225
tartibga solib turuvchi qoidalar bayoni katta o‘rin egallaydi. Ba’zi
diniy matnlar barchaga
tushunarli, ba’zilari esa faqat muayyan
dinning bilimdoni vositasida tushunib yetish mumkin. Ko‘pchi
lik dinlar o‘zlarining diniy matnlar o‘rganish va ularga turli
o‘zgarishlar kirishini cheklash maqsadida maxsus qonunqoida
lar tizimini ishlab chiqqan.
Diniy matnlar tarixi.
Qadimgi Misr piramidalaridagi bitiklar
miloddan avvalgi 3mingyillikka (m.a. 2400–2300) oidligiga ko‘ra
ko‘hna diniy matnlardan biri sanaladi. Finikiya alifbosi ning dast
labki ko‘rinishi miloddan avvalgi birinchi ming yillikka tegishli Qa
dimgi Bobil hukmdori Ahiram sarkofagi (qadimgi tosh tobut)dagi
bitik hisoblanadi.
Shuningdek, qadimgi Shumer madaniyatiga doir
Gilgamesh dostoni (vujudga kelish tarixi miloddan avvalgi 2min
gyillik boshlariga to‘g‘ri keladi) turli mifologik obrazlarni qam
rab olgani jihatidan ilk adabiy asarlardan biri dir.
Bundan tashqari,
hinduiylikning asosiy manbasi vedalarning tarkibiy qismlaridan bi
ri Rigveda miloddan avvalgi 1700–1100 yillar oralig‘ida yaratilgan,
qolaversa, hanuz muomalada bo‘lgan ko‘hna diniy manba sifatida
baholanadi. Shu bilan birga, Avesto gatlarining yaratilishi borasi
da ilmiy jamoatchilik orasida turli qaramaqarshi fikrlar (taxmi
nan mil.av. 1ming yillikning birinchi yarmi) mavjud bo‘lsada,
mutaxassislar Avestoning eng qadimgi qismlari yozma shaklga kel
tirilmasdan ilgari og‘zaki holatda yanada qadimiyroq tarixga ega
ekanligiga ishonch bildiradilar. Shuningdek, aksariyat olimlar Tav
226
rotning yozma holatda shakllanishi ham bir necha asrlarni qam
rab olganligini ta’kidlaydilar. XIX asr oxirlarida «Musoning besh
kitobi» to‘rt asl mustaqil manbalarni jamlash orqali miloddan av
valgi 450yilda yaratilgan, degan fikrni ilgari suruvchi isbotda
lilga ega gipotezalar negizida umumiy qarash mavjud edi (Yahve
– mil.av. 900y.; Elohim – mil.av. 800y.; Ikkinchi qonun yozuv
chilari – mil.av. 600y.; Ruhoniylarga (‘riestly) oid manbalar –
mil.av. 500y.).
Qarashlar.
Muqaddas matnlarga munosabat turlichadir. Ba’zi
dinlar muqaddas matnlarni keng va erkin ravishda oshkor qila
di. Ba’zilari muqaddas sirlar ishonchli va ta’sirli tarzda saqlanib
qolishi uchun ularni ommadan yashirishga urinadi. Ko‘p dinlar
muqaddas matnlarning miqdorini aniqlash, ularga o‘zgartirish va
qo‘shimchalar kiritilishi kabi holatlarni oldini olishga asosiy e’ti
bor qaratadi. Ba’zi dinlar esa o‘z muqaddas
matnlariga nisbatan
«Xudoning kalomi» sifatida yondashsalarda, ammo ular Xudo
tomonidan vahiy qilinganligi sababli o‘zgartirib bo‘linmas jihati
ga egaligi to‘g‘risida qaramaqarshi fikrlar bildiriladi. Matnlarni
tarjima qilishda rasmiy ijozat olinadi, ammo asl muqaddas til
ning qat’iy o‘zgarmas ekanligiga e’tibor qaratiladi. Ba’zi dinlarda
muqaddas matnlardan nusha ko‘chirish
tekin va imtiyozli shaklda
amalga oshiriladi, ba’zilarida esa bu borada to‘lov va mualliflik
huquqiga qat’iy rioya qilish talab qilinadi. Muqaddas matnlarga
qo‘yilgan turli belgilar ham ularning orasidagi muayyan farqlarni
ko‘rsatuvchi jihat sanaladi. Masalan, ba’zi
muqaddas matnlarda
ma’lumotlarni birbiridan ajratuvchi sahifalarning raqami bo‘lsa
(sikxizm), ba’zilarida esa berilgan ma’lumotlarni ma’lum nom va
raqamlar (Ibrohimiy dinlar – sura, oyat) namoyon bo‘ladi
1
.
Dostları ilə paylaş: