Yeni biliyin öyrədilməsinə xidmət edən sözlü metodlar.
Bu metodlar ənənəvi pedaqoqikada şərh üsulları kimi, gedir. Lakin burada şərhin bütün növləri deyil,
ancaq yeni biliyin öyrədilməsində daha çox rolu olan metodlardan bəhs ediləcəkdir: izah, nəql, mühazirə,
müsahibə.
İzah təlimin ən geniş yayılmış usuludur. Bu öyrəniləcək yeni materialı şifahi söz vasitəsilə dəlillərlə
isbat etməkdir. İzah vasitəsilə öyrənənlər yeni fakt və ya hadisənin, elmi təlimatın səbəb və nəticə
əlaqələrini dərk edir, mənimsəyir. Bu zaman həm də yeni dərk olunan material əvvəl dərk olunmuşlarla
əlaqələndirilir, beləliklə də yeni öyrənilən məlum biliklər sisteminə daxil edilir. Məlum biliklərə istinad
edilərək öyrənilənin yeni cəhətləri aşkar edilir. Bu əlaqə mədəniyyət müəssisələrindəki texniki-yaradıcılıq
dərnəklərində daha qabarıq nəzərə çarpır. Problemli izah vasitəsilə «kəşf» edilmiş elmi məlumatları
insanlar daha yaxşı dərk edirlər. Belə dərk olunmuş elmi məlumatlar onların malına çevrilir. Öyrətmə
zamanı, daha döğrusu izah zamanı müxtəlif vasitələrdən də istifadə etmək olar. Yəni öyrədən öz fikirini
daha aydın izah etmək üçün müxtəlif əyani vasitələrdən, illüstrativ və demonstrativ vasitələrdən istifadə
edə bilər. İzah zamanı həmçinin öyrətmənin səmərəliyini təmin edən induktiv və dediktiv təlim
formalarından da istifadə edilir. İndiktiv və dediktiv izah formalarından istifadə təlimin məqsədindən
asılıdır. İzah üsulundan dəqiq elmlərin mənimsədilməsində daha geniş istifadə edilir. Humanitar elmlərin
öyrədilməsi prosesində hadisə və faktlar arasında səbəb – nəticə əlaqələrinin üzə çıxarılması zamanı da
izahdan geniş istifadə edilir.
Nəql yeni materialın təsvirə əsaslanaraq öyrədilməsi üsuludur. Nəql vasitəsilə yeni material sistemli
və ardıcıl şəkildə təsvir edilir. Nəql müsahibə və izahla əlaqəli şəkildə də aparılır. Nəql şərhin nisbətən
asan forması olub, öyrənənləri az idraki çətinliyə salır. Nəqldən öyrətmənin bütün dövrlərində bütün
siniflərdə, təlim mərhələlərində istifadə edilir.
Nəqlə təlim metodu kimi bir sıra pedaqoji tələbələr verilir: nəql edmi cəhətdən əsaslandırılmış hadisə
və faktlara istinad etməlidir; məntiqi cəhətdən düzgün qurulmalıdır; irəli sürülən məsələnin doğruluğunu
sübüt edən misallarla təmin edilməlidir; düzgün planlaşdırmalı, aydın şərh edilməlidir; əsas məsələlər
xüsusilə nəzərə çatdırılmalıdır; sadə, aydın dildə şərh olunmalıdır; nəql ifadəli və emosional aparılmalıdır,
nəqlin səmərəlliyi öyrədənin ona diqqətli və hərtərəfli hazırlığını tələb edir.
Mühazirə şərhin nəqlə və izaha nisbətən geniş və uzunmüddətli növü olub özünün ciddiliyi,
prinsipial cəhətdən vacib məsələlərə həsr olunması ilə xarakterizə edilir. Beləki mühazirə öyrənənlərin
başqa mənbələrdən mənimsədikləri məlumat və faktların ümumiləşdirərək dəqiqləşdirilməsinə həsr edilir.
