxmağı, toqa adlanan geyimi, daxili həyəti olan evlərin memarlığını 
götürmüşlər. 
Qədim Romada dini animistik - yəni müxtəlif ruhların mövcudluğuna inam hökm sürürdü. Eyni 
zamanda totemizm elementləri də mövcud idi ki, bu da özünü Roma şəhərinin təməlini qoyan Romul və Rem 
qardaşlarını yedirdən «Kapitoli yalquzağına» sitayişlə  əlaqədar olmuşdur. Lakin tədricən yunanlar kimi 
allahı insan simasında qəbul edən etruskların təsiri altında romalılar antropomorfizmə keçmişlər. Romada 
Kapitoli təpəsində Yupiterə həsr olunmuş məbədi etrusk ustaları tikmişlər. 
Əfsanəyə görə Romada etrusk ağalığı e.ə. 510-cu ildə başa çatmışdır. Ayağa qalxan xalq sonuncu çar 
Tarkvini e.ə. 533-510-cu illər) devirmişdir. Bu vaxtdan başlayaraq Romada əsilzadələrin quldarlıq 
respublikası yaranmışdır.  İlkin respublika dövrü e.ə. VI-III əsrləri  əhatə etmişdir. Roma bu dövrdə bütün 

İ. Hüseynov, N. Əfəndiyeva
. QƏDİM DÜNYA MƏDƏNİYYƏTİ. 
 
