Əhli Sünnə Vəl Cəmaat Sələfi Salihin Əqidəsi


  günəmi  əzbərlədiniz?»  Ona  «Darul  Hicrənin  İmamı»  Mədinə  şəhərinin alimi adı verilmişdir.     Tövhid Barəsində Etiqadı



Yüklə 2,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə7/19
tarix21.04.2017
ölçüsü2,8 Kb.
#15073
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   19

40  günəmi  əzbərlədiniz?»  Ona  «Darul  Hicrənin  İmamı»  Mədinə 
şəhərinin alimi adı verilmişdir.  
 
Tövhid Barəsində Etiqadı 
 
əl-Hərəvi  rəvayət  edir  ki,  İmam  Şəfii  - rahmətullahi aleyhi - dedi 
ki,  İmam  Məlikdən  -  rahmətullahi  aleyhi  -  Kəlam  və  Tövhid 
barəsində sual soruşuldu. İmam: “Peyğəmbərin – sallallahu aleyhi və 
səlləm  –  ümmətinə  İstincanın  (ayaqyolundan  sonra  təmizlənmə) 
necə edilməsini öyrətdiyi halda Tövhidi öyrətməməsi imkansızdır. 
Tövhid Peyğəmbərin: “Mən Allahdan başqa ibadətə layiq haqq ilah 
yoxdur  –  deyincəyə  qədər  insanlarla  döyüşməyə  əmr  edildim” 
sözləriylə  ifadə  etdiyi  şeydir
77
.  Malın  və  qanın  qorunma  altına 
alınması Tövhidin həqiqətini ifadə edər”
78
.  
 
Daraqutninin  - rahmətullahi aleyhi - rəvayətinə görə  əl-Vəlid  İbn 
Müslim dedi ki: “Mən Məlikə, Sovryə, Əvzəyiyə və Leys İbn Sada 
(Allahın)  sifətlərinə  dair  rəvayət  edilmiş  xəbərlər  haqqında 
                                                
77
 Buxari 1399, Müslim 324.  
78
 “Zəmmul Kəlam” vr. 210, s. 63.  

 
72 
soruşdum.  Onların  hamısı:  “Onları  gəldikləri  kimi  də  qəbul  edin 
(onlarla əlaqəli keyfiyyət düşünməyin)” dedilər
79
.  
 
İbn Abdil Bərr - rahmətullahi aleyhi - deyir ki: “Məlikdən: “Allah 
Qiyamət  günündə  görüləcəkmi?”  deyə  soruşuldu.  O:  “Bəli”  dedi. 
Allah:  “O  gün  neçə-neçə  üzlər  sevinib  güləcək,  Öz  Rəbbinə 
baxacaqdır!”.  (əl-Qiyəmə  22-23)  deyə  buyurmuşdur.  Bir  başqa 
topluluq haqqında da belə buyurmuşdu: “Xeyr, həmin gün onlarla 
Rəbbi arasına pərdə çəkiləcək!”. (əl-Mutaffifin 15)
80
.  
 
Qadi  İyad,  İbni  Nəfidən
81
 və  Əşhəbdən
82
 rəvayət  edir  ki:  “Ey 
Abdullahın atası! Allah: “O gün neçə-neçə üzlər sevinib güləcək, Öz 
Rəbbinə  baxacaqdır!”.  (əl-Qiyəmə  22-23)  deyə  buyurmuşdur. 
Onlar  Allahamı  baxacaqlar?  Məlik:  “Bəli,  bu  iki  gözləriylə”  dedi. 
Mən:  “Bəziləri  iddia  edirlər  ki,  Allaha  baxmayacqlar.  burada 
baxmaq  (Nazira)  “Savabı  (mükafatı)  gözləmək  –  Muntazira  İləs 
Savab”  mənasındadır”  dedim.  Məlik:  “Yalan  söyləmişlər.  Əksinə 
Allaha  baxılacaqdır.  Sən  Musanın:  “Musa  dedi:  "Ey  Rəbbim! 
Özünü  mənə  göstər,  Sənə  baxım".  (əl-Əraf  143)  dediyinə  diqqət 
etmirsənmi?  Məgər  Musa  -  əleyhissəlam  -  Rəbbindən  imkansız  bir 
şeymi istəmişdir? Allah ona: “O dedi: "Sən məni görə bilməzsən...”. 
(əl-Əraf 143) yəni dünyada (görə bilməzsən) deyə buyurdu. Çünki 
dünya fani olduğu üçün fani olan bir şeylə Əbədi olana baxılmaz. 
Buna  görə  də  əbədi  diyara  girdiyin  zaman  Əbədi  olana  baxa 
                                                
79
 Darakutni  “Sifət”  s.  75,  əl-Acurri  “əş-Şəriə”  s.  314,  Beyhəqi  “əl-İtiqad”  s.  118,  Ubn  Abdil 
Bərr “Təmhid” 7/149.  
80
 əl-İntiqa s. 36.  
81
 İmam Məlikdən “İbn Nəfi” adı ilə rəvayət edən iki nəfərdir. 1) Abdullah İbn Nəfi İbn Sabit 
əz-Zubeyri  Əbu  Bəkr  əl-Mədəni.  İbn  Həcər  -  rahmətullahi  aleyhi  -  onun  haqqında  deyir  ki: 
“Doğru  sözlü  bir kimsədir”. H. 216-cı ildə  vəfat etmişdir. 2) Abdullah İbn  Nəfi İbn  Nəfi əl-
Məhzumi,  kunyəsi Əbu Muhəmməd əl-Mədənidir. İbn Həcər - rahmətullahi aleyhi - deyir  ki: 
“Siqa (etibarlı) bir kimsədir. Yazdıqları səhihdir. Lakin hifzində bir az zəiflik vardır”. H. 206 
vəfat etmişdir”. “Taqribut Təhzib” 1/445-456, “Təhzibut Təhzib” 6/50-51.  
82
 Əşhəb  İbn  AbdulaAziz  İbn  Davud  əl-Qeysi  Əbu  Ömər  əl-Misri.  İbn  Həcər  - rahmətullahi 
aleyhi - deyir ki: “Siqadır, fəqihdir”. H. 204 vəfat etmşdir”. “Taqribut Təhzib” 1/80, “Təhzibut 
Təhzib” 1/359.  

 
73 
biləcəklər.  Digər  yerdə  Allah:  “Xeyr,  həmin  gün  onlarla  Rəbbi 
arasına pərdə çəkiləcək!”. (əl-Mutaffifin 15) deyə buyurmuşdu
83
.  
 
Əbu Nuaym, Cəfər İbn Abdullahdan belə rəvayət edir ki: Məlik 
İbn  Ənəsin  -  rahmətullahi  aleyhi  -  yanında  idik.  Yanına  bir  bəfər 
gələrək:  Ey  Abu  Abdullah!  Rahman  olan  Allah  Ərşə  İstiva  etdi 
(deyə  buyurur).  Bəs,  necə  İstiva  etdi?”  dedi.  İmam  Məlik  
rahmətullahi aleyhi - bu suala qəzəb etdiyi qədər heç bir suala bu cür 
qəzəb etməmişdir. Yerə baxaraq əlində olan çubuq parçası ilə yerə 
vurmağa  başladı.  Nəhayət  onu  tər  bürüdü.  Daha  sonra  başını 
qaldıraraq  əlindəki  çubuq  parçasını  tulladı  və  dedi:  “Onun 
keyfiyyəti/necəliyi  ağılla  dərk  olunmaz,  İstiva  Allah  üçün 
məlumdur  (yəni  bilinməz  deyildir),  Ona  iman  etmək  vacib,  bu 
haqda sual vermək bidətdir. Səni də bir bidətçi kimi görürəm və bu 
adamın qovulmasını əmr etdi”
84
.  
 
Əbu Nuaym, Yəhyə İbn Rabidən rəvayət edir ki, İmam Məlikin 
rahmətullahi  aleyhi  -  yanında  idim.  Yanına  bir  nəfər  daxil  oldu  və: 
“Ey Abu Abdullah! Quran məxluqdur – deyən bir kimsə haqqında 
nə  deyirsən”  deyə  soruşdu.  İmam:  “O,  zındıqdır  (dinsiz),  onu 
öldürün” deyə cavab verdi. Adam: “Ey Abu Abdullah! Mən yalnız 
eşitdiyim bir sözü deyirəm” dedi. İmam: “Mən bu sözü heç kəsdən 
eşitmədim,  yalnız  səndən  eşidirəm”  dedi  və  bu  sözün  nə  qədər 
təhlükli olduğunu vurğuladı
85
.  
 
İbn  Abdil  Bərr,  Abdullah  İbn  Nəfidən  rəvayət  edir  ki,  İmam 
Məlik  -  rahmətullahi  aleyhi  -  deyirdi:  “Hər  kim  Quran  məxluqdur 
                                                
83
 “Tərtibul Mədarik” 2/42.  
84
 əl-Hilyə  6/235-236,  Sabuni  “Aqidətus  Sələf  Ashabil  Hədis”  s.  17-18,  İbn  Abdil  Bərr 
“Təmhid” 7/151, Beyhəqi “Əsma” s. 408. İbn Həcər “Fəthul Bəri” 13/406-407, Zəhəbi “Uluv” 
s. 103.  
85
 “əl-Hilyə”  6/929,  Lələkai  “Şərhu  Usuli  Etiqadi  Əhli  Sünnə  vəl  Cəmaa”  1/249,  Qadi  İyad 
“Tərtibul Mədaik” 2/44.  

 
74 
deyərsə  o  kimsə  bədəni  ağrıyana  qədər  döyülür  və  ölənə  qədər 
(ömürlük) həbs edilir”
86
.  
 
Əbu Davud, Abdullah İbn Nəfidən rəvayət edir ki, İmam Məlik 
-  rahmətullahi  aleyhi  -  dedi  ki:  “Allah  göydədir,  elmi  isə  hər 
yerdədir”
87
.  
 
Qəza və Qədər Barəsində Etiqadı 
 
Əbu  Nuaym,  İbn  Vəhbdən  rəvayət  edir  ki,  İmam  Məlik  bir 
nəfərə  bunları  söyləyərkən  dinlədim.  İmam:  “Sənmi  dünən 
mənədən  Qədər  barəsində  (filan  şeyləri)  soruşmuşdun?”.  Adam: 
“Bəli”  dedi.  İmam:  “Uca  Allah  buyurur:  “Əgər Biz  istəsəydik,  hər 
kəsi  doğru  yola  salardıq  (imana  müvəffəq  edərdik).  Lakin  Mən: 
“Cəhənnəmi  mütləq  bütün  (günahkar)  cinlər  və  insanlarla 
dolduracağam!”  sözünü  gerçək  olaraq  demişəm!  (Bizim  bu 
hökmümüz  labüddür.  Bu  sözün,  bu  hökmün  doğruluğunu  sübut 
etmək  üçün  əzəldən  günahkar,  kafir,  yaxud  müşrik  olacağını 
bildiyimiz şəxsi doğru yola salmadıq. Çünki həmin şəxs Bizim ona 
bəxş etdiyimiz ağılla yaxşını pisdən ayırıb doğru yolu özü tutmalı 
idi.  Dində  heç  bir  məcburiyyət  yoxdur!)”.  (əs-Səcdə  13).  O,  halda 
hər bir şey Uca Allahın dilədiyi kimi qaçınılmaz baş verəcəkdir”
88
.  
 
Qadi  İyad  deyi  ki,  İmam  Məlikdən:  “Qədəriyyə  kimlərdir?” 
deyə  soruşuldu.  İmam:  “(Allah)  günahları  yaratmamışdır  deyən 
kimsələrdir”  deyə  cavab  verdi.  Yenə  ona  Qədəriyyənin  kimlər 
olduğu  barəsində  sual  verildi.  İmam:  “İstitaa  (güc,  əməli  etmək) 
onlara  verilmişdir.  Dilərlərsə  itaət  edərlər  (Allaha),  diləyərlərsə 
üsyan edərlər deyən kimsələrdir” deyə cavab verdi
89
.  
                                                
86
 “əl-İntiqa” s. 35.  
87
 Əbu Davud “Məsailul İmam Əhməd” s. 263, 363, İbn Abdl Bərr “Təmhid” 7/138.  
88
 “əl-Hilyə” 6/326.  
89
 “Tərtibul Mədarik” 2/48, Lələkai “Şərhu Usuli Etiqadi” 2/701.  