Mühazirə məktəb, ali məktəb və təlimdən kənar müəssisələrdə olmaqla müxtəlif növlərə ayrılır. Bu
mühazirə növləri içərisində orta məktəb mühazirəsi konkret məsələnin geniş şərhinə həsr olunması ilə
fərqlənir. Mühazirənin bu növünün müddəti də öz qısalığına görə digərlərindən fərqlənir. Orta təhsil
mühazirəsi digər mühazirə növlərinə nisbətən qısa müddət, 20-30 dəqiqə ərzində aparılır. İzah və nəqlə
nisbətən mühazirə gərgin diqqət tələb etdiyinə görə onu dinləmək izah və nəqlə nisbətən çətindir. Ona görə
də mühazirədən ancaq 10-11-ci siniflərdə məcburi tələblər, ehtiyac olduqda istifadə edirlər. Ali məktəb
mühazirəsinə nisbətən orta məktəb mühazirəsi aramla, asta-asta aparılır ki, lazımlı hissələri şagirdlər yaza
bilsinlər.
Mühazirə ali məktəblərdə ən çox istifadə edilən təlim üsuludur.Bu mühazirələr daha geniş məsələlərin
yığcam şərhinə həsr olunur. Buna səbəb ali məktəb tələbələrinin yüksək intellektual inkişafı və müstəqil
işləmə qabiliyyətləridir. Şərh edilən məsələ yığcam şəkildə izah edilir, tələbələrə nəzəri istiqamət verilir,
məsələ ətrafında daha geniş və ətraflı işləmə isə tələbələrin özlərinə tapşırılır. Ali məktəb mühazirəsi
80-dəqiqə ərzində aparılır. Mühazirə zamanı şərh edilən məsələlərin əsas mahiyyəti tələbələrə qeyd
etdirilir və ya da mühazirənin məzmunu qısa tezislər şəklində yazdırıla bilər.
Mədəniyyət müəssisələrində aparılan mühazirələr dövrün aktual problemlərinə həsr edilir. Bu
mühazirənin ən uzunmüddətli aparılan formasıdır. Bu tip mühazirələr müxtəlif yaş qrupları ilə aparıla
bilər. Yaşlılarla mühazirələr müxtəlif elm və ya texnika sahəsindəki yeniliklərə həsr edilir. Bu tip
mühazirələr yeni elmi kəşflərlə yanaşı qabaqcıl təcrüələrin tətbiqinə də həsr edilir.
Müsahibə.
Müsahibə təlimin bütün mərhələlərində istifadə edilən sual-cavab üsuludur.Təlim prosesində
müsahibənin aşağıdakı növlərini göstərmək olar:
1.Yeni materialın mənimsənilməsi prosesində.
2.Biliklərin möhkəmləndirilməsinə xidmət edən müsahibə.
3.Biliklərin yoxlanılması və qiymətləndirilməsinə xidmət edən müsahibə.
4.Təkrarlama müsahibəsi.
Yeni materialın öyrədilməsi prosesində müsahibədən o zaman istifadə olunur ki, öyrədilən material
haqqında öyrənilənlər müəyyən məlumata malik olsunlar. Müsahibənin bu növündən ən çox problemli izah
zamanı istifadə edilir. Beləki, müəllim uşaqlara məlum olan materialları sual-cavabla üzə çıxardıqdan
sonra onu evrestik müsahibə ilə yeni «problemə» bağlayır, məntiqi ardıcılıqla, düşündürüjc suallar
vasitəsilə onları problemin açılışına qoşur. Evrestik müsahibə düşündürücü, araşdırıcı müsahibədir. Bu
zaman öyrənənlər idraki fəallıq gösətərir, sualın cavabını şüurlu sürətdə axtarırlar. Sualların
qoyuluşundaki məntiqi ardıcılıq isə onların araşdırmasına, idraki fəaliyyətinə istiqamət verir. Bununla da
mənimsəmədə müsahibənin rolu artır, öyrənmə şüurluluq və fəallıq şəraitində keçir. Müsahibə müxtəlif
əşya və ya hadisələr üzərində də aparıla bilər. Yeni materialın öyrədilməsi prosesində müsahibə həm
indiktiv həm də dediktiv yolla aparıla bilər.
İnduktiv yolla müsahibə zamanı müəllim, təlimatçı, usta və digər öyrətmə ilə məşğul olan şəxs
öyrənənləri onlara məlum olan hadisə, fakt və qanunlara istinad edərək yeni qənaət, nəticə çıxarmağa
gətirir.
Dediktiv müsahibə zamanı isə məlum həqiqətlər, elmi nəticələr ayrı-ayrı hallar və vəziyyətlərdə
tətbiq edilir, tərkib hissələrinə ayrılır. Materialın induktiv və ya dediktiv izahı özü bilavasitə müsahibədə
əks olunur.
Müsahibə təlimin mürəkkəb metodu olub onun səmərəli keçirilməsinə aşağıdakı tələblər verilir:
müsahibədə məntiqi ardıcılıq gözlənilməlidir; qoyulan suallar təfəkkürü inkişaf etdirməlidir; suallar aydın
şəkildə qoyulmalıdır.
Həmçinin suallara verilən cavablara da müəyyən tələblər verilir. Beləki, cavab aydın və məntiqi
olmalı, cavab verənin münasibətini əks etdirməli, təfəkkürün məhsulu olduğunu sübüt etməlidir.
Biliklərin möhkəmləndirilməsinə xidmət edən müsahibələr də təlimdə böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Bu tip müsahibə, əsasən, yeni material öyrədildikdən sonra, yeni öyrədilmişi daha da möhkəmləndirməyə
xidmət edir. Bu müsahibə bilavasitə müəllimin izahından, yeni materiala aid çalışmalar icrasından və ya
sonrakı dərsdə ev tapşırıqlarının yoxlanılmasından sonra aparılır.
Möhkəmləndirmə ilə bərabər qiymətləndirmə və yoxlama müsahibəsi də aparıla bilər. İstənilən sual-
cavaba öyrənənin bilik və mənimsəmə səviyyəsini müəyyən etmək olar. Yoxlama məqsədilə aparılan
müsahibə də suallar aydın qurulmalı, düşündürücü olmalı, qeyri-müəyyən cavab üçün imkan verən,
alternativ suallar verilməməlidir. Suallar dəqiq, qısa, məntiqi ardıcılıqla qurulmalıdır.
Müsahibə üsulu təlimin bütün mərhələlərində, bütün təlim tipli məşğələlərin hamısında geniş şəkildə
tətbiq olunur. Bura həmçinin mədəniyyət müəssisələrindəki təlim işləri, öyrədici rejissor işləri, ritorik
xarakterli öyrədici tətbirlərin təşkili və s. daxildir. Belə tip məşğələlərdə çox vaxt müsahibə diskusiyalar
şəklində aparılır. Diskusiyalar ən çox ali təhsil müəssisələri, mədəniyyət və incəsənət müəssisələrindəki
təlim işlərində təşkil edilir. Diskusiyalar zamanı iştirakçılar (tələbə, şagird, tədqiqatçı və s.) öz fikirini
əsaslandırılmış dəlil və sübutlarla isbat etməyi öyrətmək lazımdır. Bu uşaq və yeniyetmələrin, eləcə də
böyüklərin əqli inkişafını sistemə salır, onların fikrini cilalayır, onlarda məntiqi inkişaf etdirir.
Ekskursiyalar müstəqillik elementləri üstünlük təşkil edən metodlardan biridir. Ekskursiya təlim
prosesinə həm təlim üsulu həm də təlimin təşkilat forması kimi daxil olmuşdur. Ekskursiyalar zamanı
öyrənənlər həm yeni məlumatlar əldə edir, yeni biliklərə yiyələnirlər, həm də öyrəndiklərini təkrar edir,
hafizədə möhkəmləndirir, öyrəndiklərinin əməli əhəmiyyəti, biliklərin tətbiqi ilə bilavasitə tanış olurlar.
