Əhli Sünnə Vəl Cəmaat Sələfi Salihin Əqidəsi


Şəri Təvəssül Və Bidət Təvəssül Barəsində Etiqadı



Yüklə 2,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə6/19
tarix21.04.2017
ölçüsü2,8 Kb.
#15073
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   19

Şəri Təvəssül Və Bidət Təvəssül Barəsində Etiqadı 
 
Əbu  Hənifə  -  rahmətullahi  aleyhi  -  dedi  ki:  “Bir  kimsənin  Uca 
Allaha  yalnız  Onu  vəsilə  edərək  və  yalnız  Uca  Allahın 
buyurduğundan başa düşüldüyü kimi əmr edilmiş və izn verilmiş 
şəkildə  dua  etməsi  lazımdır.  “Ən  gözəl  adlar  (əsmayi-hüsna) 
Allahındır. Onu bu adlarla çağırıb dua edin. Onun adları barəsində 
küfr edənləri (əziz sözündən Uzza, Allah sözündən əl-Lat, mənnan 
sözündən  Mənat  kimi  adlar  düzəldib  haqq  yoldan  azanları)  tərk 
edin. Onlar etdikləri əməllərin cəzasını alacaqlar!”. (əl-Əraf 180)
55
.  
 
                                                
55
 “Durrul Muxtar Məa Haşiyəti Rəddil Muxtar” 6/396-397.  

 
61 
Əbu  Hənifə  - rahmətullahi aleyhi  - dedi  ki:  “Dua  edən  kimsənin 
filankəsin haqqı üçün, və ya Peyğəmbərlərinin, Rəsullarının haqqı 
üçün  Beytul  Haramın  və  Məşərul  Haramın  haqqı  üçün  səndən 
diləyirəm deməsi məkruhdur”
56
.  
 
Əbu  Hənifə  -  rahmətullahi  aleyhi  -  dedi  ki:  “Hər  hansı  bir 
kimsənin  yalnız  Allahı  vəsilə  edərək  dua  etmsi  lazımdır.  Bir 
kimsənin  Sənin  Ərşinin  izztəti  haqqı,  məxluqatının  haqqı  üçün 
deməsini məkruh görürəm”
57
.  
 
Allahı İsim və Sifətləri Barəsində Etiqadı 
 
Əbu Hənifə - rahmətullahi aleyhi - deyir ki: “Hər hansı bir kimsə 
Allahın  zatı  haqqında  özündən  bir  şeylər  söyləməsi  düzgün 
deyildir.  Əksinə  o,  Allahı  özünü  vəsf  etdiyi  vəsflərlə  vəsf  edər. 
Özündən Onun haqqında heç bir şeylər söyləməz. Aləmlərin Rəbbi 
olan Allah bundan Uca və Böyükdür”
58
.  
 
Əbu Hənifədən: “Uca Allah  (dünya səmasına) nazil olması (ən-
Nuzul)  barəsində  -  sual  verildikdə  o:  “O,  necəliyi  (barəsində  sual 
verilmədən) bizə bilinməyən bir şəkildə” deyə cavab vermişdir
59
.  
 
Əbu  Hənifə  - rahmətullahi aleyhi - deyir  ki:  “Allahı  insanlara aid 
hər hansı bir özəlliklə vəsf edən (oxşadan) bir kimsə kafir olar”
60
.  
 
Əbu Hənifədən: “İbadət etdiyin İlahın haradadır? Deyə soruşan 
bir  qadına  bu  cavabı  vermişdir:  «Allah  səmadadır,  yerdə  deyil». 
                                                
56
 “Şərh Əqidətul Təhaviyyə”  s. 234, “İthaafus Saadətil Muttəqin” 2/285, Aliyyul Qari “Şərh 
Fiqhul Əkbər” s. 198.  
57
 “Təvəssul vəl Vəsilə” s. 82, “Şərh Fiqhul Əkbər” s. 198.  
58
 “Şərh Əqidətul Təhaviyyə” 2/427, “Cəlaul Ayneyn” s. 368.  
59
 “Əqiətus Sələf Əshəbul Hədis” s. 42. Beyhəqi “Sifət” s. 456, “Şərh Əqidətul Təhaviyyə” s. 
245, Qari “Şərh Fiqhul Əkbər” s. 60.  
60
 “Əqidətul Təhaviyyə” əl-Albani s. 25.  

