adabiy
as/iarga ajratish bilan
kifoyalangan bolsak, uchinchi bosqichni davrlashtirishda
unga qo‘shimcha ravishda
adabiy aviod
tushunchasi bilan
ham ish ko'rishga to‘g‘ri keladi. Negaki, uchinchi bosqich,
bir tomondan, insonning ijtimoiylashuvi kuchaygan, shu-
ning natijasida ijtimoiy ruh-kayfiyatning ijodkor shaxsiyati
orqaliasardaakslanishi, ikkinchi yoqaan, ijtimoiy taraqqiyot
1
Kßpanr.
Фитрат. Танланган асарлар. 2-жилд. - Тошкент: Маънавият, 2000.
- Б.37 - 45, 55 - 61; Миён Бузрук. Урта Осиё ва узбек адабиёти тарихига
умумий к;араш. - Тошкент, 1930. - Б.60 - 62; Маплаев Н.М. Узбек адабиёти
тарихи. - Тошкент, 1976. - Б.7 - 8; Рах;монов Н. Узбек адабиётини даврлаш-
тириш масалалари. - Тошкент, 2016. - Б. 17 ва б.
432
www.ziyouz.com kutubxonasi
sur’aílari benihoya tezlashganidan ijtimoiy ruh-kayfiyatning
g‘oyat tez o‘zgarishi me’yorga aylangan davrdir. O'zga-
rishlar shiddati tufayli shaxs va ¡jodkor sifatida shakllanish
davri atigi o‘n-o‘n besh yil bilan farqlanuvchi ijodkorlarning
ijodiy-estetik qarashlari ham bir-biridan jiddiy farqlanishi
mumkin bo'ladiki, bu ho!
adabiy avlod
tushunchasini zaru-
ratga aylantirib qo'yadi. Fikrimizcha,
yangi o'zbek adabiyo
ti
davrida hozirga qadar uchta
adabiy asr
aniq farqlangani
ko‘zga tashlanadi: 1 ) o'zbek jadid adabiyoti; 2) sho'ro davri
o'zbek adabiyoti; 3) istiqlol davri o‘zbek adabiyoti. E’tibor
qilinsa, jadid adabiyotining Behbudiy, Ibrat, Cho'lpon sin-
gari namoyandalarining ijodiy-estetik prinsiplarida sezilarli
farqlar borligini ko‘rish mumkin. Shunga qaramay, yagona
g‘oyaviy asosda sobit turgani ularni boshqa-boshqa avlod-
larga mansub etishga izn bermaydi. Bundan farqli o'laroq,
ikkinchi adabiy asr - sho'ro davri o'zbek adabiyoti doirasi-
da
20-yillar, 60-yillar va 70-yillar
adabiy avlodlari yaqqol
ajralib turadi. Ta’kidlash kerakki, adabiy avlodga mansub-
lik ma’lum guruh ijodkorlarining bir davrda tug'ilgani yoki
bir davrda adabiyotga kirib kelgani bilan emas, balki ijodda
bir-biriga yaqin tamoyillarga tayanishi bilan belgilanadi.
Shu jihatdan qaralsa, 60-yillar adabiy avlodining vakillari
sirasida O.Yoqubov, P.Qodirov, E.Vohidov, O'.Umarbekov,
A.Oripov, O'.Hoshimov ko'rsatilishi mumkin. Holbuki, ma-
salan, O.Yoqubov bilan A.Oripov orasida o'n besh yosh
farq bor; birinchisi 50-yillarda, ikkinchisi esa 60-yillarda
adabiyotga kirib kelgan. Ularning ijodiy-estetik prinsiplari
50-yillar oxiri - 60-yillar boshlarida jamiyatda hukm sur-
gan ijtimoiy ruh-kayfiyat ta’sirida shakllangan. Ayni prin-
siplar keyingi avlod tomonidan inkor qilinadi. Zéro, u yangi
ijodiy-estetik prinsiplar bilan maydonga chiqib keladi. Ya’ni
adabiy avlodlar munosabati mohiyatan jamiyatdagi «otalar
va bolalar» munosabati kabi - ikkisi ham yangilanishga,
taraqqiyotga xizmat qiladi.
