Birinci istiqamət; hökmlərdə gördüyümüz fərqliliklərdir. Məsələn şəriət tündçü, cihad mövzusunda müdafiə etmədə müvəffəqiyyət təmin edəcək səviyyədə olan bir qanuni tənzimləməni və birbaşa olaraq ictimai vəzifələndirməyi mənimsəmişdir. Bu bir növ hökmdür. Yenə şəriət tündçü, gücü çatanlar və bəhanəs(n)i olmayanlar üçün oruc tutmağı və həccə getməyi fərz etdi. Bunun lazımlı nəticəs(n)i insanların orucda və həccdə birlik meydana gətirmələridir.
Bu birlik, Ramazan və Qurban bayramları ilə bu bayramlarda qılınması qanuniləşdirilən bayram namazları ilə tamamlandı. Bunların yanında buluq çağına çatan mükəlləfin hər birinə gündəlik namazlar fərz qılındı, amma bu namazların camaatla qılınmaları fərz qılınmadı. Lakin bu boşluq, aralarında dörd fersahlık bir məsafə olan həftədə bir qılınacaq Cümə namazlarında camaat meydana gətirmənin şərt qaçılması ilə dolduruldu. Bu da başqa bir hökmdür.