 
75 
 
İbn Əbi Asim, Səid İbn AbdulCəbbardan rəvayət edir ki, İmam 
Məlik  -  rahmətullahi  aleyhi  -  belə  deyərkən  dinlədim:  “Qədəriyyə 
haqqında  görüşümə  görə  onlardan  tövbə  etmələri  istənilməlidir. 
Tövbə edərlərsə problem yox, əksi təqdirdə öldürülürlər”
90
.  
 
İbn Əbi Asim rəvayət edir ki, Mərvan İbn Muhəmməd ət-Tatari 
demişdir  ki,  İmam  Məlikdən  -  rahmətullahi  aleyhi  -  Qədəriyyəyə 
mənsub  bir  kimsəyə qız  vermək  barəsində sual verilmişdir. İmam 
dedi: “Əlbəttə, iman gətirmiş bir kölə, sizi heyran edən müşrik bir 
kişidən daha xeyirlidir…”. (əl-Bəqərə 221) və ayəni oxudu
91
.  
 
Qadi  İyad  dedi  ki,  İmam  Məlik  -  rahmətullahi  aleyhi  -  dedi: 
“(Bidətinə) dəvət edən Qədəriyyənində, Xəvaricində, Bidət əhlinin 
də şahidliyi caiz (qəbul) deyildir”
92
.  
 
Qadi İyad deyir ki, İmam Məlikdən: “Qədəriyyə mənsubları ilə 
söhbəti kəsimmi” deyə sual verildi. İmam: “Əgər getdiyi yolu bilən 
bir  kimsədirsə  (alimdirsə)  kəs”.  Başqa  rəvayətdə:  “Onların 
arxasında  namaz  qılınmaz,  Onların  nəql  etdikləri  hədis  qəbul 
edilməz,  hər  hansı  bir  əreazidə  onları  görsəniz  oradan  onları 
çıxarın”
93
.  
 
İbn Abdil Bərr rəvayət edir ki, İmam Məlik - rahmətullahi aleyhi - 
dedi: “Mən Qədərilər qədər ağılsız, yüngülxasiyyət və düşüncəsiz 
kimsə görmədim”
94
.  
                                                
90
 İbn Əbi Asim “Sunnə” 1/87-88, Əbu Nuaym “əl-Hilyə” 6/326.  
91
 İbn Əbi Asim “Sunnə” 1/88, əl-Hilyə 6/326.  
92
 “Tərtibul Mədarik” 2/47.  
93
 “Tərtibul Mədarik” 2/47.  
94
 “əl-İntiqa” s. 34.  

 
76 
İman İlə Bağli Etiqadı 
 
İbn Abdil Bərr, AbdurRazzaq İbn Həmmamdan rəvayət edir ki: 
Mən İbn  Cureyci
95
,  Sufyan  əs-Sovrini, Mamər İbn Raşidin,  Sufyan 
İbn  Uyeynənin  və  İmam  Məlikin:  “İman  söz  və  əməldir,  artar  və 
əskilər” dediklərini dinlədim
96
.  
 
Əbu  Nuaym,  Abdullah  İbn  Nəfidən  rəvayət  edir  ki,  İmam 
Məlik: “İman söz və əməldir” deyərdi
97
.  
 
İbn Abdil Bərr, Əşhəb İbn AbdulAzizdən rəvayət edir ki, İmam 
Məlik  -  rahmətullahi  aleyhi  -  dedi:  “Müsəlmanlar  on  altı  ay  Beytul 
Məqdisə  doğru  namaz  qılmışdılar.  Daha  sonra  onlara  Beytul 
Harama  doğru  dönmələri  əmr  edilmişdir.  Allah:  Allah  sizin 
imanınızı  (bundan  əvvəl  Beytulmüqəddəsə  üz  tutaraq  qıldığınız 
namazlarnızı) 
əvəzsis 
buraxmaz. 
(əl-Bəqərə 
143) 
deyə 
buyurmuşdu.  Burada  məqsəd  Beytul  Məqdisə  doğru  qıldığınız 
namazadır.  İmam:  “Mən  bununla  Murciə  etiqadında  olanların: 
Namaz imandan deyildir – sözlərinə diqqət çəkirəm
98
.  
 
Səhabələr Barəsində Etiqadı 
 
Əbu  Nuaym,  Abdullah  əl-Anbərdən
99
 rəvayət  edir  ki,  İmam 
Məlik - rahmətullahi aleyhi - dedi: “Kim Rəsulullahın səhabələrindən 
hər hansı birisinin şanını əskiltərsə və ya qəlbində onlara qarşı bir 
                                                
95
 Abdullah  İbn  AbdulAziz  İbn  Cureyc  ər-Rumi  əl-Umevi  əl-  Məkki.  Zəhəbi  -  rahmətullahi 
aleyhi - deyir ki: “İmam, Hafiz, Haram  bölgəsinin  Fəqihi Əbul  Vəlid kunyəlidir”. H. 150-də 
vəfat etmişdir. “Təzkiratul Huffaz” 1/169, “Tarixu Bağdad” 10/300.  
96
 “əl-İntiqa” s. 34.  
97
 “əl-Hilyə” 6/327.  
98
 “əl-İntiqa” s. 34.  
99
 Abdullah  İbn  Səvvar  İbn  Abdullah  əl-Anbəri  əl-Bəsridir.  Qazı  olmuş,  İbn  Həcər  
rahmətullahi aleyhi -  deyir  ki:  “Siqa  (etibarlı)  kimsədir,  H.  228-də  vəfat  etmişdir”.  “Taqribut 
Təhzib” 1/421, “Təhzibut Təhzib” 1/327.  

 
77 
kin bəslərsə müsəlmanlara aid olan (Fey) qənimətdən onun heç bir 
haqqı  yoxdur.  Daha  sonra  bu  ayəni  oxudu:  
Onlardan 
(mühacirlərdən  və  ənsarlardan)  sonra  gələnlər  belə  deyirlər:  “
Ey 
Rəbbimiz!  Bizi  və  bizdən  əvvəlki  iman  gətirmiş  (din) 
qardaşlarımızı bağışla. Bizim qəlblərimizdə iman gətirənlərə qarşı 
kinə  (həsədə)  yer  vermə.  Ey  Rəbbimiz!  Sən,  həqiqətən,  şəfqətlisən, 
mərhəmətlisən!".  (əl-Həşr  10).  Buna  görə  də  kim  onların  şanını 
əskiltərsə  və  ya  qəlbində  onlara  qarşı  kin  bəslərsə  o  kimsənin 
Feydən hər hansı bir haqqı yoxdur”
100
.  
 
Əbu  Nuaym,  Zubeyrin  övladlarından
101
 birinin  belə  dediyi 
rəvayət  edilir:  Bizlər  İmam  Məlikin  - rahmətullahi  aleyhi  - yanında 
idik.  Rəsulullahın  səhabəsinin  şanını  əskiltən  bir  nəfərdən  söz 
açdılar. İmam bu ayəni oxudu: “Muhəmməd (əleyhissəlam) Allahın 
Peyğəmbəridir.  Onunla  birlikdə olanlar  (möminlər)  kafirlərə  qarşı 
sərt,  bir-birinə  (öz  aralarında)  isə  mərhəmətlidirlər.  Sən  onları 
(namaz  vaxtı)  rüku  edən,  səcdəyə  qapanan,  Allahdan  riza  və  lütf 
diləyən  görərsən.  Onların  əlaməti  üzlərində  olan  səcdə  izidir. 
(Qiyamət  günü  onlar  üzlərindəki  möminlik  nuru  alınlarındakı 
möhür  yeri  ilə  tanınırlar). Bu onların  Tövratdakı  vəsfidir.  İncildə 
isə  onlar  elə  bir  əkinə  bənzədilirlər  ki,  o  artıq  cücərtisini  üzə 
çıxarmış,  onu  bəsləyib  cana-qüvvətə  gətirmiş,  o  da  (o  cücərti  də) 
möhkəmlənib 
gövdəsi 
üstünə 
qalxaraq 
əkinçiləri 
heyran 
qoymuşdur. (Allahın bu təşbihi) kafirləri qəzəbləndirmək üçündür. 
Onlardan  iman  gətirib  yaxşı  əməllər  edənlərə  Allah  məğfirət 
(günahlardan  bağışlanma)  və  böyük  mükafat  (Cənnət)  vəd 
buyurmuşdur!”.  (əl-Fəth  29).  Hər  kimin  qəlbində  Rəsulullahın 
səhabələrinə  qarşı  kin  və  qəzəb  olarsa  o,  bu  ayənin  müsibətinə 
uğrayar”
102
.  
                                                