Ekskursiyalar zamanı izah və şərhin digər növlərindən də istifadə edilir. Orta ümumtəhsil məktəblərində,
orta ixtisas məktəbləri, peşə məktəblərində ekskursiyalar tədris planı və proqramı əsasında xüsusi dərslər
kimi aparılır. Bunlar tədris işinin mühüm tərkib hissəsi hesab olunur. Mədəniyyət müəssisələrində
ekskursiyalar, əsasən marağa görə təşkil edilən məşğələlərdə təşkil edilir. Məsələn mü\əyyən texniki,elmi
işin istehsalda qoyuluşu vəziyyətini öyrənmək məqsədilə, həmçinin məşğələdə əldə edilmiş yeniliyin
istehsalda tətbiqi və onun əhəmiyyətini öyrənmək məqsədilə ekskursiyalar təşkil edilə bilər.
Labarator məşğələlər və praktikumlar da tədqiqatçılıq metodlarından biri olub, yeninin axtarıcılığı
mənimsəməsində mühüm əhəmiyyətə malikdir. Praktikum və labarator məşğələlərdən həmçinin biliklərin
möhkəmləndirilməsi məqsədilə də istifadə edilir. Bu məşğələlərin xüsusi əhəmiyyəti ondan ibarətdir ki
müxtəlif təbii, kimyəvi, texniki hadisələr üzərində uzun müddət müşahidə apara və müstəqil nəticə çıxara
bilirlər. Məsələn, bitkilərin becərilməsi üzərində iş, kimyəvi reaksiyalarla yeni element və maddələrin
alınması və s.
Mədəniyyət müəssisələrində labarator məşğələləri və praktikumlar marağa görə təşkil edilir və sırf
yaradıcılıq məqsədi daşıyır. Bu məşğələlərdə yeni bitki növü üzərində iş, yeni texniki yaradıcılıq və s. işlər
aparılır.
Kitab və müxtəlif mənbələr üzərində iş həm biliklərə müstəqil yiyələnmə, həm də möhkəmləndirmə
metodu kimi məlumdur. Bu üsulla təhsilin müxtəlif mərhələlərində, həmçinin təlim xarakterli bütün
fəaliyyət sahələrində geniş istifadə edilir. Təlimin ilk mərhələlərində kitab üzərində işdən sinifdə və evdə
istifadə edilir. Sinifdə öyrətmə, evdə təkrarlama və möhkəmlətmə vasitəsi kimi tətbiq edilir. Təlimin
sonrakı mərhələlərində isə kitabdan müstəqil iş vasitəsi kimi istifadə edilməyə başlanılır. Kitab və ilk
mənbələr üzərində iş hər kəsdən müəyyən bacarıq və vərdişlərə malik olmağı tələb edir. Bu bacarıq və
vərdişlərə müxtəlif yaddaşlardan istifadə, sitatlara istinad etmə şərtlərini bilmə, cədvəllərdən istifadə, elmi-
texniki ədəbiyyat oxuma, müxtəlif işarə və atlaslardan istifadə və s. daxildir.