 
62 
Bəs Allah: «Siz harda olsanız, o sizinlədir». (əl-Hədid 4) sözünə nə 
deyirsən?»  sualına  isə  belə  cavab  verdi.  «Bu  sənin  bir  kimsəyə 
məktub  yazıb  mən  səninlə  bərabərəm  deməyin  kimidir.  Halbuki 
sən onun yanında deyilsən»
61
.  
 
Səhabələr Barəsində Etiqadı 
 
Əbu  Hənifə  -  rahmətullahi  aleyhi  - səhabələr  barəsində  deyir  ki: 
“Onlardan hər hansı birinin Rəsulullah ilə birlikdə keçirdiyi bir an 
(saat)  belə,  bizdən  hər  hansı  bir  kimsənin  nə  qədər  uzun  olursa 
olsun ömür boyu əməlindən daha xeyirliir”
62
.  
 
Əbu  Hənifə  -  rahmətullahi  aleyhi  -  deyir  ki:  “Rəslullahdan  – 
sallallahu aleyhi və səlləm - sonra  insanların  ən  fəzilətlisi  Əbu  Bəkr, 
Ömər,  Osman  və  Əlidir.  Ayrıca  Peyğəmbrin  bütün  səhabələri 
haqqında  onları  xeyirlə  yad  etməkdən  başqa  bir  şeylər 
söyləmərik”
63
.  
                                                
61
 Beyhəqi «əl-Əsma və əs-Sifət» 429, 2/170, Zəhəbi « Müxtəsər Uluv» s. 135. 
62
 Məkki “Mənakibu Əbu Hənifə” s. 76.  
63
 “Nurul Lami” 119.  

 
63 
Kəlam Barəsində Sözləri  
 
İmam Əbu Hənifə - rahmətullahi aleyhi - deyir ki: “Bəsrədə həva 
(bidət)  sahibləri  çoxdur.  Oraya  iyirmiyə  yaxın  dəfə  girib  çıxdım. 
Kimi zaman bir il, kimi zaman da daha çox və daha az qaldım. O, 
Zamanlar  kəlam  elminin  elimlrin  ən  üstünü  olduğunu  zənn 
edirdim”
64
.  
 
Əbu  Hənifə  -  rahmətullahi  aleyhi  -  dedi  ki:  “Allah  Amr  İbn 
Ubeydə lənət etsin. Çünki o, isanlar üçün heç bir faydası olmayan 
kəlam elminə gedən yolu açmışdır”
65
.  
 
Bir  nəfər İmama:  “İnsanların  əl-Araz  (bir  şeyin  təsadüfi,  keçici, 
müvəqqəti,  əhəmiyyətsiz  xassəsi)  və  Cisimlər  haqqında  sonradan 
ortaya atdıqları söz və açıqlamalar haqqında nə deyirsən?”. İmam: 
“Bunlar  fəlsəfəçilərin  görüşüdür.  Sən  rəvayətlərə  (hədislərə)  və 
Sələfin  yoluna  tabe  ol.  Sonradan  ortaya  çıxarılmış  hər  bir  şeydən 
uzaq dur. Çünki sonradan çıxarılanlar bidətdir”
66
.  
 
Əbu Hənifə - rahmətullahi aleyhi -, Əbu Yusuf - rahmətullahi aleyhi 
-  deyir  ki:  “Dinin  əsasları  ilə  bağlı  məsələlərdə  insanlarla  Kəlam 
əsaslarına görə nə badə danışasan. Çünki onlar səni təqlid edən bir 
topluluqdur. O, Təqdirdə onlar da kəlamla məşğul olurlar”
67
.  
 
Əbu  Hənifə  - rahmətullahi aleyhi  - oğlu  Həmmada  - rahmətullahi 
aleyhi  -  dedi  ki:  “Bir  gün  atam  yanma  gəldi.  Yanımda  kəlam  ilə 
məşğul  olan  bir  toplum  adam  da  vardı.  Bu  vaxtı  bir  məsələ 
barəsində  mübahisə  edirdik.  Mübahisə  əsnasında  səsimizi 
qaldırdıq. Onun evdə olduğunu bildikdə yanına çıxdım. Mənə: “Ey 
                                                
64
 əl-Kürdi “ Mənakibu Əbu Hənifə” s. 137.  
65
 əl-Hərəvi “Zəmmul Kəlam” s. 28-31.  
66
 əl-Hərəvi “Zəmmul Kəlam” vr. 194 b.  
67
 əl-Məkki “Mənakibu Əbu Hənifə” s. 183-184.  