100
 “əl-Hilyə” 6/327.  
101
 İmam  Mlikdən  - rahmətullahi aleyhi -  dərs  alan  Abdullah  İbn  Sabit  İbn  Abdullah  İbn  əz-
Zubeyr İbn Avvamdır.  
102
 əl-Hilyə 6/327.  

 
78 
 
Qadi  İyad,  Əşhəd  İbn  AbdulAzizdən  rəvayət  edir  ki,  İmam 
Məlikin - rahmətullahi aleyhi - yanında idik. Bu vaxt Ələvilərdən bir 
nəfər onun yanında durdu. Onun məclisinə gəlib gedənlərdən idi. 
Bu  adam  imama:  “Ey  Abdullahın  atası”  deyə  cağırdı.  İmam  ona 
tərəf  baxdı.  O  adam:  “Sabah  Rəbbimin  qarşısında  durduğum 
zaman məndən soruşduqda, mən də: “Mənə Məlik” dedi – deyərək 
səni  özümlə  Allah  arasında  bir  huccət  (dəlil)  etmək  istəyirəm”. 
İmam:  “Soruş”  dedi.  Adam:  “Peyğəmbərdən  sonra  insanların  ən 
xeyirlisi kimdir” deyə soruşdu. İmam: “Əbu Bəkr” dedi. O: “Sonra 
kimdir?”  dedi.  İmam:  “Ömər”  dedi.  O:  “Sonra  kimdir?”  dedi. 
İmam:  “Haqsız  öldürülən  Osman”  dedi.  O:  “Allaha  and  olsun  ki, 
bundan  sonra  əbədiyyən  səninlə  oturmaram  (sənin  məclisində)” 
dedi. İmam: “Seçim etmək sənin haqqındır” deyə cavab verdi
103
.  
 
Kəlam Barəsində Sözləri 
 
Əbu Nuaym, Abdullah İbn Nəfidən rəvayət edir ki, İmam Məlik 
-  rahmətullahi  aleyhi  -  dedi:  “Bir  kimsə  Allaha  şərik  qoşmaqdan 
başqa  digər  bütün  günahları  edərsə,  lakin  həva  və  bidətlərdən 
uzaq olarsa (kəlamı da zikr etdi) Cənnətə girər”
104
.  
 
əl-Hərəvi,  İshaq  İbn  İsadan
105
 rəvayət  edir  ki,  İmam  Məlik  
rahmətullahi  aleyhi  -  dedi:  “Kim  kəlam  yoluyla  dini  öyrənməyə 
çalıarsa  zındıqlaşar,  kim  kimya  yolu  ilə  mal əldə  etməyə çalışarsa 
iflasa  uğrayar,  kim  də  hədisin  qərib  ləfsini  öyrənmək  istəyərsə 
yalan danışr”
106
.  
 
                                                
103
 “Tərtibul Mədarik” 2/44-45.  
104
 əl-Hilyə 6/325.  
105
 İshaq  İbn  İsa  İbn  Nəcih  əl-Bağdadi.  İbn  Həcər  -  rahmətullahi  aleyhi  -  deyir  ki:  “Doğru 
sözlüdür. H. 214-də vəfat etmişdir”. “Taqribut Təhzib” 1/60, “Təhzibut Təhzib” 1/245.  
106
 “Zəmmul Kəlam” vr. 173 a.  

