Insan problemi klassik dini fəlsəfədə də əhəmiyyətli yer tutmuşdur. Bizim günlərin neotomizmində isə əsl antropoloji çevriliş müşahidə olunur. Hazırda M.Şelerin, j.Maritenin, Q.Marselin, Təyyar de Şardenin və
başqalarının vaxtilə tə‟qib olunan antropoloji fikirləri dində istifadə olunur.
«Antropoloji çevriliş» dini fəlsəfənin ən‟ənəvi sərvətlər iyerarxiyası və
problemlərini yenidən nəzərdən keçirməsi ilə əlaqədardır. Ən‟ənəvi dini
fəlsəfə bütün məsələləri, (insan da daxil olmaqla) allah probleminə müncər
edirdi. Müasir dini fəlsəfi antropologiya geniş mə‟nada götürülən insan
problemini mərkəzi yerə keçirir. Həm də insanın konkret təhlilində hansı
həyat və davranış dəyərlərini əsas götürmək məsələsində də dəyişikliklər
baş verir. Bütövlükdə qeyri ortodoksal dini filosofların insan anlamında bir
sıra yeni ideya və yanaşmalar özünü göstərir. Bunu onların əsərlərindən də
görmək olar. Məsələn, Q.Marselin, mərkəzi ideyalarından biri müasir so-
sial və əxlaqi böhran şəraitində «ruhun total incilləşdirilməsi» zərurətidir.
O göstərir ki, «fövqəltəbii qaydanın» olduğunu qəbul etmədən, ruhun
ölməzliyinə inanmadan insanın və bəşəriyyətin yoxsulluq, qorxu, təhlükə
və sarsıntılardan xilası qeyri- mümkündür. Lakin Marselin fəlsəfəsində də
dini qabıq arxasında qeyri- klassik fəlsəfi məzmun vardır. Birinci növbədə
qeyri- ən‟ənəvi olan budur ki, onun əsərlərində insana və insanın fəlsəfi
problemlərinə üstün yer verilir. Ən‟ənəvi allah, onun varlığı və s. məsələlər
arxa plana keçir. Yenilik həm də bundadır ki, Marsel ən‟ənəvi oriyenta-
siyadan fərqli olaraq insanın ən böyük vəzifəsini öz «Mən»ini,
təkrarolunmaz mə‟nəviyyatını axtarmaqda görür. Əgər ən‟ənəvi dini
fəlsəfə bəşəriyyətin taleyinin allah tərəfindən himayə edildiyini iddia
edirdisə, Marsel ekzistensialistlərlə birlikdə müasir dövrdə insan həyatının
qorxu, ümidsizlik, kimsəsizlik, özgələşmə kimi momentlərini geniş qeyd
edir.
Insan problemində etik səpki başlıca olaraq xeyir və şər
məsələlərinə münasibətlə əlaqədardır. Bu problemlər daim dini etika və
fəlsəfənin mərkəzində durmuşdur. Dini fəlsəfi doktrinaların əsrlər boyu
davam etməsinin və bu gün üçün də öz gücünü saxlamasının