433
www.ziyouz.com kutubxonasi
Badiiy adabiyotning taraqqiyoti ijtimoiy-tarixiy sharoit bi
lan ko‘p jihatdan bogliq bo'lgani holda, uni faqat shu sharoit
bilan boglab tushunish, tashqi omil ahamiyatini mutlaqlash-
tirish ham to‘g‘ri bo'lmaydi. Deylik, badiiy adabiyot muayyan
tarixiy bosqichlarda jamiyatning ijtimoiy taraqqiyoti darajasi-
dan oldinlab ketishi yoki, aksincha, ortda qolishi ham mum-
kin. Masalan, XIX asrdagi chor Rossiyasi ko'plab Yevropa
davlatlaridan ham iqtisodiy, ham ijtimoiy taraqqiyotda ancha
ortda qolgan, yarim quldorlik tuzumiga asoslangan davlat
edi. Biroq ayni shu asr rus adabiyoti ko'plab iste’dodlarni,
jahon miqyosida tan olingan Tolstoy, Dostoyevskiy singari
buyuk yozuvchilarni yetishtirdi. Yoki, aksincha, ayni shu asr
oxirlariga kelib ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiyotda ancha oldinlab
ketgan Amerika adabiyotining jahon badiiy tafakkurida ho-
disa sanaluvchi u qadar katta iste’dodlarni berolmaganini
ham qayd etish zarur. Demak, badiiy adabiyot ko‘p jihatdan
ijtimoiy sharoit bilan bogliq rivojlanadi va, ayni paytda, nis-
biy mustaqillikka ham egadir.
Badiiy adabiyot taraqqiyotining muhim ichki omillari-
dan biri sifatida an’ana va yangilik munosabati olina-
di. Har bir davr o'zidan oldingi davr adabiyotida mavjud
eng yaxshi jihatlarni o'ziga singdiradi va o‘zidan unga
nimadir qo'shishga intiladiki, shu asosda taraqqiyot ja-
rayonining uzluksizligi ta’minlanadi. Adabiyotdagi vorisiy-
lik, an’analarga sodiqlik har bir milliy adabiyotdagi o'ziga
xoslik, milliy qiyofaning yo‘qotilmasligini kafolatlaydi. Boy
an’anaga tayangan adabiyotning rivojlanish imkoniyatlari,
tabiiyki, boshqalarga nisbatan yuqori bo'ladi. Masalan,
xalqimizning boy adabiy-madaniy an’analari XX asr bosh-
laridan kuzatiluvchi yangi o'zbek adabiyotining shakllanish
jarayoni tez kechishini ta’minladi: adabiyotimiz juda qisqa
fursat ichida jahon adabiyotidagi yutuqlarning ko'pini ijodiy
o'zlashtirdi, o'zining badiiy arsenalini boyitdi. Aytaylik, ro
man g'arb adabiyotiga xos janr ekanligi, uning o'zbek ada
biyotida o'zlashishi 20-yillarga to‘g‘ri kelishi ma’lum. Biroq
434
www.ziyouz.com kutubxonasi
g'arbona shakl milliy adabiyotimizni boyitdigina emas,
balki adabiy an’analarimiz zaminida uning o‘zi ham boyidi
- o'zbek romanchiligi dunyoga keldi. Shu ma’noda milliy
romanchiligimizning ilk namunasi bo'lmish « 0 ‘tkan kun-
lar»dan boshlab «Otamdan qolgan dalalar»gacha bo'lgan
barcha namunalarida ming yilliklar bilan o'Ichanadigan
adabiy-madaniy an’analarimiz izlari bor, shu tufayli ham u
o'zining betakror qiyofasiga ega «o‘zbek romani»dir.
Badiiy adabiyotning rivojlanishida adabiy aloqalar kat-
ta ahamiyatga ega. Milliy adabiyotlarning o'zaro aloqasi
ularni g'oyaviy-badiiy jihatdan boyitadi, rivojlanishiga turtki
beradi. Aytish kerakki, bunday aloqalarning manshai, ular
ni yuzaga keltirgan omillar turlicha bo'lishi mumkin. Jum-
ladan, o'zbek adabiyotida aloqalarning: 1)qo‘ni-qo‘shnichi-
likda yashash; 2) turli tarixiy jarayonlar natijasida yuzaga
kelgan ko'rinishlari kuzatiladi. To'g'ri, ikkala omil qorishiq
holda ham ta’sir qilishi mumkin, biroq ulardan biri albatta
yetakchilik qiladi.