 
79 
əl-Hərəvi,  AbdurRahman  İbn  Mehdidən  rəvayət  edir  ki,  İmam 
Məlikin - rahmətullahi aleyhi - yanına daxil oldum. Yanında ona sual 
verən  bir  kimsə  vardı.  İmam:  “Deyəsən  sən  Amr  İbn  Ubeydin 
adamlarındansan.  Allah  Amr  İbn  Ubeydə  lənət  etsin.  Çünki  o, 
Kəlam ilə Dinə yeni bidət gətrmiş bir kimsədir. Əgər kəlam bir elm 
olsaydı  səhabə  və  tabiin  əhkam  və  şəri  məsələlər  haqqında 
danışdıqları kimi onun haqqında da bir şeylər deyərdilər”
107
.  
 
əl-Hərəvi,  Əşhəd  İbn  AbdulAzizdən  rəvayət  edir  ki,  İmam 
Məlikin  - rahmətullahi aleyhi - belə  dediyini  dinlədim:  “Bidətlərdən 
çəkinin». Ona: “Ey Abdullahın atası, Bidət nədir?” deyə soruşuldu. 
O:  «Bidətçilər  Allahın  isimləri,  sifətləri,  kəlamı,  elmi  və  qüdrəti 
haqqında  danışan,  səhabələrin  və  gözəl  bir  şəkildə  onlara  tabe 
olanların susduqları (mövzuda) yerdə susmayan kimsələrdir»
108
.  
 
Əbu  Nuaym,  İmam  Şafii  -  rahmətullahi  aleyhi  -  rəvayət  edir  ki, 
İmam  Məlikin  - rahmətullahi aleyhi - yanına  (mübahisə  üçün) sapıq 
bir  firqə  mənsubu  gəldiyi  zaman  ona:  “Mən  Rəbbimdən  və 
Dinimdən  açıq-aydın  bir  dəlil  üzərindəyəm  (şübhə  etməyən).  Sən 
isə  şübhə  içində  olan  bir  kimsəsən.  Bu  səbəblə  də  şübhə  edən  bir 
kimsənin yanına get və onunla da mübahisə et”
109
.  
 
Təqlid Barəsində Sözləri 
 
İmam  Məlik  –  rahmətullahi  aleyhi  –  deyir  ki:  «Mən  bir  bəşərəm 
doğrunu  da  söyləyə  bilərəm,  xəta  da  edə  bilərəm.  Sizlər  mənim 
görüşümə  baxın.  Allahın  Kitabı,  Rəsulunun  sünnətinə  uyğun 
gələni götürün, uyğun gəlməyəni buraxın»
110
.  
 
                                                
107
 “Zəmmul Kəlam” vr. 173 b.  
108
 Bəğavi «Şəhu Sunnə» 1/217, «Zəmmul Kəlam» vr. 173 a.  
109
 əl-Hilyə 6/324.  
110
 İbn Abdil Bərr «Cəmi» 2/32, İbn Həzm «İhkam» 6/149.  

 
80 
İmam  Məlik  –  rahmətullahi  aleyhi  –  deyir  ki:  «Peyğəmbər  
sallallahu aleyhi və səlləm –  dən  başqa  bəzi  insanların  sözü  alına  da 
bilər, tərk edilə də bilər»
111
.  
 
Abdullah İbn Mubarək 
- rahmətullahi aleyhi - 
 
Əbu  AbdurRahman  Abdullah  İbn  Mubarək  əl-Hanzali.  Hişam 
İbn  Urvə  və  Humeyd  İbn  Tavildən  hədis  dinləmişdir.  Fudeyl  İbn 
İyad  -  rahmətullahi  aleyhi  -  deyir  ki:  “Bu  evin  (Kəbə)  Rəbbinə  and 
olsun  ki,  iki  gözüm  İbn  Mubarək  kimisini  görmədi”.  H.  181-ci  il 
Ramazan  ayında  vəfat  etmişdir”.  Şöbə  -  rahmətullahi  aleyhi  -  deyir 
ki:  “Yanımıza  onun  kimisi  gəlmədi”.  İmam  Əhməd  -  rahmətullahi 
aleyhi  -  deyir  ki:  “Dönəmində  elm  tələb  etmək  üçün  ondan  daha 
çox çalışan heç kimsə yoxdur”
112
.  
İbni  Mubarək  -  rahmətullahi  aleyhi  -  deyir  ki:  “Məkkədə, 
Mədinədə,  Kufədə,  Bəsrədə,  Misirdə  və  Xorasanda  insanların 
sünnət  və  cəmaat  üzərə  olmalarını  açıqlayarkən  ittifaq  etdiklərini 
gördüm:  Allahdan  başqa  ibadətə  layiq  haqq  ilah  olmadığına, 
Muhəmmədin Onun qulu və Rəsulu olduğuna şəhadət edən, bütün 
işləri Əziz və Cəlil olan Allaha həvalə edib, hər bir şeyin xeyrin və 
şərin,  küfrün  və  imanın  Allahın  qəza  və  qədəri  ilə  olduğuna, 
Allahın  Peyğəmbəri  –  sallallahu  aleyhi  və  səlləm  -  üçün  səhabə 
olmaları üçün seçdiyi keçmiş Sələfin haqqını etiraf edib qəbul edən, 
Əbu  Bəkr  əs-Sıddıq,  Ömər  İbn  Xattab,  Osman  İbn  Əffan,  Əli  İbn 
Əbu  Talibi  (fəzilətdə)  irəli  keçirən,  istər  kiçik,  istərsə  də  böyük 
olsun  səhabələrin  hamısına  rəhmət  oxuyan,  onların  fəzilətindən 
danışan  və  aralarında  baş  verən  anlaşılmazlıqları  danışmayan,  iki 
bayram  namazını,  Ərafatda  qılınan  namazı  və  cəmaatla  qılınan 
namazları  yaxşı  və  ya  günahkar  olan  hər  bir  imamın  arxasında 
qılan, Quranı Allahın kəlamı və Onun nazil etdiyi kitab olaraq bilib 
                                                
111
 İbn Abdil Hədi «İrşadus Salik» s. 227/1, Təqiyyiddin əs-Subki «Fətva» 1/148. 
112
 İbnul İmad “Şəzəratuz Zəhəbi” 1/295-297.  

 
81 
məxluq olduğunu söyləməyən, imanın  – söz, əməl və niyyət olub, 
sünnətə  uyğun  hərəkət  etmk  olduğuna,  imanın  qəlb  və  əzaların 
(əməli)  ilə  artıb  əskildiyini  qəbul  etmək,  cihadın  Muhəmmədin 
Allah  tərəfindən  Peyğəmbər  olaraq  göndərildiyi  zamandan 
etibarən  Dəccəl  ilə  savaşacaq  son  mömin  topluluq  gələnə  qədər 
davam edəcəyinə, zalım bir kimsənin zülmünün (buna) zərər verə 
bilməyəcəyinə,  qəbr  əzabına,  Munkər  və  Nəkira,  Hovuza, şəfaətə, 
mizana, Cənnət əhlinin  Əziz  və  Cəlil olan Rəblərini  görəcəklərinə 
iman  edəndir.  Peyğəmbərlərin  və  Rəsulların  gətirdiklərinə  iman 
edərik. Bu xüsusda onlara qarşı misallar gətirmərik. Əhli Sünnətin 
xüsusiyyətindən: Allahın kitabını, Peyğəmbərin – sallallahu aleyhi və 
səlləm  -  hədislərini  və  səhabələrinin  sözlərini  qəbul  etmək,  Fərdi 
görüşü  və  qiyası  tərk  eməkdir.  Köhnə  (qədim)  alimlrimizin 
üzərində  ittifaq  etdiklərini  gördüyüm  budur.  Allah  bizlərə  də, 
sizlərə  də  (doğru  yolda olmağı)  İstiqamət  və  Salehlərə  qovuşmağı 
nəsib  etsin”.  Bizlər  Yəhudi  və  Xristianların  sözlərini  nəql  edirik, 
lakin Cəhmilərin sözlərini nəql etmirik”.  
 
Yüklə 2,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   19




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin