|
DƏNİZ SƏFƏRİ
Bir şah öz qulu ilə gəmiyə minmişdi. Demə, qul
ömründə gəm iyə minməmiş, dəniz səferinin ləzzətini
görməmiş imiş. O, qoıxudan əsm əyə və ucadan ağlamağa
başladı. Gəmidəkilərnəqədərçalışdıiarsa, onu sakit
edə bilmədiiər. Qulunun bu haiı şahın kefini pozdu. Lakin
bir çarə tapa bilmədilər. Gəmidə bir adam var idi. O, vəziyyəti
gördükdə dedi:
-Icazə versəniz, mən onu sakit ed ə bilərəm.
Hökmdar dedl;
-Son dərəcə hörmət göstərmiş olarsız.
Bu adam əmr etdi kl. qulu dənizə atsıniar. Qul
neçə dəfə suya batıb çıxdı, sonra onun saçlarından gəmiyə
tərəf dartdılar. O, iki əlli sükana yapışıb sallandı və
elə ki, gəmiyə çıxdı, susub dinməz-söylənməz küncdə
oturdu. Şaha bu qəribə gəldi, həmin müdrik adamdan
soruşdu ki, burada nə sirr var?
Kişi cavab verdi;
-Bu quİ dənizə batmaq qorxusu keçirmədiyindən
gəmidəki sakitliyin qədrini bilmirdi. O da məlumdur ki,
çətinliyə düşməyən sakitliyin qədrini biiməz. Ona görə
indi sakitcə oturub.
Dostları ilə paylaş: | 