Adabiyotlarning o'zaro aloqasi eng avval xalqlarning
tig'iz maishiy, madaniy, iqtisodiy aloqalari natijasida yuzaga
keladi. Shunga ko'ra, o'zbek adabiyotining aloqalari haqi-
da so'z borganda eng avval forsiy adabiyotni tilga olishga
to'g'ri keladi. Negaki, o'zbek (turkiy) xalqi qadimdan fors-to-
jik tilida so'zlashuvchi xalqlar bilan bir hududda yashab ke
ladi: ular bilan qo'ni-qo'shnichilik, qondoshlik, quda-anda-
lik aloqalari mustahkam bog'lanib ketgan. Shuning uchun
ham o'zbek adabiyoti taraqqiyotiga uning forsiy adabiyot
bilan aloqalari juda katta ta’sir ko'rsatgan. Jumladan, for
siy adabiyot boshlab bergan xamsachilik, ruboiynavislik
an’analari o'zbek adabiyotida muvaffaqiyat bilan davom
ettirildi; deyarli barcha mumtoz shoirlarimiz Shayx Sa’diy,
Hofiz Sheroziy kabi mashhur forsiyzabon ijodkorlardan
ta’sirlandilar, ularni o'zlariga ustoz deb bildilar. XX asrga
kelib sho'roning milliy chegaralash siyosati natijasida mint-
aqada O'zbekiston va Tojikiston respublikalari tashkil top-
435
www.ziyouz.com kutubxonasi
gach ham bu aloqalar an’anaviy ravishda davom etdi. Ikki
tilda birdek qalam surgan Sadriddin Ayniy, Abdurauf Fitrat
kabi uiug'larimiz yangi davrda bu aloqalar qanday bo'lishi
lozimligini ko'rsatib ketdilar desak, aslo yanglishmaymiz.
Muhimi, bu aloqalar hozir - har ikki davlat mustaqil rivojla-
nish yoliga kirgach ham tig‘iz davom etmoqdaki, bu o'zin-
ing ijobiy samarasini beradi.
Islom dinining kirib kelishi bilan xalqimizning arab, shun-
ingdek, keyingi davrlarda arab tili orqali musulmon dunyosi
madaniyatidan bahramand bo‘lish imkoni tug'ildi. Tabiiyki,
islom g‘oyalari ostidagi birlik madaniy aloqalarning na-
faqat tig'izlashuvi, balki qator umumiy xususiyatlarga ega
bo'luviga ham olib keldi. Bundan tashqari, arab tili orqa
li xalqimizning ziyoli qatlami antik yunon-rim madaniyati,
ilm-fani yutuqlari bilan tanishdi. Shunga o‘xshash, chorizm
istilosidan keyin boshlangan rus madaniyati bilan, keyin-
chalik sho'ro respublikalari, dunyoning mafkura asosida
bo'lingan «sotsiaiistik lager»i va unga xayrixoh mamlakat-
lar adabiyotlari bilan aloqalar ham, albatta, adabiyotimiz-
da sezilarli iz qoldirgan. Yana bir muhim tomoni, rus tili
orqali xalqimiz, jumladan, qalam ahli jahon adabiyotining
durdonalari bilan tanishdi, tabiiyki, ulardan ijodiy ta’sirlan-
di, ruh oldi, ular bilan musobaqaga bel bog‘ladi. Nihoyat,
hozirgi kunda - globallashuv jarayonlari kuchaygan, ax-
borot-kommunikatsiya texnologiyalari g‘oyat rivojlangan
sharoitda milliy adabiyotlarning o'zaro aloqalari benihoya
tig'izlashdi. Zero, bugungi o'quvchi ham, ijodkor ham in
ternet orqali jahondagi adabiy hodisalardan «onlayn re-
jimi»da xabardor bo'lib turish, xorijdagi qalam ahli bilan
muntazam muloqot o'rnatish imkoniyatiga ega. Ya’ni ad
abiy aloqaning tamomila yangi ko'rinishi paydo bo'ldiki, bu
adabiyotshunoslik oldiga uning istiqbollari, adabiyotimizga
keltirishi mumkin bolgan foydasi va ehtimoldagi ziyoni, bir-
inchisini ko'paytirish, ikkinchisining oldini olish yollari kabi
qator masalalarni o'rganish vazifasini qo'yadi.
436
www.ziyouz.com kutubxonasi
|