213
Appenini öz hakimiyyəti altında birləşdirə bilmişdir. 
Əvvəllər Romanın bir sıra vilayətləri yunanların işğalı altında olduğundan onlar qabaqcıl yunan 
mədəniyyətini mənimsəmişlər. E.ə. VI-V əsrlərdə Roma cəmiyyətinin yuxarı təbəqələrində yunan dili geniş 
yayılmışdı. Bu dövrdə saqqalın qırxılması, saçın qısa vurulması, mis pul və s. geniş yayılmışdı. Respublika 
dövründə natiqlik sənəti, Roma teatrı inkişaf etmişdir. E.ə. III əsrin 60-cı illərindən başlayaraq Roma Aralıq 
dənizində  ağalıq uğrunda  əsas rəqibi olan Karfagenlə mübarizə aparırdı. O, Karfageni dağıtdıqdan sonra 
Yunanıstanı  və Makedoniyanı öz əyalətlərinə çevirdi. Lakin e.ə. II əsrdən başlayaraq Romada daxili 
çəkişmələr gücləndi. Sulla müvəqqəti hərbi diktaturası (138-78) dövrü, yaxud da Sezar (100-44) dövrü 
ptinsipat dövrü ilə  əvəz olunur. Prinsipat isə respublika örtüyü altında irsi diktatura idi. Bu dövrdə Roma 
allahları Yunan allahları ilə eyniləşdirildi. Yupiter Zevslə, Neptun-Poseydonla, Pluton-Aidlə, Mars-Areslə, 
Venera-Afrodita ilə, Yunona-Hera ilə, Serera-Demetra ilə, Vulkan-Hevestlə, Minerva-Afina ilə, Merkuri-
Hermeslə, Diana-Artemida ilə eyniləşdirilmişdi. Apollon kultu e.ə. V əsrdə mənimsənilsə də onun analoqu 
yox idi. Sırf İtaliya allahlarından biri Yanus ikiüzlü təsvir olunurdu. O hər cür başlanğıcın həm girişi və həm 
də çıxışını ifadə edirdi. Qədim İtaliya allahlarından ev allahları - Lara, Genşi, Penatya da tanınırdı. 
Roma allahlar panteonu qapalı deyildi. Əksinə, o başqa xalqların allahlarını da özünə daxil edirdi. 
Romalıların fikrincə, başqa xalqların allahları onların qüdrətini daha da artırırdı. 
Yunan  ədəbiyyatı Romaya böyük təsir göstərmişdir.  İlk Roma yazıçı  və  şairləri yunanlar olmuşdur. 
Məsələn, ilk Roma şairi yunan Livi Andronik hesab olunur. O, yunan faciə və komediyalarını, o cümlədən 
Homerin «Odisseya»sını latın dilinə çevirmişdi. 
Ən görkəmli Roma yazıçısı Tit Maksi Plavt (e.ə. III-II əsrlər) olmuşdur. Onun əsərlərinin (“Eşşəklər”, 
“Küp”, “Lovğa döyüşçü”) qəhrəmanları yunan adları daşısalar da, Roma reallığını  əks etdirirdilər. Öz 
komediyalarında (“Hərəmağası”, “Androslu qız”)  ənənəvi məzhəkə sxemlərindən xeyli kənara çıxan Publi 
Terensiusun (e.ə. 195-159) yaradıcılığı Avropa dramaturgiyasına böyük təsir göstərmişdir. Roma faciələri 
əslində  təqlidçiliklə  məşğul idi. E.ə. I əsrdə yaşamış  məşhur Roma yazıçısı  və filosofu Tit Lukresi Kar 
«Şeylərin təbiəti haqqında» poemasında Epikurun təlimini şərh etmişdir. Qay Valeri Katull (e.ə. 87-54) lirik 
poeziya ustadı olmuşdur. 
Latın dilində ilk nəsr  əsəri olan “Kənd təsərrüfatı haqqında” traktat Böyük Katona (e.ə. 234-149) 
mənsubdur. Varronun (e.ə. 116-27) «Allah və insanın əməllərinin qədimliyi» əsəri bir növ tarixi-coğrafi və 
dini ensiklopediya təsirini yaradır. Görkəmli dövlət xadimi, məşhur natiq, hüquqşünas, filosof, yazıçı Mark 
Tulli Siseronun (e.ə. 106-43) əsərləri (“Dövlət haqqında”, “Vəzifə borcu haqqında” və s.) hələ antik dövrdə 
klassik və ya “qızıl” latın ədəbiyyatının ən gözəl nümunələri olmuşdur. 
«Katilinanın qəsdi», «Yuqurta müharibəsi», “Tarix” və s. əsərlərin müəllifi Qay Salyusti Krisp (e.ə. 
86-35) respublika dövrü tarixşünaslığında böyük rol oynamışdır. Böyük sərkərdə Qay Yuli Sezar “Qall 
müharibələri haqqında qeydlər», “Vətəndəş müharibəsi haqqında qeydlər” əsərlərinin müəllifidir. 
Romada fəlsəfə tam şəkildə yunan fəlsəfəsinin təsiri altıda olmuşdur. Ona görə  də müstəqil Roma 
fəlsəfi sistemləri yaradılmamışdır. 
Roma memarlığı yunan memarlığının güclü təsirinə məruz qalmışdır. Lakin oradakı tikililər özünün 
əzəməti, bəzəyi və s. ilə seçilmişdir. E.ə. II-I əsrlərdə beton və s. istifadə edilirdi. Orada tikilən «Zəfər 
darvazaları» diqqəti daha çox cəlb edir. Həmin dövrdə külli miqdarda portret heykəlləri yaradılır. Görkəmli 
adamların büstləri yaradılır. Eyni zamanda memarlıq, hüquq elmlərinə dair əsərlər meydana çıxır. 
E.ə. 31-ci ildən başlayaraq Roma tarixinin yeni səhifəsi-imperiya dövrü başlanır. Roma ən qüdrətli 
imperiyaya çevrilir. Bu imperiya öz tərkibinə şərqi Aralıq dənizi, Şimali Afrika, Avropanın xeyli hissəsini 
daxil etmişdir. Roma imperiyasında fəlsəfənin öyrənilmə mərkəzi Afina olaraq qalırdı. Bu dövrdə stoisizm 
yayılmışdır. Onun nümayəndələri Seneka (e.ə. 4 - b.e. 65) və imperator Mark Avreli (121-130) olmuşdur. 
Cəmiyyətin aşağı  təbəqələri içərisində  gəzən səyyar filosoflar-kiniklər böyük hörmətə malik idilər. 
Ölümündən sonra ilahiləşdirilən imperator kultu və ilahə Roma kultu kimi yeni kultlar prinsipat dövrünün 
dini üçün səciyyəvi hadisə idi. İlahə Roma bütün Roma imperiyasının hamisi hesab olunurdu. Bu dövrdə 
xilaskar allah kultları da geniş yayılmışdı. Həmin allahlar guya ölümə qalib gəlir və dindarlara axirət 
dünyasında ölməzlik bəxş edirdilər. Roma, İsgəndəriyyə, Afina, Karfagen kimi iri şəhərlər Roma 
imperiyasının elm mərkəzləri idi. I-II əsrlərdə coğrafiya elminə daha çox diqqət yetirilirdi. Strabonun (e.ə. 
64/63 – b.e. 23/24) traktatları, Klavdi Ptolemeyin (90-160) traktatları  və fiziki coğrafiyanın, botanika, 
zoologiya və mineralogiyanın ensiklopediyaçısı olan Böyük Plininin (23/24-79) «Təbət tarixi» əsəri, həkim 
Qalenin (130-200) təcrübələri və s. bu dövrə aiddir. 
İlkin imperiya dövrünün ədəbiyyatı da diqqəti cəlb edir. Apuley (b.e.125-180) «Metamorfozlar» (və 
yaxud «Qızıl eşşək»), kiçik Plini, satiriklər Yuvenal (60-127), Petroni (?- 66), Lukian (120-190), Vergili (e.ə. 
90-19), Horasi (e.ə. 65- b.e. 8), Ovidi (e.ə. 43-b.e. 18) kimi yazıçı  və  şairlər Roma mədəniyyətinə dünya 
şöhrəti gətirmişlər. Bu dövrdə Roma tarixşünaslığı özünün zirvəsinə çatmışdır. Tit Livi (e.ə. 59-b.e. 17), 
Böyük Plini (23/24-79), İosif Flavi (37-100), Publi Korneli Tasit (58-117) və s. həmin dövrün tarixçiləridir. 
I-II  əsrlərdə iki məşhur tikili - antik dünyanın  ən böyük amfiteatrı Kolizey və bütün allahların  şərəfinə 

İ. Hüseynov, N. Əfəndiyeva
. QƏDİM DÜNYA MƏDƏNİYYƏTİ. 
 
214
Panteon tikilmişdir. Roma təsviri sənətinin gözəl nümunələri 79-cu ildə Vezuvi vulkanının püskürməsi 
nəticəsində kül altında qalmış Pompey, Herkulanum və Stabya şəhərlərində saxlanılmışdır. 
395-ci ildə Roma imperiyası paytaxtı Konstantinopol olmaqla Şərqi və  Qərbi Roma imperiyasına 
bölündü. Bu dövr də xristianlıq bütün Roma imperiyasına yayılmağa başlamışdı. Əvvəllər xristianlar təqib 
olunsalar da sonralar həmin ərazilərdə xristianlıq hakimi mütləq dinə çevrildi. Antik dövrün sonunda xristian 
ədəbiyyatı yayılmağa başladı. Bu dövrdə Avzani və Klavdian (375-404) kimi yazıçılar və tarixçi Ammian 
Marselin (330-400) yaşasalar da, onların xristianlıqla heç bir əlaqəsi olmamışdır. Xristian təlimi hər iki 
imperiyada geniş yayılmışdı. Qərbi Roma imperiyası 476-cı ilə qədər Şərqi Roma imperiyası isə 1453-cü ilə 
qədər mövcud olmuşdur.