 
64 
oğlum!  Yanında  kimlər  var?”  deyə  soruşdu.  Mən:  “Filan,  filan  və 
filan  deyərək  yanımda  olanların  adlarını  dedim”.  Nə  barədə 
danışırsınız.  Filan  məsələ  barəsində  danışırıq  –  dedim.  O:  “Ey 
Həmmad! Kəlamı burax” dedi. Mən: “Mən atamın işləri bir-birinə 
qarışdırdığını  görmədiyim  kimi  (yəni:  öz  sözlərinə  müxalif 
olduğunu),  bir  işi  əmr  edib  sonra  da  o  işi  qadağan  etdiyini  də 
görməmişdim”.  Mən:  “Ata,  sən  bundan  öncə  mənə  kəlam  ilə 
məşğul olmağı əmr etmirdinmi?”. O: “Bəli, lakin bu gün mən sənə 
kəlam  ilə  məşğul  olmağı  qadağan  edirəm”.  Mən:  “Nə  üçün?” 
dedim.  O:  “Övladım  kəlam  məsələləri  barəsində  ixtilafa 
düşdüyünü gördüyün bu kimsələr bir görüş ətrafında birləşmiş və 
tək  bir  din  üzərə  idilər.  Nəhayət  şeytan  onları  bir-birilərindən 
uzaqlaşdırdı,  aralarına  düşmənçiliyi  və  ayrılığı  saldı,  onlar  da 
sonunda ayrılığa düşdülər”
68
.  
 
İmam Əbu Hənifə - rahmətullahi aleyhi - deyir ki: “Mən müşahidə 
etdim ki, kəlam əhlinin ardıcılları sərtləşmiş və kobudurlar. Quran 
və Sünnədən uzaqlaşmalarına iki barmaq arası baxardılar və buna 
görə də əxlaq və təqvadan məhrum oldular”
69
.  
 
Təqlid Barəsində Sözləri 
 
İmam  Əbu  Hənifə  – rahmətullahi aleyhi  – deyir  ki:  «Hədis  səhih 
olduğu zaman mənim görüşüm odur»
70
.  
 
Əbu Hənifə – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: «Haradan aldığımızı 
bilmədikcə heç kimsəyə bizim görüşümüz ilə əməl etmək olmaz»
71
.  
 
                                                
68
 əl-Məkki “Mənakibu Əbu Hənifə” s. 373.  
69
 İmam Zəhəbi “Siyer” 6/399.
 
 
70
 İbn Abbidin «Haşiyə» 1/63, «Rəsmul Muftu, Məcmuatur Rəsail» 1/4. 
71
 İbn Abdil Bərr «İntiqa fi Fəzailil Səlasətil Əimmətil Fuqaha» səh. 145, İbn Qeyyim «İlamul 
Muvakkin» 2/309, İbn Abidin «Haşiyə» 6/293, Rəsmul Muftu s. 29-32, Şarani «Mizən» 1/55.  

 
65 
Əbu  Hənifə  –  rahmətullahi  aleyhi  –deyir  ki:  «Dayandığım  dəlili 
bilmədikcə  mənim  görüşüm  ilə  fətva  vermək  haramdır.  Biz  bir 
insanıq. Bu gün bir söz deyirik, sabah isə ondan əl çəkirik».  
 
Əbu Hənifə – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: «Ey Yaqub! Məndən 
hər  eşitdiyini  yazma.  Çünki  mən  bu  gün  bir  görüşü  mənimsəyib, 
səhəri  isə  onu  tərk  edə  bilərəm.  Sabah  bir  görüş  sahibi  oluram,  o 
biri gün isə onu da tərk edə bilərəm»
72
.  
 