Kitab və ilk mənbələr üzərində iş insanlara bütün həyatı boyunca, fəaliyyəti prosesində lazım olan
vacib və əhəmiyyətli bir üsuldur. Ona görə də təlimin ilk günlərindən başlayaraq şagird və tələbələrdə
kitab üzərində müstəqil iş bacarıq və vərdişləri formalaşdırılmalıdır. Kitab üzərində iş bacarığın
formalaşdırılmasının insanların gələcək fəaliyyətində böyük əhəmiyyəti vardır. Beləki, bu təhsilin bütün
mərhələlərində elmi məlumatları daha ətraflı və dəqiq mənimsəmə üçün, xüsusi məqsədli müstəqil iş,
axtarıcılıq işi və onun səmərəliliyini təmin edən mühüm şərtlərindən biridir. Kitab üzərində iş qaydalarına
aşağıdakılar aid edilə bilər: öyrədənin izahı ilə kitabda verilənin əlaqələndirilməsi, öyrənilmişlərin təkrarı,
yarımçıq öyrənilmiş materialın tamamlanması, çətin və anlaşılmayan ifadə və sözlərin aydınlaşdırılması
(lüğət üzərində iş), materialın planlaşdırılması, plan üzrə materialın seçilməsi, oxunun şifahi şərhlə ifadəsi.
Kitab üzərində iş, müəyyən mənada , insanların fəaliyyətinin müvəffəqiyyətinin əsasını təşkil edir.
Beləki, kitabdan səmərəli istifadə qaydalarını bilən hər kəs həyatda, müstəqil fəaliyyətdə müxtəlif
mənbələrdən (kitab, maşınlar və yeni avadanlığı işlətmək və ya tətbiq etmək üçün verilmiş təlimatlar, arxiv
materialı, kəşf edilmiş yeniliklər və s.) istifadə edə bilirlrər. Məsələ, istehsalatda qabağcıl olmaq dövrün
iqtisadi tələblərindən geri qalmamaq elmi-texniki tərəqqini, yenilikləri izləməyi tələb edir. Bu isə
sahibkardan və ya istehsalatçıdan mövcud dövrü mətbuatı, elmi-texniki materialları oxuyub dərk etməyi
tələb edir. Və yaxud mədəniyyət müəssisələrində təşkil edilmiş dərnəklər özü o zaman səmərəli nəticə verir
ki, iştirakçıların hamısı mənbələrdən səmərəli istifadə edə bilsinlər.
Ona görə də hələ təlimin ilk mərhələlərindən başlayaraq uşaqlarda kitab üzərində işləmə bacarığı
formalaşdırılmalıdır. Bəzən elə şagird olur ki, onun hafizəsi həddindən artıq iti olur, o, müəllimin izahını
bütünlüklə mənimsəyir və yadda saxlayır. Ona görə də o, kitab oxumur, kitabdan istifadə etmir. Bu cəhət
müəllimin nəzərindən qaçmamalı, həmin şagirdə kitab üzərində işləmək üçün əlavə tapşırıqlar verməlidir.
Əks halda həmin şagirddə nəinki kitab üzərində iş bacarığı formalaşmır, həmçinin onda oxu vərdişinin
səviyyəsi aşağı düşər.
Kitab üzərində ilk olaraq mətni düzgün başa düşmək, qavramaq, mətn əsasında qeydlər aparmaq
bacarığı öyrədilməlidir. Bura həmçinin mətnin planını tutmaq, tezislərlə konspektləşdirə bilmək də
daxildir.
Təlimdə oyun üsulundan, əsasən, məktəbəqədər təlimdə geniş istifadə edilir. Oyun vasitəsilə
uşaqlara təbiət və cəmiyyət hadisələri haqqında konkret, təcrübi məlumatlar verilir. Didaktik oyunların
nisbətən mürəkkəb formalarından ibtidai siniflərdə istifadə edilir. Oyun izah edilən məsələ ətrafında
üşündürürməklə yanaşı, uşaqların diqqətini nəinki yayınmağa qoymur, hətta onları inkişaf etdirir.
