Dərslik Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin 1 noyabr 2004-cü IL tarixli 816 saylı əmri ilə təsdiq olunub

Səftər Turabov. Yaradıcılığı əsasən MDT ilə bağlıdır. Müxtəlif illərdə dəvətlə MKT-də də 

quruluşlar verib. Əsas işləri "Toy kimindir?" (1940), "Gözün aydın" (Məhərrəm Əlizadə və Fikrət 

Əmirov), "Ulduz" (Sabit Rəhman və Süleyman Ələsgərov. 1957), "Məmmədəli kurorta gedir" (Atif 

Zeynallı  və  Nəriman Məmmədov. 1969) tamaşalarıdır. Quruluşlarında musiqi ilə sözün vəhdətinə 

çalışıb, komediyanın satirik çalarlarının əlvanlığından istifadə etməyi xoşlayıb. 

Vaqif Ağayev. Mingəçevir DDT-də baş rejissor işləyib, ADİİ-də pedaqoji fəaliyyət göstərib. 

Bir müddət MKT-də bir neçə tamaşanın hazırlanmasında ikinci rejissor kimi çalışıb Oqtay 

Kazımovun "Dəcəl çəpişlər" (1975), Əliağa Kürçaylı və Vasif Adıgözəlovun "Boşanaq, evlənərik" 

(1976), Adil Babayev və Tofiq Bakıxanovla Nəriman Məmmədovun "Qız görüşə  tələsir" (1978), 

Rauf Hacıyevin "Bəbirlinin kələkləri" (1989) musiqili komediyalarının tamaşaları onun müstəqil 

---

rejissor quruluşlarıdır. Kompozisiya bütövlüyünə səy göstərib, xor və balet rəqslərindən bacarıqla, 

tamaşanın ümumi ruhuna uyğun tərzdə istifadə edib. 

Ağakişi Kazımov. Yaradıcılığı  əsasən MDT və GTT ilə baghdır. Az müddət (22.9.1974 - 

30.12.1975) Musiqili komediya Teatrının baş rejissoru kimi çalışıb. Bu teatrda 1975-ci ildə 

Seyfəddin Dağlı  və Cahangir Cahangirovun "Təzə  gəlin" (26 aprel), İsaak Dunayevskinin 

"Xoşbəxtliyə gedən yol" (12 aprel) və Üzeyir bəy Hacıbəyovun "Arşın mal alan" (5 iyun) 

operettalarına quruluş verib. Monumental realist teatr estetikasının xüsusiyyətlərini musiqili 

komediya janrının prinsiplərinə uyğunlaşdırmaqda cəsarətli addımlar atıb. 

Vaqif İbrahimoğlu (Həsənov). "Yuğ" Dövlət Teatrının yaradıcısı və bədii rəhbəridir. MKT-

də  əvvəllər dəvətlə tamaşalar hazırlayıb. 1982-1989-cu illərdə bu kollektivdə baş rejissor olub. 

Teatrda Ruhəngiz Qasımovanın "Məzəli  əhvalat" (rejissor Ramiz Həsənoğlu ilə birgə. 1980), 

Rüstəm İbrahimbəyovla Valentin Yejov və bəstəkar Leonid Vaynşteynin "Səhranın bəyaz günəşi" 

(1981), Cənnət Səlimova və Oqtay Kazımovun "Danabaş  kəndinin  əhvalatları" (Cəlil 

Məmmədquluzadənin eyni adlı  əsəri  əsasında. 1982), İsgəndər Coşqun və  Rəşid  Şəfəqin "Tü1kü 

həccə gedir" (1982), Eldar Mansurovun "Canlı musiqi" (1982), Akif Məhərrəmov və Oqtay 

Kazımovun "Sıravi Seyfullanın xidməti əziyyətləri" (Sultanməcid Qənizadənin "Xor-xor" məsxərəsi 

əsasında. 1983), Rüfət Əhmədzadə və Emin Sabitoğlunun "Bildirçinin bəyliyi" (1983) və "92 dəqiqə 

gülüş" (1987), İohan  Ştrausun "Yarasa" (1984), "Məşədi  İbad" (1985), "Gözün aydın" (1986) 

əsərlərinə rejissorluq edib. Quruluşları forma orijinallığı və üslub əlvanlığı, satirik kəsəri, janrın yeni 

estetik xüsusiyyətləri ilə seçilib. Maraqlı  və çoxqatlı, ifadəli və gözoxşayan kompozisiyalar 

qurmaqda səriştəlidir. 

Cənnət Səlimova. Bakı kamera Teatrının yaradıcısıdır. Yaradıcılığının ən qaynar dövrü Rus 

Dram Teatrı ilə bağlıdır. MKT-də "Filumena Martirano" (Eduardo de Flippo və  Fərəc Qarayev. 

1991), "Həftənin axırında  şən  şam yeməyi" (Jan Puaro. 1994), "Məşədi  İbad" (1998), "Şən dul 

qadın" (Ferents Leqar. 1999) operettalarına quruluş verib. Klassik Avropa operetta janrının poetika 

göstəricilərinin səhnə təcəssümü ənənələrinə üstünlük verir. 

Teatrda Rauf Kazımovskinin "Hacı Kərimin Aya səyahəti" (Qulamrza Cəmşidi ilə Əbülfəz 

Hüseyni və Azər Rzayev. 1962), Vaqif Abbasovun "Yertutanlar" (Faiq Mustafayev və Adil Bəbirov 

(1981), Fuad Hacıyevin "Ana, mən evlənirəm" (Rauf Hacıyev. 1977), Rafiq Atakişiyevin "Qızıl toy" 

(Ramiz Heydər və Oqtay Kazımov. 1980), kollektivdə baş rejissor (1989 - 1992) işləyən Cahangir 

Novruzovun "Qız anası" (Georgi Xuqayev və A.Ovanov), Ələkbər Kazımovskinin "Özümüz bilərik" 

(Şıxəli Qurbanov və Süleyman Ələsgərov. 1993) quruluşları forma axtarışlarında müəyyən cəhdləri 

ilə yadda qalıblar. 

Son on ildə teatrda rejissorlardan Yusif Əkbərov, Faiq Zöhrabov, Ədalət Ziyadxanov daha 

məhsuldar işləyirlər. 

 

 

*  *  *