Əbu  Hənifə  –  rahmətullahi  aleyhi  –  deyir  ki:  «Allahın  Kitabı  və 
Rəsulunun  Sünnəsinə  tərs  olan  bir  söz  söylədiyim  zaman  mənim 
görüşümü tərk edin»
73
.  
 
Abu Amr AbdurRahman İbn Amr Əl-Əvzai 
rahmətullahi aleyhi  
 
İmam  Nəvəvi  “Təhzib”  AbdurRahman  İbn  Mehdidən  rəvayət 
edir ki: “Hədisdə İmam kişilər dörddür: “Əvzai, Məlik, Sufyan əs-
Sovri  və  Həmməd  İbn  Zeyd”.  H.  88-də  düyaya  gəlmiş,  H.  157-də 
dünyasını dəyişmişdir
74
.  
Lələkai  -  rahmətullahi  aleyhi  -  deyir  ki,  bizə  Həsən  İbn  Osman 
xəbər  verdi  ki:  Bizə  Əhməd İbn  Hamdan  xəbər verdi  ki:  Bizə  Bişr 
İbn  Musa  xəbər  verdi  ki:  Bizə  Muaviyə  İbn  Amr  xəbər  verdi  ki: 
Bizə  Əbu  İshaq  xəbər  verdi  ki:  əl-Əvzaidən  soruşdum  o,  da  belə 
dedi:  “Sən  Sünnət  üzərində  sabit  ol.  Sünnət  sahiblərinin  durduğu 
yerdə  sən  də  dur.  Onların  dediklərini  danış.  Onların  haqqında 
danışmadıqları  məsələlərdə  sən  də  danışma.  Səndən  öncəki  Saleh 
Sələfin yolunu izlə. Çünki onlara bəs edən sənə də bəs edər”
75
. Sam 
(Suriyə)  əhalisi  bu  bidətdən  –  Quranın  məxluq  olması  -  xəbərsiz 
                                                
72
 Şarani «Mizən» 1/55, Əbul Həsənət «Nafiul Kəbir» s. 135.  
73
 Şarani «Mizən» 1/26.  
74
 “Şəzəratuz Zəhəbi” 1/241-242.  
75
 Lələkai “Şərhu İtiqadi Əhli Sunnə Vəl Cəmaa” 2/174.  

 
66 
idilər. Bu bidəti İraqlılardan bir kimsə gətirərək (insanlar) arasında 
yaydı. Halbuki Şamın fuqahası və alimləri bu görüşlərini rədd edib 
cavab vermişlər. Bununla belə Şam əhalisinin bir qrup kimsələrinin 
qəlblərində  bu  bidət  yer  tutdu.  Bu  bidət  dillərinə  şirin  gəldi  və 
nəhayət  bu  məsələdə  başqaları  ixtilafa  düşdükləri  kimi  olar  da 
ixtilafa  düşdülər.  Əgər  bu  bir  xeyir  olsydı  sizin  Sələfləriniz  dura-
dura  bu  özəl  olaraq  sizə  verilməzdi.  Çünki  onlar  Uca  Allahın 
seçdiyi  Peyğəmbərinin  –  sallallahu  aleyhi  və  səlləm  -  səhabələridir. 
Peyğəmbərini  –  sallallahu  aleyhi  və  səlləm  -  oların  arasından  seçib 
göndərdi  və  onları  müəyyən  bir  xüsusiyyətlə  qiymətləndirərək 
buyurdu:  “Muhəmməd  (əleyhissəlam)  Allahın  Peyğəmbəridir. 
Onunla  birlikdə  olanlar  (möminlər)  kafirlərə  qarşı  sərt,  bir-birinə 
(öz aralarında) isə mərhəmətlidirlər. Sən onları (namaz vaxtı) rüku 
edən,  səcdəyə  qapanan,  Allahdan  riza  və  lütf  diləyən  görərsən. 
Onların  əlaməti  üzlərində  olan  səcdə  izidir.  (Qiyamət  günü  onlar 
üzlərindəki möminlik nuru alınlarındakı möhür yeri ilə tanınırlar). 
Bu  onların  Tövratdakı  vəsfidir.  İncildə  isə  onlar  elə  bir  əkinə 
bənzədilirlər ki, o artıq cücərtisini üzə çıxarmış, onu bəsləyib cana-
qüvvətə  gətirmiş,  o da  (o  cücərti  də)  möhkəmlənib  gövdəsi  üstünə 
qalxaraq  əkinçiləri  heyran  qoymuşdur.  (Allahın  bu  təşbihi) 
kafirləri  qəzəbləndirmək  üçündür.  Onlardan  iman  gətirib  yaxşı 
əməllər  edənlərə  Allah  məğfirət  (günahlardan  bağışlanma)  və 
böyük mükafat (Cənnət) vəd buyurmuşdur!”. (əl-Fəth 29).  
 