Oyunlarla təlim həmçinin materialın şüurlu mənimsənilməsinə onu həyatla əlaqələndirilməsinə imkan
yaradır, uşaqlarda müstəqillik, fəallıq, yaradıcılıq tərbiyə edir. K.D. Uşinski oyuna insanların mənəvi
formalaşma, əqli, iradi inkişafı vasitəsi kimi baxırdır. Onun fikrincə oyun uşaqlarda müstəqillik, iradə,
diqqət, yaradıcılıq, müxtəlif qabiliyyətlər inkişaf etdirməklə yanaşı onların müəyyən mənada gədəcək
taleyini həll edir:
Təlimdə oyun mənimsəməsi yüngülləşdirir, maraqlı edir və uzun müddət yaddaşda qalmasına səbəb
olur. Müasir dövrdə dünya didaktikasında oyunla təlimə xüsusi əhəmiyyət verilir. Oyun həmçinin insanların
asudə vaxtlarının səmərəli təşkili, fiziki inkişaf və sağlamlığın təmini vasitəsi kimi də əhəmiyyətli yer
tutur. Mədəniyyət müəssisələrində müxtəlif dərnəklərdə süjetlər qurulması, dramlaşdırma, texniki yarışlar,
idman yarışları oyunla təlimə misal ola bilər.
Məsələn dil dərnəklərində danışıq dilini mənimsəmə məqsədi ilə dialoq xarakterli süjetli oyunların
təşkili zamanı sözlərin öyrənilməsi, tələffüzü şüurlu şəkildə, həyatda olduğu kimi aparılır. Belə halda
öyrənilən material şüurlu mənimsənilməklə yanaşı daha möhkəm yadda qalır. Çünki oyun vasitəsi ilə yadda
saxlama şəraiti, ona təsir edən amillər daha səmərəli təşkil edilir (adamların tələffüz tərzi, cestləri, ifadə
tərzləri, hətta buraxdıqları səhvləri).
Texniki yarış xarakterli oyunlarda dərnəklər üzvü həm işini bilavasitə tətbiq edir, səhvlərini görür,
yeniliyin əhəmiyyətini dərk edir.
Beləliklə oyunla təlim işi öyrətmənin və öyrənmənin bütün mərhələlərində səmərəli təlim üsulu kimi
çıxış edir. Onun müvəffəqiyyəti isə öyrədənin pedaqoji ustalığı və bacarığından çox asılıdır.
Biliklər, bacarıq və vərdişlər formalaşdırılması və möhkəmləndirilməsi metodlarından biri də
çalışmalar və məsələlərdir.
Çalışmalar müxtəlif olub, təlim materialının məzmunundan asılıdır. Məsələn riyaziyyat üçün məsələ
və misal həlli, dil dərsləri üçün qrammatik və üslub cəhətdən düzgün yazı çalışmaları; kimya və fizika
fənləri üzrə məsələ və misal həlli, labarator çalışmalar və s. spesifik çalışmalar hesab edilir. Çalışmalar
vasitəsilə biliklərin şüurluluğu, tətbiqi təmin edilir, öyrənilmiş materiallar hafizədə daha da
möhkəmləndirilir. Çalışmaların müvəffəqiyyətli icrasına verilən əsas tələbələr şüurluluq və ardıcılılıqdır.
Çalışmanı icra edən hər kəsə bu prosesdəki təlim məqsədi, çalışmanın şərti və onun həlli ardıcılığı aydın
olmalıdır. Təlim materialın məzmunundan asılı olaraq çalışmaların məzmunu da getdikcə
mürəkkəbləşdirilməlidir. Hər dəfə yeni öyrənilmiş materiala aid verilən çalışmalarda yaradıjılıq və
müstəqillik elementləri olmalı, öyrənənə yenini ona məlum biliklər sisteminə daxil etmə şəraiti və imkan
yaradılmalıdır. Çalışmaların rəngarəngliyi və müxtəlifliyi də böyük əhəmiyyət kəsb edir. Bu çalışmaları
maraqlı edir və təlimdə yeknəsəkliyi aradan qaldırır. Eyni çalışmanın müxtəlif variantlarda həlli də təlimi
maraqlı və şüurlu edir. Çalışmaların tərtibi və seçilməsində sistematiklik də əhəmiyyətli yer tutur. Beləki
çalışmaların getdikcə çətinlik dərəcəsi artırılması, idraki fəallıq gücləndirilməsidir.