Abu Abdullah Sufyan İbn Səid əs-Sovri 
rahmətullahi aleyhi  
 
Sufyan  əs-Sovri  -  rahmətullahi  aleyhi  -  dövrünün  fəqihlərindən-
dir. İmam Əhməd - rahmətullahi aleyhi - deyir ki: “Mənim qəlbimdə 
kimsə  Sufyanın  önünə  keçə  bilməz”.  Şöbə,  Yəhyə  İbn  Məin  

 
67 
rahmətullahi aleyhi - və s. Demişlər ki: “Sufyan hədisdə möminlərin 
əmiridir”. Bəsrədə H. 161-ci il 66 yaşında dünyasını dəyişmişdir
76
.  
Lələkai  -  rahmətullahi  aleyhi  -  deyir  ki,  bizə  Muhəmməd  İbn 
AbdurRahman  İbn  əl-Abbas  xəbər  verdi  ki:  Bizə Əbul  Fadl  Şuayb 
İbn Muhəmməd İbn ər-Rciyan dedi ki: Bizə Əli İbn Hərb əl-Məvsili 
dedi  ki:  Bizə  Şuayb İbn  Hərb  belə  deyərkən  dinlədim. Mn  Sufyan 
əs-Sovriyə  -  rahmətullahi  aleyhi  -  dedim  ki:  “Mənə  Sünnətə  uyğun 
bəzi  şeylər  söylə  ki,  Əziz  və  Cəlil  olan  Allah  onunla  məni 
faydalandırsın.  Mən  Uca  və  Böyük  olan  Allahın  hüzurunda 
durduğum  zaman  O  mənə:  “Sən  bunu  haradan  öyrəndin?”  deyə 
soruşarsa  mən:  “Rəbbim,  mənə  bu  hədisi  Sufyan  əs-Sovri  
rahmətullahi aleyhi - nəql  etdi  və  mən  onu  ondan  öyrəndim  deyim 
və  qurtulum.  Mənə  görə  cavabdeh  sən  olasan”.  Sufyan  
rahmətullahi aleyhi - dedi ki: “Ey Şuayb! Bu ağır, həm də nə ağır bir 
istəkdir”.  Yaz:  “Rahmən  və  Rahim  olan  Allahın  adı  ilə!  Quran 
Allahın  kəlamıdır,  məxluq  deyildir.  Ondan  gəldi,  Ona  da 
dönəcəkdir. Kim bundan başqa bir söz söyləyərsə o, kafirdir. İman 
–  söz,  əməl  və  niyyətdir.  Artar  və  əskilər.  İtaətlə  artar,  asiliklərlə 
azalar.  Əməl  olmadan  sözün  dəyəri  olmaz.  Söz  və  əməldə  yalnız 
niyyətlə  dəyər  tapar.  Sözün,  əməlin  və  niyyətin  də  caiz  olması 
yalnız  sünnətə  uyğun  olması  ilə  dəyər  tapar”.  Şuayb  dedi:  “Ey 
Abdullahın atası, sünnətə uyğunluq nə deməkdir?”. O: “İki şeyxi – 
Əbu  Bəkr  və  Öməri  –  radıyallahu  anhum  -  önə  keçirməkdir.  Ey 
Şuayb!  Osman  və  Əlini  –  radıyallahu  anhum  -  onlardan  sonra 
gələnlərdən önə keçirmədikcə yazdıqlarının sənə faydası olmaz. Ey 
Şuayb İbn Hərb! Rəsulullahın – sallallahu aleyhi və səlləm - Cənnətlik 
olduqlarına  şahidlik  etdiyi,  hamısı  da  Qureyşdən  olan  on  nəfər 
müstəsna  hər  hansı  bir  kimsə  Cənnətlik  və  ya  Cəhənnəmlik 
olduğuna  şahidlik  etməyi  tərk  etmədikcə  sənə  yazdırdıqlarımın 
faydası  olmaz.  Ey  Şuayb  İbn  Hərb!  (ayaqlarını)  ayaqqabıdan 
çıxarmadan  üzərinə  məsh  etməyi,  ayaqlarını  yumaqdan  daha 
uyğun  görmədiyin  müddətdə  yazdırdıqlarımın  sənə  faydası 
                                                
76
 “Şəzəratuz Zəhəbi” 1/250.  

 
68 
olmaz.  Ey  Şuayb  İbn  Hərb!  Namazda  “Bismilləhir  Rahmənir 
Rahimi”  gizli  oxumağı  açıqdan  oxumaqdan  daha  üstün 
görmədikcə  yazdırdıqlarımın  sənə  faydası  olmaz.  Ey  Şuayb  İbn 
Hərb!  Xeyriylə  şəriylə,  acısı  və  şirini  ilə  qədərə  və  hamısının 
Allahdan  gəldiyinə  iman  etmədiyin  müddətdə  yazdırdılarımın 
sənə  faydası  olmaz.  Ey  Şuayb  İbn  Hərb!  Allaha  and  olsun  ki, 
Qədəriyyənin  söylədiklərini  Allah  da  söyləməmiş,  mələklər  də 
söyləməmiş,  Peyğəmbərlər  də  söyləməmiş,  (Cənnət  əhli  də 
söyləməmiş),  Cəhənnəm  əhli  də  söyləməmiş,  onların  qardaşları 
olan  lənətlik  İblis  də  söyləməmişdir.  Allah:  “(Ya  Peyğəmbər!) 
Nəfsini  özünə  tanrı  edən  və  Allahın  bilərəkdən  (onu  hələ 
yaratmamışdan  gələcəkdə  kafir  olacağını  bildiyi  üçün)  yoldan 
çıxartdığı, qulağını və qəlbini möhürlədiyi, gözünə də pərdə çəkdiyi 
kimsəni  gördünmü?  Allahdan  başqa  kim  onu  doğru  yola  sala 
bilər?!  Məgər  düşünüb  ibrət  almırsınız?  (Haqqı  bildiyi  halda  küfr 
edənin  cəzası,  haqqı  bilmədən,  cahilliyi  üzündən  küfr  edənin 
cəzasından daha ağırdır. Çünki alimlə cahilin məsuliyyəti eyni ola 
bilməz!)”.  (əl-Casiyə  23).  “Amma  Allah  istəməyincə,  siz  istəyə 
bilməzsiniz!  Həqiqətən,  Allah  Biləndir,  Müdrikdir!”.  (İnsan  30). 
Mələklər:  “Onlar:  “Sən  paksan,  müqəddəssən!  (Bütün  eyib  və 
nöqsanlardan kənarsan!) Sənin bizə öyrətdiklərindən başqa biz heç 
bir  şey  bilmirik.  (Hər  şeyi)  bilən  Sən,  hikmət  sahibi  Sənsən”,  - 
dedilər".  (əl-Bəqərə  32).  Nuh:  “Əgər  Allah  sizi  (haqq  yoldan) 
sapdırmaq  (və  ya  məhv  etmək)  istəyirsə,  mən  sizə  nəsihət  vermək 
istəsəm də, heç bir faydası olmaz. O sizin Rəbbinizdir və siz Onun 
hüzuruna  qaytarılacaqsınız!".  (Hud  34).  Şuayb:  “Allah  bizi  sizin 
(batil)  dininizdən  xilas  etdikdən  sonra  biz  sizin  dininizə  dönsək, 
(sizin  bütpərəst  dininizin  haqq  olduğunu  etiraf  etməklə)  Allaha 
qarşı  yalan  uydurmuş  olarıq.  Rəbbimiz  Allah  istəməsə,  biz  əsla 
sizin  dininizə  dönə  bilmərik.  Rəbbimiz  elm  ilə  (Öz  əzəli  elmi  ilə) 
hər  şeyi  ehtiva  etmişdir.  Biz  yalnız  Allaha  təvəkkül  emişik.  Ey 
Rəbbimiz!  Bizimlə  tayfamız  arasında  ədalətlə  hökm  et.  Axı  Sən 
hökm  verənlərin  ən  yaxşısısan!”.  (əl-Əraf  89).  Cənnət  əhli:  “Biz 

 
69 
onların  (cənnət  əhlinin)  ürəklərindəki  kin-küdurəti  çəkib 
çıxardarıq.  Onların  (qaldıqları yerin) altından  çaylar axar.  Onlar 
(Rəbbinin bu lütfünü gördükdə) deyərlər: “Bizi bura gətirib çıxaran 
Allaha həmd olsun! Əgər Allah bizi doğru yola yönəltməsəydi, biz 
özümüzə  doğru  yolu  tapa  bilməzdik.  Həqiqətən,  Rəbbimizin 
peyğəmbərləri  haqqı  gətirmişdilər!”  Onlara:  “Etdiyiniz  əməllərə 
görə varisi olduğunuz Cənnət budur!” – deyə müraciət ediləcəkdir". 
(əl-Əraf 43). Cəhənnəm əhli: “Onlar deyərlər: “Ey Rəbbimiz! Rəzil 
taleyimiz  (bədbəxtliyimiz)  bizə  qələbə  çaldı  və  biz  haqq  yoldan 
azan bir camaat olduq!”. (əl-Muminun 106). Qardaşları İblis: “İblis 
dedi:  "Ey  Rəbbim!  Sən  məni  yoldan  çıxartdığına  görə...”.  (əl-Hicr 
39). Ey Şueyb! Yaxşı və günahkar hər bir kəsin arxasında namazın 
səhih  olduğuna,  cihadın  Qiyamətə  qədər  davam  edəcəyinə,  istər 
zalım,  istər  adil  olan  hər  bir  əmirin  bayrağı  altında  səbr  etməyi 
uyğun  görmədiyin  müddətdə  yazdıqrdıqlarımın  sənə  faydası 
olmaz.  Şueyb:  “Ey  Əbu  Abdullah!  Bütün  namazlar  üçün  (bunu 
deyirsən)”  dedim.  O:  “Xeyr,  yalnız  Cümə  və  iki  bayram  namazı 
üçün  bunu  deyirəm.  Bu  namazları  kimin  arxasına  yetişsən  qıl. 
Bunlardan başqa qalan namazlara gəldikdə isə sən azadsan. Yalnız 
güvəndiyin  və  Əhli  Sünnə  vəl  Cəmaatdan  olduğunu  bildiyin 
kimsələrin  arxasında  qıl.  Ey  Şueyb!  Əziz  və  Cəlil  olan  Allahın 
hüzurunda  durduğun  zaman  səndən  bu  sözlər  barəsində 
soruşarsa:  Rəbbim!  Bu  sözləri  mənə  Sufyan  söylədi  de!  Sonra  da 
məni Rəbbimlə tək burax!”.  
 
Məlik İbn Ənəs 
rahmətullahi aleyhi  
 
Əbu  Abdullah  Məlik  İbn  Ənəs  İbn  Məlik  İbn  Əbu  Amir  əl-
Əsbahi.  Dörd  imamdan  biridir.  İmam,  Hafiz,  ümmətin  fəqihi, 
Şeyxulİslam,  Hicrət  yurdunun  imamı  H.  93/711-cü  ildə  Mədinə 
şəhərində dünyaya gəlmişdir. Ailəsi əslən Yəmənli olub, babası Zu 
Əsbəh qəbiləsinə mənsub olan Məlik b. Əbu Amr əl-Əsbəhi Yəmən 