Müstəqillik insanların heç kəsin, heç bir kənar şəxsin təsir və müdaxiləsi olmadan, mövcud
situasiyaya üyğun fəaliyyət üsulu seçərək sərbəst hərəkət etmə xassəsidir, keyfiyyətidir. Təlim prosesində
müstəqilliyin inkişafı, öyrənənlərin müstəqilliyə alışdırılması təlimin mənimsəmə səviyyəsini artırmaqla
yanaşı insanların həyata şüurlu yaradıcı kimi hazırlanmasını da təmin edir. Müstəqil şəxs həyatda qarşısına
çıxan problemi həll etdikdə çaşmır, özünü itirmir, düşündüyü vəziyyətdən çıxmaq üçün, mövcud problemi
həll etmək üçün yollar axtarır. Böyüyən nəsldə müstəqillik tərbiyə edilməsi daha da çox aktuallıq tələb
edir. Beləki müasir elmi-texniki tərəqqi insanlardan müstəqillik, yeniliklərin fəaliyyətlərinə tətbiqində
sərbəstlik və yaradıjılıq tələb edir.Bu isə müasir fasiləsiz təhsil sistemi təmin edir. Məhz təhsil vasitəsilə hər
bir yeniyetmə və gənclər təcrubi və psixoloji cəhətdən daima öyrənməyə, yeni biliklərə yiyələnmə
meylinə, öyrəndiklərini fəaliyyətləri tətbiq edə bilməyə hazırlanırlar. Bu cəhət həmçinin təhsilin
həyatiliyini təmin edən əsas şərtlərdən biridir.
Təlimin problemləşdirilməsi də müasir dövrün aktual təlim üsullarından biridir. Təlimin
problemləşdirilməsi öyrətmə prosesində problemlilik şəraiti yarammağı əhatə edir. Öyrətmənin səmərəliyi
öyrənənlərin yüksək fəallığı, faktları müstəqil analiz, ümumiləşdirmə, nətijələr çıxarma şəraitində daha
yüksək səviyyədə keçir. Yəni yeni material öyrədənlərin nə qədər yüksək idraki fəallığı, tədqiqatcılığı,
təhlil tərkib aparmaları əsasında aparılarsa mənimsəmə bir o qədər yüksək səviyyədə keçər. Bu işə
problemli suallar sistemi, şüurlu sual və tapşırıqların icrası şəraitinin yaradılması vasitəsilə həyata keçirilə
bilər. Belə yolla mənimsəmə prosesində öyrənənlərin fəallığı üstünlük təşkil edir. Bu zaman öyrədən
problemli suallar əsasında öyrənənləri tədqiqatçılığa, problemi müstəqil həll etməyə çəlb edir.
Öyrədən(müəllim, təlimatçı, dərnək rəhbəri və s.) düşündürücü suallar vasitəsilə öyrənənləri problemi
açmağa doğru aparır, onlara “bələdçilik” edir. Belə vəziyyətdə mənimsəmə prosesində (müəllimin)
öyrədənin izahına az ehtiyac qalır. Materiala aid müstəqil məsələ və misalların, tapşırıq və sualların həlli
zamanı öyrədənin izahına ehtiyac yaranır. Belə mənimsəmə üsulu evristik mənimsətmə üsulları adlanır.
Problemli evristik yolla mənimsəmə zamanı öyrədən öyrənənlərin fəal iştirakı ilə yenini “kəşf” etdirir. Yeni
öyrədənin həll edilməli məsələyə aid ümumiləşdirmələr vasitəsilə fəallaşdırdığı məlum faktlar əsasında üzə
çıxarılır. Öyrənənlərə məlum faktlar məntiqi, evristik suallar vasitəsilə elə məharətlə fəallaşdırılır ki,
öyrənənlər özləri bu məlum faktları yeni ilə, “ problemlə” əlaqələndirərək onun mahiyyətini aça bilirlər.
Bu proses həmçinin, müəyyən mənada, tədqiqatçılıq prosesidir. Belə mənimsəmə prosesində öyrənənlər
hələ kiçik yaşlarından tədqiqatçılığa alışırlar.
Öyrənənlərdə qarşıya çıxan problemləri, tapşırıqları müstəqil həll etmə bacarığı formalaşdırılır.
Deməli həm idraki fəallıq təmin edilir, həm də həyat üçün zəruri olan bacarıq və vərdişlər formalaşdırılır.
Bu isə müasir dövrdə təlimə verilən ən aktual tələblərdən biridir.
Problemli tədqiqatcılıq təlimin son mərhələlərində problemli proqramlaşdırma ilə paralel aparılır.
Daha doğrusu problemli – proqramlaşdırma da təlimin digər problemli üsulları kimi idraki fəallığı və
müstəqilliyi təmin edən təlim üsullarından biridir. Proqramlaşdırılmış təlimi müasir pedaqoq, psixoloq və
qibernetiklər təşkil etmişlər. Təlimin bu növü öyrənənlərin xüsusən də şagirdlərin şüurlu fəaliyyətinin
səmərəliyini artırır. Proqramlaşdırılmış təlimin xüsusiyyəti ondan ibarətdir ki, öyrənənlər xüsusi təşkil
edilmiş proqramlar və texniki vasitələrdən istifadə edərək yenini özü tapa bilir. Ona görə də ona yeni bilik
və bacarıqlara müstəqil yiyələnmə vasitəsi kimi baxılır.
Proqramlaşdırılmış təlimə özüntəhsil vasitəsi, proqramlaşdırma vəsaitlərinə isə özü öyrədən, müstəqil
öyrənmə vasitəsi kimi baxmaq olar. Təlim üsulu kimi proqramlaşdırmaya təlimin, öyrətmənin müstəqil
tipi kimi çıxış etmir, tapşırıqların sistemli proqramlaşdırılması yollarını əhatə edir.
Problemli –proqramlaşdırma üsulu təlimdə problemliyin hesaba alınması, məlum biliklərə istinad
edilməsi, öyrənənlərin yaradıjılığının təmin edilməsi və s. üzərində qurulur. Mədəniyyət ve qeyri təhsil
müəssisələrində proqramlaşdırma əsas təlim üsulu kimi tətbiq edilir. Çünki bu müəssisələrdə həll ediləcək
təlim işi, əksər hallarda, problem kimi qarşıya çıxır onun həlli müəyyən proqramlaşdırmalar əsasında
aparılır. Bu üsula mənimsəmə səviyyəsi problemin müstəqil həll etmə imkanları və situasiyasından asılı
olur. Problemli proqramlaşdırma metodunun tətbiqi prosesində təlimin digər metodlarından istifadə edilir.
Proqramlaşdırma aşağıdakı şəkildə tətbiq edilir. Beləki, hərbir məsələ, tapşırıq işin müəyyən mərhələsini
təşkil edir. Hər bir mərhələ də sual , cavab, tapşırıq və s. şəkildə öyrənilən materialın müəyyən hissəsini
təşkil edir. Bu mərhələlər suallara hazır cavab şəklində və yaxud da düzgün cavabı yoxlama şəklində tərtib
edilir.
Təlim üsulları bir biri ilə qarşılıqlı əlaqədədir. Beləki, təlimin, öyrədiləcək materialın məzmunundan
asılı olaraq təlim üsulları tərzi formasında çıxış edir. Yəni bir materialın öyrədilməsi prosesində yalnız bir
təlim üsullarından istifadə edilmir. Bir üsul aparıcı, həlledici rol oynayır, digərləri isə təlim məqsədinin
muvəffəqiyyətlə icrasına kömək edən tərzlər kimi çıxış edir.
Dostları ilə paylaş: |