 
70 
vəlisindən  aldığı  zülmə  dözməyərək  Mədinəyə  hicrət  edir.  Anası 
da  Yəməndən  olan  Əzd  qəbiləsindəndir.  Aliyə  İbn  Şureyk  əl-
Əzddir. Babası Məlik İbn Əbu Amr Tabiinlərin böyüklərindən olub 
Ömər,  Osman,  Təlhə  və  Aişə  -  Allah  onlardan  razı  olsun  -  hədis 
rəvayət  etmişdir.  Mədinənin  böyük  və  məşhur  alimlərindən 
sayılan  Rabia  İbn  Abdurrahmanın  dərslərində  iştirak  etmişdir. 
Ayrıca  İmam  Məlik,  Cəfər  Sadiqin  dərslərini  heç  bir  zaman 
qaçırmazdı. O, deyərdi: «Dəstəmazı olmadan hədis rəvayət etməz, 
Peyğəmbər  –  sallallahu  aleyhi  və  səlləm  –  adı  xatırlandığında  üzü 
saralardı».  Tam  yetişdikdən  sonra  məsciddə  dərs  verməyə 
başlamışdır.  O,  deyərdi:  «Hər  kəs  məsciddə  oturub  dərs  verməz. 
Alimlərdən  70  nəfərin  məni  hazır  görməsinə  qədər  mən  dərs  və 
fətva  verməkdən  çəkindim».  Dərslərini  Məscidul  Nəbəvidə 
verməyə  başlamışdır.  Sonralar  isə  xəstələndiyi  üçün  dərslərini 
evində deyərdi. Bu xəstəliyini hər bir zaman hər kəsdən gizlədirdi. 
Xəstəliyi  ağırlaşıb  vəfat  edəcəyini  başa  düşdüyü  zaman  gizlətdiyi 
xəstəliyini  və  gizlətmə  səbəbini  dostlarına  belə  bəyan  etmişdir: 
«Əgər  həyatımın  son  günləri  olmasaydı  sizə  bildirməzdim.  Məni 
xəstəliyim  sidiyi  saxlayamamağımdır.  Peyğəmbərin  –  sallallahu 
aleyhi  və  səlləm  –  məscidinə  tam  dəstəmazlı  olmadan  gəlmək 
istəmədim.  Rəbbimə  şikayət  olmasın  deyə  xəstəliyimi  də  kimsəyə 
demədim».  Həm  Əməvilərin,  həm  də  Abbasilərin  hakimiyyəti 
illərində yaşamış və bir çox işkəncələrə də məruz qalmışdır. İmam 
Şafii - rahmətullahi aleyhi - onun haqqında demişdir: «Məlik, Allahın 
tabiinlərdən  sonra  ümmətinə  hüccət  olaraq  göndərdiyi  bir 
insandır».  900  yaxın  alimlərdən  dərs  almış.  Müəllimlərindən  İbn 
Ömərin  köləsi  Nəfi,  Abdurahman  İbn  Hurmuz,  Muhəmməd  İbn 
Müslim  İbn  Şihab  əz-Zuhri,  Yəhyə  İbn  Səid  və  s.  Tələbələrindən 
Muhəmməd  əş-Şafii olmuşdur. əl-Muvatta  əsərinin  müəllifidir.  H. 
179/795-cu  ildə  Rəbiul  Əvvəl  ayının  14  Mədinə  də  dünyasını 
dəyişmişdir.  Cənnətul  Bəqi  qəbristanlığında  dəfn  edilmişdir.  Bu 
uzun  ömründə  7  Əməvi,  5  Abbasi  xəlifəsi,  30  Mədinə  vəlisi 
görmüşdür.  «Muvatta»  –  İmam  Məlikin  zamanında  yazılmış 

 
71 
kitabların ən yaxşısı və ən çox faydalısı hesab olunur. İmam Şafii  
rahmətullahi aleyhi - deyir ki: «Yer üzündə Allahın kitabından sonra 
Məlikin  Muvatta  əsərindən  üstün  kitab  yoxdur».  Çünki  İmam 
hədis  haqqında  kitab  yazan  ilk  alimlərdən  idi.  Bu  kitabı 
toplamağına  səbəb:  Xəlifə  Mənsur  həcc  etdiyi  zaman  İmamın 
dərslrində  iştirak  etmiş  və ondan Peyğəmbərdən  – sallallahu aleyhi 
və  səlləm  –  gələn  səhih  hədislərin  bir  yerə  cəm  edilməsni  xahiş 
etmişdir.  İmam  da  bu  tələbə  uyğun  olaraq  «Muvatta»  kitabını 
toplayır. Bəzi məlumatlara görə bu kitabı 40 il ərzində toplamışdır. 
əl-Əvzai  -  rahmətullahi  aleyhi  -  Muvatta  əsərini  40  günə 
əzbərləmişdir. İmam deyir ki: «Mənim 40 il ərzində yazdığım əsəri 
Yüklə 2,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   19




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin